Identeco

Identeco
Aliaj projektoj
Identeco en Vikipedio
Identeco en Vikivortaro

Identeco estas plena sameco; eco de persono, kiu estas vere ne alia, ol li/ŝi asertas esti, aŭ ol oni kredas, ke li/ŝi estas; memeco.

Erich Fromm

	« La homo povas provi akiri unuecon kun la mondo, subiĝante al aparta persono, grupo, organizaĵo. Tiel li superas izolitecon de sia individua ekzistado, iĝante parto de iu aŭ io pli granda ol li mem, kaj ricevas senton de identeco danke al unuiĝo kun la forto, al kiu li subigis sin. » — Erich Fromm, La sana socio [1955]

	« En niaj tagoj ordinara homo akiras senton de identeco pli danke al aparteno al nacio ol sekve de konsciado de si la “homa filo”. Tia fiksiĝo distordas etoson de la objektiveco, do ankaŭ la racion. » — Erich Fromm, La sana socio [1955]

	« La homoj serĉis kaj trovis diversajn anstataŭigojn de la vere individua sento de identeco. Nacio, religio, klaso aŭ profesio servas por doni al la homo tiun senton. » — Erich Fromm, La sana socio [1955]

	« En Usono, kie preskaŭ nenio restis el la feŭdismaj postrestaĵoj kaj kie tiom altas socia movebleco, identigo kun la socia pozicio nature estas malpli efika kaj sento de identeco ĉiam pli kaj pli ŝoviĝas al konformismo. » — Erich Fromm, La sana socio [1955]

« Efektive kune kun travivado de la memeco malaperas ankaŭ la travivado de identeco, kaj se ankaŭ tio okazas, la homo povas mense malsaniĝi, se li ne savos sin, akirinte la sekundaran senton de memeco. Li akiras ĝin, ricevante aprobon de la ĉirkaŭuloj, sentante propran valorecon, bonŝancecon, utilecon, do sentante sin preta por vendado varo, kiu ja estas li mem, ĉar la aliaj rigardas lin kiel la estaĵon kvankam ordinaran, sed kongruan al unu el normoj. » — Erich Fromm, La sana socio [1955]

Vidu ankaŭ

• Diverseco