Tony Duvert

Tony DUVERT (naskiĝis en Villeneuve-le-Roi, Francio, la 2-an de julio 1945; mortis en 2008 en Thoré-la-Rochette, Francio) estis franca verkisto, aŭtoro de romanoj kaj eseoj. La ĉefaj temoj de lia verkaro estas pedofilio, infaneco, kritiko al la familio kaj kritiko al la seksa edukado en la moderna burĝa socio. En 1973 li gajnis la Premion Médicis pro la romano Paysage de fantaisie ("Pejzaĝo de fantazio").

Tony Duvert
Aliaj projektoj
Biografio en Vikipedio
Plurmedioj en Komuneja kategorio

Citaĵoj

Le Bon Sexe illustré (1973)

«La bona sekso klera»

• Al la infano, senigita je ĉia socia aŭtonomio, je ĉia spontana rilato kun la aliaj, malfortigita, submetigita, konformigita al patro, al patrino, al kreteniga televido kaj alieniga lernejo, oni havigas «inicadon», kiu lin priskribas la seksecon de la plenaĝuloj kaj cenzuras aŭ ridindigas lian propran erotismon.

À l’enfant, privé de toute autonomie sociale, de toute relation spontanée à autrui, diminué, soumis, rabattu sur un père, une mère, une télévision crétinisante et une école aliénatrice, on produit une « initiation » qui lui décrit la sexualité des grandes personnes et censure ou ridiculise son érotisme propre.

Paĝo 24

• La priseksa informiĝo de la 10/13-jara infano estas nenia problemo por tiu, kiu amoras kun li. (…) La infano 10/13-jara havas tiom da sekseco, kiom li povas kaj eĉ se de nun li zorge kaŝos ĝin antaŭ siaj parencoj, li estas ofte je la dispono de multaj subteraj aventuroj je kiu ajn koloro.

L'information sexuelle de l'enfant de 10/13 ans ne pose aucun problème pour qui fait l'amour avec lui. (…) L'enfant de 10/13 ans a donc autant de sexualité qu'il le peut et si, désormais, il la dissimule soigneusement à ses proches, il est souvent à la disposition de beaucoup d'aventures clandestines, quelle que soit leur couleur.

Paĝo 38

• Nu jes, ĉiu homo naskiĝas kulpa, li revas nur pri morto kaj incesto [...] parolante pri la Edipokomplekso kvazaŭ ĝi estus «instinkta» kaj fatala fenomeno, oni legitimas tiun etan socikulturan hororon, kiu estas la okcidenta moderna familio — psikoseksa kanibalismo inter tri aŭ kvar malsateguloj ligitaj en la sama sako.

Eh oui, chaque homme naît coupable, ne rêve que meurtre et inceste [...] en racontant l’Œdipe comme si c’était un phénomène « instinctif » et fatal, on légitime cette petite horreur socioculturelle qu’est la famille occidentale moderne — un cannibalisme psycho-sexuel entre trois ou quatre affamés ficelés dans le même sac.

Paĝo 63

• [...] en la sino de tiel afabla moderneco, anonci al infano ke se li faros iun aŭ alian agon, li riskas ne esti poste kiel la tuta mondo, estas fakte minaci lin per la morta verdikto.

[...] au sein d’une modernité si aimable, annoncer à un enfant que, s’il commet tel ou tel acte, il risque, plus tard, de n’être pas comme toute le monde, c’est réellement le menacer de la peine capitale.

Paĝo 82

• Ĉu stranga antaŭdestino? Ĉu signo de l' ĉielo? La alineo de la artikolo 331, kiu similigas al krimo la amon al la personoj malpli ol dekkvinjaraj datumas de la 2-a de julio 1945. Tio estas mia naskiĝdato. Neniu povintus veni en la pedofilian mondon sub pli bonaj aŭspicioj. Tio valoras la tutan astrologion.

Étrange prédestination, signe du ciel ? L’alinéa de l’article 331 qui assimile à un crime l’amour des moins de quinze ans est du 2 juillet 1945. C’est ma date de naissance. Nul n'aurait pu venir au monde pédophile sous de meilleurs auspices. Cela vaut toute l’astrologie.

Paĝo ?

