Charles Gati (naskiĝis en 1934) estas usona esploristo de politiko de Eŭropo kaj Eŭrazio.

Charles Gati
Aliaj projektoj
Biografio en Vikipedio

Citaĵoj

redakti

Zbig: La strategio kaj politiko de Zbigniew Brzeziński [2013]

redakti
 
« [pri Zbigniew Brzeziński] Antaŭ kelkaj jardekoj oni konfuzis lin kun Henry Kissinger [...] »
— Charles Gati, Enkonduko al Zbig: La strategio kaj politiko de Zbigniew Brzeziński [2013]
 
« Li ekde komenco estis kontraŭ milito en Irako [...] Brzeziński estis indignita de mensogo per kiu oni klopodis raciigi la militon [...] »
— Charles Gati, Enkonduko al Zbig: La strategio kaj politiko de Zbigniew Brzeziński [2013]
 
« [pri Zbigniew Brzeziński] Troa zorgiteco de Usono pri aferoj de interna sekureco post la terorisma atako de la 11-a de septembro igis lin moki nenecesajn sekurecajn preventagojn en la Blanka Domo — foje dum vizito al administra korpuso en Vaŝingtono li registris sin sub la nomo Usama bin Laden kaj neniu haltigis lin. »
— Charles Gati, Enkonduko al Zbig: La strategio kaj politiko de Zbigniew Brzeziński [2013]
 
« [pri Zbigniew Brzeziński] Kun specife profesora orgojlo li akuzas la ĉeestantojn ke ili ne lernis geografion, ĉar en plejparto de lernejoj ĝi ne estas inter nepraj studobjektoj. Tamen aŭskultantoj akceptas lin bone. Aplaŭdoj okazas ne nur pro ĝentileco, ili estas tute sinceraj. Kiam en 2008 Brzeziński parolis dum granda politika manifestacio en Vaŝingtono, post li sur podion supreniris senatano Joe Biden, estonta vic-prezidanto. Kutime Biden ne bezonas serĉi la vortojn, sed ĉi-foje li dum kelkaj sekundoj malkomforte silentis kaj poste sin turnis al organizantoj kaj plendis: “Vi ja ne diris, ke mi devos paroli tuj post Zbig, ĉu?” La ĉeestintoj ekridis kaj aplaŭdis. »
— Charles Gati, Enkonduko al Zbig: La strategio kaj politiko de Zbigniew Brzeziński [2013]
 
« Tamen Brzeziński restas kontraŭdira figuro. Multaj respublikanoj ne fidas al li, ĉar li estas demokrato kaj ĉar li inter la unuaj ekkritikis eksteran politikon de prezidento George W. Bush kaj militon en Irako. Iuj demokratoj ne povas pardoni al li aktivan partoprenon en la Malvarma milito, “rusofobion” kaj subtenon de la Vjetnama milito, kaj estas ankaŭ tiuj kiuj riproĉas lin pri malfermita subteno de respublikana kandidato dum la prezidanta baloto en 1988. »
— Charles Gati, Enkonduko al Zbig: La strategio kaj politiko de Zbigniew Brzeziński [2013]
 
« [pri Zbigniew Brzeziński kaj Henry Kissinger] Malgraŭ populara opinio de tiu kaj sekvaj epokoj, ĉio atestas ke ili, restante konkurantoj, ne estis malamikoj»
— Charles Gati, Enkonduko al Zbig: La strategio kaj politiko de Zbigniew Brzeziński [2013]
 
« Same kiel multaj (se ne ĉiuj) liaj antaŭuloj, Jimmy Carter ankaŭ elreviĝis pri kvalito de politikaj rekomendoj de la Ŝtata Departemento kaj pri ĝia malrapidemo. »
— Charles Gati, Enkonduko al Zbig: La strategio kaj politiko de Zbigniew Brzeziński [2013]
 
« Iusence deklaroj de sovetia estraro pri “plano” de liberigo de Pollando de komunista regado estis ĝustaj, ĉar malantaŭ fermitaj pordoj efektive okazis laboro pro koordinado de diversaj grupoj kaj apartaj personoj. »
— Charles Gati, Enkonduko al Zbig: La strategio kaj politiko de Zbigniew Brzeziński [2013]
 
« Dume post la kulisoj vic-prezidento Richard Nixon meze de 1956 nomis supozitan sovetian invadon al Orienta Eŭropo (simile al interveno al Hungario poste samjare) “ne tro granda malbono”, ĉar ĝi servus kiel bona preteksto por la okcidenta propagando»
— Charles Gati, Enkonduko al Zbig: La strategio kaj politiko de Zbigniew Brzeziński [2013]
 
« [...] en la Okcidento oni tiel ŝerce traktis la sovetian koncepton de paca kunekzistado: “Kio estas mia — estas mia, kio estas via — pri tio ni ankoraŭ povas marĉandi”. »
— Charles Gati, Enkonduko al Zbig: La strategio kaj politiko de Zbigniew Brzeziński [2013]
 
« [...] Brzeziński proponis koncepton de “paca engaĝo”, ankaŭ nomata “diferencigo”, akceptitan de administracioj de Lyndon B. Johnson kaj John F. Kennedy. En Orienta Eŭropo — en “malantaŭa korto de Moskvo” — ĝi proponis kreadon de forta opozicio al la komunista regado kune kun ekonomiaj promesoj kaj interŝanĝoj en la sferoj de edukado, celantaj kreskigi intelektulojn, sopirantajn kontaktojn kun la Okcidento; estis proponite eĉ fari cedojn al la komunistaj reĝimoj, montrantaj almenaŭ iujn signojn de liberaligo aŭ eĉ plej modestan malkonsenton kun la politiko de Moskvo. »
— Charles Gati, Enkonduko al Zbig: La strategio kaj politiko de Zbigniew Brzeziński [2013]

Vidu ankaŭ

redakti