Dio: Malsamoj inter versioj
Enhavo forigita Enhavo aldonita
RG72 (diskuto | kontribuoj) |
|||
Linio 34:
{{Citaĵo
|teksto = …je [[Metafiziko|metafizika]] [[despero]] la [[ikonoklasto]]jn metis la [[penso]], ke la [[ikono]]j kaŝas entute nenion, ke fakte tio estas ne la imagoj, kies statuson difinas agado de la originalo, sed la veraj [[simulakro]]j, senĉese elradiantaj siajn proprajn ĉarmojn. Pro tio ja necesis kontraŭ iu ajn pezo preventi tiun [[morto]]n de dia referenceco.
|teksto = En [[pio|pia]] [[muziko]] ĉiam ĉeestas [[Dio]] kun sia graco.▼
|aŭtoro = [[Jean Baudrillard]]
|verko = Simulakroj kaj simulaĵoj [1981]
|origina teksto =
}}
{{Citaĵo
|teksto = [[Kennedy]] estis murditaj ĉar ili ankoraŭ havis [[Politiko|politikan]] dimension. Aliaj — [[Lindon Johnson| Johnson]], [[Richard Nixon|Nixon]], [[Gerald Ford|Ford]] — havis rajton nur je ŝajnigaj [[atenco]]j, je simulitaj [[murdo]]j. Sed tiu ĉi aŭro de artefarita [[minaco]] estis ankoraŭ necesa al ili por kaŝi ke ili estas nuraj manekenoj de la [[potenco]]. Iam la [[reĝo]] (same kiel la Dio) devis morti — en tio estis lia povego. Hodiaŭ li mizere penas simuli [[morto]]n por konservi ''gracon'' de la povo. Sed ĝi jam estas perdita.
|aŭtoro = [[Jean Baudrillard]]
|verko = Simulakroj kaj simulaĵoj [1981]
|origina teksto =
}}
{{Citaĵo
|teksto = [pri dio] La [[amaso]]j ekkonsideris nur lian imagon, sed tute ne la [[Ideo]]n. Ili neniam estis tuŝitaj nek la Dia Ideo, kiu restas prizorgata de la klerikoj, nek de la problemoj de [[peko]] kaj persona saviĝo. Tio kio allogis ilin, estas magia [[spektaklo]] de [[martiro]]j kaj [[sanktulo]]j, miraklaj spektakloj de la lasta juĝo kaj dancoj de la [[morto]], estas [[miraklo]]j, estas [[Eklezio|ekleziaj]] teatrecaj prezentaĵoj kaj ceremonioj, estas imanenteco de la rita malgraŭ la transcenda Ideo. Ili estis [[paganoj]] — ili, fidelaj al si, restis tiaj, neniel zorgigitaj de la pensoj pri la Supera Instanco kaj kontentiĝintaj pri [[ikono]]j, [[superstiĉo]]j kaj [[diablo]].
|aŭtoro =
|verko = En la ombro de la silentema plejmulto [1982]
|origina teksto =
}}
{{Citaĵo
|teksto = La Dia Regno por la [[amaso]]j ĉiam jam ekzistis antaŭe ĉi tie, surtere — en la [[Paganismo|pagana]] imanenteco de la [[ikono]]j, en [[spektaklo]], kiun faris el ĝi la [[eklezio]]. Neimagebla forkliniĝo de la esenco de la [[Religio|religia]]. La amasoj diluis la religion en travivado de [[miraklo]]j kaj prezentaĵoj — tio estas ilia sola religia sperto.
|aŭtoro = [[Jean Baudrillard]]
|verko = En la ombro de la silentema plejmulto [1982]
|origina teksto =
}}
{{Citaĵo
|teksto = [pri apero de [[kristanismo]]] Dio [[Amo|ekamas]] siajn proksimulojn, kion li neniam faris antaŭe, kaj la [[mondo]] ĉesas esti [[ludo]].
|aŭtoro = [[Jean Baudrillard]]
|verko = La fatalaj strategioj [1983]
|origina teksto =
}}
{{Citaĵo
|teksto = Eble la [[ĵaluzo]] eĉ antaŭas la [[amo]]n: origine ĵaluzo estis propra al la [[Antikva Grekio|grekaj]] dioj, kiuj konis nek la amon, nek [[sentimentaleco]]n, tamen terure ĵaluzis unu la alian.
|aŭtoro = [[Jean Baudrillard]]
|verko = La fatalaj strategioj [1983]
|origina teksto =
}}
{{Citaĵo
|teksto = [[Hazardo]] donas al ni paŭzon por ripozi: neniu [[Deziro|deziris]] tion — kia malpeziĝo! Do nome Dio en sia nemezurebla [[kompato]] donas al ni la hazardon. Pri [[evento]], de kiu oni deziris seniĝi, oni ofte diras tiel: “Tia estis [[volo]] de Dio” (do de neniu).
|aŭtoro = [[Jean Baudrillard]]
|verko = La fatalaj strategioj [1983]
|origina teksto =
}}
{{Citaĵo
|teksto = Dio-[[homo]] estas absurdo.
|aŭtoro = [[Jean Baudrillard]]
|verko = La fatalaj strategioj [1983]
|origina teksto =
}}
{{Citaĵo
|aŭtoro = [[Johann Sebastian Bach]]
|origina teksto = Bei einer andächtigen Musik ist allezeit Gott mit seiner Gnaden Gegenwart.
| |||