Zamenhofa proverbaro

La Zamenhofa Proverbaro havas ĉirkaŭ 2660 proverbojn.

Zamenhofa proverbaro
Aŭtoro: Ludoviko Zamenhof
Zamenhofa proverbaro
Aliaj projektoj
Zamenhofa proverbaro en Vikipedio
Zamenhofa proverbaro en Komuneja kategorio

Ekzistas ankaŭ listigo ordigita laŭ temoj, utila por pliriĉigi unuopajn artikolojn.

Enhavo:	A B C Ĉ D E F G Ĝ H Ĥ I J Ĵ K L M N O P R S Ŝ T U Ŭ V Z

A

• Abelujon ne incitu, amason ne spitu.
• Afabla vorto pli atingas ol forto.
• Agrabla estas gasto, se ne longe li restas.
• Aĝo maljuna ne estas oportuna.
• Aĝo tro matura ne estas plezura.
• Akiro kaj perdo rajdas duope.
• Akvo bolas, murmuras, sed fine ĝi kuras.
• Akvo kaj pano servas al sano.
• Akvo kura — akvo pura.
• Akvo silenta subfosas la bordon.
• Akvo trankvila estas akvo danĝera.
• Akvon senmovan kovras putraĵo.
• Al amiko nova ne fidu sen provo.
• Al bona ĉasisto iras mem la besto.
• Al ĉevalo donacita oni buŝon ne esploras.
• Al ĉiu besto plaĉas ĝia nesto.
• Al ĉiu frato lian parton.
• Al ĉiu konvenas, kio al li apartenas.
• Al ĉiu sanktulo apartan kandelon.
• Al ĉiu sia propra estas ĉarma kaj kara.
• Al ĉiu sinjoro estu lia honoro.
• Al Dio plaĉu, sed sur diablon ne kraĉu.
• Al Dio servu, diablon rezervu.
• Al du sinjoroj samtempe oni servi ne povas.
• Al farun' malbonspeca ne helpos la spico.
• Al feliĉulo eĉ koko donas ovojn.
• Al fiŝ' kuirita jam akvo ne helpos.
• Al glacio printempa kaj al amiko tro nova ne fidu.
• Al grandaj sinjoroj grandaj honoroj.
• Al hundo bastono — al hom' leciono.
• Al kavo senfunda ŝtopado ne helpas.
• Al kokino la ovo lecionojn ne donu.
• Al koro penetro per okula fenestro.
• Al kuko kaj kaso ĉiam venas amaso.
• Al la afero!
• Al la buŝo de "oni" neniu povas ordoni.
• Al la fiŝo ne instruu naĝarton.
• Al la malamik' en kuro faru ponton kun plezuro.
• Al la papero ne mankas tolero.
• Al li ne mankas defendo kontraŭ ofendo.
• Al loko dolora ni manon etendas, al loko ĉarma okulojn ni sendas.
• Al loko dolora ni manon etendas — al loko ĉarma okulojn ni sendas.
• Al malriĉulo infanoj ne mankas.
• Al malriĉulo ovo kiel al riĉulo bovo.
• Al malsaĝulo ne helpas admono, nur bastono.
• Al mono kaj forto humiliĝas la sorto.
• Al pec' pecon algluas, kiu neston konstruas.
• Al porko Dio kornojn ne donas.
• Al posedanto de metio mankas nenio.
• Al promeso oni ne kredas, — kredu, kiu posedas.
• Al protekto kaj forto helpas la sorto.
• Al sklavo mon' ne estas savo, li ĉiam restas sklavo.
• Al sklavo mon' ne estas savo — li ĉiam restas sklavo.
• Al tiu ĉio cedas, kiu monon posedas.
• Al venko rajto venas, se ĝin forto subtenas.
• Al vi ne plaĉis sitelo, laboru per martelo.
• Al vi oni predikas kaj nin oni pikas.
• Al vi oni predikas, kaj nin oni pikas.
• Alia tempo, aliaj moroj.
• Alia urbo, alia moro.
• Aliaj domoj, aliaj homoj.
• Aliaj tempoj, aliaj moroj.
• Aliajn gvidas kaj mem ne vidas.
• Alian ne mallaŭdu, vin mem ne aplaŭdu.
• Aliloka ĉielo estas sama ĉielo.
• Almozoj ne malriĉigas.
• Almozpetanto sinĝena restas kun sako malplena.
• Alpremi iun al muro.
• Altan arbon batas la fulmo.
• Amaso da fianĉoj, sed la ĝusta ne venas.
• Amaso da mono kaj titolo de barono.
• Ambaŭ floroj de samaj valoroj.
• Ameno diablon ne forpelas.
• Amikeco aparte, afero aparte.
• Amikeco aparte, ofico aparte.
• Amiko de amiko estas ankaŭ amiko.
• Amiko en ĝojo kaj malĝojo.
• Amiko en ĝojo kaj ploro.
• Amiko estas kara, sed mi mem estas pli kara.
• Amiko estas kara, sed vero pli kara.
• Amiko fidela estas trezoro plej bela.
• Amiko — intimulo.
• Amikon karesu, sed kalkuli ne forgesu.
• Amikon montras malfeliĉo.
• Amikon ŝatu, malamikon ne batu.
• Amo estas forta, sed mono pli forta.
• Amo faras ion, mono ĉion.
• Amo kaj ĵaluzo estas gefratoj.
• Amo kaj puno loĝas komune.
• Amo pli kora, disiĝo pli dolora.
• Amo supermezura ne estas plezura.
• Amu Antonon, sed gardu vian monon.
• Amu domon novan kaj amikon malnovan.
• Amu edzinon plej kore, sed tenu ŝin bonmore.
• Animo al paradizo deziras, sed pekoj retiras.
• Ankaŭ al ni la suno eklumos.
• Ankaŭ al nia nesto venos iam la festo.
• Ankaŭ diablo tondron suferos.
• Ankaŭ la lupon atingos la sorto.
• Ankaŭ por diablo tondro ekzistas.
• Ankoraŭ Dio ne dormas.
• Ankoraŭ la ezoko ne estas sur la hoko.
• Ankoraŭ la gajno ne estas en la mano.
• Ankoraŭ multe vi kuros, ĝis vi alkuros.
• Ankoraŭ neniu evitis la sorton.
• Ankoraŭ neniu plaĉis al ĉiu.
• Antaŭ ĉio zorgu oficon, — plezuro atendos sian vicon.
• Antaŭ la lango laboru la cerbo.
• Antaŭ mortigo de urso ne vendu ĝian felon.
• Antaŭ okuloj ne staras, doloron ne faras.
• Antaŭ tima okulo potenciĝas eĉ kulo.
• Antaŭ vespero ne estu fiera.
• Antaŭe intencu kaj poste komencu.
• Antaŭe kion vi devas, poste kion vi volas.
• Antaŭparolo liberigas de postparolo.
• Aperas prudento, kiam pasis la momento.
• Aprila vetero — trompa aero.
• Apud plena manĝotablo ĉiu estas tre afabla.
• Apud propra domo ŝtelisto ne ŝtelas.
• Aranĝite, ordigite.
• Arbaro aŭdas, kampo vidas.
• Arbo krakanta venton ne timas.
• Atakis lin horo malsaĝa.
• Atakis teruro, ektremis la kruro.
• Atendi bonan veteron kaj laman kurieron.
• Atendi sur tero, ĝis sekiĝos la rivero.
• Atendis, atendis, ĝis lin ĉerko etendis.
• Atendis, meditis, ĝis en tombon englitis.
• Atendu min antaŭ la domo de mia pranepo.
• Atentu!
• Atesto de matureco.
• Atingi la vesperon de sia vivo.
• Aŭ ĉio, aŭ nenio.
• Aŭ festene, aŭ malplene.
• Aŭ festo, aŭ fasto.
• Aŭ kuseno sub ripo, aŭ bato per vipo.
• Aŭ ministran postenon, aŭ pundoman katenon.
• Aŭ plej riĉa stato, aŭ plena malsato.
• Aŭskultas prudente, kiu aŭskultas atente.
• Aŭskulti kiel ĥinan predikon.
• Avarulo avaras, heredantoj malŝparas.
• Avarulo pagas duoble.
• Azen' al azeno riproĉas malsaĝon.
• Azenon komunan oni batas plej multe.

B

• Babilas, muelas, kion lango elpelas.
• Balaaĵon el korto eksteren ne elportu.
• Barakti kiel fiŝo ekster la akvo.
• Barbo elkreskis, sed saĝon ne naskis.
• Barbo potenca, sed kapo sensenca.
• Barelo malplena sonas plej laŭte.
• Bastono batas, bastono resaltas.
• Batadi kiel fiŝo kontraŭ glacio.
• Batadi la venton.
• Bataladi kontraŭ la sorto.
• Batanto povas argumenti, batato devas silenti.
• Batita komprenas aludon.
• Bato de frato estas sen kompato.
• Bato de patrino ne longe doloras.
• Batu malbonulon, li vin flatos, — kisu, li vin batos.
• Bedaŭrinde!
• Bedaŭro kaj ĉagreno ŝuldon ne kovras.
• Bela birdo!
• Bela celo por fabelo.
• Bela paro por altaro.
• Bela per vizaĝo, sed ne bela per saĝo.
• Bela vizaĝo estas duono da doto.
• Bela vizaĝo, sed ne bela la saĝo.
• Belaj rakontoj el trans la montoj.
• Beleco hodiaŭ estas, morgaŭ ne restas.
• Beleco logas, virto apogas.
• Belecon taksas ne okulo sed koro.
• Bezono estas plej forta ordono.
• Birdo kantas laŭ sia beko.
• Birdo petolas, kiom ĝi volas.
• Blindulo kartojn ludi ne devas.
• Bojas hundido, ĉar tiel faras la hundo.
• Bojas hundido, kiel ĝi aŭdas de hundoj.
• Bojas hundo sen puno eĉ kontraŭ la suno.
• Bona estas domo nova kaj amiko malnova.
• Bona estas fremdlando, sed aliaj tie loĝu.
• Bona estas Romo, sed tro malproksima de nia domo.
• Bona famo sin trenas testude, malbona kuras rapide.
• Bona gloro pli valoras ol oro.
• Bona ideo venas post la pereo.
• Bona kaporalo revas esti generalo.
• Bona puno por malbona peno.
• Bona stato saĝigas, malbona malsaĝigas.
• Bona vino al la fino.
• Bonaj infanoj gepatrojn feliĉigas, malbonaj ilin entombigas.
• Bonaj kalkuloj, bonaj kunuloj.
• Bone kreskas la herbo, sed ĉevalo jam mortis.
• Bone sukcesu, sed ankaŭ nin ne forgesu.
• Bone tiu sidas, al kiu la sorto ridas.
• Bonfaron oni facile forgesas.
• Bongusta peco longe ne atendas.
• Bono farita ne estas perdita.
• Bono posedata ne estas ŝatata.
• Bovidon mi atendis, infanon Dio sendis.
• Bovidon mi atendis, — infanon Dio sendis.
• Bovo prenita, koko donita kaj — kvita.
• Brava batalanto kontraŭ plado bolanta.
• Brava homo en sia domo.
• Bravulo kontraŭ muŝo, sed muŝo kontraŭ bravulo.
• Brogita eĉ sur akvon blovas.
• Bruligi al si la lipharojn.
• Bruo potenca, nula esenco.
• Buĉas la lupo, oni ankaŭ ĝin buĉos.
• Butonumi iun malvaste.

C

• Celi anseron, trafi aeron.
• Celis paseron, trafis anseron.
• Cent jarojn silentis kaj subite sin prezentis.
• Certaĵo kaj leĝo kiel amen en preĝo.
• Certaĵo kaj leĝo, kiel amen en preĝo.
• Certe, kiel duoble du kvar.
• Cindrulino.

Ĉ

• Ĉasaĵo ĉasanton ne atendas.
• Ĉe botisto la ŝuo estas ĉiam kun truo.
• Ĉe l' freŝa faro.
• Ĉe la tagiĝo.
• Ĉe mastro ŝtelisto la servantoj ne ŝtelas.
• Ĉe plej granda fido memoru pri perfido.
• Ĉe stomako malsata ne kapricas palato.
• Ĉe tablo malplena babilo ne fluas.
• Ĉe tro ĝentila ekstero mankas sincero.
• Ĉe vesto velura suferas stomako.
• Ĉe vulpoj ĉiam naskiĝas nur vulpoj.
• Ĉerpi akvon per kribrilo.
• Ĉesis esti vino, sed vinagro ne fariĝis.
• Ĉia dono estas bono.
• Ĉie estas varme, sed hejme plej ĉarme.
• Ĉio dependas de "se" kaj "kiam".
• Ĉio estas por li kiel polvero sur la tero.
• Ĉio havas finon.
• Ĉio havas sian "sed" kaj "se."
• Ĉio sia estas plej ĉarma.
• Ĉio supermezura estas terura.
• Ĉio taŭgas, kio venas.
• Ĉio transmara estas ĉarma kaj kara.
• Ĉion novan oni ŝatas, malnovan oni forbatas.
• Ĉion rigardi tra sia persona vitro.
• Ĉirkaŭ sanktuloj diabloj vagas.
• Ĉirkaŭflatadi kaj ĉirkaŭflirtadi iun.
• Ĉiu "li" havas sian "ŝi".
• Ĉiu "tial" havas sian "kial."
• Ĉiu abomenaĵo trovas sian adoranton.
• Ĉiu angulo kun sia sanktulo.
• Ĉiu barono havas sian kapricon.
• Ĉiu besto zorgas pri sia nesto.
• Ĉiu eraro estas kulpo.
• Ĉiu estis junulo, ĉiu estis pekulo.
• Ĉiu familio havas sian kriplulon.
• Ĉiu havas sian guston.
• Ĉiu havas sian kaŝitan mizeron.
• Ĉiu havas sian propran guston.
• Ĉiu havas sian ŝarĝon.
• Ĉiu havas sian vermon.
• Ĉiu iras, kiel saĝ' al li diras.
• Ĉiu klopodu nur en sia metio, tiam al la urbo mankos nenio.
• Ĉiu komenco estas malfacila.
• Ĉiu kreas sian forton, ĉiu forĝas sian sorton.
• Ĉiu manĝas, kiel li aranĝas.
• Ĉiu mano al si altiras.
• Ĉiu medalo du flankojn posedas.
• Ĉiu mezuras aliajn laŭ sia mezurilo.
• Ĉiu morgaŭ havas sian zorgon.
• Ĉiu persono kun sia bezono.
• Ĉiu por si mem estas la plej kara.
• Ĉiu por si, por ĉiuj Di'.
• Ĉiu por si — por ĉiuj Di'.
• Ĉiu propran saĝon posedas.
• Ĉiu provas, kion li povas.
• Ĉiu sezono kun sia bono.
• Ĉiu sin direktas, kiel la kap' al li diktas.
• Ĉiu sin gvidas, kiel li vidas.
• Ĉiu tajloro havas sian tranĉmanieron.
• Ĉiu vivas laŭ sia prudento kaj sento.
• Ĉiu vulpo sian voston laŭdas.
• Ĉiuj enterigitoj estas plenaj de meritoj.
• Ĉiuj milionoj konsistas el milonoj.
• Ĉiun demandu, sed mem al vi komandu.

