Monaĥo estas ermito aŭ ano de religia komunumo, submetita al specialaj reguloj (ĝenerale rezigno pri personaj posedaĵoj kaj pri seksaj rilatoj).
|
| « Neniu el formoj de sinbildigo konvenas al katolikismo pli ol la formo de la marŝo. Fermita grupo da monaĥoj prezentiĝas kiel amasa kristalo rilate la aliajn kredantajn katolikojn. Bildo de la marŝo elvokas en la spektantoj ilian propran latentan kredon kaj ili subite eksentas strebon aliĝi kaj marŝi ĉe la vosto. Tiel la marŝo grandiĝas danke al tiuj preter kiuj ĝi iras; ĝi devas fakte iĝi senfina. » | — Elias Canetti, Amaso kaj potenco [1960] |
|