Vikicitaro

Morto: Malsamoj inter versioj

Browse history interactively
← Pli malnova redaktoPli nova redakto →
Enhavo forigita Enhavo aldonita
VidaVikiteksto
RG72 (diskuto | kontribuoj)
13 164 redaktoj
Neniu resumo de redakto
RG72 (diskuto | kontribuoj)
13 164 redaktoj
Neniu resumo de redakto
Linio 11:
'''Morto''' estas ĉeso, perdo de la [[vivo]].
 
{{Citaĵo
{{citaĵo|Neniam tamen oni sufiĉe miros pro la fakto ke ĉiuj homoj vivadas kvazaŭ neniu scius.|Aŭtoro=[[Albert CAMUS]]}}▼
|teksto = …la [[scienco]] ne oferas sin mem, ĝi ĉiam estas mortiga…
|aŭtoro =
|verko =
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
{{citaĵo|Nur la morto fine de la viv’kaj la feliĉ’ fariĝas turmenton.|Aŭtoro=[[Alphonse de LAMARTINE]]}}▼
|teksto = [[Kennedy]] estis murditaj ĉar ili ankoraŭ havis [[Politiko|politikan]] dimension. Aliaj — [[Lyndon B. Johnson|Johnson]], [[Richard Nixon|Nixon]], [[Gerald Ford|Ford]] — havis rajton nur je ŝajnigaj [[atenco]]j, je simulitaj [[murdo]]j. Sed tiu ĉi aŭro de artefarita [[minaco]] estis ankoraŭ necesa al ili por kaŝi ke ili estas nuraj manekenoj de la [[potenco]]. Iam la [[reĝo]] (same kiel la [[Dio]]) devis morti — en tio estis lia povego. Hodiaŭ li mizere penas simuli morton por konservi ''gracon'' de la povo. Sed ĝi jam estas perdita.
|aŭtoro =
|verko =
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
{{citaĵo|Mi jam estas mortinta, ĉar mi iam mortos.|Aŭtoro=[[Anna de NOAILLES]]}}▼
|teksto = [[Nekonscio]] estas la “entombigita”, subpremita kaj senfine disbranĉiĝinta strukturo. [[Teritorio]] estas malferma kaj limigita. Nekonscio estas loko de senfina ripetado de subpremado kaj fantasmoj de la [[subjekto]]. Teritorio ja estas loko de finita ciklo de parenceco kaj de interŝanĝoj sen la subjekto, sed ankaŭ sen escepto: la ciklo [[Besto|besta]] kaj [[Planto|planta]], ciklo de [[bono]] kaj [[abundo]], ciklo de parenceco kaj daŭrigo de la speco, ciklo [[Virino|virina]] kaj [[Rito|rita]] — la subjekto mankas, kaj ĉio troviĝas ĉi tie en konstanta interŝanĝo. Sindevigoj havas ĉi tie absolutan karakteron, renverseco estas totala, sed ĉi tie neniu spertas la morton, ĉar ĉio spertas [[metamorfozo]]jn. Nek la subjekto, nek la morto, nek nekonscio, nek subpremado, ĉar estas nenio kio obstaklus la sinsekvan evoluon de la formoj.
|aŭtoro =
|verko =
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
{{citaĵo|Ĉu vi rememoras, Sinjoro Lenoir, pri la preciza momento, kiam abrupte, kiel juna knabo, vi travivis tiun riveliĝo: « Mi estas vivanta, eblus ke mi ne ekekzintintus, kaj, mi mortontas » Ne ? Mi jes. Kaj mi svenis. Tio estis neeltenebla ŝarĝo sur la ŝultroj de tiu juna infano.|Aŭtoro=[[Armand SALACROU]]}}▼
|teksto = [[Sekso]] kaj morto estas tiuj du ĉefaj temoj, ĉe kiuj oni agnoskas kapablon provoki dusensecon kaj [[rido]]n.
|aŭtoro = [[Jean Baudrillard]]
|verko = Simulakroj kaj simulaĵoj [1981]
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
{{citaĵo|Se ne ekzistas la senmorto, tiam ne tre multe gravas , ĉu io ajn alia estas vera aŭ malvera.|Aŭtoro=[[H. T. BUCKLE]]}}▼
|teksto = …la vojo de [[nihilisto]] estus bonega, se ankoraŭ ekzistus [[radikalismo]] — same kiel la vojo de [[teroristo]] estus alloga, se la morto, inkluzive la morton de la teroristo, ankoraŭ havus iun [[senco]]n.
|aŭtoro = [[Jean Baudrillard]]
|verko = La fatalaj strategioj [1983]
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
{{citaĵo|Kvietu. Ĉar ni estos enfositaj kune en tiu ĉi tombo dum longlonga tempo, do ĉirkaŭpremu min!|Aŭtoro=Juan RUFLO}}▼
|teksto = Rememoru grandajn [[Terorismo|terorajn]] atakojn de lastaj jaroj: la morto estas nuligita je indifirenteco, kaj en tio la terorismo estas kontraŭvola kompliculo de la sistemo — ne je la [[Politiko|politika]] [[senco]], sed je tio ke ĝi stimulas rapidegan trudadon de indifirenteco.
|aŭtoro = [[Jean Baudrillard]]
|verko = La fatalaj strategioj [1983]
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
{{citaĵo|Se konscio estas nur, kiel diris nehomeca pensisto, flagreto inter [[du]] eternoj da tenebro, tiam nenio estas pli abomena ol konscio.|Aŭtoro=[[Miguel de UNAMUNO]]}}▼
|teksto = …sistemoj de organizita morto finas la morton kiel [[hazardo]]n. Kaj nome tiun ĉi [[logiko]]n despere klopodas rompi la [[terorismo]], anstataŭigante la sisteman morton ([[teroro]]n) per elektema logiko: logiko de [[ostaĝo]].
|aŭtoro = [[Jean Baudrillard]]
|verko = La fatalaj strategioj [1983]
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
{{citaĵo|Ĉu mi ja vere rekomencu paroli al vi pri la tuta elvanteco de civilizo, de scienco, de arto, de bono, de vero, de justeco… de ĉiuj tiuj belaj konceptadoj, se elfine de ĉio tio, post [[kvar]] tagoj aŭ post [[kvar]] milionoj da jarcentoj – tio egalas – estas ne plu ekzistonta homa konscio por ricevi kulturon, sciencon, arton, bonon, veron, justecon kaj ĉio cetera?|Aŭtoro=[[Miguel de UNAMUNO]]}}▼
|teksto = En interpersona reĝimo de [[bezono]] (kontraŭe al la [[amo]], [[pasio]] aŭ [[tento]]) ni sentas afekcian [[ĉantaĝo]]n, do estas la afekciaj [[ostaĝo]]j de aliuloj: “Se vi ne donos al mi tion, vi [[Respondeco|respondecos]] pri mia [[depresio]], se vi ne amas min, vi respondecos pri mia morto”, kaj certe ja: “Se vi ne ebligos ami vin, vi respondecos pri via propra morto”. Do okazas la [[Histerio|histeria]] kaptado — postulado kaj ĉantaĝa eltrudado de [[respondo]].
|aŭtoro = [[Jean Baudrillard]]
|verko = La fatalaj strategioj [1983]
|origina teksto =
}}
 