D

• Danci antaŭ iu sur piedoj kaj manoj.
• Danci kiel kato ĉirkaŭ poto.
• Danci laŭ ies fajfilo.
• Dancu diabloj, sed ne en mia arbaro.
• Dando el reĝa hundejo.
• Danĝera estas bovo antaŭe, ĉevalo malantaŭe, kaj malsaĝulo de ĉiuj flankoj.
• Danĝero sieĝas, al Dio ni preĝas — danĝero ĉesas, ni Dion forgesas.
• Danĝero sieĝas, al Dio ni preĝas; danĝero ĉesas, ni Dion forgesas.
• De atendo kaj espero pereis multaj sur la tero.
• De bona vorto lango ne doloras.
• De edziĝo tro malfrua orfoj naskiĝas.
• De elekto tro multa plej malbona rezulto.
• De fremda dento ni doloron ne sentas.
• De fremda groŝo ŝiriĝas la poŝo.
• De guto post guto disfalas granito.
• De kantado senpaga doloras la gorĝo.
• De kiu la kulpo, por tiu la puno.
• De l' koro spegulo estas la okulo.
• De la buŝo ĝis la manoj estas granda interspaco.
• De la manoj ĝis lipoj la sup' elverŝiĝis.
• De la volo la ordono pli efikas ol bastono.
• De legado sen atento ne riĉiĝas la prudento.
• De lia vivo aranĝo estas trinko kaj manĝo.
• De majesta ĝis ridinda estas nur unu paŝo.
• De malbona ŝafo estas bona eĉ tufo.
• De malgranda kandelo forbrulis granda kastelo.
• De malriĉula manĝo ni guston ne scias.
• De manĝo malriĉula ni guston ne scias.
• De nehavanto eĉ reĝo nenion ricevos.
• De parolo ĝis faro estas tre malproksime.
• De peko kaj mizero estas plena la tero.
• De plendo kaj ploro ne foriĝas doloro.
• De pli da suko ne malboniĝas la kuko.
• De rigardo tro alta malsaniĝas okulo.
• De sama koloro, de sama valoro.
• De semo putra venas frukto ne nutra.
• De senpripensa rekomendo venas ploro kaj plendo.
• De superfluo malboniĝas la ĝuo.
• De ŝafo senlana eĉ lanero taŭgas.
• De tro da pano venas malsano.
• De tro multa scio krevas la kranio.
• De unu bovo oni du felojn ne deŝiras.
• De unu bovo oni du felojn ne ŝiras.
• De vorto ĝentila ne doloras la lango.
• De zorgoj, ne de jaroj, blankiĝas la haroj.
• Dek fojojn mezuru, unu fojon detranĉu.
• Deko da pekoj, unu la puno.
• Deko da pekoj — unu la puno.
• Demando ne kostas, demando ne devigas.
• Demeti de si la antikvan Adamon.
• Dentoj mordas la langon, tamen ambaŭ sin amas.
• Depost tempo nememorebla.
• Detruita ĝis la fundo de l' fundamento.
• Deziri al iu amason da mono kaj titolon de barono.
• Deziri al iu ĉion bonan.
• Deziro kaj inklino ordonon ne obeas.
• Deziro tre granda, sed mankas la forto.
• Deziru sincere, vi atingos libere.
• Deziru, ne deziru — ordon' estas, iru!
• Diablo ne ĉiam unu pordon sieĝas.
• Diablo ŝercon ne komprenas, vokite li venas.
• Difekton de naturo ne kovros veluro.
• Dio al vi donis, por ke vi povu doni.
• Dio batas, Dio kompatas.
• Dio donis buŝon, Dio donos manĝon.
• Dio donis infanon, Dio donos por ĝi panon.
• Dio donis kaj benis, sed diablo forprenis.
• Dio donis oficon, Dio donas kapablon.
• Dio donis oficon, Dio donas prudenton.
• Dio donis tagon, Dio donos manĝon.
• Dio donis, Dio prenis.
• Dio ĝuste faras, neniam eraras.
• Dio kompatu!
• Dio longe paciencas, sed severe rekompencas.
• Dio manĝon donacis, sed la dentoj agacas.
• Dio ne perfidas, se homo lin fidas.
• Dio ne ricevis, diablo forlevis.
• Dio orfojn ne forgesas.
• Dio punas laŭ la fortoj.
• Dio puni deziras, li la saĝon fortiras.
• Dio scias bone pri niaj bezonoj.
• Dion fidu, sed senfare ne sidu.
• Dion kolerigis, homojn ridigis.
• Dion laŭdu kaj diablon aplaŭdu.
• Diri al iu nudan veron.
• Diri la puran veron.
• Diris kaj foriris.
• Dirite, farite.
• Diron oni neas, skribo ne pereas.
• Disputo kredigas, sed ne certigas.
• Disputoj kondukas al malpaco.
• Disputu komence — vi ne malpacos en fino.
• Disputu pri ĉio, sed sen garantio.
• Dolĉe ŝmiri al iu la lipojn.
• Donacetoj subtenas amikecon.
• Donaco nesincera estas donaco infera.
• Donacon reprenu kaj mian vivon ne venenu.
• Donado de almozoj neniam malriĉigas.
• Doni al iu la baton de morto.
• Doni la finofaran baton.
• Doni la tonon.
• Doni lecionon de moroj.
• Doni ovon, por ricevi bovon.
• Donu al krudulo plezuron, li ne scios mezuron.
• Donu fingron al avidulo, li tutan manon postulas.
• Dorloti serpenton sur sia brusto.
• Dormus leporo, se ĝi ĉason ne timus.
• Doto koron ne varmigas.
• Draŝi fojnon.
• Drinku tutajn tagojn, sed kontrolu viajn agojn.
• Dronanto domon proponas, savito eĉ brikon ne donas.
• Dronanto eĉ herbeton kaptas avide.
• Droni en detaloj.
• Du botoj faras paron.
• Du kontraŭ unu prezentas armeon.
• Du manoj faras ĉion, sed unu nenion.
• Du militas — tria profitas.
• Du mortojn vi ne havos, de unu vi vin ne savos.
• Du sinjoroj en unu bieno, du mastrinoj ĉe unu kameno — neniam vivas sen reciproka malbeno.
• Dubo gardas kontraŭ risko.
• Dum la manĝado venas apetito.

E

• Ebrieco pasas post dormo, malsaĝeco neniam.
• Ebriulon kaj malsaĝulon oni ne juĝas.
• Eĉ bagatelo povas servi al celo.
• Eĉ blinda kokino povas trovi grajnon.
• Eĉ ĉe kokino troviĝas propra inklino.
• Eĉ el sub la tero aperas la vero.
• Eĉ en Parizo herbo ne fariĝas cerbo.
• Eĉ guto malgranda, konstante frapante, traboras la monton granitan.
• Eĉ inter piuloj ne mankas pekuloj.
• Eĉ kaprino plaĉas, se la doto sufiĉas.
• Eĉ kiu plej bone pafas, tamen iam maltrafas.
• Eĉ kontraŭ pastra prediko troviĝas kritiko.
• Eĉ kvar piedoj de ĉevalo ĝin ne savas de falo.
• Eĉ malgranda muŝo ne estas sen buŝo.
• Eĉ malsaĝulon sperto instruos.
• Eĉ monstron admiras, kiu ame deliras.
• Eĉ muŝo sentas, kiam vi ĝin turmentas.
• Eĉ najtingalo ne estas sen galo.
• Eĉ per dolĉa kuko vi min ne allogos.
• Eĉ pinglo povas koron trapiki.
• Eĉ plej bonan ŝipon malbonigas la ventoj.
• Eĉ plej granda malbono al bono kondukas.
• Eĉ plej nigra bovino donas lakton nur blankan.
• Eĉ plej ruza vulpo en kaptilon falas.
• Eĉ por plej terura tago venas vespero.
• Eĉ por pomo putranta troviĝas amanto.
• Eĉ signo ne restis, kie urbo estis.
• Eĉ sur la suno troviĝas makuloj.
• Eĉ ŝtipo estos bela, se vi ĝin ornamos.
• Eĉ ŝtono verdiĝas, se ĝi longe ne moviĝas.
• Eĉ vulpo plej ruza fine estas kaptata.
• Edzigu filon, kiam vi volas, — edzinigu filinon, kiam vi povas.
• Edziĝo laŭ koro, laŭ la kvanto da oro.
• Edziĝo najbara garantias de eraro.
• Edziĝo pro amo flamanta al la sako sonanta.
• Edziĝo tro momenta estas longapenta.
• Edzin' admirata — edzo malsata.
• Edzino pli elverŝas per funelo, ol edzo enverŝas per sitelo.
• Edzo edzinon laŭdas, edzino edzon aplaŭdas.
• Edzo kaj edzino estas nur unu.
• Edzo kaj edzino — ĉiela difino.
• Eksalte senhalte.
• Eksplodema kiel pulvo.
• Eksplodis kiel pulvo.
• Ekster via ofico estas ekster via vico.
• Ekstere honoro, interne doloro.
• Ekzameni ne devigas preni.
• Ekzemplo proponas, sed ne ordonas.
• Ekzistas ezoko, ke fiŝetoj ne dormu.
• Ekzistas ezoko, por ke fiŝetoj ne dormu.
• El aero al tero.
• El du malbonoj pli malgrandan elektu.
• El flamo sin eltiris, en fajron eniris.
• El fremda ledo oni tranĉas larĝe.
• El fremda poŝo oni pagas facile.
• El kanto oni vortojn ne elĵetas.
• El klara ĉielo tondro ekbatis.
• El la buŝ' multaj vortoj eliras, sed ne ĉiuj ion diras.
• El la faraĉo fariĝis kaĉo.
• El la mizero oni devas fari virton.
• El la neceseco oni devas fari virton.
• El la poŝo al la buŝo.
• El la sama buŝo li blovas varmon kaj malvarmon.
• El lia mano ĉiu monero elglitas.
• El malgrandaj akveroj fariĝas grandaj riveroj.
• El malplena telero vane ĉerpas kulero.
• El multaj milonoj fariĝas milionoj.
• El post la arbo li estas bravulo.
• El sama tero devenas, saman sukon entenas.
• Elbatadi ies sojlon.
• Elektadis sen fino, edziĝis kun porkino.
• Elektu edzinon laŭ deveno kaj ne laŭ mieno.
• Eliri sen frakaso el granda embaraso.
• Elmeti la okulon kaj vidi nulon.
• Elmetu mielon, muŝoj alflugos.
• Elpeli iun el la mondo de la vivuloj.
• Eltrinki per unu tiro.
• Elverŝi sur iun sian koleron.
• Eminenta ŝuldanto, malbona paganto.
• Eminenta ŝuldanto — malbona paganto.
• En abelujon ne blovu.
• En akvo malklara oni fiŝkaptas facile.
• En amaso eĉ morto estas pli gaja.
• En arbaro sidas kaj arbojn ne vidas.
• En arbaro sidis kaj arbojn ne vidis.
• En bona horo!
• En bona ordo tra la pordo!
• En buŝo Biblio, en koro malpio.
• En ĉeesto amata, en forest' insultata.
• En ĉiu aĝo devas kreski la saĝo.
• En ĉiu angulo alia postulo.
• En ĉiu brusto estas sia gusto.
• En ĉiu kranio estas sia opinio.
• En ĉiu kranio regas aparta opinio.
• En ĉiu malbono estas iom da bono.
• En ĉiu objekto troviĝas difekto.
• En ĉiu transloĝiĝo estas parto de ruiniĝo.
• En dom' de pendigito pri ŝnuro ne parolu.
• En feliĉo ne fieru, en malfeliĉo esperu.
• En fremda okulo ni vidas ligneron, en nia ni trabon ne vidas.
• En fremda tegmento li flikas truon kaj en propra ne vidas la fluon.
• En fremdan vazon ne ŝovu la nazon.
• En infano vidiĝas, kia homo fariĝos.
• En infero loĝante, kun diabloj ne disputu.
• En juneco logas, en maljuneco tedas.
• En juneco ni petas, en maljuneco forĵetas.
• En kompanio eĉ morto faciliĝas.
• En la bona malnova tempo.
• En la propra sia domo ĉiu estas granda homo.
• En la tago de la sankta Neniamo.
• En la triĵaŭda semajno.
• En landoj transmaraj estas oraj arbaroj.
• En luma tago.
• En malfacila horo eĉ groŝ' estas valoro.
• En malsata familio mankas harmonio.
• En mizero eĉ saĝulo estas malsaĝa.
• En nomo de l' ĉielo, sed pro bono de l' felo.
• En plej alta mizero al Dio esperu.
• En propra angulo ĉiu estas fortulo.
• En puton ne kraĉu, ĉar vi trinki bezonos.
• En sia afero ĉiu juĝu libere.
• En sia angulo li estas bravulo.
• En sia dometo li estas atleto.
• En sia korto ĉiu kok' estas forta.
• En ŝerco kaj ludo ofte sidas aludo.
• En trankvila vetero ĉiu remas sen danĝero.
• En unu sako du katoj, ĉiam mordoj kaj gratoj.
• En via malica regalo vin atendas ankaŭ pokalo.
• Enbati al si en la kapon.
• Enbatiĝi.
• Enpakiĝu kaj foriĝu.
• Enpremi en la teron.
• Enpremi iun en funelon.
• Enskribu en vian memoron.
• Enspezo postulas elspezon.
• Envia moko sukceson ne detruas.
• Esperis flaton, — ricevis baton.
• Espero kaj pacienco kondukas al potenco.
• Espero logas, espero mensogas.
• Espero panon ne donas.
• Espero postulas oferon.
• Estas ŝafoj, estos lano.
• Estas tubero en la afero.
• Esti anĝelo inter homoj, sed satano en la domo.
• Esti bone enskribita ĉe iu.
• Esti en granda embaraso.
• Esti en Romo kaj ne vidi la Papon.
• Esti en sia elemento.
• Esti en situacio sen eliro.
• Esti inter martelo kaj amboso.
• Esti sub la ŝuo (de sia edzino).
• Estinta amiko estas plej danĝera malamiko.
• Estintaj amikoj plej kruele malpacas.
• Estis la tempo, ni ne komprenis, — pasis la tempo, la saĝ' al ni venis.
• Estro ne malsatas.
• Estu ĉapo laŭ la kapo.
• Estu saĝa homo en via propra domo.
• Estu sinjoro de via vorto.

F

• Fabeloj por infanoj.
• Facile estas danci, se la feliĉo kantas.
• Fadeno iras, kien kudrilo ĝin tiras.
• Fajro provas la oron, mizero la koron.
• Fajron estingas akvo, pekon pardono.
• Falinton ĉiu atakas.
• Falis el mano, prenu satano.
• Falis el mano — prenu satano.
• Famo kredon allogas, sed tre ofte mensogas.
• Famo laŭte krias, ĉiuj ekscias.
• Famo ne flugas, se kaŭzo ne estas.
• Faras rabon kaj ŝtelon, por oferi al Dio kandelon.
• Fari al iu bonan lavon.
• Fari al iu predikon pri moroj.
• Fari al iu ursan kareson.
• Fari aplaŭdon sur la vangon.
• Fari el iu arkon.
• Fari el muŝo elefanton.
• Farita ne refariĝos.
• Farita via faro, nun adiaŭ, mia kara!
• Farita — elstrekita.
• Faro farinton rekomendas.
• Faru hodiaŭ, kion vi povas, — morgaŭ vi eble okazon ne trovos.
• Faru vian aferon, Dio zorgos ceteron.
• Fasto kaj preĝo riĉecon ne donas.
• Feliĉo fierigas, malfeliĉo saĝigas.
• Feliĉo hodiaŭ karesas, morgaŭ forgesas.
• Feliĉo kaj riĉo envion elvokas.
• Feliĉo leĝon ne konas.
• Feliĉo leĝon ne obeas, subite naskiĝas, subite pereas.
• Feliĉo venas gute, malfeliĉo venas flue.
• Feliĉo vezike sin levas, sed baldaŭ falas kaj krevas.
• Feliĉon oni ne heredas nek cedas.
• Fendita ligno facile ekbrulas.
• Festeno kaj ĉaso kaj da ŝuldoj amaso.
• Festotaga laboro estas sen valoro.
• Fianĉiĝis — por ĉiam ligiĝis.
• Fianĉiĝo ne estas edziĝo.
• Fianĉon de l' sorto difinitan forpelos nenia malhelpo.
• Fidanta al vorto atendas ĝis morto.
• Fiera mieno — kapo malplena.
• Fiereco venas antaŭ la falo.
• Filo konfesis, patro forgesis.
• Filo konfesis — patro forgesis.
• Finita kaj glatigita.
• Fino bona, ĉio bona.
• Fiŝo granda naĝas profunde.
• Fiŝo ne iras, sed hoko ĝin tiras.
• Fiŝo pli granda malgrandan englutas.
• Fiŝo scias pri naĝo ankaŭ sen via saĝo.
• Fiŝo sen vino estas veneno.
• Fiŝo serĉas dronon, homo serĉas bonon.
• Fiŝo serĉas profundon, homo serĉas abundon.
• Fiŝo volas naĝi.
• Flamiĝema kiel ligno rezina.
• Fleksu arbon dum ĝia juneco.
• Flugema kiel vento.
• Fluidaĵo sen difino, nek vinagro nek vino.
• Fluis sur lipoj, sed en buŝon ne trafis.
• For de l' okuloj, for de la koro.
• For el la manoj — for el kalkulo.
• For konscienco, venos potenco.
• For!
• Fordoni anseron, por ricevi paseron.
• Fordormi la okazon.
• Foresto de ofendo estas plej bona defendo.
• Forfluu infano kune kun la bano.
• Forĝu feron dum ĝi estas varmega.
• Forigu lin!
• Foriris bovido, revenis bovo.
• Formanĝis en merkredo, ne serĉu en vendredo.
• Formeti en arĥivon.
• Formeti ĝis la grekaj kalendoj.
• Formeti la aferon en la keston de forgeso.
• Forportu vian pakaĵon kaj havaĵon!
• Forsavis sian korpon kaj animon.
• Forte sidas, kiu Dion fidas.
• Fortoj leporaj, kaj kapricoj sinjoraj.
• Forveturis azenido kaj revenis azeno.
• Forveturis malsaĝa, revenis nur pli aĝa.
• France saĝa, angle sovaĝa.
• Fremda animo estas abismo sen limo.
• Fremda doloro ne kondukas al ploro.
• Fremda korpo ne doloras.
• Fremda malfeliĉo instruas.
• Fremda manĝo havas bonan guston.
• Fremda medito estas kaŝita.
• Fremda mizero ne estas sufero.
• Fremda mizero — ridinda afero.
• Fremda spesmilo estas sen utilo.
• Fremdan dorson bastoni — ankaŭ sian doni.
• Fremdan vundon kaŝas vesto.
• Fremdlando objekton por speso donas, sed por ĝin venigi, oni spesmilon bezonas.
• Frosto lin atakis.
• Frue leviĝu kaj frue edziĝu.
• Frukto malpermesita estas plej bongusta.
• Fungon englutis!

