Anonimeco (de la malnovgreka ανώνυμος anonymos « sen nomo »: ἀν- an- + όνυμα onyma, malnova grekdialekta formo de όνομα onoma «nomo» aŭ «famo») estas kvalito de io aŭ iu, kiu estas sen nomo aŭ sen famo, tio estas la stato de persono aŭ de io
« Se mi elektis anonimecon, tio estas maniero rilati pli rekte al ebla leganto, la sola persono kiu interesas min: ĉar ci ne scias kiu mi estas, ci ne estos tentata serĉi kial mi diras tion, kion ci legas; lasu cin diri tutsimple: tio estas vera, tio estas malvera, tio plaĉas al mi, tio ne plaĉas al mi, jen nur tio. »
« Si j'ai choisi l'anonymat, c'est une manière de m'adresser plus directement à l'éventuel lecteur, le seul personnage ici qui m'intéresse: Puisque tu ne sais pas qui je suis, tu n'auras pas la tentation de chercher les raisons pour lesquelles je dis ce que tu lis; laisse-toi aller à te dire tout simplement: c'est vrai, c'est faŭ. ça me plaît, ça ne me plaît pas. Un point, c'est tout. »