Tjumeno

urbo en Rusio

Tjumeno estas la urbo en Siberio, ĉefurbo de Tjumena provinco (Rusio).

Tjumeno
Tjumeno
Tjumeno
Aliaj projektoj
Tjumeno en Vikipedio
Tjumeno en Komunejo
Tjumeno en Komuneja kategorio
Tjumeno en Vikinovaĵoj

Vojaĝnoticoj (Tobolska gubernio) [1863]

redakti
 
« Kio estas Valdaj por Rusio, tio estas Tjumeno por Siberio — la patrino de ĉiuj siberiaj sonoriletoj. » « Что Валдай для России, то Тюмень для Сибири — мать всех колокольцов.[1] »
— Ippolit Zavaliŝin, Vojaĝnoticoj (Tobolska gubernio) [1863]
 
« La tjumenaj koĉeroj famas de Moskvo ĝis Kjaĥto. Multaj pro tiu ĉi afero riĉiĝis… » « Тюменские ямщики славятся от Москвы до Кяхты. Многие от этого промысла разбогатели…[2] »
— Ippolit Zavaliŝin, Vojaĝnoticoj (Tobolska gubernio) [1863]
 
« …Tjumeno estas la vojkruciĝo de kaleŝveturado, de vaporŝipa navigado, la nodo de ĉiuj poŝtaj vojoj de la regiono. » « Тюмень — перепутье ямщины, пароходства, узел всех почтовых дорог края.[3] »
— Ippolit Zavaliŝin, Vojaĝnoticoj (Tobolska gubernio) [1863]
 
« Estas kutime paroli en Siberio: “Tjumeno estas en evidenta progreso”. » « Принято говорить в Сибири: «Тюмень в явном прогрессе».[4] »
— Ippolit Zavaliŝin, Vojaĝnoticoj (Tobolska gubernio) [1863]
 
« La tjumena socio estas ekstreme orgojla. Aŭskultinte ilin, ferminte forte la okulojn, oni povas eble ekpensi ke ilia urbo estas la oka miraklo de la mondo… » « Тюменское общество крайне самолюбиво. Послушавши их, зажмурив глаза, можно, пожалуй, подумать, что их город осьмое чудо света…[5] »
— Ippolit Zavaliŝin, Vojaĝnoticoj (Tobolska gubernio) [1863]
 
« Tian infernan koton necesus kun kandelo serĉi en nia patrino Rusio! » « Такой адской грязи — со свечой поискать в нашей матушке России![6] »
— Ippolit Zavaliŝin, Vojaĝnoticoj (Tobolska gubernio) [1863]
 
« Tjumeno estas ne Carurbo [Konstantinoplo], tamen la paradizo por hundoj, kiuj ankaŭ ĉi tie terure multnombre vagadas. » « Тюмень не Цареград, а однако рай собак, их и здесь страшно много бродит![7] »
— Ippolit Zavaliŝin, Vojaĝnoticoj (Tobolska gubernio) [1863]
 
« …ĉampano en Tjumeno estas konsumata Irtiŝo-skale, tamen por la vera socia utilo ankoraŭ tute nenio estis farita. » « …шампанского выпиваются в Тюмени иртыши, а для истинной пользы общественной еще ровно ничего не сделано.[8] »
— Ippolit Zavaliŝin, Vojaĝnoticoj (Tobolska gubernio) [1863]
 
« La tjumenaj ledaĵoj ege postrestis de la ne nur kazanaj (speciale la bovidaj), sed ankaŭ de la kunguraj! » « Тюменский кожевенный товар далеко отстал не только от казанского (в особенности опойки), но даже от кунгурского![9] »
— Ippolit Zavaliŝin, Vojaĝnoticoj (Tobolska gubernio) [1863]
 
