Alianco

(Alidirektita el Aliancano)
Alianco
Aliaj projektoj
Alianco en Vikipedio
Alianco en Komuneja kategorio
Alianco en Vikivortaro

Alianco estas provizora ligo inter ŝtatoj.

Citaĵoj

redakti

Henry Kissinger

redakti
 
« Emo de Francio al partnereco kun tiaj landoj, kiuj estus pretaj akcepti ĝian gvidan rolon iĝis ĉiama faktoro de la franca ekstera politiko post la Krimea milito. Estante malkapabla domini en la alianco kun Britio, Germanio, RusioUsono kaj konsiderante statuson de malpli grava partnero kiel neakceptebla por si de vidpunkto de imagoj pri sia nacia grandeco kaj mesia rolo en la mondo, Francio serĉis gvidan rolon en paktoj kun malpli fortaj ŝtategoj. Temis pri Sardinio, Rumanio, mezaj germanaj ŝtatoj en la 19-a jarcento, pri Ĉeĥoslovakio, Jugoslavio kaj Rumanio jam en la intermilita periodo»
— Henry KissingerDiplomatio [1994]
 
« …brava kaj sentima… Neville Chamberlain estis alvokanta al kreado de “teŭtona alianco”, kiun enirus Britio, Germanio kaj Usono»
— Henry KissingerDiplomatio [1994]
 
« En 1902 Henry Petty-Fitzmaurice ŝokis Eŭropon, farinte aliancon kun Japanio, unua kazo ekde starigo de komercaj rilatoj de Armand Jean du Plessis de Richelieu kun otomanaj turkoj, kiam eŭropa lando sin turnu por helpo ekster la “eŭropa koncerto”. »
— Henry KissingerDiplomatio [1994]
 
« Post apero de la anglo-franco-rusia bloko en 1907, en ludo de la eŭropa diplomatio restis nur du fortoj: Triopa konsento kaj alianco inter Germanio kaj Aŭstrio. Ĉirkaŭigo de Germanio iĝis kompleta. »
— Henry KissingerDiplomatio [1994]
 
« De la historia vidpunkto aliancoj estis farataj por fortigi pozicion de tiu aŭ alia lando kaze de milito; dum proksimiĝo de la Unua mondmilito la ĉefa motivo de partopreno en la milito estis strebo fortigi aliancojn. »
— Henry KissingerDiplomatio [1994]
 
« [pri la komenco de la 20-a jarcento] Neceso de samtempa mobilizado de ĉiuj membroj de alianco firme enradikiĝis en la cerboj de la eŭropaj gvidantoj, kio iĝis la ĉefa principo de solenaj diplomatiaj interagoj. Celo de la aliancoj nun estis jam ne garantio de subteno post komenco de la milito, sed garantio de tio, ke ĉiu el la aliancanoj okazigos mobilizadon laŭeble plej rapide kaj, kiel oni atendis, pli frue ol iu ajn malamiko… Tiu proceduro de la Lasta juĝo efike eligis casus belli el sub iu ajn politika kontrolo»
— Henry KissingerDiplomatio [1994]
 
« [pri la intermilita periodo] Neniam farintaj militan aliancon kun plej forta lando en Eŭropo, britaj gvidantoj nun traktis Francion kiel denove ekflamigantan historian minacon de sia dominado en la kontinento. En 1924 la centra departemento de la brita ministerio pri eksteraj aferoj karakterizis francan okupadon de Rejna provinco kiel “komencan punkton de salto al Centra Eŭropo”. Tiu opinio komplete malkongruis al la franca humoro en tiu periodo. »
— Henry KissingerDiplomatio [1994]
 
« En 1935… Francio malvolonte subskribis politikan aliancon kun Sovetunio, rezolute rifuzinte intertraktojn je nivelo de militaj staboj. Eĉ en 1937 Francio ne enlasis sovetiajn observantojn en siaj ĉiujaraj manovroj. »
— Henry KissingerDiplomatio [1994]
 
« Francio tiel evidentiĝis esti en milita alianco kun landoj tro malfortaj por helpi al ĝi kaj en politika alianco kun Sovetunio, kun kiu ĝi ne kuraĝis kunlabori en milita sfero. »
— Henry KissingerDiplomatio [1994]
 
« Venkintoj en la Napoleonaj militoj faris altaniman pacon, sed ili ankaŭ aranĝis la Kvaropan aliancon por ke restu neniuj duboj rilate ilian decidon defendi tiun ĉi pacon. Venkintoj en la Unua mondmilito faris punan pacon kaj post krei propramane maksimumon de stimuloj por ĝia reviziado, ili partoprenis malmuntadon de sia propra reguliga sistemo. »
— Henry KissingerDiplomatio [1994]
 
« NATO kiel organizaĵo estis la unua en la historio de Usono milita alianco de paca tempo. Senpera instigo al la kreado de la alianco estis komunista ŝtatrenverso en Ĉeĥoslovakio en februaro 1948. »
— Henry KissingerDiplomatio [1994]

Aliaj aŭtoroj

redakti
 
« Ni ne havas eternajn aliancanojn kaj konstantajn malamikojn»
— Lord Palmerston

Vidu ankaŭ

redakti