Terorismo: Malsamoj inter versioj

Enhavo forigita Enhavo aldonita
RG72 (diskuto | kontribuoj)
Neniu resumo de redakto
RG72 (diskuto | kontribuoj)
Neniu resumo de redakto
Linio 10:
}}
'''Terorismo''' estas estas ĉia formo de timigo de la loĝantaro kun [[Politiko|politikaj]] celoj.
 
{{Citaĵo
|teksto = …la vojo de [[nihilisto]] estus bonega, se ankoraŭ ekzistus [[radikalismo]] — same kiel la vojo de teroristo estus alloga, se la [[morto]], inkluzive la morton de la teroristo, ankoraŭ havus iun [[senco]]n.
|aŭtoro = [[Jean Baudrillard]]
|verko = Simulakroj kaj simulaĵoj [1981]
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = Rememoru grandajn terorajn atakojn de lastaj jaroj: la [[morto]] estas nuligita je indifirenteco, kaj en tio la terorismo estas kontraŭvola kompliculo de la sistemo — ne je la [[Politiko|politika]] [[senco]], sed je tio ke ĝi stimulas rapidegan trudadon de indifirenteco.
|aŭtoro = [[Jean Baudrillard]]
|verko = Simulakroj kaj simulaĵoj [1981]
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = …la sola fenomeno, kiu proksimas al la [[amaso]] kiel al kulpulo de ŝokoj kaj de [[morto]] de la [[Socio|sociala]], estas terorismo.
|aŭtoro = [[Jean Baudrillard]]
|verko = En la ombro de la silentema plejmulto [1982]
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = Terorismo [[Opinio|opinias]] ke ĝi agadas kontraŭ la [[kapitalo]] (monda [[imperiismo]] ktp), sed ĝi eraras – efektive ĝi kontraŭas la [[Socio|socialan]], kiu estas ĝia vera kontraŭulo. La nuntempa terorismo tenas je celilo la socialan responde al la terorismo de la sociala.
|aŭtoro = [[Jean Baudrillard]]
|verko = En la ombro de la silentema plejmulto [1982]
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = La terorismo estas same sensenca kaj nedifinta kiel la sistemo kontraŭ kiu ĝi luktas kaj en kiu efektive ĝi estas inkludita kiel la kovejo de la maksimuma kaj samtempe ekstreme malgranda [[implozio]].
|aŭtoro = [[Jean Baudrillard]]
|verko = En la ombro de la silentema plejmulto [1982]
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = La terorisma atako sola ne estas la ago de reprezentado. Per tio ĝi proksimiĝas al la [[amaso]], kiu estas la sola realo, kiu povas ne havi reprezentaĵon. El tio sekvas, ke la terorismo tute ne reprezentas la neeldiritan de la amasoj kaj neniukaze servas kiel aktiva esprimo de ilia pasiva rezistado. Inter la terorismo kaj konduto de la amaso ekzistas rilatado ne reprezentanto kaj reprezentato, sed ekvivalenteco: ambaŭ estas direktataj de neniu ideo, ambaŭ apartenas al neniu reprezenteco, ambaŭ havas neniun [[senco]]n. Ilin kunigas la plej radikala, la plej rezoluta rifuzo de iu ajn reprezenta sistemo.
|aŭtoro = [[Jean Baudrillard]]
|verko = En la ombro de la silentema plejmulto [1982]
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = Tasko de la terorismo konsistas tute ne en demonstrado de reprezalia karaktero de la [[ŝtato]] (je tio orientiĝas provoka negativa agado de grupoj kaj grupetoj, kiuj kroĉiĝas al ĝi kiel al la lasta ebleco elpaŝi antaŭ la [[amaso]]j forme de iliaj reprezentantoj). Estante nereprezenta, ĝi faras evidenta — lanĉante mekanismon de ĉena reakcio de ĝia disvastiĝo, sed ne indikante ĝin kaj nek provante instigi ĝian konsciadon — nereprezentecon de ĉia [[potenco]].
|aŭtoro = [[Jean Baudrillard]]
|verko = En la ombro de la silentema plejmulto [1982]
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = [pri terorismo] Karaktera por ĝi [[krueleco]] klariĝas per tio, ke ĝi rifuzas ĉiujn reprezentajn instituciojn ([[sindikato]]jn, organizitajn [[movado]]jn, konscian “[[Politiko|politikan]]” lukton ktp), inkluzive tiujn, de kiuj eliras kredigoj pri solidareco kun ĝiaj klopodoj, ĉar solidareco estas nur unu el rimedoj konstituigi ĝin kiel modelon, kiel emblemon kaj sekve igi ĝin esti reprezentanto.
|aŭtoro = [[Jean Baudrillard]]
|verko = En la ombro de la silentema plejmulto [1982]
