« Magnickij al mi estas oble pli proksima ol Ĥodorkovskij. Ĉar li estis ne oligarĥo, kaj nek politikisto. Li estis juristo, librotenisto kaj aŭditoro, kiu pri nenio pretendis, sed simple faris la aferojn, kiujn li konsideris ĝustaj. Mi kun paperoj sidas kaj li sidis kun paperoj. Sed poste pro tiuj paperoj oni ĝismorte turmentis lin en prizono, kaj mi parte eksentis je tio mian kulpon. Ja en tiu momento ni ĉiuj svingis la kapojn kaj diris: nu, ĉiuj sidas [en prizono] kaj tiu iom sidos. Li sidos iom kaj eliros. Sed li ne eliris. »
« Магнитский мне гораздо ближе, чем Ходорковский. Потому что он не олигарх, и он не политик. Он юрист, бухгалтер и аудитор, который ни на что не претендовал, а просто делал вещи, которые считал правильными. Я с бумажками сижу, и он сидел с бумажками. Но потом за эти бумажки его замучили в тюрьме, а я отчасти почувствовал в этом свою вину. Ведь в тот момент мы все кивали головами и говорили: ну, все сидят, и этот посидит. Посидит и выйдет. А он не вышел. »