G

• Gardatan ŝafon eĉ lupo timas.
• Gardu kandelon por la nokto.
• Gardu min Dio kontraŭ amikoj, kontraŭ malamikoj mi gardos min mem.
• Gardu min Dio kontraŭ amikoj, — kontraŭ malamikoj mi gardos min mem.
• Gardu vin du baroj: lipoj kaj dentaroj.
• Gast' en tempo malĝusta estas ŝtono sur brusto.
• Gasto havas akrajn okulojn.
• Gasto kiel fiŝo baldaŭ fariĝas malfreŝa.
• Gasto sen avizo estas agrabla surprizo.
• Gasto tro petata foriras malsata.
• Geamantoj sin pikas.
• Geedzoj en paco vivas en reĝa palaco.
• Granda doto kaj oro, sed mankas la koro.
• Granda estas la mondo, sed rifuĝon ne donas.
• Granda frakaso en malgranda glaso.
• Granda kranio, sed interne nenio.
• Granda nubo, eta pluvo.
• Granda nubo, malgranda pluvo.
• Granda ofico — grandaj zorgoj.
• Granda parolisto estas duba faristo.
• Granda parolisto, malgranda faristo.
• Granda parolo, sed malgranda volo.
• Granda ŝipo bezonas profundon.
• Granda telero, malplena kulero.
• Grandaj malbonoj — grandaj rimedoj.
• Griza barbo saĝon ne atestas.
• Groŝo ŝparita neniam perdiĝas.
• Groŝon ŝtelis — ho, ŝtelisto! milojn ŝtelis — financisto.
• Guto malgranda, sed ŝtonon ĝi boras.

Ĝ

• Ĝemu kaj ploru, sed ĝis fino laboru.
• Ĝentila kaj trankvila, kun koro el oro.
• Ĝi eĉ ne tuŝas lian orelon.
• Ĝi estas akvo al lia muelilo.
• Ĝi estas al li tre bonvena.
• Ĝi estas ankoraŭ birdo sur la tegmento.
• Ĝi estas ankoraŭ malproksime en la kampo.
• Ĝi estas ankoraŭ pasero en aero.
• Ĝi estas ankoraŭ vortoj de orakolo.
• Ĝi estas kiel mustardo post la manĝo.
• Ĝi estas malpaco pri la reĝa palaco.
• Ĝi estas mustardo post la manĝo.
• Ĝi estas nek lakto, nek selakto.
• Ĝi estas nek viando nek fiŝo.
• Ĝi estas nek viando, nek fiŝo.
• Ĝi estas por mi ĥina scienco.
• Ĝi estas por mi makulo en la okulo.
• Ĝi estas por mi volapukaĵo.
• Ĝi estu por vi al sano!
• Ĝi fariĝis por mi osto en la gorĝo.
• Ĝi glitas de li kiel pizo de muro.
• Ĝi havas ankoraŭ signon de demando.
• Ĝi helpos kiel hirud' al mortinto.
• Ĝi iris al li preter la buŝon.
• Ĝi jam staras al mi en la gorĝo.
• Ĝi ne eliris ankoraŭ el malproksima nebulo.
• Ĝi ne estas tiel facila, kiel laboro argila.
• Ĝi staras ankoraŭ malproksime en la kampo.
• Ĝi tuŝas lin, kiel akvo anseron.
• Ĝibulo ĝis morto restos ĝibulo.
• Ĝis la edziĝo ĝi resaniĝos.
• Ĝis la edziĝo venos resaniĝo.
• Ĝoju kaj festenu, sed malriĉulojn subtenu.
• Ĝustatempa vorto estas granda forto.

H

• Hakado de ligno donas lignerojn.
• Hakilo estas tranĉa, sed ne cedas la branĉo.
• Hako post hako estas la plej efika atako.
• Havi ĉe iu krediton kaj meriton.
• Havi iom da vaporo en la kapo.
• Havi la ĉefan voĉon.
• Havi la orelojn sur ĝusta loko.
• Havi larĝan konsciencon.
• Havi malprofiton.
• Havi orelojn sur ĝusta loko.
• Havi varman lokon.
• Havi vinagron en la mieno.
• Havu poton malgrandan, sed mem estu granda.
• Hazardo estas malbona gardo.
• Hejma dometo estas kiel patrineto.
• Helpas krako kontraŭ atako.
• Ho ve!
• Hodiaŭ al mi, morgaŭ al vi.
• Hodiaŭ festene, morgaŭ malplene.
• Hodiaŭ forto, morgaŭ morto.
• Hodiaŭ pagi vi devas, morgaŭ kredite ricevos.
• Hodiaŭ supre, morgaŭ malsupre.
• Hoko elsaltis, afero haltis.
• Hom' malesperas, Dio aperas.
• Homo bagatelema.
• Homo esperas, morto aperas.
• Homo esperas, — morto aperas.
• Homo fidas, feliĉo decidas.
• Homo lernas la tutan vivon.
• Homo pafas, Dio trafas.
• Homo proponas, Dio disponas.
• Homo senpeka neniam ekzistis.
• Honoro ne donas, kion stomako bezonas.
• Horo matena estas horo bena.
• Hunda vivo.
• Hundo bojas la vojon, vento portas la bojon.
• Hundo bojas, homo vojas.
• Hundo bojas, pasanto vojas.
• Hundo bonrasa estas bona por ĉaso.
• Hundo povas boji eĉ kontraŭ la reĝo.

I

• Iafoje oni devas okulon fermeti.
• Iele, iome, duone malbone.
• Ili estas en akordo, kiel peto kaj mordo.
• Ili vivas per unu animo en du korpoj.
• Ilo el oro taŭgas por ĉiu laboro.
• Imiti grandsinjoron, perdi baldaŭ la oron.
• Imiti grandsinjoron — perdi baldaŭ la oron.
• Infana inklino restas ĝis la fino.
• Infano ne krias, patrino ne scias.
• Infano ŝtelas ovon, grandaĝulo ŝtelas bovon.
• Infanoj kaj fiŝoj voĉon ne havas.
• Infanon malbonigas ne petolado, sed malbona kamarado.
• Instruas mizero manĝi panon sen butero.
• Insulto ne algluiĝas.
• Inter faro kaj rakonto staras meze granda monto.
• Inter fremdaj ŝi estas edzino-anĝelo, kun la edzo ŝi estas demono kruela.
• Inter generaloj parolu pri bataloj.
• Inter kornikoj ne konvenas predikoj.
• Inter la blinduloj reĝas la strabuloj.
• Inter la mano ĝis la buŝo ofte disverŝiĝas la supo.
• Inter lupoj kriu lupe.
• Inter miaj muroj estu miaj plezuroj.
• Inter pokalo kaj lipoj povas multe okazi.
• Interkonsento estas pli bona ol mono.
• Iom da malvero ne estas danĝero.
• Iras ĉiu kruro laŭ sia plezuro.
• Iri for en bona hor'.

J

• Jen havu!
• Jen kiaj ni estas!
• Jen staras la bovoj antaŭ la monto!
• Ju cerbo pli prudenta, des lango pli silenta.
• Ju disputo pli forta, des pli multaj la vortoj.
• Ju homo pli fiera, des puno pli severa.
• Ju laboro pli publika, des pli granda la kritiko.
• Ju pli da aĉetantoj, des pli alta la prezo.
• Ju pli da babilado, des pli da pekado.
• Ju pli da bruo, des malpli da ĝuo.
• Ju pli da donoj, des pli da amikoj.
• Ju pli da havo, des pli da pravo.
• Ju pli da honoro, des pli da laboro.
• Ju pli da ĵuroj, des pli da suspekto.
• Ju pli frue, des pli certe, — ju pli volonte, des pli lerte.
• Ju pli granda bezono, des pli granda la prezo.
• Ju pli granda la deziro, des pli kara la akiro.
• Ju pli la infanoj bezonas, des pli Dio al vi donas.
• Ju pli malproksimen la vojo, des pli da larmoj.
• Ju pli oni babilas, des pli oni al si malutilas.
• Ju pli oni posedas, des pli oni avidas.
• Ju pli precizaj la kalkuloj, des pli fortika la amikeco.
• Jugo propravola ne estas malmola.
• Juĝanto decidas, kiel li vidas.
• Juĝanto devas havi du orelojn.
• Juĝo komencita paciĝon ne malhelpas.
• Juku la haŭto, sed ne sur mia korpo.
• Juneco ne scias, maljuneco ne povas.
• Juneco petolis, maljuneco malsatos.

Ĵ

• Ĵeti bastonon en la radon.
• Ĵeti perlojn antaŭ la porkojn.
• Ĵeti polvon en la okulojn.
• Ĵuri kaj reĵuri.
• Ĵuri per la barbo de l' profeto.

