« En psikanalizo la paciento kuŝas sur kuŝbenko kaj rakontas al la psikanalizisto aferojn, pri kiuj estas malagrable paroli dum en logoterapio la paciento sidas sur seĝo kaj al li oni rakontas aferojn kiujn estas malagrable aŭskulti. »
« In psychoanalysis the patient lies on a couch and tells the analyst things wich are disagreeable to say, while in logotherapy the patient sits in a chair and is told things wich are disagreeable to hear. »
— Donald Tweedie, Logotherapy and the Christian Faith: An Evaluation of Frankl’s Existential Approach to Psychotherapy [1961]