« En Siberio ĉio estas bone, ĉi tie regas kompleta paco kaj graco, nek la japana milito, nek la peterburga masakro ĝenas trankvilon de la siberia filisterokaj la siberiaj kamparanoj tiel drinkas kaj diboĉas, kiel ili ne drinkis kaj nek diboĉis ekde la kreo de la mondo. »
« В Сибири все обстоит благополучно, здесь царят полный мир и благодать, ни японская война, ни петербургская резня нисколько не смущают покоя сибирского обывателя, и сибирские мужики так пьянствуют и гуляют, как не пьянствовали и не гуляли с сотворения мира.[1]»
— Pjotr Gorodcov, Leteroj al la frato Vasilij [la 25-an de januaro 1905]
« …ĉian konversacion la kamparanoj nun finas per tio, ke arbarojn necesas haki, ŝtatoficistojn bati kaj riĉulojn rabi ktp. »
« …всякое собеседование крестьяне теперь сводят на то, что леса надо рубить, чиновников бить и богачей грабить etc.[2]»
— Pjotr Gorodcov, Leteroj al la frato Vasilij [la 16-an de januaro 1906]
« La revolucia ondo atingas jam niajn ursajn angulojn, ĉe ni maturiĝas agraraj movadoj kaj movadoj de kamparanoj, esprimantaj sian malkontenton kontraŭ impostoj kaj devigaj laboroj, kontraŭ ŝtatoficistoj kaj forstistoj… Speciale danĝera estas nun la movado de la rezervitaj soldatoj, revenintaj el fronto, malkontentaj pro malegala distribuo de helpo al iliaj familioj.…ĉian konversacion la kamparanoj nun finas per tio, ke arbarojn necesas haki, ŝtatoficistojn bati kaj riĉulojn rabi ktp. »
« Революционная волна достигает и наших медвежьих углов, у нас назревают аграрные движения и движения крестьян, выражающих свое недовольство на подати и повинности, на чиновников и на лесничих… Особенно опасно теперь движение запасных солдат, вернувшихся с войны, недовольных неравномерным распределением земского пособия их семьям.[3]»
— Pjotr Gorodcov, Leteroj al la frato Vasilij [la 27-an de januaro 1906]
« Nia Tjumena distrikto estas garantiite protektita kontraŭ la revolucia movado per senprecedencaj rikoltoj en lastaj du jaroj, kamparanoj eĉ ne scias kion fari kun greno. Sed tamen kiom terura kaj kolera malkontento en la popolo. »
« Наш Тюменский уезд гарантирован от революционного движения небывалыми урожаями за последние два года, мужики прямо не знают, куда девать хлеб. И все-таки какое страшное и злобное недовольство в народе.[4]»
— Pjotr Gorodcov, Leteroj al la frato Vasilij [la 23-an de marto 1906]