Juvenalo (latine, Decius Junius Juvenalis) estis latina poeto de la malfrua 1-a kaj frua 2-a jarcentoj, kiu famas pro siaj satiroj.
|
 | | « La deziro pri mono kreskas same kiel mono mem. » |
|
|
| | | « Mono, de kie ajn ĝi venas, bonodoras. » |
|
|
| | | « Kiu posedas la teron, tiu posedas ĝis la ĉielo. » |
|
|
| | | « La naturo neniam diras unu aferon kaj saĝo alian. » |
|
|
| | | « Kritiko estas malsevera ĉe la korvo, sed neforigebla ĉe la kolombo. » |
|
|
| | | « Kio donas valoron al plezuro estas uzi ĝin malofte. » |
|
|
| | | « Aliaj viroj estas mastroj de sia riĉaĵo; la avarulo estas sklavo de sia propra. » |
|
|
| | | « Viroj, kiuj havas la samajn malvirtojn, subtenas unu la alian. » |
|
|
| | | « La vojo al la domo de amiko neniam estas longa. » |
|
|
| | | « Ĉiuj volas scii, sed nur kelkaj pretas pagi la prezon. » |
|
|
| | | « Neniu subite fariĝas malbona. » | | « Nemo repente fuit turpissimus. » |
|
|
| | | « Neniu homo ricevos mian helpon por rabo kaj tial neniu guberniestro aldonos min al sia teamo. » | | « me nemo ministro fur erit, atque ideo nulli comes exeo » |
|
|
| | | « Kiu rigardas la Gardistojn? » | | « (Latine) Quis custodiet ipsos custodes? » |
|
Biografio en Vikipedio
Plurmedioj en Komuneja kategorio