« La tjumena bazaro estas terura ĥaoso de la plej kadukaj, malbelegaj kaj sovaĝaj budaĉoj, butikaĉoj, tabloj, standoj. » « Тюменский базар — страшный хаос самых ветхих, безобразных и диких лавчонок, балаганов, столов, стоек.[10] »
— Ippolit Zavaliŝin, Vojaĝnoticoj (Tobolska gubernio) [1863]

Laŭ siberiaj vojoj [1863]

redakti
 
« …en Tjumeno… nun estas vera sobra reĝlando. Malofte oni vidas (eĉ tiukaze nur solulojn) ebriulon, balanciĝantan surstrate, dum rampantajn mi tute ne vidis. » « …в Тюмени… ныне просто царство трезвости. Редко увидишь (и то одиночно) пьяного, шатающегося на улице, а ползущих и вовсе не видал.[11] »
— Ippolit Zavaliŝin, Laŭ siberiaj vojoj [1863]
 
« Ja volas la malsalubriga, inundita kaj malriĉiĝinta Tobolsko deteni la statuson de la gubernia ĉefurbo, dum la natura centro de la gubernia regado estas la centra Tjumeno! » « Ведь хочет же нездоровый, размытый и обедневший Тобольск удержаться на степени губернского города, тогда как естественный центр губернского управления — центральная Тюмень![12] »
— Ippolit Zavaliŝin, Laŭ siberiaj vojoj [1863]
 
« Tjumeno estas terure fanfaronema! » « Тюмень страшно хвастлива![13] »
— Ippolit Zavaliŝin, Laŭ siberiaj vojoj [1863]
 
« Unuvorte, Tjumeno ankoraŭ taŭgas ne por socio, sed kiel la centro komerca, vaporŝipa, poŝta, telegrafa. Tio ankoraŭ estas la gastejo ĉe vojkruciĝo inter Rusio kaj Siberio, kaj de la gastejo ne eblas atendi multon… Sufiĉas ke estas kion manĝi kaj kie dormi… » « Одним словом, Тюмень покуда хороша не для общества, а как центр торговый, пароходный, почтовый, телеграфный. Это покуда постоялый двор на перепутье между Россией и Сибирью, а с постоялого двора взятки гладки… Было бы что поесть да где выспаться…[14] »
— Ippolit Zavaliŝin, Laŭ siberiaj vojoj [1863]

Grigorij Potanin. El notlibro de la siberiano [1876]

redakti
 
« …oni diras ke la tjumena argilo estas pli bona ol la gĵela; la potfarado de Tjumeno delonge famas en Siberio; la potego delonge iĝis blazono de Tjumeno… proverbo “la tjumenanoj sepope en unu potego baptiĝis” estas konata tra la tuta Siberio… » « …глина, говорят, тюменская лучше гжельской; горшечное производство Тюмени давно на славе в Сибири; корчага давно сделалась гербовым знаком Тюмени… поговорка «тюменцы семеро в одной корчаге крестились» известная по всей Сибири…[15] »
— Grigorij Potanin, El notlibro de la siberiano [1876]
 
« Tjumeno ne ŝatas Omskon kaj sarkasme diras, ke ĝi ekzistas en la mondo nur por ŝtataj mendoj; Omsko siavice moknomas Tjumenon malklera viro, Kit Kitiĉ, krudulo. » « Тюмень не любит Омска и язвительно говорит, что он существует на свете только для подрядов; Омск, в свою очередь, честит Тюмень необразованным мужчиной, Кит Китычем, вахлаком.[16] »
— Grigorij Potanin, El notlibro de la siberiano [1876]
 