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = La nuntempa terorismo, kies komencon starigis [[Ostaĝo|ostaĝigoj]] kaj [[ludo]] kun prokrastado de la [[morto]], jam havas nek celon (se eĉ supozi ke ĝi orientiĝas je iuj celoj, do ili ĉiuj estas tute malgravaj aŭ neatingeblaj — ajnakaze ĝi estas la plej neefika rimedo por atingi ilin), nek konkretan [[malamiko]]n.
|aŭtoro = [[Jean Baudrillard]]
|verko = En la ombro de la silentema plejmulto [1982]
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = Per siaj agoj, esprimantaj ĝian mortigan indifirentecon al tio, kiu estos ĝia [[ostaĝo]], la terorismo estas direktita ĝuste kontraŭ la ĉefa produkto de la sistemo — la anonima kaj senpersona [[individuo]], individuo kiu per nenio diferenciĝas de la aliaj.
|aŭtoro = [[Jean Baudrillard]]
|verko = En la ombro de la silentema plejmulto [1982]
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = Ĝuste en tiu [[senco]] aŭ, pli bone dirite, en tiu sia defio al la senco, la terorisma atako proksimiĝas al katastrofoj, okazantaj en [[naturo]].
|aŭtoro = [[Jean Baudrillard]]
|verko = En la ombro de la silentema plejmulto [1982]
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = …sistemoj de organizita [[morto]] finas la morton kiel [[hazardo]]n. Kaj nome tiun ĉi [[logiko]]n despere klopodas rompi la terorismo, anstataŭigante la sisteman morton ([[teroro]]n) per elektema logiko: logiko de [[ostaĝo]].
|aŭtoro = [[Jean Baudrillard]]
|verko = La fatalaj strategioj [1983]
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = …en niaj nuntempaj sistemoj, kies motoro estas ne oferado, sed ekstermado, ne elektita [[viktimo]], sed [[Spektaklo|spektakla]] anonimeco. Eĉ en “sinoferoj” de la teroristoj, klopodantaj solvi la situacion per propra [[morto]], estas neniu elaĉeto — tio nur eble por momento levas vualon de anonima [[teroro]].
|aŭtoro = [[Jean Baudrillard]]
|verko = La fatalaj strategioj [1983]
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = Ni ĉiuj estas [[ostaĝo]]j kaj ni ĉiuj estas teroristoj. Tiu skemo anstataŭis la antaŭan skemon de la mastroj kaj [[sklavo]]j, tiuj kiuj dominas kaj tiuj super kiuj oni dominas, ekspluatantoj kaj ekspluatatoj.
|aŭtoro = [[Jean Baudrillard]]
|verko = La fatalaj strategioj [1983]
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = En [[ostaĝigo]] haveblas nek [[mesaĝo]], nek [[senco]], nek [[Politiko|politika]] laŭceleco. Tio estas [[evento]] sen sekvoj (kaj ĝi ĉiam kondukas al sakstrato). Sed ĉu la politikaj eventoj mem estas io alia ol deformita sinsekvo? Interesa estas nur rompo de la sinsekvo. Iam ĝi aperis forme de [[revolucio]], nun ĝi limiĝas je specefektoj. Kaj terorismo per si mem estas nura giganta specefekto.
|aŭtoro = [[Jean Baudrillard]]
|verko = La fatalaj strategioj [1983]
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = La terorismo kaj [[ostaĝigo]] povus esti konsiderataj [[Politiko|politika]] ago se ĝin plenumus nur prematoj, troviĝantaj je despero (evidente en kelkaj kazoj estas tiel). Sed fakte ĝi iĝis normo de konduto, vaste disvastiĝinta inter ĉiuj [[nacio]]j kaj ĉiuj tavoloj de loĝantaro.
|aŭtoro = [[Jean Baudrillard]]
|verko = La fatalaj strategioj [1983]
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = Oni diras ke sen [[amaskomunikilo]]j ne ekzistus ankaŭ la terorismo. Kaj tio veras, ke la terorismo ne ekzistas per si mem kiel memstara [[Politiko|politika]] ago, ĝi estas [[ostaĝo]] de la amaskomunikiloj, same kiel ili estas ostaĝoj de la terorismo.
|aŭtoro = [[Jean Baudrillard]]
|verko = La fatalaj strategioj [1983]
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = Kaj se konvertebleco ne eblas, do okazas ke finfine la teroristo ĉiam interŝanĝas nur sian propran [[vivo]]n kontraŭ la vivo de la [[ostaĝo]].
|aŭtoro = [[Jean Baudrillard]]
|verko = La fatalaj strategioj [1983]
|origina teksto =
}}
 
{{citaĵo
Linio 101 ⟶ 227:
{{Citaĵo
|teksto = Malgraŭ la fakto ke agnoski siajn mankojn estas malfacile, ni tamen preferus fari tion ol agnoski forton de la Aliulo (kio ne malhelpas al [[Paranojo|paranoja]] senmaskigo de la akso de la [[Malbono]]).
|aŭtoro = [[Jean Baudrillard]]
|verko = La agonio de povo [2010]
|origina teksto =
}}