K

• Kaldrono ridas pri poto kaj mem estas kota.
• Kalkuli muŝojn.
• Kalumniante konstante, oni eĉ anĝelon nigrigas.
• Kapo estas por tio, ke ĝi zorgu pri ĉio.
• Kapo kun herbo, sen guto da cerbo.
• Kapo majesta, sed cerbo modesta.
• Kapo malsaĝa ne griziĝas nek kalviĝas.
• Kapo pekas, piedoj suferas.
• Kapoj diferencas, kranioj egalas.
• Kaprica fianĉino restos eterne fraŭlino.
• Kapricoj de grandsinjoroj kaj multego da kreditoroj.
• Kaptu lin kiel forflugintan venton.
• Kapuĉo monaĥon ne faras.
• Kara estas dono en minuto de bezono.
• Kara estas ovo, kiam venas la Pasko.
• Karaktero olea.
• Karakteron al kanto donas la tono.
• Karesi al iu la barbon.
• Karesi kontraŭ la haroj.
• Kastel' en aero — malsato sur tero.
• Kaŝu kiom vi povos, mensogo sin elŝovos.
• Kaŝu malbenon kaj faru bonan mienon.
• Ke la lup' estu sata, kaj la ŝaf' ne tuŝata.
• Kelktempa ĉeso ne estas forgeso.
• Kia ago, tia pago.
• Kia demando, tia respondo.
• Kia domaĝo!
• Kia drapo, tia vesto.
• Kia estas la homo, tia estas lia nomo.
• Kia estas via laboro, tia estas via valoro.
• Kia fripono, tia bastono.
• Kia greno, tia pano.
• Kia la birdo, tia la kaĝo.
• Kia la homo, tia lia nomo.
• Kia la kapo, tia la ĉapo.
• Kia la poto, tia la kovrilo.
• Kia la semo, tia la rikolto.
• Kia naskiĝis, tia grandiĝis.
• Kia naskinto, tiaj naskitoj.
• Kia oni vin vidas, tia oni vin taksas.
• Kia pago, tia ago.
• Kia paroĥestro, tia paroĥo.
• Kia patrino, tia filino.
• Kia regalato, tia regalado.
• Kia reganto, tia servanto.
• Kia sono, tia resono.
• Kia sufloro, tia aktoro.
• Kia vivo, tia morto.
• Kiaj kolegoj, tiaj kutimoj.
• Kiam filino edziniĝis, multaj fianĉoj troviĝas.
• Kiam filino edziniĝis, multaj fianĉoj troviĝis.
• Kiam forto ordonas, leĝo pardonas.
• Kiam fratoj batalas, fremdulo ne eniĝu.
• Kiam havo malaperis, saĝo aperis.
• Kiam kato jam formanĝis, forpelado ne helpos.
• Kiam kato promenas, la musoj festenas.
• Kiam kreskas honoro, kreskas humoro.
• Kiam nokto vualas, ĉiuj koloroj egalas.
• Kiam pasanto jam trinkis, li la puton insultas.
• Kiam pasis la aĝo, aperas la saĝo.
• Kiam sako mizeras, amo malaperas.
• Kiam vorto eliris, vi ĝin jam ne retiros.
• Kie ajn rano iras, ĝi ĉiam marĉon sopiras.
• Kie dento doloras, tien iras la lango.
• Kie diablo ne povas, tien virinon li ŝovas.
• Kie estas harmonio, estas beno de Dio.
• Kie estas mielo, tie muŝoj ne mankas.
• Kie estas pano, ne mankas panpecetoj.
• Kie estas sufero, estas ankaŭ espero.
• Kie fumo leviĝas, tie fajro troviĝas.
• Kie jukas, tie ni gratas.
• Kie ĵuron vi aŭdas, malbonon suspektu.
• Kie lumo ekzistas, ankaŭ ombro troviĝas.
• Kie maldike, tie rompiĝas.
• Kie mi disponas, tie mi ordonas.
• Kie minaco, tie malpaco.
• Kie ne estas konsileble, tie ne estas helpeble.
• Kie pano estas, tie musoj ne mankas.
• Kie regas konkordo, regas ordo.
• Kie regas la forto, tie rajto silentas.
• Kie regas virino, malbona estas la fino.
• Kie sklav' regadon havas, tie mastro baldaŭ sklavas.
• Kie timo, tie honto.
• Kiel akirite, tiel perdite.
• Kiel li meritis, tiel li profitis.
• Kiel oni sternas, tiel oni dormas.
• Kiel oni vin taksas, tiel oni vin regalas.
• Kiel oni vin vidas, tiel oni vin taksas.
• Kiel oni, tiel ĉe ni.
• Kien ajn mi pafas, ĉio maltrafas.
• Kien kudrilo iras, tien fadenon ĝi tiras.
• Kien vi vin turnos, ĉie malbone.
• Kies gasto mi estas, ties feston mi festas.
• Kio akorde ne sonas, tio rimon ne donas.
• Kio al mi sonis, tion mi resonas.
• Kio al unu donas forton, al alia donas morton.
• Kio aliloke promenos, al ni ankaŭ ĝi venos.
• Kio bone aspektas, tion ĉiu elektas.
• Kio doloras, pri tio ni ploras.
• Kio el la dentoj elsaltas, en la lipoj ne haltas.
• Kio en koro sidas, la vizaĝo perfidas.
• Kio en la kapo, tio sur la lango.
• Kio estas bona por vi, estas bona por mi.
• Kio estas farita, estas sankciita.
• Kio estas lernita, ne estas perdita.
• Kio estis kaj pasis, tion tempo frakasis.
• Kio fariĝis, jam ne refariĝos.
• Kio iras el koro, venas al koro.
• Kio komenciĝis, tio ankaŭ finiĝos.
• Kio konvenas al sciuro, ne konvenas al vulturo.
• Kio kostas malmulte, kostas plej kare.
• Kio mem ne venas, li per la dentoj ĝin prenas.
• Kio mia, tio bona.
• Kio min ne tuŝas, kuŝu kiel kuŝas.
• Kio multe kostas, multe valoras.
• Kio pasis, ne revenos.
• Kio pasis, nin forlasis.
• Kio post la montoj kuŝas, tio nin neniom tuŝas.
• Kio servas por ĉio, taŭgas por nenio.
• Kio taŭgas por somero, ne taŭgas por vintro.
• Kio tra l' dentoj travenis, tion la lipoj ne retenos.
• Kio vendiĝas kaŝite, vendiĝas plej profite.
• Kiom ajn oni penas, per forto plaĉo ne venas.
• Kiom ajn vi penos, nenio elvenos.
• Kiom da homoj, tiom da gustoj.
• Kiom da juĝantoj, tiom da juĝoj.
• Kiom da kapoj, tiom da opinioj.
• Kiom da koroj, tiom da voloj.
• Kiom la koro deziras.
• Kion Dio ne donis, perforte ne postulu.
• Kion Dio ne donis, tion perforte ne serĉu.
• Kion fari!
• Kion jaroj ne donis, ofte minuto alportas.
• Kion koro portas, vizaĝo raportas.
• Kion koro sentas, lango prezentas.
• Kion leĝo malpermesas, tio plaĉi ne ĉesas.
• Kion mem mi faras, tion ĉie mi flaras.
• Kion mi ne scias, tion mi ne envias.
• Kion mi ne sentas, pri tio mi silentas.
• Kion mi povas, tion mi elŝovas.
• Kion ni havas, por ni ne valoras, — kiam ni ĝin perdis, ni ploras.
• Kion ni vere bezonas, Dio ĝin donas.
• Kion oni volas, tion oni povas.
• Kion Parizo aplaŭdas, Berlino mallaŭdas.
• Kion rajtas leono, ne rajtas azeno.
• Kion saĝulo ne komprenas, ofte malsaĝa divenas.
• Kion sobreco deziras, ebrieco ĝin diras.
• Kion vi ne perdis, tion ne serĉu.
• Kion vi pripenas, tio al vi venas.
• Kion vi semas, tion vi rikoltos.
• Kiso antaŭ amaso estas kiso de Judaso.
• Kiso malsincera estas danĝera.
• Kiso publika estas kiso malamika.
• Kiu agas afable, vivas agrable.
• Kiu akceptas donacon, perdas la pacon.
• Kiu akvon evitas, droni ne timas.
• Kiu amas ĝuon, amu ankaŭ enuon.
• Kiu amas honoron, amu laboron.
• Kiu amas la liton, ne akiros profiton.
• Kiu amas okulaĉi, ne havas kion maĉi.
• Kiu aŭdis unuan, ankaŭ aŭdu la duan.
• Kiu aŭskultas, kie li ne devas, tiu aŭdas, kion li ne revas.
• Kiu avidas pli bonan, perdas plej bezonan.
• Kiu batas edzinon, tiu vundas sin mem.
• Kiu bati deziras, trovas bastonon.
• Kiu bojas, ne mordas.
• Kiu bone agas, timi ne bezonas.
• Kiu bone sidas, tiu lokon ne ŝanĝu.
• Kiu bone ŝmiras, bone veturas.
• Kiu cedas al sia infano, ĝin pereigas per propra mano.
• Kiu ĉasas du leporojn, kaptas neniun.
• Kiu ĉe l' vojo konstruas, tiun ĉiu instruas.
• Kiu ĉion formanĝis en tago, malsatos vespere.
• Kiu ĉion senpripense parolas, aŭdos tion, kion li ne volas.
• Kiu demandas, tiu ne eraras.
• Kiu devas, tiu elekti ne povas.
• Kiu devas, tiu povas.
• Kiu diras la veron, havas suferon.
• Kiu domaĝas groŝon, perdas la tutan poŝon.
• Kiu donacon prenas, tiu sin katenas.
• Kiu donas rapide, donas duoble.
• Kiu donis garantion, tiu pagu la ŝuldon.
• Kiu dormas longe, vivas mallonge.
• Kiu edziĝas, tiu ŝanĝiĝas.
• Kiu elektas tro multe, ricevas nenion.
• Kiu entreprenis, tiu sin tenu.
• Kiu flatas al ĉiu, plaĉas al neniu.
• Kiu forton ne havas, ĉiam malpravas.
• Kiu fosas sub alia, falos mem en la foson.
• Kiu frapas, al tiu oni malfermas.
• Kiu fremdan avidas, propran forperdas.
• Kiu frue leviĝas, facile riĉiĝas.
• Kiu garantias, trankvilon ne scias.
• Kiu glutis tro multe, tiu agas tro stulte.
• Kiu groŝon ne honoras, eĉ duongroŝon ne valoras.
• Kiu groŝon ne respektas, riĉecon ne kolektas.
• Kiu havas abelojn, havas mielon.
• Kiu havas bonan najbaron, havas bonan tagon.
• Kiu havas forton, havas rajton.
• Kiu havas la forton, havas la rajton.
• Kiu havas malican celon, ofte perdas sian propran felon.
• Kiu havas nenion, estas nenio.
• Kiu havas oron, havas honoron.
• Kiu hontas nenion, ne timas Dion.
• Kiu hundon mian batas, min mem ne tre ŝatas.
• Kiu iras sperte, iras certe.
• Kiu iras trankvile, iras facile.
• Kiu jam havas, tiu pravas.
• Kiu kaĉon aranĝas, tiu ĝin manĝas.
• Kiu kaĉon kuiris, tiu ĝin manĝu.
• Kiu kapon posedas, kombilon jam trovos.
• Kiu kaptas tro vaste, konservas malmulte.
• Kiu koleras, tiu ne prosperas.
• Kiu koleras, tiu perdas.
• Kiu komencas juĝon, iras sub jugon.
• Kiu komencas tro frue, finas malfrue.
• Kiu komencis kuiri, ne forkuru de l' fajro.
• Kiu konsilas kaj rezonas, tiu helpon ne donas.
• Kiu konstante lokon ŝanĝas, neniam sin aranĝas.
• Kiu kritikas kuraĝe, mem agas malsaĝe.
• Kiu kuraĝe aliras, facile akiras.
• Kiu kutimis ĉion juĝi, nenie povas rifuĝi.
• Kiu laboras kaj deziras, tiu akiras, — kiu mem ne penas, nenio al li venas.
• Kiu laboron evitas, bonon ne vidas.
• Kiu langon ne tenas, mem sin malbenas.
• Kiu leviĝis fiere, baldaŭ falos al tero.
• Kiu levis la piedon, devas ekpaŝi.
• Kiu lin tuŝas, tiu lin sentas.
• Kiu ludas kun koto, malpurigas la manojn.
• Kiu lupo naskiĝis, vulpo ne fariĝos.
• Kiu malmulte deziras, feliĉon akiras.
• Kiu malmulton ne ŝatas, multon ne meritas.
• Kiu manĝon al mi donas, tiu al mi ordonas.
• Kiu mem sin adoras, nenion valoras.
• Kiu mem sin gloras, malbone odoras.
• Kiu mem sin laŭdas, tiun neniu aplaŭdas.
• Kiu mensogas kutime, mensogas sentime.
• Kiu mensogis per unu vorto, ne trovos kredon ĝis la morto.
• Kiu metion disponas, mizeron ne konas.
• Kiu minacas, tiu avertas.
• Kiu mizeron ne havis, mizeron ne konas.
• Kiu mordi ne povas, kisi ekprovas.
• Kiu multe babilas, al si mem malutilas.
• Kiu multe babilas, pensas malmulte.
• Kiu multe minacas, ne estas danĝera.
• Kiu multe parolas, malamikon konsolas.
• Kiu multe parolas, ne multe faras.
• Kiu multe profitas, ankaŭ perdon ne evitas.
• Kiu multon deziras, nenion akiras.
• Kiu naskiĝis sciuro, ne fariĝos vulturo.
• Kiu ne akiras, kiam li povas, tiu poste deziras, sed jam ne retrovas.
• Kiu ne atentas la "se", tiu sentas la "ve".
• Kiu ne estis kaporalo, ne estos generalo.
• Kiu ne konfidas, tiu ne bedaŭras.
• Kiu ne krimas, tiu ne timas.
• Kiu ne mensogas, tiu ne vendas.
• Kiu ne pekis, kiu ne eraris?
• Kiu ne petas, tiu ne ricevas.
• Kiu ne riskas, tiu ne gajnas.
• Kiu ne riskas, tiu ne havas.
• Kiu nenion valoras, plej multe sin gloras.
• Kiu neniun savis, malamikojn ne havas.
• Kiu neniun savis, malamikon ne havas.
• Kiu okazon forŝovas, ĝin jam ne retrovas.
• Kiu panon donas, malsaton ne konas.
• Kiu pekis, tiu pagas.
• Kiu perdis la kapon, ne bezonas jam ĉapon.
• Kiu pli frue venas, pli bonan lokon prenas.
• Kiu pli frue venas, pli frue muelas.
• Kiu por ĉiuj laboras, pri si mem ne memoras.
• Kiu povas antaŭvidi!
• Kiu pri ŝtelo silentas, tiu ŝtelon konsentas.
• Kiu promesojn faras, tiu ne avaras.
• Kiu prudenton ne havas, tiun saĝo ne savas.
• Kiu rabi eliras, ofte nuda revenas.
• Kiu regalas per ŝtonoj, tiun oni dankas per bastonoj.
• Kiu resonis, tiu sin donis.
• Kiu riĉiĝas, tiu fieriĝas.
• Kiu rigardas ĉielon, maltrafas sian celon.
• Kiu ripetas abunde, lernas plej funde.
• Kiu rompis la glason, ordigu la kason.
• Kiu rompis, tiu pagu.
• Kiu saĝon ne havas, Dio lin savas.
• Kiu semas venton, rikoltos fulmotondron.
• Kiu sentas — ploras, kiu vidas — nur ridas.
• Kiu serĉas marcipanon, perdas sian panon.
• Kiu servas al ĉiu, al si mem malutilas.
• Kiu sian langon katenas, Dio lin benas.
• Kiu sin enjungis, devas tiri.
• Kiu sin gardas, tiu sin savas.
• Kiu speson ne tenas, tiu al spesmilo ne venas.
• Kiu supren kraĉon ĵetas, sian barbon al ĝi submetas.
• Kiu ŝteliston regalas, mem ŝteliston egalas.
• Kiu ŝuldojn estingas, riĉecon atingas.
• Kiu ŝvitas, tiu profitas.
• Kiu timas bestaron, ne iru arbaron.
• Kiu trans muro aŭskultas, tiun la muro insultas.
• Kiu tro alte svingas, nenion atingas.
• Kiu tro alten rigardon direktas, tiu tre baldaŭ okulojn difektas.
• Kiu tro bezonas, tiu leĝon ne konas.
• Kiu tro forte la manon svingas, nenion atingas.
• Kiu tro multe deziras, nenion akiras.
• Kiu tro pelas, nur malakcelas.
• Kiu tro rapide saltas, tiu baldaŭ haltas.
• Kiu tro ripozas, baldaŭ almozas.
• Kiu tro sin pravigas, tiu mem sin kulpigas.
• Kiu venas plej frue, sidas plej ĝue.
• Kiu venis post la manĝo, restas sen manĝo.
• Kiu venis unue, muelas pli frue.
• Kiu vivas sen kalkulo, baldaŭ estos almozulo.
• Kiu vivas trankvile, vivas facile.
• Kiu vivos, tiu vidos.
• Kiu volas komerci, tiu saĝon bezonas.
• Kiu volas mensogi, devas bone memori.
• Kiu volas panon, ne dorlotu la manon.
• Kiun favoras la sorto, por tiu eĉ koko estas ovoporta.
• Kiun feliĉo subtenas, al tiu mem ĉio venas.
• Kiun la sorto karesas, al tiu ĉio sukcesas.
• Kiun la sorto karesos, tiu sukcesos.
• Kiun malĝojo ne turmentis, tiu ĝojon ne sentas.
• Kiun reĝo protektas, tiun ministro elektas.
• Kiun vesto ornamas, tiun homoj ekamas.
• Klopodi pri ĉies favoro estas pleje malsaĝa laboro.
• Klopodi sen limo per korpo kaj animo.
• Klopodo estas kun mono, sed sen ĝi pli malbone.
• Knaba gusto kun forto daŭras ĝis la morto.
• Knabon senfortan ĉiuj batoj atingas.
• Koko krias fiere, sed ne danĝere.
• Kolera kiel cento da diabloj.
• Kolera kiel rabia hundo.
• Kolero montras malsaĝulon.
• Kolero pravecon ne donas.
• Komenca inklino daŭras ĝis la fino.
• Komenci de Adamo.
• Komenci per Dio kaj fini per diablo.
• Komenci per flato kaj fini per bato.
• Komenciĝis mizero, ĝi venas per pordo kaj fenestroj.
• Komenciĝis proceso, mono fluas sen ĉeso.
• Komenco Aprila — trompo facila.
• Komenco bona — laboro duona.
• Komercisto estas ĉasisto, li rigardas, kiu sin ne gardas.
• Komparo ne estas pruvo.
• Komplezema malsaĝulo estas pli danĝera ol malamiko.
• Konateco ne estas hereda.
• Konduki la dancojn.
• Konfido naskas konfidon.
• Konfidu, sed vidu.
• Koniĝas birdo laŭ flugo kaj homo laŭ ago.
• Koniĝas majstro laŭ sia verko.
• Konkordo malgrandaĵon kreskigas, malkonkordo grandaĵon ruinigas.
• Konscienco senmakula estas kuseno plej mola.
• Konscienco trankvila estas bona dormilo.
• Konsento konstruas, malpaco detruas.
• Konservas eĉ karbo la strukturon de l' arbo.
• Konsilojn ĉiu donas, sed ne kiam oni bezonas.
• Konsilu kiu povas.
• Konsoliĝas mizerulo, se li estas ne sola.
• Konstrui kastelojn en aero.
• Konstrui kastelon sur glacio.
• Konsumi sian antaŭan grason.
• Konsumi sian grenon antaŭ ĝia maturiĝo.
• Kontenteco estas pli bona ol riĉeco.
• Kontentigi ĉiujn eĉ anĝelo ne povas.
• Kontentigi la katon kaj kune la raton.
• Kontentulo estas pli feliĉa, ol homo plej riĉa.
• Kontraŭ bato senatenda ekzistas nenia defendo.
• Kontraŭ ĉiu malfacilo ekzistas konsilo.
• Kontraŭ ĉiu rimedo ekzistas rimedo.
• Kontraŭ ĉiu tedo ekzistas rimedo.
• Kontraŭ doloro helpas bona humoro.
• Kontraŭ faro farita ne helpas medito.
• Kontraŭ forta mano la leĝo estas vana.
• Kontraŭ homo fiera Dio estas severa.
• Kontraŭ kalumnio helpas nenio.
• Kontraŭ kalumnio ne povas batali eĉ Dio.
• Kontraŭ lupo ne helpas kalkulo.
• Kontraŭ malfeliĉo ne defendas eĉ riĉo.
• Kontraŭ malfeliĉoj baro ne ekzistas.
• Kontraŭ muŝoj bravulo, kontraŭ homoj timulo.
• Kontraŭ neesto ne helpas protesto.
• Kontraŭ nehavo eĉ juĝo silentas.
• Kontraŭ peko batalu, sed pekanton ne tuŝu.
• Kontraŭ peko prediku, sed pekinton pardonu.
• Kontraŭ tuta kohorto eĉ Herkulo estas malforta.
• Kontraŭ vesto malbona konspiras ĉiu ŝtono.
• Kontraŭ volo de Dio helpos nenio.
• Kontraŭstari per ĉiuj fortoj.
• Konu nin, ŝatu nin!
• Korniko vundita propran voston timas.
• Koro pleniĝas — lango moviĝas.
• Koro tro plena — buŝo parolas.
• Korvo al korvo okulon ne pikas.
• Kovri la buŝon de sia konscienco.
• Kresko mamuta, sed saĝo liliputa.
• Krevis la vazo antaŭ la nazo.
• Krii el la tuta gorĝo.
• Kritiki estas facile, fari malfacile.
• Kriu eĉ raŭke, sed kanti ne ĉesu.
• Kudri per fluganta kudrilo.
• Kuiriston vaporo satigas.
• Kulo nenion valoras, sed ĝia piko doloras.
• Kun Dio vi iros ĉien, sen Dio nenien.
• Kun edzo plej malmola estas pli bone ol sola.
• Kun kiu vi festas, tia vi estas.
• Kun kiu vi kuniĝas, tia vi fariĝas.
• Kun konfido neniam rapidu.
• Kun la peko en mano.
• Kun sia tuta domo kaj havo.
• Kun sia tuta posedo kaj heredo.
• Kun urso promenu, sed pafilon prete tenu.
• Kun vero severa komercaĵo forvelkos.
• Kune kaptite, kune punite.
• Kuradi kiel venenita muso.
• Kuraĝa homo en sia domo.
• Kuraĝa mieno antaŭ propra kameno.
• Kuraĝe li staras, kiam muro lin baras.
• Kuraĝo ĉion atingas.
• Kurba estas la ligno, sed rekte ĝi brulas.
• Kurbiĝadi kiel diablo en akvo benita.
• Kurbiĝu hoko laŭ postuloj de l' loko.
• Kuri de sia propra korpo.
• Kutimo estas dua naturo.
• Kvalito bona ne bezonas admonon.
• Kvina rado ĉe veturado.
• Kvitiĝas servo per reservo.