• Konvenas ripeti, ke inter puberecaj kaj nepuberecaj infanoj estas nenia diferenco de kapablo por plezuro; nur malsamas pli-malpli la plezuragoj, iliaj kodoj, iliaj roloj, ilia ensociiĝo.

Il est bon de redire qu'entre enfants pubères et impubères il n'y a aucune différence d'aptitude au plaisir ; seuls changent, plus ou moins, les actes de plaisir, leurs codes, leurs rôles, leur socialisation.

Paĝo ?

• La cenzuroj malfortigas, la malpermesoj frenezigas. Oni ne plu scias al kiu subpremo sin dediĉi por esti feliĉa.

Les censures faiblissent, les interdits craquent. On ne sait plus à quelle répression se vouer pour être heureŭ.

Paĝo ?

• La institucia rajto «paroli pri sekseco» utilas por frakasi seksecon kondamnitan al silento. Ĉia scienca diskurso ekskluziva pri la sekso implikas, ke la sekso troviĝas cenzurita. Oni parolas pri sekso al la infano kaj al la adoleskanto neinte al li ĉian seksan rajton. Tiu ĉi ŝtelita sekseco estas restituata al la neplenaĝulo sub la formo de normodona kaj teoria diskurso.

Paĝo ?

• La malpermeso, kiu frapas la pederastion estas nura korolario de tiuj, kiuj kondamnas ĉe ni, je unu flanko, la samseksemon, kaj je alia flanko, la seksecon de la neplenaĝuloj.

L'interdit qui frappe la pédérastie est un simple corollaire de ceux qui, chez nous, condamnent d'une part l'homosexualité et, d'autre part, la sexualité des mineurs.

Paĝo ?

• La seksa inicado praktikas du specojn de devioj: tiu libida kaj tiu lingva. Kompreni kial masturbi sin estas la «ĝusta» vorto por paroli pri sin permani estas malkovri kiel la burĝa medicino oponas sian propran lingvaĵon de klaso «al la populara lingvo de la sekseco», lingvo skandala ĉar erotigas la difinitajn fenomenojn, dum la scienca lingvaĵo glaciigas ilin.

Paĝo ?

• La vera plezuro rekompencas la moralan dignon kaj la biologian ortodoksecon; la orgasmo estas kareso de direktoro sur la febran kranion de la plej bona lernanto de la klaso.

Le vrai plaisir récom pense la dignité morale et l'orthodoxie biologique; l'orgasme, c'est une caresse de directeur sur le crâne fébrile du meilleur élève de la classe.

• Oni vidas do, kiel estas restarigata la malpermeso pri masturbado: permani sin ne estas plu fizike danĝera nek malvirta (…) Sed estas mil fojojn pli malbona: oni iĝas netaŭga por amo, malfeliĉulo, solulo, deviulo – pario. (…) Jen do en la eduka diskurso iu malpermeso funkcianta ne per minaco pri rekta punado, sed per ĉantaĝo rilate al "feliĉo".

On voit donc comment est restauré l’interdit contre la masturbation : se branler n’est plus ni dangereux physiquement ni vicieux (…) Mais c’est mille fois pire : on devient un inapte en amour, un malheureux, un solitaire, un déviant – un paria. (…) Voilà donc, dans le discours éducateur, un interdit qui fonctionne non plus par une menace de punition directe, mais par chantage au "bonheur".

Paĝo ?

• Panjo en bela negliĝo, kun longaj, dolĉaj manoj kun la ungoj flegitaj, kiel en reklamo pri lavpulvoro, mamsuĉigas sian bebon.

Maman en joli déshabillé, avec de longues et douces mains aux ongles faits, comme dans une réclame de produit à vaisselle, donne le sein à son bébé.

Paĝo ?

• Se tiu libereco ne estus komedio, hipersubpremilo bone lubrikita, ni havus pli ĝuste tian dialogon:

Johano: – Ĉu masturbado estas malpermesite?

Paĉjo: – Certe ne, ĝi ne estas malpermesite. Post tiom longe, ke vi vin permanas, vi ja devus scii tion.

Johano: – Jes ja, sed en mia klaso estas uloj, kiuj diras ke ĝi estas malbone.

Paĉjo: – Tio estas kaŭze de iliaj gepatroj, kiuj diras stultaĵojn al ili. Tiuj infanoj estas malfeliĉaj.

