Valuto: Malsamoj inter versioj
Enhavo forigita Enhavo aldonita
RG72 (diskuto | kontribuoj) Alidirektigis al Mono Etikedo: Nova alidrektilo |
RG72 (diskuto | kontribuoj) Forigis alidirektigilon al Mono Etikedo: Forigis alidirektilon |
||
Linio 1:
{{Temo
#ALIDIREKTU[[Mono]]▼
| nomo = Valuto
| koloro =
| dosiero =
| vikipedio = Valuto
| komunejo =
| komunejokat =
| vikivortaro = valuto
| vikinovaĵoj =
}}
'''Valuto''' estas [[mono]] aŭ monsigno, cirkulanta en difinita [[teritorio]].
{{Citaĵo
|teksto = [pri allogeco de la [[trezoro]]j] [[Pasio]], kun kiu [[homo]]j altiriĝas al tiaj [[ebleco]]j, supozigas absolutan [[kredo]]n je la konsistigantaj trezorojn ''unuojn''. Pri la [[forto]] de tiu ĉi [[fido]] malfacilas ekhavi troan [[imago]]n. La homo mem identigas sin kun sia monunuo. Dubo pri ĝia [[valoro]] por li estas ofenda, ĝia malstabileco subfosas lian kredon je si mem. Falo de la monunuo tuŝas la homon proksime, li sentas propran [[humiliĝo]]n. Kiam tiu ĉi procezo rapidiĝas kaj venas ''[[inflacio]]'', la senvaloriĝintaj homoj formas [[Amaso|amasajn]] strukturojn de tia speco, kiujn oni povas rekte kaj senpere identigi kun la amasoj de la [[fuĝo]]. Ju pli homoj perdas, des pli similas iliaj [[sorto]]j.
|aŭtoro = [[Elias Canetti]]
|verko = Amaso kaj potenco [1960]
|origina teksto =
}}
{{Citaĵo
|teksto = [[Inflacio]]n oni povas nomi la [[Sorĉistino|sorĉistina]] [[sabatorgio]] de senvaloriĝo, kie la [[homo]]j kaj la monunuo je specifa maniero unuiĝis unu al alia. Unu prezentiĝas anstataŭ la alia, la homo sentas sin same malbone kiel la mono, kiu fartas ĉiam pli malbone; kaj ĉiuj kune homoj estas [[Kondamno|kondamnitaj]] je tiu aĉa mono, kaj same ĉiuj ''kune'' sentas propran neplenvalorecon.
|aŭtoro = [[Elias Canetti]]
|verko = Amaso kaj potenco [1960]
|origina teksto =
}}
{{Citaĵo
|teksto = [pri [[inflacio]] Sed ankaŭ la [[amaso]] entute ne forgesas sian senvaloriĝon: la [[homo]]j, subiĝintaj al la senvalorigo, ekserĉas iun, kiu estas eĉ malpli signifa ol ili mem, kiun ili povus neglekti kiel oni neglektis ilin mem. Ne sufiĉas aliĝi al tiu neglekto tie, kie ĝi jam haveblas, konservante ĝin je la sama nivelo kiel ĝi ekzistis antaŭe. Aperis bezono pri dinamika procezo de la ''[[humiligo]]'': la [[objekto]]n necesas trakti tiel, ke ĝi signifu ĉiam malpli kaj malpli, kiel la monunuo dum la inflacio, por ke finfine transformi ĝin je kompleta nenio. Poste oni povos forĵeti ĝin kiel malnovan [[papero]]n aŭ fordoni por [[reciklado]].</br>
Kiel objekton por kontentigo de tiu ĉi bezono dum la inflacio en [[Germanio]] [[Hitlero]] elektis la [[judoj]]n. Ili estis kvazaŭ kreitaj por tio: ili havas aferojn pri mono, ili bone oirentiĝas pri translokado de la monamasoj kaj ŝanceliĝoj de la kurzoj, ili estas bonŝancaj spekulantoj, ili amasiĝis en la [[borso]]j, kie ilia tuta [[konduto]] kaj aspekto tiom draste kontrastas kun la [[Armeo|armea]] [[idealo]] de la [[germanoj]].
|aŭtoro = [[Elias Canetti]]
|verko = Amaso kaj potenco [1960]
|origina teksto =
}}
== Vidu ankaŭ ==
[[Kategorio:Ekonomio]]
| |||