François de La Rochefoucauld

François de LA ROCHEFOUCAULD (naskiĝis la 15-an de septembro 1613 en Parizo - mortis la 17-an de marto 1680 samloke) estis franca duko, verkisto kaj moralisto. Iufoje oni esperantigas lian nomon Laroŝfuko.

François de La Rochefoucauld
Aliaj projektoj
Biografio en Vikipedio
Plurmedioj en Komuneja kategorio

Citaĵoj

^{NOTO: Krom en la referencitaj citaĵoj, la tradukoj inkluditaj en tiu ĉi sekcio estas propraj de la vikicitaristo, kiu aldonis ilin.}

	« En tutaj la ekzistadoj, oni notas daton, kie disforkiĝas la destino, aŭ al katastrofo aŭ al la sukceso. »

	« Hipokrito estas homaĝo, kiun malvirto donas al virto. »

	« Kvereloj ne daŭrus longe se la kulpo estus nur unuflanke. »

	« Ni apenaŭ trovas prudentajn homojn, krom tiuj, kiuj konsentas kun ni. »

Maksimoj

La sekvantaj citaĵoj estas el "Maksimoj" tradukitaj de G. Waringhien, dua eldono 1986 (eldonejo) Fonto Chapecó-SC Brazilo

	« Niaj virtoj estas plejofte nur mavirtoj maskitaj. »   « Nos vertus ne sont le plus souvent que des vices déguisés. » — p. 24-25

	« Se ni havus neniajn mankojn, ni ne sentus tian plezuron, rimarkante kelkajn ĉe la aliaj homoj. »   « Si nous n'avions point de défauts, nous ne prendrions pas de plaisir à en remarquer dans les autres. » — p. 28-29

	« La orgojlo estas egala ĉe ĉiuj homoj, kaj diferencas nur la rimedoj ka la maniero aperigi ĝin. »   « L'orgeuil est égal dans tous les hommes, il il n'y a de différence qu'aŭ moyens et à la manière de le mettre au jour. » — p. 30-31

	« Nenio devas tiom malgrandigi la kontenton, kiun ni sentas pri ni mem, kiel la konstato, ke ni malaprobas en unu tempo, kion ni aprobis en alia. »   « Rien ne doit tant diminuer la satisfaction que noue avons de nous-mêmes que de voir que noue désapprouvons dans un temps ce que nou approuvions dans un autre. » — p. 32-33

« Kion la homoj nomis amikeco, tio estas nur asocio, reciproka flegado de interesoj kaj interŝanĝo de servoj; ĝi estas fine nur negoco, en kiu la memamo ĉiam celas gajni ion. »   « Ce que les hommes ont nommé amitié n'est qu'une société, qu'un ménagement réciproque d'intérêts, et qu'un échange de bons offices; ce n'est enfin qu'un commerce où l'amour-propre se propose toujours quelque chose à gagner. » — p. 38-39