Starado estas daŭra pozicio de iu aŭ io staranta, do restanta senmova vertikale sur la piedoj aŭ genuoj.

Starado
Starado
Starado
Aliaj projektoj
Starado en Vikipedio
Starado en Komuneja kategorio
Starado en Vikivortaro

Citaĵoj redakti

NOTO: Krom en la referencitaj citaĵoj, la tradukoj inkluditaj en tiu ĉi sekcio estas propraj de la vikicitaristo, kiu aldonis ilin.

 
« Mi trovas, ke la granda afero en tiu ĉi mondo estas ne kiom multe ni staras, kiel en kiu direkto ni moviĝas: Por atingi la ĉielan havenon, ni devas navigi foje kun la vento kaj foje kontraŭ ĝi - sed ni devas navigi, kaj ne drivi, nek kuŝi ĉe ankro. » « (angle) I find that the great thing in this world is not so much where we stand as in what direction we are moving: To reach the port of heaven, we must sail sometimes with the wind and sometimes against it — but we must sail, and not drift, nor lie at anchor. »
— Oliver Wendell Holmes, Sr.
 
« La plej granda gloro en vivado kuŝas ne en neniam fali, sed en restari ĉiufoje kiam ni falas.[1] » « (angle) The greatest glory in living lies not in never falling, but in rising every time we fall. »
— Nelson Mandela

Elias Canetti redakti

 
« [pri la arbaro] …ĝi iĝis simbolo de la armeo — la armeo staranta, kiu ekkuros ĉe neniuj kondiĉoj, kiu falos ĝis la lasta homo sen cedi eĉ spanon de la tero»
— Elias Canetti, Amaso kaj potenco [1960]
 
« La staranta fieras pro tio ke li estas libera kaj ne bezonas apogon. »
— Elias Canetti, Amaso kaj potenco [1960]
 
« Starado estas la centra pozicio, el kiu oni povas sen ĉiaj sekvaj agoj okupi la alian pozicion aŭ ekmoviĝi. Kutime la staranton oni perceptas kiel streĉitan, eĉ se efektive li tute ne planas agi, povas esti li entute en sekva momento enlitiĝos. La staranton oni ĉiam supertaksas. »
— Elias Canetti, Amaso kaj potenco [1960]
 
« En landoj, kie estas aprezata memstareco de la persono, kie oni konscie ĝin formas kaj substrekas, oni staras pli ofte kaj longe. La manĝejoj kie oni manĝas kaj drinkas stare estas speciale popularaj ekzemple en Anglio. La gasto povas foriri en iu ajn momento kaj sen ajnaj klopodoj. Li forlasos la aliajn facile kaj nerimarkite. Do li sentas sin oble pli libera ol se li devus komence stariĝi de ĉe la tablo. Stariĝon necesas trakti kiel deklaron de siaj intencoj, kio jam limigas la liberecon. Eĉ en privata konversacio la angloj preferas stari. »
— Elias Canetti, Amaso kaj potenco [1960]
 
« Avantaĝo de la sidado konsistas nome en ĝia daŭreco. Se de la staranto oni atendas ion ajn kaj estimon instigas nome lia preteco agi, vigleco kaj movebleco, do de la sidanto oni atendas ke li sidos plu. La farata de li premo fortigas lian reputacion kaj ju pli longe li plenumas tiun ĉi premon, des pli fortika ĝi estas. »
— Elias Canetti, Amaso kaj potenco [1960]

Referencoj

  1. Tre similaj deklaroj estas atribuitaj al aliaj, sed tiu ĉi aparta formo ŝajnas esti alportita al lia membiografio.

Vidu ankaŭ redakti