L

• La "por" kaj la "kontraŭ".
• La "tuj" de sinjoroj estas multe da horoj.
• La afero estas plenumita.
• La afero havas tempon.
• La afero malsukcesis.
• La afero ne brulas.
• La afero ne iras glate.
• La afero ne staras sur pinto de ponto.
• La afero ne urĝas.
• La dorm' estas bona, se mankas la mono.
• La enigmo simple solviĝas.
• La felo tanadon ne valoras.
• La fino kronas la verkon.
• La forestanto ĉiam estas malprava.
• La haroj disstariĝas.
• La haroj streĉiĝas.
• La ĵeto estas farita.
• La konscienco lin ne turmentas.
• La lango de virino estas ŝia glavo.
• La lastan el amaso atakas la hundo.
• La lipoj ne montru, kion manĝis la buŝo.
• La loto estas tirita.
• La ludo kandelon ne valoras.
• La lumo por vero ofte estas danĝero.
• La luno ne aŭskultas, kiam hundo ĝin insultas.
• La manĝota fiŝo estas ankoraŭ en la rivero.
• La mano lin jukas.
• La morto ne distingas, ĉiujn egale atingas.
• La morto ŝercon ne komprenas: oni ĝin vokas, ĝi venas.
• La muro havas orelojn.
• La parto plej vasta venos la lasta.
• La plej danĝera homo — malbona in' en domo.
• La sama afero, sed kun la kapo al tero.
• La sigelo ankoraŭ ne estas metita.
• La tempo ĉiam malkaŝas la veron.
• La tempo venos, ni ĉion komprenos.
• La tuta ludo ne valoras kandelon.
• La unua trovita.
• La vivo staras sur la karto.
• Laboro donas bonstaton, mallaboro malsaton.
• Laboro finita, — ripozo merita.
• Laboro fortigas, ripozo putrigas.
• Laboro homon nutras, sen laboro li putras.
• Laboro kaj pacienco kondukas al potenco.
• Laboro kondukas al honoro kaj oro.
• Laboro lacigas, sed akiro ĝojigas.
• Laboro ne estas leporo, — ĝi haltos, ne forsaltos.
• Lang' estas mola kaj laŭvole petola.
• Langa vundo plej profunda.
• Lango miela, sed koro kruela.
• Lango nenion atingas, se ĝin saĝo ne svingas.
• Larmo virina baldaŭ sekiĝas.
• Larmoj pravecon ne pruvas.
• Larmoj ŝuldon ne pagas.
• Lasi fali la manojn.
• Laŭ ĉiuj leĝoj de la arto.
• Laŭ la agoj de l' homo estas lia nomo.
• Laŭ la frukto oni arbon ekkonas.
• Laŭdu belecon de l' maro, sed ĉe rando de arbaro.
• Laŭdu la maron, sed restu sur tero.
• Laŭdu tagon nur vespere.
• Lavu tutan jaron, negro ne blankiĝos.
• Lecionoj al profesoro estas vana laboro.
• Leĝe kaj rajte.
• Leĝo estas bona, se advokato ĝin helpas.
• Leĝo estas cedema: kien vi deziras, ĝi iras.
• Leĝo malaperas, moro daŭras.
• Leĝo mallertulon ligas, lertulon fortigas.
• Leĝo pasintaĵon ne tuŝas.
• Leĝo valoras por poste, sed ne por antaŭe.
• Lernado havas maldolĉan radikon, sed bonan efikon.
• Lernado sen fruktoj ne restas.
• Lerneja sekreto ne iru al gazeto.
• Lernu juna, por esti saĝa maljuna.
• Lernu juna — vi scios maljuna.
• Lerteco sorĉon ne bezonas.
• Leviĝu kun la suno, edziĝu dum juna.
• Li atendas kaj plendas kaj denove atendas.
• Li atendas, ke la okazo venu al lia nazo.
• Li bruligis al si la lipharojn.
• Li dentojn prunti ne bezonas.
• Li diris adiaŭ al la mondo surtera.
• Li donas peceton da pano kaj bategon per mano.
• Li eĉ el sablo vipojn tordas.
• Li ekscitiĝas kiel bolanta lakto.
• Li esploris iom la fundon de la glaso.
• Li estas bravulo en sia angulo.
• Li estas en acida humoro.
• Li estas en klopodoj de l' kapo ĝis piedoj.
• Li estas flamiĝema kiel rezina ligno.
• Li estas frotita kaj polurita.
• Li estas homo sperta kaj lerta.
• Li estas kompetenta, kiel besto pri arĝento.
• Li estas la portreto de sia patro.
• Li estas portreto de sia patro.
• Li estas preskaŭ mia frato: nepo de kuzo de onklo de konato.
• Li estas sia propra mastrino.
• Li estas vera hidrargo.
• Li faras princan promeson, sed ne havas eĉ speson.
• Li faris sian lastan translokiĝon.
• Li foriris kun longa nazo.
• Li forpelis siajn piedojn.
• Li havas ankoraŭ la lakton sur la lipoj.
• Li havas ankoraŭ printempon en kapo.
• Li havas cerbon ne tro potencan.
• Li havas ĉiun horon alian moron.
• Li havas dentojn ne por parado.
• Li havas en la cerbo tro multe da herbo.
• Li havas la kapon fortike sur la kolo.
• Li havas la kapon sur ĝusta loko.
• Li havas la kapon sur la ĝusta loko.
• Li havas muŝon en la kapo.
• Li havas nek ĉelon, nek kelon.
• Li havas pli da mono ol da bezono.
• Li havas pli da mono, ol li povas kalkuli.
• Li havas pli da ŝuldoj en la urbo, ol da haroj en la barbo.
• Li havas siajn kapricojn.
• Li havas truon en la manplato.
• Li havis viandon, mi havis nur oston — li havis la ĝuon, mi pagis la koston.
• Li jam estas trans montoj kaj maro.
• Li jam faras la lastan spiron.
• Li ĵus elrampis el la ova ŝelo.
• Li komprenas predikon, kiel bovo muzikon.
• Li kuraĝon kolekti ne bezonas.
• Li loĝas tie, kien eĉ birdo ne flugas.
• Li mem estas patrono por sia persono.
• Li mensogas maŝine.
• Li mensogas tiel, ke la muroj krakas.
• Li minacas per fingro en la poŝo.
• Li ne elpensis la filozofian ŝtonon.
• Li ne elrampis ankoraŭ el la vindoj.
• Li ne enlasas puŝon en sian buŝon.
• Li ne estas el la grandaj saĝuloj.
• Li ne estas el la regimento de timuloj.
• Li ne frapis al si ankoraŭ la kornojn.
• Li ne havas kapon de ministro.
• Li ne toleras eĉ muŝon sur la muro.
• Li neniam venkis la alfabeton.
• Li pafis sin for.
• Li parolas sen senco kaj sen interligo.
• Li pasis akvon kaj fajron kaj marĉojn kaj marojn.
• Li prenos kaj benos.
• Li pulvon ne elpensis.
• Li ripozu trankvile!
• Li saltas gracie, kiel urso ebria.
• Li salutas profunde kaj mordas hunde.
• Li scias, kie la kankroj pasigas la vintron.
• Li serĉas la venton sur la kampo.
• Li sidas en ŝuldoj ĝis super la ŝultroj.
• Li ŝtelas de najbaro, por doni al altaro.
• Li ŝvitas ankoraŭ super la alfabeto.
• Li taŭgas nek por studo, nek por ludo.
• Li tenas la nazon supren.
• Li trafis el sub pluvo en riveron.
• Li tremas kiel aŭtuna folio.
• Li tremas, kiel aŭtuna folio.
• Li vidas nur ĝis la pinto de sia nazo.
• Li vivas en ĝuo kaj bruo.
• Li vivas sur la tero kiel en infero.
• Li vorton en la poŝo ne serĉas.
• Li zorgas pri ĝi kiel pri neĝo pasintjara.
• Lia animo forkuris en la pinton de la piedo.
• Lia cerbo iris promeni.
• Liaj dentoj povas festi sabaton.
• Liaj dentoj povas forgesi sian metion.
• Liaj flugiloj paraliziĝis.
• Liberulo iras, kien li deziras.
• Ligno fendita facile flamiĝas.
• Lin tuŝas nek admono, nek ordono.
• Lipharo de grandsinjoro, sed koro de leporo.
• Liveru nur panon, manĝontoj sin trovos.
• Loĝi en la fino de la mondo.
• Longa dormado ŝuldojn kreskigas.
• Longa konsidero savas de sufero.
• Longe ĉerpas la kruĉo, ĝis ĝi fine rompiĝas.
• Longe ŝtelas ŝtelisto, tamen fine li pendos.
• Ludi kun iu ludon de pugnoj.
• Ludi ventobatadon.
• Ludo aparte, kaj afero aparte.
• Luksa la vesto, sed malplena la poŝo.
• Lumo fariĝos, kulpulo troviĝos.
• Lupo dormanta ŝafon ne kaptas.
• Lupo kaptas, sed li ankaŭ enfalas.
• Lupo lupon ne manĝas.
• Lupo sopiras, al arbaro sin tiras.
• Lupo ŝanĝas la harojn, sed ne la farojn.

M

• Maĉi kaj remaĉi.
• Magia rondo.
• Malamanto de faro estas amanto de kalendaro.
• Malantaŭ barilo kuraĝo estas facila.
• Malantaŭe mizero, antaŭe malespero.
• Malaperis kiel ŝtono en maron.
• Malaperis kiel vaporo.
• Malaperis, kiel vaporo.
• Malavarulo kaj porko estas bonaj post la morto.
• Malbona herbo froston ne timas.
• Malbona virino diablon superas.
• Malbone kaŝita ŝteliston incitas.
• Malbonon oni memori ne ĉesas, bonon oni baldaŭ forgesas.
• Malbonulon diablo ne prenas.
• Maldolĉa por la lango, sed saniga por la sango.
• Malfeliĉo inviton ne atendas.
• Malfeliĉo kaj peko leviĝas sen veko.
• Malfeliĉo komuna estas malpli premanta.
• Malfeliĉo malofte venas sole.
• Malfeliĉo sin ne ĝenas, faru geston — ĝi tuj venas.
• Malfeliĉo venas rajde, foriras piede.
• Malfeliĉo venas sen alvoko.
• Malfeliĉo venas, malfeliĉon kuntrenas.
• Malfeliĉoj kaj batoj venas ĉiam kun fratoj.
• Malfermita kelo tentas al ŝtelo.
• Malgranda aspekte, sed granda intelekte.
• Malgranda birdeto, sed akra ungeto.
• Malgranda estas la flamo, tamen ne mankas la fumo.
• Malgranda pezo, sed granda prezo.
• Malgrandaj infanoj kaŭzas laboron, grandaj — doloron.
• Malhumileco estas kara plezuro.
• Maljunaj jaroj, sed ne saĝaj faroj.
• Malkovri antaŭ iu sian koron.
• Malnova afero en nova livero.
• Malpaco pro limo fariĝas kutimo, malpaco pro kredo fariĝas heredo.
• Malpaculo.
• Malpaculon ĉiu batas.
• Malplaĉas nenio, se taksas pasio.
• Malplena sako puŝas al peko.
• Malplena sako tentas al peko.
• Malpli da havo, malpli da zorgoj.
• Malpli da posedo, malpli da tedo.
• Malpli esperu, pli konsideru.
• Malproksime vidas, antaŭ la nazo ne vidas.
• Malpurulo.
• Malriĉa kiel muso preĝeja.
• Malriĉeco ne estas krimo, tamen kondukas al malestimo.
• Malriĉeco ne estas malvirto.
• Malriĉigas ne nehavado, sed trogranda dezirado.
• Malriĉulo parencojn ne havas.
• Malriĉulo rabiston ne timas.
• Malsaĝa kiel ŝtipo.
• Malsaĝo estas najbaro de mizero.
• Malsaĝulo ĉie sian nomon skribas.
• Malsaĝulo de ĉiuj flankoj.
• Malsaĝulo diris vorteron, saĝulo komprenas la tutan aferon.
• Malsaĝulo en foiro estas bona akiro.
• Malsaĝulo kaj infano parolas la veron.
• Malsaĝulo kiel tamburo, — kiu pasas, lin batas.
• Malsaĝulo malpacigis kaj dek saĝuloj repacigi ne povas.
• Malsaĝulo ne griziĝas nek senhariĝas.
• Malsaĝulo ofte estas profeto.
• Malsaĝulo ŝtonon ĵetis, dek saĝuloj ĝin ne atingos.
• Malsaĝulo venas, komercisto festenas.
• Malsaĝuloj kreskas mem, sen plugo kaj sem'.
• Malsaĝulon favoras feliĉo.
• Malsaĝulon oni batas eĉ en la preĝejo.
• Malsanan demandu, al sana donu.
• Malsano venas rapide, foriras rigide.
• Malsata stomako orelon ne havas.
• Malsato donas spriton.
• Malsato malfortigas, ŝuldo suferigas.
• Malsato ne estas frato.
• Malsato plej bone gustigas la manĝon.
• Malsatulon la fabloj ne nutros.
• Malŝparulo ĝuas nelonge, avarulo neniam.
• Mankas klapo en lia kapo.
• Mankis al Petro klopodoj, li aĉetis al si domon.
• Manko de oro ne estas malhonoro.
• Mano dekstra ne sciu, kion faras la maldekstra.
• Mano manon lavas.
• Mano pekis, dorso pagas.
• Manon malkvietan ĉiu muro atakas.
• Marĉandado aĉeti ne devigas.
• Marĉando aĉeti ne devigas.
• Maro ĉiujn riverojn ricevas kaj tamen ne krevas.
• Maro da mizeroj.
• Mastro elbabilis, gastoj ne silentos.
• Mastro en vojo — servantoj en ĝojo.
• Matena horo estas plena de oro.
• Matenas, vesperas — kaj tago malaperas.
• Matura aĝo.
• Melki kaproviron.
• Melku bovon senfine, li lakton ne donos.
• Memori pri mezuro en laboro kaj plezuro.
• Mensoganto devas havi bonan memoron.
• Mensogas kiel kalendaro; kiel gazeto; kiel funebra parolo.
• Mensogo kaj ŝtelo estas du fratoj.
• Mensogo malproksimen ne kondukas.
• Mensogu kiom vi volas, sed memoru kion vi parolas.
• Meti trabojn sur la vojon.
• Metio lacigas, metio vivigas.
• Metio manĝon ne bezonas kaj manĝon tamen donas.
• Mezuri laŭ sia metro.
• Mi ankaŭ lokon sur la tero okupas.
• Mi blinde pafos, eble trafos.
• Mi flanke sidis, mi ne aŭdis nek vidis.
• Mi havas pri tio nek scion nek supozon.
• Mi hejme sidis, nenion vidis.
• Mi konas miajn homojn.
• Mi lavas al mi la manojn.
• Mi lin liberigis, li min saĝigis.
• Mi ne povas kapti en ĝi la sencon.
• Mi ne volas baton, mi ne volas kompaton.
• Mi ne volas tion ĉi scii.
• Mi panon ne esperis, subite kuko aperis.
• Mia lango — mia malamiko.
• Mia loĝejo estas mia reĝejo.
• Mia loĝejo — mia reĝejo.
• Mielo sur lango, kaj glacio en koro.
• Mieno fiera al ludo mizera.
• Miljaroj ne povis, — minuto elŝovis.
• Min ne tuŝas la afero, mi staras ekstere.
• Minacas dento al la vento.
• Minaci per pugno en la poŝo.
• Minacoj ne mortigas.
• Miraklo inter mirakloj.
• Mizero faras lerta, mizero faras sperta.
• Mizero faras viziton, ne atendante inviton.
• Mizero havas talentan kapon.
• Mizero instruas.
• Mizero piedojn sanigas, kolon elastigas.
• Mizero plej ekstreme, Dio plej proksime.
• Mizero saltas, mizero haltas.
• Mizero sur mizero.
• Mola kiel vakso.
• Mono amas kalkulon.
• Mono estas reĝo, mono estas leĝo.
• Mono fluas al riĉulo, batoj al malriĉulo.
• Mono kuras al mono.
• Mono mondon regas.
• Mono monon naskas.
• Mono odoron ne havas, sian devenon ne diras.
• Mono perdita, nenio perdita, — honoro perdita, ĉio perdita.
• Mono perdita, nenio perdita; honoro perdita, ĉio perdita.
• Mono plenumas ĉiujn oficojn.
• Mono publika estu fortika.
• Monto gravediĝis, muso naskiĝis.
• Montradi al si reciproke la dentojn.
• Montras parolo, kion cerbo valoras.
• Montroj kaj konsiloj estas facilaj.
• Montru moneron, ĉio fariĝos.
• Mordantaj hundoj kuras ĉiam kun vundoj.
• Morgaŭ estas la amata tago de mallaboruloj.
• Morgaŭ frue venos plue.
• Mortinta serĉu ĉielon, vivanta ian celon.
• Muele sencele.
• Muelilo haltas, muelisto eksaltas.
• Multaj kompatantoj, sed neniu helpanto.
• Multaj svatiĝas, feliĉulo edziĝas.
• Multaj vokitoj, sed ne multaj elektitoj.
• Multe da fianĉoj, sed la ĝusta ne venas.
• Multe da peno, neniom da pano.
• Multe da sprito, sed neniom da profito.
• Multe en kapo, sed nenio en poŝo.
• Multe entreprenis, sed ne multe eltenis.
• Multe komencite, malmulte plenumite.
• Murmuregas la urso, sed danci ĝi devas.
• Murmuri tra la dentoj.
• Muso la katon ĉiam ofendis.
• Muso satiĝis, faruno malboniĝis.

