Nekonscio: Malsamoj inter versioj
Enhavo forigita Enhavo aldonita
RG72 (diskuto | kontribuoj) Neniu resumo de redakto |
RG72 (diskuto | kontribuoj) Neniu resumo de redakto |
||
Linio 9:
| vikinovaĵoj =
}}
'''Nekonscio''' estas parto de la [[Homo|homa]] [[psiko]] konsistanta el [[Infanaĝo|infanaĝaj]] aŭ eĉ praavaj [[instinkto]]j, fremdaj al ĉia [[Moralo|morala]] [[leĝo]] aŭ [[Socio|socia]] konveneco, kiuj estas repuŝataj de la
{{Citaĵo
|teksto = [[Historio]] estis forta [[mito]], eble lasta granda mito kune kun nekonscia.
|aŭtoro = [[Jean Baudrillard]]
|verko = Simulakroj kaj simulaĵoj [1981]
|origina teksto =
}}
{{Citaĵo
|teksto = ''[[Historio|Historia]] respondo al la [[defio]] de la [[frenezo]] iĝis hipotezo pri nekonscio''. Nekonscio estas [[Logiko|logika]] sistemo, ebliganta pripensi la [[frenezo]]n (kaj ĝenerale iun ajn strangan aŭ nenormalan aĵon) en la sistemo de la [[senco]], vastigita ĝis limo de sensenco, anstataŭigita per teruraĵoj de la frenezo kaj ekde nun komprenebla danke al uzado de certa diskurso: [[psiko]], nekonscia impulso, subpremado ktp.
|aŭtoro = [[Jean Baudrillard]]
|verko = Simulakroj kaj simulaĵoj [1981]
|origina teksto =
}}
{{Citaĵo
|teksto = …se antaŭe supereco de la [[Homo]] baziĝis sur monopolo de [[konscio]], do hodiaŭ ĝi baziĝas sur monopolo de nekonscio.
|aŭtoro = [[Jean Baudrillard]]
|verko = Simulakroj kaj simulaĵoj [1981]
|origina teksto =
}}
{{Citaĵo
|teksto = Vagado de la [[besto]]j estas [[mito]] kaj nuntempa [[imago]] pri nekonscio kaj [[deziro]] de iu vaganta kaj nomadanta apartenas al la sama ordo. La bestoj neniam vagadis kaj neniam estis [[Teritorio|malteritoriigitaj]].
|aŭtoro = [[Jean Baudrillard]]
|verko = Simulakroj kaj simulaĵoj [1981]
|origina teksto =
}}
{{Citaĵo
|teksto = Nekonscio estas la “entombigita”, subpremita kaj senfine disbranĉiĝinta strukturo. [[Teritorio]] estas malferma kaj limigita. Nekonscio estas loko de senfina ripetado de subpremado kaj fantasmoj de la [[subjekto]]. Teritorio ja estas loko de finita ciklo de parenceco kaj de interŝanĝoj sen la subjekto, sed ankaŭ sen escepto: la ciklo [[Besto|besta]] kaj [[Planto|planta]], ciklo de [[bono]] kaj [[abundo]], ciklo de parenceco kaj daŭrigo de la speco, ciklo [[Virino|virina]] kaj [[Rito|rita]] — la subjekto mankas, kaj ĉio troviĝas ĉi tie en konstanta interŝanĝo. Sindevigoj havas ĉi tie absolutan karakteron, renverseco estas totala, sed ĉi tie neniu spertas la [[morto]]n, ĉar ĉio spertas [[metamorfozo]]jn. Nek la subjekto, nek la morto, nek nekonscio, nek subpremado, ĉar estas nenio kio obstaklus la sinsekvan evoluon de la formoj.</br>
Ĉe la [[besto]]j mankas nekonscio, ĉar ili havas teritorion. Ĉe la [[homo]]j nekonscio aperis nur post kiam ili perdis teritorion. Ĉe ili estis forprenitaj samtempe la teritorio kaj la metamorfozoj — nekonscio estas tiu individua funebra strukturo, kie senĉese kaj senespere reludiĝas tiu ĉi perdo — kaj la bestoj elvokas [[nostalgio]]n pri ĝi.
|aŭtoro = [[Jean Baudrillard]]
|verko = Simulakroj kaj simulaĵoj [1981]
|origina teksto =
}}
{{Citaĵo
| |||