« Cetere en Tjumeno ekzistas nur ŝajna proksimeco al la popolo: la tjumenaj negocistoj ankoraŭ ne estas popolo, ankaŭ veras, ke homoj, interesiĝantaj pri bonfarto de la siberia simpla popolo, estas ĉefe el la infanoj de Akakij Akakijeviĉ-oj (kaj el la siberia klerikaro), dum la negocisto ofte post riĉiĝi foriras el la regiono… » « Правда, в Тюмени только кажущаяся близость к народу: тюменские купцы еще не народ, правда также, что люди, интересующиеся благом сибирского простонародья, выходят преимущественно из детей Акакиев Акакиевичей (и сибирского духовенства), а купец нередко, разбогатев, абсентеирует из края…[17] »
— Grigorij Potanin, El notlibro de la siberiano [1876]

Letero al la Urba Dumao [1899]

redakti
 
« Tjumeno estas la urbo de estonteco, do jam venis tempo ekzorgi pri la intelekta vivo de la loĝantaro. » « Тюмень — город будущего, а потому наступило время позаботиться об умственной жизни населения.[18] »
— Nikolao Ĉukmaldin, Letero al la Urba Dumao [1899]

Pjotr Gorodcov. Leteroj al la frato Vasilij

redakti
 
« La urbo Tjumeno estas la plej bona en Okcidenta Siberio, eĉ pli bona ol Tobolsko mem. » « Гор. Тюмень — лучший во всей Западной Сибири, лучше даже самого Тобольска.[19] »
— Pjotr Gorodcov, Leteroj al la frato Vasilij [1896]
 
« …Tjumeno estas la pordego de Siberio… » « …Тюмень — ворота Сибири…[20] »
— Pjotr Gorodcov, Leteroj al la frato Vasilij [1896]
 
« La direktoro de la Tjumena reala lernejo Iv. Jakovleviĉ Slovcov, amatora arkeologo, faris por si la tutan muzeon de antikvaĵoj kaj de kiaj antikvaĵoj! Netaksebla kabineto. Bonegaj ŝtonaj iloj en lia kabineto. Vere bonega. » « Директор Тюменского реального училища Ив. Яковлевич Словцов, любитель-археолог, составил себе целый музей древностей, и каких древностей! Цены нет такому кабинету. Великолепные каменные орудия в его кабинете. Вообще прелесть.[21] »
— Pjotr Gorodcov, Leteroj al la frato Vasilij [1896]
 
« Tjumeno komplete malriĉigis min: kia merda urbaĉo, tiel ĉio multekostas en ĝi: apartamentoj ne alireblas, ĉio alia konvenas al la apartamentoj… » « Тюмень меня вдребезги разорила: этакий поганый городишко, так все в нем дорого: квартиры — приступу нет, все прочее «под кодрель» квартирам…[22] »
— Pjotr Gorodcov, Leteroj al la frato Vasilij [1897]

Diversaj aŭtoroj

redakti
 
« Ledo estas forto kaj gloro de la tjumenanoj, ledo streĉita kaj distranĉita devas eniri la blazonon de Tjumeno, la vivo de Tjumeno estas la vivo de ledo. Elmontroj de la tjumenaj sentoj, ĝojoj, suferoj kaj ĝuoj estas ledaj. La historio de Tjumeno estas nenio alia ol la historio de ledfabriko. La riĉo de Tjumeno estas forŝirado de ledo. La malriĉo de Tjumeno estas la forŝirita ledo. La honoro ĉi tie estas ledista, gloro leda. Pensas kaj spiras ĉi tie la homo per ledo. Li timas nur pri ledo. Kaj en Tjumeno, oni devas rimarkigi, estas bonega dika ledo! » « Кожа — сила и слава тюменцев, кожа распяленная и распластанная должна войти в герб Тюмени, жизнь Тюмени есть жизнь кожи. Проявление тюменских ощущений, радостей, страданий и наслаждений — кожевенные. История Тюмени есть не что иное, как история кожевенного завода. Богатство Тюмени — сдирание кожи. Бедность Тюмени — ободранная кожа. Честь здесь кожевенная, слава кожаная. Мыслит и дышит человек здесь кожей. Боится только за кожу. И в Тюмени, надо заметить, славная толстая кожа![23][24] »
— Zaljotnij[25], Laŭvoje al Tjumeno [1886]
 
