| « Ni ĉiam penis ekscii kion planas Sovetoj, ĉu ili ne elpensis iun teknikan ennovaĵon, kiu igos nin vundeblaj, anstataŭiginte pariteton per asimetrio? Jena penso estis dominanta. Agante dum iu ajn konflikto, ĉu en Koreio aŭ Vjetnamio, aŭ dum io malpli grandskala, ni ĉiam pensis pri unu afero: “Kiel ni povus montri al Sovetoj ke ili ne restos senpunaj, sed ĉe tio ne tro riski kaj nek peli nin en situacion, en kiu nek ni, nek ili povus cedi?” » | | « But it was a combination of that and a struggle to understand what the Soviets were up to, and what was their capability of, for example, a technological development that could suddenly make us vulnerable, and change this standoff to an asymmetry. To me that pervaded everything. When we looked at conflicts, whether it was Korea, Vietnam, all the little pinpricks, it was, “How can we show the Soviets that they can’t get away with anything, without running foolish risks of getting involved in a situation neither of us could back out of?” » |