N

• Naivuloj jam ne ekzistas.
• Najbaro ne ĝemas, kiam boto nin premas.
• Naskiĝas fianĉino por sia fianĉo.
• Naskiĝu, edziĝu kaj mortu — ĉiam monon alportu.
• Nazo supren, vento antaŭen.
• Ne atendis, ne esperis — malfeliĉo aperis.
• Ne atendita, ne esperita ofte venas subite.
• Ne atingos krio ĝis la trono de Dio.
• Ne aŭskultinte, ne kondamnu.
• Ne batalu pot' el tero kontraŭ kaldrono el fero.
• Ne batas bastono sen persono.
• Ne bedaŭru hieraŭan, ne atendu morgaŭan, ne forlasu hodiaŭan.
• Ne bela estas amata, sed amata estas bela.
• Ne bela estas kara, sed kara estas bela.
• Ne beligas loko homon, sed homo la lokon.
• Ne bezonas la kapo konsilon de kruroj.
• Ne ĉiam daŭras malbona vetero, ne ĉiam daŭras homa sufero.
• Ne ĉiam estas festo, venos ankaŭ fasto.
• Ne ĉiam estas sankta Johano.
• Ne ĉiam per aĝo mezuriĝas la saĝo.
• Ne ĉio batas, kio tondras.
• Ne ĉio brilanta estas diamanto.
• Ne ĉio griza estas lupo.
• Ne ĉio utilas, kio brilas.
• Ne ĉion oni devas severe ekzameni.
• Ne ĉiu aspiranto devas esti prenanto.
• Ne ĉiu bojato estas ŝtelisto.
• Ne ĉiu fianĉiĝas, kiu svatiĝas.
• Ne ĉiu ĝibulo estas sanktulo.
• Ne ĉiu havas egalan feliĉon.
• Ne ĉiu hundo bojanta estas hundo mordanta.
• Ne ĉiu papereto estas banka bileto.
• Ne ĉiu raporto estas vera vorto.
• Ne ĉiuj havas egalan feliĉon.
• Ne defendas oro kontraŭ doloro.
• Ne demandu scienculon, demandu spertulon.
• Ne diru "hop" antaŭ la salto.
• Ne doloras frapo sur fremda kapo.
• Ne donu kaj ne boju.
• Ne ekpepi!
• Ne ekzistas en komerco amikeco nek ŝerco.
• Ne ekzistas forto kontraŭ la morto.
• Ne ekzistas fumo sen brulo.
• Ne ekzistas fumo sen fajro.
• Ne ekzistas honoro sen laboro.
• Ne ekzistas juneco sen kapricoj, nek maljuneco sen malicoj.
• Ne ekzistas kareso sen intereso.
• Ne ekzistas mono, ne ekzistas dono.
• Ne ekzistas naiva vulpo, ne ekzistas homo sen kulpo.
• Ne ekzistas ofico sen benefico.
• Ne ekzistas regulo sen escepto.
• Ne ekzistas savo kontraŭ malbona virino.
• Ne ekzistas terno sen nazo nek fakto sen bazo.
• Ne el ĉiu ligno oni faras violonon.
• Ne el unu forno li manĝis jam panon.
• Ne elverŝu la malpuran, antaŭ ol vi havas la puran.
• Ne elvoku lupon el la arbaro.
• Ne en ĉiu afero estu severa.
• Ne en unu tago elkreskis Kartago.
• Ne esperite, ne sonĝite.
• Ne estas piediranto kolego al rajdanto.
• Ne estingu la fajron, kiu vin ne bruligas.
• Ne falas frukto malproksime de l' arbo.
• Ne fanfaronu irante, fanfaronu revenante.
• Ne faru kalkulon sen la mastro.
• Ne fidu amikon, kiu havas jam flikon.
• Ne fidu fidelulon, fidu propran okulon.
• Ne fidu heredon, fidu posedon.
• Ne gutas mielo el la ĉielo.
• Ne havante, oni petas; ricevinte, forĵetas.
• Ne helpas glorkrono al malplena kaldrono.
• Ne helpas plendo nek ploro kontraŭ kreditoro.
• Ne helpas ploro al doloro.
• Ne helpas spegulo al malbelulo.
• Ne hontu penti pri faro, hontu persisti en eraro.
• Ne insultu mizeran, ne moku malliberan.
• Ne iras hakilo al kolo humila.
• Ne iru al fremda anaro kun via regularo.
• Ne iru fadeno antaŭ kudrilo.
• Ne iru okuloj super la frunton.
• Ne juĝo kondamnas, sed juĝanto.
• Ne juĝu pri afero laŭ ĝia ekstero.
• Ne kaptita — ne punita.
• Ne karesu per mano, sed karesu per pano.
• Ne kaŝiĝas lia lango malantaŭ la vango.
• Ne konante la profundecon, ne iru en la riveron.
• Ne kondamnu alian, oni vin ne kondamnos.
• Ne kotas besto en sia nesto.
• Ne kraĉu en puton, ĉar vi trinki bezonos.
• Ne kredas ŝtelisto, ke honestaj ekzistas.
• Ne kredu al orelo, kredu al okulo.
• Ne kredu al parolo sen propra kontrolo.
• Ne kvanto, sed kvalito decidas pri merito.
• Ne laciĝos mano, ne fariĝos pano.
• Ne laciĝu viaj manoj pri fremdaj infanoj.
• Ne laŭdu la tagon antaŭ vespero.
• Ne longe sinjora daŭras favoro.
• Ne mankas tombo por mortinto nek pano por vivanto.
• Ne maro dronigas ŝipon, sed la ventoj.
• Ne mia estas la ĉevalo, min ne tuŝas ĝia falo.
• Ne moku mizeron de alia, ĉar baldaŭ venos via.
• Ne moku riveron, ne atinginte la teron.
• Ne movi la buŝon!
• Ne naskas porko leonidon, nek korniko aglidon.
• Ne naskiĝu riĉa, naskiĝu feliĉa.
• Ne pekas drinkulo, pekas ebriulo.
• Ne pelu tiun, kiu mem forkuras.
• Ne pentru diablon sur la muro.
• Ne por lupo estas supo.
• Ne povas ĉiu homo esti pap' en Romo.
• Ne prediku knabino al via patrino.
• Ne prenis pastro la donon — rekaŝu sako la monon.
• Ne prokrastu ĝis morgaŭ, kion vi povas fari hodiaŭ.
• Ne punu edzinon antaŭ infanaj okuloj, ne punu infanojn antaŭ fremduloj.
• Ne puŝu vian regularon en fremdan anaron.
• Ne rapidu insulti, volu aŭskulti.
• Ne rapidu kun fido antaŭ longa kunesido.
• Ne rapidu kun vortoj, rapidu kun faroj.
• Ne rapidu, trankvile decidu.
• Ne rezonu pri tio, kio estas ekster via metio.
• Ne sama la vento blovas konstante.
• Ne sanktuloj potojn faras.
• Ne serĉu bonan arbaron, serĉu bonan najbaron.
• Ne servas larmo anstataŭ armo.
• Ne spiciĝas manĝo de mastrina beleco.
• Ne sufiĉas ploro al kreditoro.
• Ne ŝovu la nazon en fremdan vazon.
• Ne ŝovu nazon en fremdan vazon.
• Ne ŝpari monon nek penon.
• Ne ŝtelus ŝtelistoj, se ne ekzistus kaŝistoj.
• Ne taŭgas du ursoj por unu nesto.
• Ne taŭgas la vero por komerca afero.
• Ne timu hundon bojantan, timu hundon silentan.
• Ne timu tranĉilon, timu babilon.
• Ne trovante bovinon, oni ŝtelas kokinon.
• Ne unu fajron li pasis, ne unu hundo lin ĉasis.
• Ne unu hundo lin mordis, ne unu vento lin tordis.
• Ne valoranto plaĉas, sed plaĉanto valoras.
• Ne valoras bofilo, kiam mortis filino.
• Ne valoras la akiro eĉ la penon de l' deziro.
• Ne valoras la faro la koston de l' preparo.
• Ne veku malfeliĉon, kiam ĝi dormas.
• Ne venas honoro sen laboro.
• Ne venas mont' al monto, sed homo homon renkontas.
• Ne venas rato mem al kato.
• Ne venos rato mem al kato.
• Ne venos rato mem al la kato.
• Ne vivu kiel vi volas, vivu kiel vi povas.
• Ne voku diablon, ĉar li povas aperi.
• Ne volas kokin' al festeno, sed oni ĝin trenas perforte.
• Ne volis rajdi sur ĉevalo, ekrajdis sur azeno.
• Ne zorgu pri tio, kio estas ekster via scio.
• Nebuligi al iu la okulojn.
• Nebuligi la okulojn.
• Neceseco kontraŭvola estas leĝo malmola.
• Neceso ne estas kareso.
• Neevitebla malbono.
• Negocaj aferoj estas severaj.
• Neĝo kaŝas nur ĝis printempo.
• Nek al teksto, nek al preteksto.
• Nek al temo, nek al celo.
• Nek eniro, nek eliro.
• Nek ĝojo, nek malĝojo daŭras eterne.
• Nek helpeble, nek konsileble.
• Nek io, nek alio.
• Nek pikite, nek hakite.
• Nek pio por Dio, nek kapablo por diablo.
• Nek por baki, nek por haki.
• Nek transnaĝeble, nek transireble.
• Neleĝe akirita ne estas profita.
• Nenia ago fariĝas sen pago.
• Nenia konstruo povas esti sen bruo.
• Nenia peketo restas longe sekreto.
• Nenia peno nek provo donos lakton de bovo.
• Neniam atendita ofte venas subite.
• Nenie semata, ĉie trovata.
• Nenio pli grandan mizeron prezentas, ol se sano mankas kaj ŝuldoj turmentas.
• Neniom da oro, sed bona gloro.
• Neniu estas profeto en sia urbeto.
• Neniu sanktulo estas sen makulo.
• Neniu scias, kio morgaŭ lin trafos.
• Neniu vidas, kio lin insidas.
• Nesciado de leĝo neniun pravigas.
• Nevo de papo facile fariĝas kardinalo.
• Ni amu nin frate, sed ni kalkulu akurate.
• Ni facile forgesas, kio nin ne interesas.
• Ni forgesas averton, ni memoras la sperton.
• Ni laboru kaj esperu.
• Ni reciproke nin konas, klarigon ne bezonas.
• Ni vidas, kiu ridas, — kiu ploras, ni ne vidas.
• Nigran kornikon sapo ne blankigos.
• Nigro sur blanko pruvas sen manko.
• Nin ĉiam ravas, kion ni ne havas.
• Nin instruas eraro, kiun faras najbaro.
• Nobelo promesojn disdonas, kampulo promesojn plenumas.
• Nokte eĉ monstro estas belulo.
• Nomo egala, sed esenco mala.
• Notu en la kamentubo.
• Nova balailo bone balaas.
• Nova stato, — nova vivo.
• Novaj sinjoroj, — novaj moroj.
• Nuda kaj kruda, sen groŝo en poŝo.
• Nuksoj venis, kiam dentoj elfalis.
• Nun finiĝas mia klereco.
• Nur pano kun fromaĝo, sed afabla vizaĝo.
• Nur suferinto ŝatas feliĉon.
• Nur tiu ne eraras, kiu neniam ion faras.
• Nutri per promesoj.
• Nutru lupon plej sate, li ĉiam serĉas arbaron.

O

• Obstina kiel kapro.
• Ofta festo, malplena kesto.
• Ofta festo — malplena kesto.
• Ofte ĉapo de kampulo kovras kapon de saĝulo.
• Ofte de kaŭzo senenhava venas efiko plej grava.
• Ofte kantas la buŝo, kiam ploras la koro.
• Ofte ligis malsaĝulo kaj dek saĝuloj malligi ne povas.
• Ofte ligis malsaĝulo kaj saĝuloj malligi ne povas.
• Ofte mano forgesas, kion buŝo promesas.
• Ofte saĝulo vivas malriĉe kaj malsaĝulo feliĉe.
• Okaza komplimento ne iras al testamento.
• Okazo faras ŝteliston.
• Okazo kreas ŝteliston.
• Okazon kaptu ĉe l' kapo, ĉar la vosto estas glita.
• Okulo avidas ĉion kion vidas.
• Okulo de mastro pli ol beno de pastro.
• Okulo ne atentas, dorso eksentas.
• Okulo ne atentas, — dorso eksentas.
• Okulo ne vidis — pagu la sako.
• Okuloj estas pli grandaj ol la ventro.
• Okupi sen celo lokon sub ĉielo.
• Oni akceptas laŭ vizaĝo, oni forlasas laŭ saĝo.
• Oni batas la oron, por provi ĝian valoron.
• Oni batas ne la aĝon, sed la vizaĝon.
• Oni batas per vipo, por ke sentu la ripo.
• Oni batas, malkaresas, kaj eĉ plori ne permesas.
• Oni bonon forgesos, malbonon memoras.
• Oni donacas por speso kaj laborigas por spesmilo.
• Oni ekkonas bovon per la vido kaj malsaĝulon per lia rido.
• Oni elbatas kojnon per kojno.
• Oni estas riĉa neniam sufiĉe.
• Oni faris, oni ĉesis, kaj ni ĉion forgesis.
• Oni invitas — venu, oni donacas — prenu.
• Oni komencas per ŝteletoj kaj finas per ŝtelegoj.
• Oni konsilas kaj konsolas, sed helpi ne volas.
• Oni lekas la manon, sed celas la panon.
• Oni lin konas, kiel blankan lupon; kiel makulharan hundon; kiel malbonan moneron.
• Oni maron admiras, se oni maron ne iras.
• Oni metis makulon en mian kalkulon.
• Oni ne pagas per gloro al sia tajloro.
• Oni ne povas sin movi laŭ ĉiu vento aparte.
• Oni perfidon prenas, sed perfidulon abomenas.
• Oni prenas avide, oni redonas malrapide.
• Oni prenas per manoj, redonas per piedoj.
• Oni priŝtelas ne riĉulon, sed sengardulon.
• Oni tondas ŝafinojn, tremas la ŝafoj.
• Oni tondas ŝafinojn, — tremas la ŝafoj.
• Oni vivas ne kun mono, sed kun persono.
• Oni vokas la bovon ne festeni, sed treni.
• Ora ŝlosilo ĉion malfermas.
• Ora ŝlosilo ĉiun pordon malfermas.
• Ordigi al iu la kapon.
• Ordo estas beno por ĉiu entrepreno.
• Ordonita kiso havas guston maldolĉan.
• Oro estas pli peza ol fero, pli malpeza ol aero.
• Oro nur fingron eksvingas kaj ĉion atingas.
• Ovo kokinon ne instruas.