« Estas interese, ke sur loko, kie staris la unua en Tjumena regiono borinstalaĵo, nun fiere altiĝas la konstruaĵo de la Domo de tekniko kaj kulturo de geologoj… » « Интересно, что на том месте, где стояла первая на Тюменщине буровая, сейчас гордо вознеслось здание Дома техники и культуры геологов…[26] »
— Farman Salmanov

Referencoj

redakti
  1. Завалишин И. Путевые заметки (Тобольская губерния) // Лукич. 2000. Ч. 1. С. 59.
  2. Завалишин И. Путевые заметки (Тобольская губерния) // Лукич. 2000. Ч. 1. С. 59.
  3. Завалишин И. Путевые заметки (Тобольская губерния) // Лукич. 2000. Ч. 1. С. 59.
  4. Завалишин И. Путевые заметки (Тобольская губерния) // Лукич. 2000. Ч. 1. С. 72.
  5. Завалишин И. Путевые заметки (Тобольская губерния) // Лукич. 2000. Ч. 1. С. 72.
  6. Завалишин И. Путевые заметки (Тобольская губерния) // Лукич. 2000. Ч. 1. С. 72.
  7. Завалишин И. Путевые заметки (Тобольская губерния) // Лукич. 2000. Ч. 1. С. 73.
  8. Завалишин И. Путевые заметки (Тобольская губерния) // Лукич. 2000. Ч. 1. С. 74.
  9. Завалишин И. Путевые заметки (Тобольская губерния) // Лукич. 2000. Ч. 1. С. 77.
  10. Завалишин И. Путевые заметки (Тобольская губерния) // Лукич. 2000. Ч. 1. С. 77.
  11. Завалишин И. По сибирским дорогам // Лукичок. 2008. Ч. 2. С. 17.
  12. Завалишин И. По сибирским дорогам // Лукичок. 2008. Ч. 2. С. 22.
  13. Завалишин И. По сибирским дорогам // Лукичок. 2008. Ч. 2. С. 27.
  14. Завалишин И. По сибирским дорогам // Лукичок. 2008. Ч. 2. С. 50.
  15. Потанин Г. Из записной книжки сибиряка // Лукичок. 2008. Вып. 1. С. 69.
  16. Потанин Г. Из записной книжки сибиряка // Лукичок. 2008. Вып. 1. С. 77.
  17. Потанин Г. Из записной книжки сибиряка // Лукичок. 2008. Вып. 1. С. 78.
  18. Чукмалдин Н. М. Письмо в Тюменскую городскую думу. 1899. Цит. по: Мандрика Ю. О московском периоде Чукмалдина // Лукич. 2001. Ч. 4. С. 17.
  19. Городцов П. А. Письма брату Василию // Лукич. 2002. Ч. 2. С. 40.
  20. Городцов П. А. Письма брату Василию // Лукич. 2002. Ч. 2. С. 42.
  21. Городцов П. А. Письма брату Василию // Лукич. 2002. Ч. 2. С. 44.
  22. Городцов П. А. Письма брату Василию // Лукич. 2002. Ч. 2. С. 45.
  23. Rimarkindas, ke la vortoj ledo kaj haŭto en la rusa transdoneblas per la sama vorto кожа. Do vorŝiri haŭton estas eŭfemismo de senmonigi, malriĉigi ekstreme kaj dika haŭto estas eŭfemismo de sensentemo, kion evidente aludis la aŭtoro.
  24. Залетный. По дороге в Тюмень // Лукичок. 2008. Вып. 1. С. 41.
  25. La nomo de la aŭtoro tradukeblas kiel hazarda alveturanto (laŭvorte: alfluginto), do temas pri pseŭdonimo.
  26. Салманов Ф. К. Сибирь — судьба моя. Москва, 1988. С. 27.