▲{{citaĵo|Neniam tamen oni sufiĉe miros pro la fakto ke ĉiuj homoj vivadas kvazaŭ neniu scius.|Aŭtoroaŭtoro =[[Albert CAMUS]]}}
{{citaĵo|De tiu amo aŭ kompato al si mem, de tiu ega malespero pri ĉeso esti post via morto, vi venas je sentis saman kompaton, tio estas sama amo al viaj samuloj kaj fratuloj en samecparenceco.|Aŭtoro=[[Miguel de UNAMUNO]]}}▼
 
▲{{citaĵo|Nur la morto fine de la viv’kaj la feliĉ’ fariĝas turmenton.|Aŭtoroaŭtoro =[[Alphonse de LAMARTINE]]}}
{{citaĵo|Tiun « Grasan Mardon » nek vi nek mi gaja estis :De l’griza ĉiel el kiu la taglum’ fali ŝajnis: Sur animoj niaj kvazaŭ faladis cindro.|Aŭtoro=Paul-Jean TOULET}}▼
 
▲{{citaĵo|Mi jam estas mortinta, ĉar mi iam mortos.|Aŭtoroaŭtoro =[[Anna de NOAILLES]]}}
{{citaĵo| « — Mi tion scias, mi ĉion scias ». Lia patrino dummomente silentiĝinta, ree parolis :« - Kion vi scias, Ĝim ? – Vanas fari homojn, ili mortas. » Li diris tion kun milda, kvieta [[voĉo]] preskaŭ trista. « Tion scii, li aldonis, estas ĉion scii.. »|Aŭtoro=[[Ray BRADBURY]]}}▼
 
▲{{citaĵo|Ĉu vi rememoras, Sinjoro Lenoir, pri la preciza momento, kiam abrupte, kiel juna knabo, vi travivis tiun riveliĝo: « Mi estas vivanta, eblus ke mi ne ekekzintintus, kaj, mi mortontas » Ne ? Mi jes. Kaj mi svenis. Tio estis neeltenebla ŝarĝo sur la ŝultroj de tiu juna infano.|Aŭtoroaŭtoro =[[Armand SALACROU]]}}
{{citaĵo|Kie ajn oni iradas, kunportas oni la morton kun si. Tial oni tiom timas kontraŭ si mem. Sed finfine portas vin la aliuloj; kaj restas nur por diri: des pli bone kaj dankon.|Aŭtoro= Stig DAGERMAN}}▼
 
▲{{citaĵo|Se ne ekzistas la senmorto, tiam ne tre multe gravas , ĉu io ajn alia estas vera aŭ malvera.|Aŭtoroaŭtoro =[[H. T. BUCKLE]]}}
{{citaĵo|La mortintoj estas koroj, kiuj inttempe vin amis.|Aŭtoro=[[Victor HUGO]]}}▼
 