P

• Paca silento, ke ne blovas eĉ vento.
• Paco al lia cindro!
• Pafi — maltrafi.
• Pagas maljunaj jaroj por junaj eraroj.
• Pagas ne riĉulo, pagas kulpulo.
• Pagi por fremda festeno.
• Pagi sen partopreno por fremda festeno.
• Pago de ŝuldanto estas bona en ĉiu kvanto.
• Pagos lupo por la ŝafo.
• Palpi al iu la pulson.
• Pano buŝon ne serĉas.
• Pano estas alportita, korbo estu forĵetita.
• Pardonemeco superas justecon.
• Parenc' al parenco ne malhelpas intence.
• Parenco per Adamo.
• Parolanto semas, aŭdanto rikoltas.
• Paroli dolĉe en la orelon.
• Paroli per vortoj kovritaj.
• Paroli sensencaĵon.
• Parolo anĝela, sed penso pri ŝtelo.
• Parolo estas arĝento, oron similas silento.
• Paroloj kaj faroj estas malsamaj aferoj.
• Pasero sperta estas lerta.
• Pasero sperta ne bezonas averton.
• Pasinta doloro for el memoro.
• Pastro ŝafon ne prenas, ĝi hejmen revenas.
• Pastro vivas de preĝoj, advokato de leĝoj.
• Pastron nutras preĝejo.
• Patroj avaras, infanoj malŝparas.
• Pecon detranĉitan al la pano ne regluu.
• Pekas junuloj kaj pekas maljunuloj.
• Peke akirita ne estas profita.
• Pekinto pentas, kolero silentas.
• Pekinto pentas, — kolero silentas.
• Peko kaj eraro estas ecoj de l' homaro.
• Peko malnova perdas pekecon.
• Pekon serĉi oni ne bezonas.
• Peli tagojn sen afero de mateno al vespero.
• Pelis pavon, falis kavon.
• Pelu mizeron tra l' pordo, ĝi revenos tra l' fenestro.
• Pendonto ne dronos.
• Pensoj iras trans limo sen pago kaj timo.
• Per bezono venas mono.
• Per eraro ne praviĝas la faro.
• Per insulto kaj kolero ne klariĝas afero.
• Per kio la veto?
• Per la kapo malsupren.
• Per lango flatas, per mano batas.
• Per lerta admono alfluas la mono.
• Per mezuro kaj peso akiriĝas sukceso.
• Per mono eĉ silento fariĝas elokvento.
• Per mono, ne per mano punu vilaĝanon.
• Per oreloj, ne per okuloj, edzinon elektu.
• Per pacienco kaj fervoro sukcesas ĉiu laboro.
• Per pacienco venas scienco.
• Per paroloj li bruas, tutan urbon detruas.
• Per promesoj estas pavimita la infero.
• Per tro multa varto malboniĝas la farto.
• Per unu ŝtono oni du ĵetojn ne faras.
• Per vorto ĝentila ĉio estas facila.
• Perdi la kandelon el la kapo.
• Perdi la kuraĝon.
• Perdi la saĝon.
• Perdiĝas per pruntedono amiko kaj mono.
• Perdinta la kapon pri haroj ne ploras.
• Pereis ŝafino, pereu ankaŭ la ŝafido.
• Perforta amo estas plej forta malamo.
• Peto de barono estas ordono.
• Peto kaj demando kondukas tra l' tuta lando.
• Petolado sen mezuro ne kondukas al plezuro.
• Petolu, diboĉu, sed poste sorton ne riproĉu.
• Petro kornojn tenas, Paŭlo lakton prenas.
• Petro parolas sen direkto, sed Paŭlo konjektu.
• Petro rifuzas, Paŭlo ekuzas.
• Petron kruro doloras, Karolo ne lamas.
• Piaj deziroj.
• Piedo ne atentis, kapo eksentis.
• Piki al iu la vundan lokon.
• Plej bona gvidilo estas la lango.
• Plej bona kuracisto estas la tempo.
• Plej bona sprito estas silento.
• Plej bone ridas, kiu laste ridas.
• Plej certa laboro — laboro per oro.
• Plej danĝera malsano estas manko de saĝo.
• Plej facile promeso rimiĝas kun forgeso.
• Plej granda potenco kuŝas en la komenco.
• Plej juna katido musojn jam pelas.
• Plej kruela estas redono por farita bono.
• Plej kuirita kampulo ĉiam restos krudulo.
• Plej saĝa maljunulo ne estas tro saĝa.
• Plena estas la infero de promesitaj aferoj.
• Plena glaso da vino, sed kun guto da veneno.
• Plena kaso ŝteliston altiras.
• Plena sako ĉiun mastron al vi klinos.
• Plena stomako laŭdas la faston.
• Plenblovi la lipojn.
• Plendoj stomakon ne plenigas.
• Plenumiĝis la tasko per granda fiasko.
• Plenumita via ofico, nun pasis via vico!
• Pli allogas kulero da mielo, ol da vinagro barelo.
• Pli bona amiko intima, ol parenco malproksima.
• Pli bona apude najbaro, ol frato post arbaro.
• Pli bona branĉo sennuksa, ol kaĝo plej luksa.
• Pli bona ĉifona vesto, ol riĉeco en malhonesto.
• Pli bona estas gajno malgranda, ol granda malgajno.
• Pli bona estas io, ol nenio.
• Pli bona estas malgranda "jen prenu" ol granda "morgaŭ venu".
• Pli bona estas paco feliĉa, ol havo plej riĉa.
• Pli bona estas saĝa malamiko, ol malsaĝa amiko.
• Pli bona estas virto sen oro, ol oro sen honoro.
• Pli bona estas vorto afabla, ol kuko agrabla.
• Pli bona homo sen mono, ol mono sen homo.
• Pli bona io ol nenio.
• Pli bona io, ol nenio.
• Pli bona pano sen butero, ol dolĉa kuko sen libero.
• Pli bona pano sen butero, ol kuko sen libero.
• Pli bona pura konscienco, ol malpura potenco.
• Pli bona virto sen oro, ol oro sen honoro.
• Pli bona — estas malamiko de bona.
• Pli bone estas enviigi, ol kompatigi.
• Pli bone estas havon fordoni, ol kun homoj malpaci.
• Pli bone estas reiri, ol perdi la vojon.
• Pli bone estas sensale, ol tro sale.
• Pli bone estas ŝviti ol tremi.
• Pli bone estas ŝviti, ol tremi.
• Pli bone fleksiĝi, ol rompiĝi.
• Pli bone malfrue, ol neniam.
• Pli bone malmulte gajni, ol multe perdi.
• Pli bone ne fari, ol erari.
• Pli bone ne sali, ol sali tro multe.
• Pli da bruo, ol da faro.
• Pli da havo, pli da klopodoj.
• Pli da infanoj, pli da beno.
• Pli da infanoj, pli da manoj.
• Pli da mono, pli da zorgo.
• Pli da okuloj, pli da certeco.
• Pli efike ol bato pelas malsato.
• Pli facile estas eviti ol spiti.
• Pli facile estas malbonon eviti, ol korekti.
• Pli facile estas multe elspezi, ol malmulte enspezi.
• Pli facile estas multon elspezi, ol malmulton enspezi.
• Pli facile estas ne iri, ol tro malfrue reiri.
• Pli facile estas perdi vilaĝon, ol akiri domon.
• Pli facile estas regi ol agi.
• Pli facile estas vilaĝon perdi, ol domon akiri.
• Pli feliĉa estas donanto ol prenanto.
• Pli feliĉa estas martelo insultata, ol amboso kompatata.
• Pli feliĉa sinjoro sen havo, ol riĉulo sed sklavo.
• Pli helpas guto da feliĉo, ol barelo da saĝo.
• Pli kara estas kap' al ĉapo.
• Pli kara estas kapo ol ĉapo.
• Pli kara kapo ol ĉapo.
• Pli kostas la sako, ol la tuta pako.
• Pli tiras virina haro, ol ĉevala paro.
• Pli valoras faro nenia, ol faro malbona.
• Pli valoras interkonsento, ol juĝa dokumento.
• Pli valoras konkorda ovo, ol malkonkorda bovo.
• Pli valoras kontenta spirito, ol granda profito.
• Pli valoras malgranda reganto, ol granda servanto.
• Pli valoras paco malbona, ol malpaco plej bona.
• Pli valoras propra ĉemizo ol fremda plena valizo.
• Pli valoras propra ĉemizo, ol fremda plena valizo.
• Pli valoras senlaboreco, ol sensenca laboremeco.
• Pli valoras tuj ovo, ol poste bovo.
• Pli valoras vinagro donacita, ol vino aĉetita.
• Pli zorgas unu patrino pri dek infanoj, ol dek infanoj pri unu patrino.
• Plibono estas malamiko de bono.
• Ploranton ni evitas, ridanton ni imitas.
• Plumo ne sentas, papero silentas.
• Pluvo en Aprilo — por la tero utilo.
• Popola kutimo havas valoron de leĝo.
• Popolo diras, Dio diras.
• Por amiko intima ne ekzistas vojo malproksima.
• Por amiko komplezo neniam estas tro peza.
• Por ĉiu ago venas la tempo de pago.
• Por ĉiu ago venos tempo de pago.
• Por ĉiu faro estas horo.
• Por ĉiu plezuro devas esti mezuro.
• Por ebriulo ne ekzistas danĝero.
• Por fremda koro ne ekzistas esploro.
• Por gasto ne petita mankas kulero.
• Por glate mensogi, oni spriton bezonas.
• Por honoro ni dankas, se manĝ' al ni mankas.
• Por hundon dronigi, oni nomas ĝin rabia.
• Por kapti ezokon, bongustigu la hokon.
• Por la mono pastra preĝo, por la mono romp' de leĝo.
• Por li eĉ la muso ne estas sen felo.
• Por longa malsano kurac' estas vana.
• Por malfrua gasto restas nur osto.
• Por malsaĝulo bastono — por saĝulo leciono.
• Por malsanulo forto, por kokido la morto.
• Por mia mono mi ankaŭ estas barono.
• Por muŝon mortigi, oni pafilegon ne uzas.
• Por nenio oni faras nenion.
• Por paro amanta ĉiu loketo sufiĉas.
• Por parolo delira ne ekzistas rediro.
• Por patrino ne ekzistas infano malbela.
• Por Paŭlo sperto, — por Petro averto.
• Por Paŭlo sperto — por Petro averto.
• Por peko senkonscia puno nenia.
• Por pendigi ŝteliston, antaŭe lin kaptu.
• Por pot' argila poto fera estas najbaro danĝera.
• Por regna speso ne ekzistas forgeso.
• Por riĉulo fasto — por malriĉulo festo.
• Por saĝulo sufiĉas aludo.
• Por sia oro ĉiu estas sinjoro.
• Por sperto kaj lerno ne sufiĉas eterno.
• Por ŝafo tondita Dio venton moderigas.
• Por ŝafon formanĝi, lupo trovos pretekston.
• Por unu — festeno, por alia — ĉagreno.
• Por vendisto mensogo estas necesa apogo.
• Por via bono vin regalas bastono.
• Por virta orelo ne danĝeras vorto malbela.
• Post alkutimiĝo doloras disiĝo.
• Post brua vento subita silento.
• Post dolĉa vino restas acida vinagro.
• Post domaĝo venas saĝo.
• Post dorma trankvilo venas bona konsilo.
• Post kolero venas favoro.
• Post konfeso venas forgeso.
• Post la batalo preĝo ne helpas.
• Post la falo oni fariĝas singarda.
• Post la fasto venas festo.
• Post la fino de l' batalo estas multe da kuraĝuloj.
• Post mia malapero renversiĝu la tero.
• Post morto kuracilo jam estas sen utilo.
• Post nokta ripozo helpas la muzo.
• Post sufero venas prospero.
• Post vetero malbela lumas suno plej hela.
• Postulo ne pretendas, rifuzo ne ofendas.
• Poton taksu laŭ sono, sinjoron laŭ tono.
• Prave li ricevas.
• Prave punite laŭmerite.
• Prediki al surduloj.
• Preĝejo proksima, sed Dio malproksima.
• Preĝon faru, sed farunon preparu.
• Preĝu al la Eternulo, ne al Lia sanktulo.
• Preĝu kore kaj laboru fervore.
• Preni iun sur la dentojn.
• Prenu kiel vi volas, la poto ĉiam bolas.
• Pri dolĉa vorto ne fieru, maldolĉan ne koleru.
• Pri gustoj oni disputi ne devas.
• Pri havo najbara oni estas malavara.
• Pri kio amikoj sekretas, ili vian juĝon ne petas.
• Pri kio estas la afero?
• Pri la lupo rakonto, kaj la lupo renkonte.
• Pri la ŝtrumpa truo scias nur la ŝuo.
• Pri laboroj maldiligenta, pri festoj plej kompetenta.
• Pri lando malproksima estas bone mensogi.
• Pri nenio oni povas ĵuri.
• Pri propra afero neniu juĝas libere.
• Pri tio jam ĉiuj paseroj babilas.
• Printempo semas, aŭtuno rikoltas.
• Pripensu malrapide kaj agu decide.
• Pro amo al la kandelo kato lekas la kandelingon.
• Pro eraro ne praviĝas la faro.
• Pro homo fiera ĝojas infero.
• Pro kapo malsaĝa suferas la kruroj.
• Pro karta preno perdiĝis bieno.
• Pro limoj kaj baroj malpacas najbaroj.
• Pro multo da arboj li arbaron ne vidas.
• Pro najleto bagatela pereis ĉevalo plej bela.
• Pro vorta ludo li eĉ patron ne domaĝas.
• Pro vorta piko ofte perdiĝas amiko.
• Profiton celu, sed aliajn ne pelu.
• Prokrastita ne estas perdita.
• Proksima kubuto, sed ne por la buŝo.
• Promesi orajn montojn.
• Promesita trezoro estas sen valoro.
• Promeso estas larĝa, plenumo estas ŝarĝa.
• Promeso ne satigas.
• Pronomoj "mia" "min" kaj "mi" en mondo reĝas ĉiam tri.
• Propeka kapro.
• Propra opinio ne estas leĝo por alia.
• Propra sufero — plej granda sur tero.
• Propra supo brogas, fremda allogas.
• Propra volo ordonon superas.
• Propran ĝibon neniu vidas.
• Propran vangon neniu batas.
• Proverbo estas sperto, proverbo estas averto.
• Prunto amikon forpelas.
• Puno pekon svingas, favorkoreco ĝin estingas.
• Pura ĉielo fulmon ne timas.
• Pura konscienco estas plej granda potenco.
• Putrado de fiŝo komenciĝas de l' kapo.

R

• Rado malbona knaras plej multe.
• Rajdi sur ĉevalo oni ne lernas sen falo.
• Rakonti ĉion faritan kaj kaŝitan.
• Rangeto rangon respektu, modestan lokon elektu.
• Rano eĉ en palaco sopiras pri marĉo.
• Rapide iras la vortoj, sed ne rapide la faroj.
• Rapide — senvide.
• Rapidu malrapide.
• Raporti pri ĉiuj cirkonstancoj kaj nuancoj.
• Razisto raziston razas.
• Regna kaso — bona ĉaso.
• Reĝo donacis, sed polico minacas.
• Rekomendo kondukas al plendo.
• Renkontiĝis la kato kun sentima rato.
• Respektu Dion kaj reĝon kaj obeu la leĝon.
• Restas nek konsilo, nek konsolo.
• Resti maljuna knabino.
• Restis nenio absolute, nek por mordi, nek por gluti.
• Restu tajloro ĉe via laboro.
• Rezonado kaj filozofado panon ne donas.
• Ricevi grizan haron, ne vidinte altaron.
• Ricevi muŝon en la cerbon.
• Ricevis bandito laŭ sia merito.
• Ricevos vulpo por sia kulpo.
• Riĉa estas tiu, kiu ŝuldas al neniu.
• Riĉa preparo, sed povo avara.
• Riĉa zorgas pri ĉampano, malriĉa pri pano.
• Riĉeco estas frato de fiereco.
• Riĉeco sen gvido kiel ĉevalo sen brido.
• Riĉigas ne enspezo, sed prudenta elspezo.
• Riĉulo havas grandan parencaron.
• Riĉulo havas kornojn, malriĉulo dornojn.
• Riĉulo kiel fajro proksime bruligas, malproksime ne varmigas.
• Riĉulo veturas, malriĉulo kuras.
• Ridas blindulo pri lamulo.
• Rido matene — ploro vespere.
• Rigardaĉi kiel bovido.
• Rigardi kaj aspiri ne devigas akiri.
• Rigardi malafable.
• Rigardi per ambaŭ okuloj.
• Rigardu per ambaŭ okuloj!
• Ripetado estas plej bona lernado.
• Ripetata parolo pri la sama titolo.
• Riveretoj fluas al riveroj.
• Rol' de virino — bona mastrino.
• Romo estas tie, kie estas la papo.
• Rostita kolombeto ne flugas al buŝeto.
• Rusto manĝas feron, ĉagreno la koron.
• Rusto manĝas la feron, kaj zorgo la homon.

S

• Saĝa estas la frato post ricevo de l' bato.
• Saĝa estas la hundo post ricevo de l' vundo.
• Saĝa hundo post la vundo.
• Saĝa kapo duonvorton komprenas.
• Saĝa scias, kion li diras, — malsaĝa diras, kion li scias.
• Saĝa tenas aferon, malsaĝa esperon.
• Saĝo abunda, sed ne profunda.
• Saĝo barbon ne atendas.
• Saĝulo scias ion, sed neniu scias ĉion.
• Sako alenon ne tenas, ĝi baldaŭ elvenas.
• Sako malplena sin rekte ne tenas.
• Sako ne sonas, — amiko ne konas.
• Sako ne sonas — amiko ne konas.
• Sakon kun truo vi neniam plenigos.
• Saltadi ĉirkaŭ afero, kiel blovata neĝero.
• Saltadi el unua al deka.
• Sama buŝo blovas varmon kaj malvarmon.
• Sama gento, sama sento.
• Samaj kondiĉoj, samaj superstiĉoj.
• Sango bolas, juneco petolas.
• Sango komuna reciproke sin altiras.
• Sango ne silentas, sian sangon ĝi sentas.
• Sanigaĵo malbongusta, sed efiko plej ĝusta.
• Sanktfigurojn ornamas kaj homojn malamas.
• Sapo blankecon ne havas, tamen blanke ĝi lavas.
• Sapumi la okulojn.
• Sata malsatan ne povas kompreni.
• Sata stomako ne lernas volonte.
• Scias la kato, kies lardon ĝi manĝis.
• Scienco havas semon enuan, sed frukton bonĝuan.
• Sciencon oni ne mendas, klerecon oni ne vendas.
• Scion akiru, sed ne ĉion eldiru.
• Sciu elokventi, sciu ankaŭ silenti.
• Sciu funde, sed tenu profunde.
• Se al hundo mankas nenio, ĝin atakas rabio.
• Se amas Dio, prosperas ĉio.
• Se amiko petas, li neniam ripetas.
• Se birdo tro bekas, la katon ĝi vekas.
• Se brulas nenio, fumo ne iras.
• Se ĉiu balaos antaŭ sia pordo, tiam en la tuta urbo estos ordo.
• Se ĉiu speson donos, malriĉulo malsaton ne konos.
• Se decidos la sorto, helpos nenia forto.
• Se devigas neceso, faru kun kareso.
• Se Dio ne aranĝos, lupo vin ne manĝos.
• Se Dio ne volas, sanktulo ne helpos.
• Se Dio ordonos, eĉ ŝton' lakton donos.
• Se edzino ordonas, domo ordon ne konas.
• Se elsaltas la okazo, ĝi rompiĝas kiel vazo.
• Se en kor' io sidas, vizaĝo perfidas.
• Se ezoko piiĝis, gobio ne dormu.
• Se forestas la suno, sufiĉas la luno.
• Se geedzoj sin batas, fremdulo restu flanke.
• Se gut' al guto aliĝas, maro fariĝas.
• Se haroj ne mankus, oni kalvon ne havus.
• Se homoj mankas, infano ankaŭ estas homo.
• Se io venas al buŝo, buŝon ne fermu.
• Se juneco estus sperta, se maljuneco estus lerta!
• Se junulo ne lernis, maljunulo ne scias.
• Se kalumnio eĉ pasas, ĝi ĉiam ion lasas.
• Se kalumnio ne brulas, ĝi almenaŭ makulas.
• Se la arbo falis, ĉiu branĉon derompas.
• Se la ĉielo falus al tero, birdokaptado estus facila afero.
• Se la gasto estas amata, eĉ lia servanto ne restas malsata.
• Se la gasto meritas, eĉ lia hundo profitas.
• Se la kaliko tro pleniĝas, la vino elverŝiĝas.
• Se la sorto vin batas, mokantoj ne mankas.
• Se la tempo forblovis, ni jam helpi ne povas; kio post ni aperos, ni de ĝi ne suferos.
• Se lipo dikiĝas, ventro maldikiĝas.
• Se lupo ekpentis, ŝafo atentu.
• Se malriĉulo sukcesas, li ĉiujn forgesas.
• Se malsato turmentas, lupo timon ne sentas.
• Se mi faru riverencon, mi elektas potencon.
• Se mi scius, kie mi falos, mi tien metus tapiŝon.
• Se mi scius, kion mi ne scias, ĉiuj saĝuloj min envius.
• Se muso nur unu truon disponas, ĝi baldaŭ la vivon fordonas.
• Se ne estus "se" kaj "tamen", mi al ĉio dirus amen.
• Se ne la "se" malfeliĉa, mi estus nun homo plej riĉa.
• Se ne plaĉas la najbaro, ne plaĉas lia faro.
• Se ne venas per bona vorto, oni prenas per forto.
• Se neĝas sur la monto, estas malvarme en la valo.
• Se neniu plendas, neniu defendas.
• Se okulo ne atentas, dorso eksentas.
• Se okulo ne vidas, koro ne avidas.
• Se okulo ne vidis, pagas la poŝo.
• Se oni amas la gaston, oni zorgas la paston.
• Se Peĉjo ne semos, Petro ne rikoltos.
• Se peko trafas, eĉ bastono ekpafas.
• Se sako tro pleniĝas, ĝi baldaŭ disŝiriĝas.
• Se silentas draŝejo, malpacas loĝejo.
• Se stomako doloras, kapo laboras.
• Se unu ne venis, dek ne atendas.
• Se vendisto ne mensogas, li aĉetanton ne allogas.
• Se vi donas mielon, donu ankaŭ kuleron.
• Se vi faros vin ŝafo, la lupoj vin manĝos.
• Se vi krudulon iom karesos, li al si ĉion permesos.
• Se vi krudulon salutos, li vin tutan englutos.
• Se vi povas, profitu, sed aliajn ne incitu.
• Se vi prenis la violonon, prenu ankaŭ la arĉon.
• Se vi pri ĉio informiĝos, vi baldaŭ maljuniĝos.
• Se vi sendis malsaĝulon, sendu kontrolon.
• Se vi senfine parolos, de ĝi la poto ne bolos.
• Se vi sidos en branoj, vin manĝos la porkoj.
• Se vi ŝafo fariĝos, lupoj ne mankos.
• Se vi volas filinon, flatu la patrinon.
• Se vulpo pentofaras, gardu la kokidojn.
• Seka panpeco, sed en libereco.
• Selante ĉevalon, oni ĝin karesas.
• Sen atendo, sen espero venis mizero.
• Sen fajro ne brulas eĉ pajlo.
• Sen gutoj malgrandaj maro ne ekzistus.
• Sen laboro ne venas oro.
• Sen mensoga rekomendo ne iros la vendo.
• Sen mono en urbon ne iru.
• Sen mono oni estas nulo, kun mono — saĝulo.
• Sen ordo en afero ne ekzistas prospero.
• Sen povo kolero estas ridinda afero.
• Sen regalo ne estas balo.
• Sen rigardo, sen gardo.
• Sen speso unua ne ekzistas la dua.
• Senĉesa guto eĉ ŝtonon traboras.
• Sendemanda ekprotesto estas ofte kulpatesto.
• Sendito nur portas; kion oni ordonis, li raportas.
• Senditon oni aŭskultas aŭ ne aŭskultas, sed ne punas nek insultas.
• Senfara plendo ne estas defendo.
• Senfortuloj longe vivas.
• Senkonscie vi agis, konscie vi pagos.
• Senkonscie vi agis, — konscie vi pagos.
• Senlaboreco dormon alportas.
• Senlaboreco estas patrino de ĉiuj malvirtoj.
• Senlanigu, sed ne senfeligu.
• Senlanigu, sed ne senhaŭtigu.
• Senpaga estas nur la morto, sed ĝi kostas la vivon.
• Senplumigi kokinon, ne vekante mastrinon.
• Serĉi la tagon pasintan.
• Serpenton oni povas eviti, sed kalumnion neniam.
• Servo al Dio vana ne restas.
• Servo ne petita ne estas merita.
• Servo postulas reservon.
• Sia estas kara pli ol la najbara.
• Sia estas kara pli ol najbara.
• Sian sorton neniu evitos.
• Sidas gasto minuton, sed vidas la tuton.
• Sidi en amaso da embaraso.
• Sidi en laboroj ĝis super la oreloj.
• Sidi kiel muso sub balailo.
• Sidi kiel sur pingloj.
• Sidi sur pingloj.
• Sidu lango malantaŭ la vango.
• Sieĝi ies pordon.
• Silente!
• Silento estas konsento.
• Silentu donante, parolu ricevante.
• Simio al simio plaĉas pli ol ĉio.
• Sin turni al la poŝo.
• Singardeman Dio gardas.
• Sinjorino kaj sinjoro, unu alian valoras.
• Sinjoro karesas, sed baldaŭ ĉesas.
• Sinjoro petas, kvazaŭ dekretas.
• Sinjoroj sin batas, servantoj vundojn ricevas.
• Situacio sen eliro.
• Sklavo kun forta mano estas plej granda tirano.
• Sola vojo libera al la fundo rivera.
• Sonĝo teruras, sonĝo forkuras.
• Sonorado al li venas, sed de kie — li ne komprenas.
• Sonorilo vokas al preĝejo kaj mem neniam eniras.
• Sorto donas favoron, sorto donas doloron.
• Sorto ofte alsendas, kion oni ne atendas.
• Sperta mano ne restas sen pano.
• Sperto saĝon akrigas.
• Spesmilo superflua poŝon ne ŝiras.
• Spesmilo vojon trabatas.
• Spiko malplena plej alte sin tenas.
• Sprit' en tempo ne ĝusta estas tre malbongusta.
• Sprita vorto tentas, nenion atentas.
• Staras la morto jam en la korto.
• Stari per unu piedo en la tombo.
• Stari por iu kiel muro kaj turo.
• Stariĝi obstine.
• Staris, ekfaris.
• Stomako malsata nur pri pano meditas.
• Stomako ne estas spegulo: kion ĝi manĝis, ne vidas okulo.
• Streĉi la orelojn.
• Streĉiĝi el la haŭto.
• Streĉu la okulojn!
• Sub seruro promesojn tenu, sed doninte ne reprenu.
• Sub tero sklavo kaj sinjoro ne diferencas per valoro.
• Suferinto pli valoras, ol lerninto.
• Suferoj sufokas kaj homoj mokas.
• Sukcesa venkanto de pordoj malfermitaj.
• Superpinte — nur tuŝinte.
• Sur arbon kliniĝintan saltas la kaproj.
• Sur ĉeval' de najbaro la ŝarĝo ne pezas.
• Sur ĉiu flanko nur manko kaj manko.
• Sur la ŝtelisto brulas la ĉapo.
• Sur la ventro veluro, en la ventro murmuro.
• Sur leĝa bazo.
• Sur lia nuko sidas pli ol peruko.
• Surmeto rompas, komparo trompas.
• Suspekto pruvon ne egalas.

