« Al Léon Werth
Pardonu infanoj, ke mi dediĉis tiun libron al "grandulo". Mi havas seriozan senkulpigon: tiu grandulo estas la plej bona amiko, kiun mi havas en la mondo. Mi havas alian senkulpigon: tiu grandulo kapablas ĉion kompreni, eĉ porinfanajn librojn. Mi havas trian senkulpigon: tiu grandulo vivas en Francio, kie li suferas pro malsato kaj malvarmo. Li ja bezonas konsolon. Se ĉiuj tiuj senkulpigoj ne sufiĉas, mi volonte dediĉos ĉi libron al la infano, kiu iam antaŭe tiu grandulo estis. ĉi tiu grandpersono iam estis. Ĉiuj granduloj unue estis infanoj (sed malmultaj el ili memoras pri tio). Do mi korektas mian dediĉon:
Al Léon Werth,
kiam li estis malgranda knabo. » |