▲{{citaĵo|Kvietu. Ĉar ni estos enfositaj kune en tiu ĉi tombo dum longlonga tempo, do ĉirkaŭpremu min!|Aŭtoroaŭtoro =Juan RUFLO}}
{{citaĵo|Rifuzintus mi naskiĝi je mondo, kie vorto « ĉiam », la ununura kiu povu kontentigi postuleman koron, estas mensoga al ĉiuj vivantaj.|Aŭtoro=Pauline BENDA alinome S-ino Simone, franca aktorino}}▼
 
▲{{citaĵo|Se konscio estas nur, kiel diris nehomeca pensisto, flagreto inter [[du]] eternoj da tenebro, tiam nenio estas pli abomena ol konscio.|Aŭtoroaŭtoro =[[Miguel de UNAMUNO]]}}
 
▲{{citaĵo|Ĉu mi ja vere rekomencu paroli al vi pri la tuta elvanteco de civilizo, de scienco, de arto, de bono, de vero, de justeco… de ĉiuj tiuj belaj konceptadoj, se elfine de ĉio tio, post [[kvar]] tagoj aŭ post [[kvar]] milionoj da jarcentoj – tio egalas – estas ne plu ekzistonta homa konscio por ricevi kulturon, sciencon, arton, bonon, veron, justecon kaj ĉio cetera?|Aŭtoroaŭtoro =[[Miguel de UNAMUNO]]}}
 
▲{{citaĵo|De tiu amo aŭ kompato al si mem, de tiu ega malespero pri ĉeso esti post via morto, vi venas je sentis saman kompaton, tio estas sama amo al viaj samuloj kaj fratuloj en samecparenceco.|Aŭtoroaŭtoro =[[Miguel de UNAMUNO]]}}
 
▲{{citaĵo|Tiun « Grasan Mardon » nek vi nek mi gaja estis :De l’griza ĉiel el kiu la taglum’ fali ŝajnis: Sur animoj niaj kvazaŭ faladis cindro.|Aŭtoroaŭtoro =Paul-Jean TOULET}}
 
▲{{citaĵo| « — Mi tion scias, mi ĉion scias ». Lia patrino dummomente silentiĝinta, ree parolis :« - Kion vi scias, Ĝim ? – Vanas fari homojn, ili mortas. » Li diris tion kun milda, kvieta [[voĉo]] preskaŭ trista. « Tion scii, li aldonis, estas ĉion scii.. »|Aŭtoroaŭtoro =[[Ray BRADBURY]]}}
 
▲{{citaĵo|Kie ajn oni iradas, kunportas oni la morton kun si. Tial oni tiom timas kontraŭ si mem. Sed finfine portas vin la aliuloj; kaj restas nur por diri: des pli bone kaj dankon.|Aŭtoroaŭtoro = Stig DAGERMAN}}
 
▲{{citaĵo|La mortintoj estas koroj, kiuj inttempe vin amis.|Aŭtoroaŭtoro =[[Victor HUGO]]}}
 
▲{{citaĵo|Rifuzintus mi naskiĝi je mondo, kie vorto « ĉiam », la ununura kiu povu kontentigi postuleman koron, estas mensoga al ĉiuj vivantaj.|Aŭtoroaŭtoro =Pauline BENDA alinome S-ino Simone, franca aktorino}}
 
{{citaĵo| "Hodiaŭ mi morgaŭ vi."|Verko=[[Latinaj proverboj|Latina proverbo]] ((surskribo je tomboj))|Origina teksto=Hodie mihi cras tibi.}}
 
{{citaĵo|Ho morto, kie estas via venko? Ho morto, kie estas via pikilo?|Aŭtoroaŭtoro = [[Sankta Paŭlo]]|Verko=La unua epistolo al la Korintanoj 15:55}}
 
{{citaĵo| ... pecon da [[viando]], kiu kreiĝis, oni ne scias pro kio kaj oni ne scias por kio, kiu travivas en la eterneco malpli ol plej malgrandan sekundeton, baldaŭ forputas por ĉiam, kaj dum venontaj senfinaj milionoj kaj milionoj da jaroj ĝi jam neniam plu reaperos. Por kio mi vivas, por kio mi lernas, por kio mi laboras, por kio mi amas ? Ĉar estas ja tiel sensenca, senvalora, tiel ridinda?|Aŭtoro= [[Ludoviko Lazaro Zamenhof]]}}
 
{{citaĵo|Ne nur najbaron kaptas Morto, morti estas ja ĉies sorto.|Aŭtoroaŭtoro =[[Morteza Mirbaghian]]}}
 
{{citaĵo|Nur post la morto, estas komforto.|Aŭtoroaŭtoro =[[Morteza Mirbaghian]]}}
 
{{Citaĵo|teksto=Kiam [[infano]]j iĝas pli aĝaj, la egoisma zorgo pri persona senmorto kaj senmorto de la plejaj proksimuloj komencas anstataŭiĝi ĉe ili per altruisma revo pri la senmorto de la tuta [[homaro]].
Elŝutita el "https://eo.wikiquote.org/wiki/Morto"