Ŝ

• Ŝafaro harmonia lupon ne timas.
• Ŝafo donas sian lanon, por ke mastro havu panon.
• Ŝafo kalkulita ne estas savita.
• Ŝajno trompas.
• Ŝajnon ne fidu, juĝi ne rapidu.
• Ŝatu amikon laŭ la dato de akiro.
• Ŝerce dirite, cele pensite.
• Ŝipon rompitan ĉiuj ventoj atakas.
• Ŝiriĝis fadeno sur la bobeno.
• Ŝiru rozojn en somero, ĉar en vintro ili ne estas.
• Ŝiru rozojn en somero, ĉar en vintro ili ne estos.
• Ŝiru vin en du partojn, la mondo trian postulos.
• Ŝlosilo uzata ruston ne konas.
• Ŝparu groŝon — vi havos plenan poŝon.
• Ŝparu kiam bone, vi havos kiam bezone.
• Ŝtelaĵokaŝisto mem estas ŝtelisto.
• Ŝteletiston oni batas, ŝtelegiston oni ŝatas.
• Ŝteli ĉe ŝtelisto estas malfacile.
• Ŝtelisto ŝteliston evitas, ĉar li tie ne profitas.
• Ŝtelisto ŝteliston ne perfidas.
• Ŝtelu malproksime, edziĝu proksime.
• Ŝtono de falpuŝiĝo.
• Ŝuldo estas unua heredanto.
• Ŝuldo havas longan vivon.
• Ŝuldo kaj mizero estas najbaroj.
• Ŝuldo ne bruas, tamen dormon detruas.
• Ŝuldo ne makulas, sed pagon postulas.
• Ŝuldo ne rustiĝas, ŝuldo ne mortiĝas.
• Ŝuldoj kaj mizero estas najbaroj.
• Ŝuldon tempo ne kuracas.
• Ŝuti polvon en la okulojn.

T

• Tablo festena, sed telero malplena.
• Tablo kovrita faras amikojn.
• Tablon frapas tajloro, tuj tondilo eksonas.
• Tablon ornamas ne tuko, sed kuko.
• Tago aranĝas, tago ŝanĝas.
• Tago festa — for aferoj.
• Tago tagon sekvas, sed ne similas.
• Tajloro krimis, botisto pendas.
• Taksi la sanon ni lernas en malsano.
• Tani al iu la haŭton.
• Tapiŝon ne deziris, maton akiris.
• Temp' estas mono.
• Temp' estas valoro simile al oro.
• Tempo flatas, tempo batas.
• Tempo kaj cirkonstancoj saĝon alportas.
• Tempo prenas, tempo pagas.
• Tempo toleras, sed vero aperas.
• Tempo venos, zorgon prenos.
• Teni iun per fera mano.
• Teni la okulojn en streĉo.
• Teni sian langon en la buŝo.
• Tie ĉi malbone, tie nebone.
• Tie iras fumo per densaj nuboj.
• Tie vi petos, vi tiros, vi nenion akiros.
• Tiel estas, tiel restas.
• Tien okuloj iras, kion la koro deziras.
• Timi sian propran ombron.
• Timo havas grandajn okulojn.
• Timu lupon edukitan kaj malamikon repacigitan.
• Tio ĉi estas laŭ lia gusto.
• Tio estas lia amata ĉevaleto.
• Titolo sen mono — sensignifa sono.
• Tolaĵon malpuran lavu en la domo.
• Tondro kampulon memorigas pri Dio.
• Tordi ŝnurojn el sablo.
• Tra unu orelo eniras, tra la dua eliras.
• Tra vitro de teruro pligrandiĝas la mezuro.
• Trafe aŭ maltrafe.
• Trafi de Scilo al Ĥaribdo.
• Trafi du celojn per unu ŝtono.
• Trafi per la parolo rekte en la vizaĝon.
• Trafi per la vizaĝo en koton.
• Trafis falĉilo sur ŝtonon.
• Trafis hakilo al ligno malmola.
• Trafis pugno pugnon.
• Traflugis anĝelo preter orelo.
• Trafos hakilo al ligno malmola.
• Tralavi la gorĝon.
• Tranĉi rekte en la karnon.
• Transsalte-senhalte.
• Trapafadi la aeron.
• Tremo atakas.
• Treni sian vivon de mizero al mizero.
• Trinki pro ies sano.
• Trio plaĉas al Dio.
• Tro akra fajro estas sen daŭro.
• Tro alta postulo aĉetanton ne ŝarĝas.
• Tro da bono ne turmentas.
• Tro da enspezo ne estas tro da pezo.
• Tro da konfido kondukas al perfido.
• Tro da kuiristoj kaĉon difektas.
• Tro da libero kondukas al mizero.
• Tro da metioj, — profitoj neniaj.
• Tro elektema ricevas nenion.
• Tro forta ĵuro — la afero ne pura.
• Tro grandaj kalkuloj kondukas al nuloj.
• Tro kara aranĝo por malkara tagmanĝo.
• Tro longa atendo ĝis fino de l' vendo.
• Tro longa sufero — malgranda espero.
• Tro multe da salo malbonigas la manĝon.
• Tro nutrata kapro fariĝas kiel apro.
• Tro rapida akcelo ne kondukas al celo.
• Tro rapida edziĝo — porĉiama kateniĝo.
• Tro rapida faro estas nur baro.
• Tro rapida laboro, tro malgranda valoro.
• Tro rapida riĉiĝo diablon ĝojigas.
• Tro saltas la rato — ĝin kaptas la kato.
• Tro sata, tro bata.
• Troa festeno estas veneno.
• Troa petolo danĝera al kolo.
• Troa petolo estas danĝera por la kolo.
• Troviĝas bonaj homoj en la mondo.
• Trovis malbonulo malbonulon pli grandan.
• Truon de l' honoro flikos neniu tajloro.
• Turniĝadi kiel serpento.
• Tuso kaj amo ne estas kaŝeblaj.
• Tuta jam sata, sed okulo malsatas.
• Tute ĝuste laŭ lia gusto.
• Tute libera, kiel birdo aera.

U

• Unu amiko malnova pli valoras ol du novaj.
• Unu fava ŝafo tutan ŝafaron infektas.
• Unu floras, alia ploras.
• Unu floro ne estas krono, unu monero ne estas mono.
• Unu fojon oni donas kaj tutan vivon fanfaronas.
• Unu fojon ŝtelis pomon kaj perdis por ĉiam honestan nomon.
• Unu guto plenigas la glason.
• Unu hako kverkon ne faligas.
• Unu hirundo printempon ne alportas.
• Unu kapo facile trovas apogon.
• Unu malamiko pli difektas, ol cent amikoj protektas.
• Unu orienten, alia okcidenten.
• Unu ovo malbona tutan manĝon difektas.
• Unu pasero alian valoras.
• Unu saĝo estas bona, du estas pli bonaj.
• Unu similas nulon, ne prezentas kalkulon.
• Unu sola guto la glason plenigas.
• Unu soldato militon ne faras.
• Unu vido taŭgas pli ol dek aŭdoj.
• Unu vundo alian kuracas.
• Unu, du, tri, kvar, kaj finita la far'.
• Unua atesto estas la vesto.
• Unua paŝo iron direktas.
• Unua venis, unua prenis.
• Unueco donas fortecon.
• Unufoje ŝtelinta restas ĉiam ŝtelisto.
• Urson al mielo oni ne tiras per orelo.
• Urson evitu, duonpatrinon ne incitu.
• Urtikon frosto ne difektas.
• Uzi monon kaj admonon kaj flaton kaj baton.
• Uzu tempon estantan, antaŭvidu estontan, memoru estintan.

V

• Valoras ne la vesto, valoras la enesto.
• Valoron de objekto ni ekkonas post difekto.
• Vane vi tentas, mi ne konsentos.
• Vazo rompita longe sin tenas.
• Venas ĉagreno sen granda peno.
• Venas kvazaŭ vokita kaj petita.
• Venas profito — venas merito.
• Venas proverbo el popola la cerbo.
• Venas prudento post la ĝusta momento.
• Venas rido post minaco, kaj paciĝo post malpaco.
• Venis fino al mia latino.
• Venis mizero, — helpu min, frato; pasis mizero, — for, malamato.
• Venis tranĉilo al la gorĝo.
• Venkas ne forto, venkas la sorto.
• Venkiton oni ne batas.
• Venos knabeto ankaŭ kun peto.
• Venos ŝtelisto al la juĝisto.
• Venos tempo, venos konsilo.
• Vento al li ekflugis sub la haŭto.
• Vento sendita tondron reportos.
• Ventro malsata orelon ne havas.
• Vera kiel vorto de profeto.
• Vera opinio montriĝas en ebrio.
• Vergo doloras, sed saĝon ellaboras.
• Vero ne bezonas mediti nek spriti.
• Verŝi aeron al aero.
• Vespere ĝuu lunon, sed ne serĉu la sunon.
• Vespero lacigas, mateno freŝigas.
• Vesto eluzita, sed pureco spirita.
• Vesto homon prezentas.
• Veturi sur sia paro da kruroj.
• Vi amas preni, amu redoni.
• Vi min manĝigos, mi vin trinkigos.
• Vi ne kredas, ne aŭskultu, sed min ne insultu.
• Vi povas eĉ haki lignon sur lia kapo.
• Vi sekrete vorton diros, ĝi tra l' tuta mondo iros.
• Vi sekretos al edzino, ŝi sekretos al fratino, kaj tiel la sekreto promenados sen fino.
• Vi varmigos serpenton, ĝi al vi enpikos la denton.
• Via dekstra mano ne sciu, kion faras la maldekstra.
• Vian vivon ĝuu, sed fremdan ne detruu.
• Vidas okulo, sed mano ne trafas.
• Vilaĝano kreditas, vilaĝestro pruntas.
• Vilaĝano kreditas, vilaĝestro prunteprenas.
• Vin ne tuŝu la eraroj en fremdaj faroj.
• Virina lango buĉas sen sango.
• Virina ploro sen valoro.
• Virina rideto pli kaptas ol reto.
• Virino batas per lango, — aperas vundo plej sanga.
• Virino bonorda estas muta kaj surda.
• Virino eliĝis, kaleŝo senpeziĝis.
• Virino havas haron longan kaj saĝon mallongan.
• Virino kolera pli ol hundo danĝera.
• Virino scias, tuta mondo scias.
• Virino scias — tuta mondo scias.
• Virta virino straton ne konas.
• Vitro kaj feliĉo ne estas fortikaj.
• Vivanton ni malhonoras, mortinton ni adoras.
• Vivi de estontaj enspezoj.
• Vivi de ŝparita kaso.
• Vivi emerite.
• Vivi en silko kaj veluro, en ĝojo kaj plezuro.
• Vivi iele-trapele.
• Vivi inter forno hejtita kaj tablo kovrita.
• Vivi kiel ĉe la brusto de Dio.
• Vivi kiel kuko en butero.
• Vivi kun iu en fido kaj konfido.
• Vivi kun iu en intima amikeco.
• Vivi kun iu kiel hundo kun kato.
• Vivi larĝe kaj lukse.
• Vivi laŭ postuloj de la ĝustaj kalkuloj.
• Vivi modere, ne tro interne nek tro ekstere.
• Vivi per sistemo de "el mano al buŝo".
• Vivi sate kaj glate.
• Vivis puninde, mortis ridinde.
• Vivo glate ne fluas, ĉiam batas kaj skuas.
• Vivo modera estas vivo sendanĝera.
• Vivo sen modero kondukas al mizero.
• Vivon privatan kaŝu la muroj.
• Vivon travivi estas art' malfacila.
• Vivu mizere, sed vivu libere!
• Vivu stomako laŭ stato de l' sako.
• Vivu, progresu, sed lerni ne ĉesu.
• Vizaĝo agrabla kaj ungo diabla.
• Vizaĝo de Katono, sed virto de fripono.
• Vizaĝo sen kulpo, sed koro de vulpo.
• Vojon batitan herbo ne kovras.
• Volanta kruro ne laciĝas de kuro.
• Vole-nevole.
• Voli aŭ ne voli neniu malpermesas.
• Volo kaj deziro leĝojn ne konas.
• Volo kaj sento faras pli ol prudento.
• Volu-ne-volu, — elekto ne ekzistas.
• Volus kato fiŝojn, sed la akvon ĝi timas.
• Vort' en ĝusta momento faras pli ol arĝento.
• Vorto dirita al la mondo apartenas kaj neniam revenas.
• Vorto donita estas kiel leĝo.
• Vorto sona estas plej admona.
• Vortoj sakon ne plenigas.
• Vortojn ŝparu, agojn faru.
• Vulpo faras oferon — atendu danĝeron.
• Vulpo mienon ŝanĝas, sed plue kokidojn manĝas.
• Vundan lokon protektis, alian difektis.
• Vundo pasas, vorto restas.
• Vundo sekreta doloras plej multe.

Z

• Zorgu pri vi, kaj nenion pli.
• Zorgu vian metion kaj ne miksu vin en alian.
• Zorgu vivon vian kaj lasu vivi alian.

Vidu ankaŭ

• Proverbo
• Ludoviko Lazaro Zamenhof

Eksteraj ligiloj

• Esperanta Proverbaro
• Proverbaro Esperanta en la libroservo de UEA (en Esperanto)