Si cette liberté-là n’était pas un simulacre, un appareil d’hyperrépression bien vaseliné, on aurait plutôt un dialogue comme :

Jean : – C’est interdit, la masturbation ?

Papa : – Mais non, ce n’est pas interdit. Depuis le temps que tu te branles, tu devrais le savoir.

Jean : – Oui, mais il y a des types dans ma classe qui disent que c’est mal.

Papa : – C’est à cause de leurs parents, qui leur "racontent n’importe quoi". Ces enfants-là sont malheureux.

Paĝo ?

Journal d'un innocent (1976)

«Taglibro de senkulpulo»

• La feliĉo estas eterna dormado. Nenio pli legitima ol protekti ĝin kontraŭ la malsanuloj afekciitaj de sendormado.

Le bonheur, quant à lui, est un sommeil éternel. Rien de plus légitime que de le protéger contre les malades atteints d'insomnie.

• Kiam la grapolo estas granda oni ja akvumadas la viton. Alidire: se vi havas multon antaŭe, vi ja ricevadas multon malantaŭe. Ĉi tiu maniero doni lecionon al la supermaskloj pretendemaj estas ja bela, sed ankaŭ memorigas ion, kion ni estis lernigataj ne profiti: la unuecon de la kaco kaj pugo. Ĉi tiu regiono, kiel ĉiuj ja scias, estas unupeca. La kaco ne estas elstaranta peco da karno, sed ja longa tubo sur kiu oni rajdas. Ĝi komenciĝas ĉe la anuso kaj finiĝas ĉe la glano; ĝi havas malgrandan truon en unu flanko kaj grandan en la alia. Ĉiuj imageblaj konektoj (muskolaj, nervaj, spacaj) unuigas la rektuman kavon kaj la penison kaj igas el ĝi la internon de la peniso. Membra radiko kaj kava orifico estas unusola membro, la anuso. Tiele la naturo, pli ruza ol tiuj, kiuj profitas de ĝi por trudi ilian ordonon de aferoj, donis al la knaboj du seksojn en unu.

Quand la grappe est belle c’est qu’on arrose la vigne. Autrement dit: si tu en a beaucoup devant, c’est qu’on t’en met beaucoup derrière. Cette façon de moucher les surmâles prétentieux est jolie; mais elle rappelle aussi une chose que nous sommes instruits à ne pas exploiter: l’unité de la pine et du cul. Cette région, comme chacun sait, est d’un seul tenant; la bite n’est pas un morceau de chair isolé qui dépasse, mais un long tuyau qu’on chevauche; il commence à l’anus et fini au bout du noeud, il a un petit trou d’un coté, un grand trou de l’autre. Toutes les connexions imaginables (musculaires, nerveuses, spatiale) relient la cavité rectale au pénis et font d’elle son intérieur à lui. Racine du membre et orifice du creux sont un membre unique, l’anus. Ainsi la nature, plus malicieuse que ceux qui se réclame d’elle pour imposer leur ordre des choses, a donné aux garçons deŭ sexes en un seul.

Paĝo ?

• La prenkreskulo estas nur la formo, kiun la infano devas alpreni por reproduktiĝo. Kaj se bonsaneco kaŭzas, ke anstataŭ morti malmultajn jarojn post falo en la plenkreska stato ni vivos en ĝi multe pli longe, ni devos forgesi kie kuŝas la pleneco de la homaj perfektecoj: inteligenteco, libereco, imago, societemo, komunuma spirito, ĝojo, boneco, kuraĝo, spontaneco, malavareco, afableco, sagaceco, amema riĉeco, solidareco, lojaleco, beleco ktp: nome en la infaneco.

L'adulte est seulement la forme que l'enfant est contraint d'adopter pour se reproduire. Et si l'hygiène fait que au lieu de mourir peu d'années après être tombés dans l'état adulte, nous y vivons beaucoup plus longtemps, nous devons oublier où se trouve le comble des perfections humaines : intelligence, liberté, invention, sociabilité, esprit communautaire, gaieté, bonté, courage, spontanéité, générosité, douceur, malice, richesse affective, solidarité, loyauté, beauté, etc. : à savoir dans l'enfance.

Paĝo ?

• Nur parolas en la nomo de la homoj tiuj, kiuj kapablus alceli fusilon sur ilin.

Seuls parlent au nom des hommes ceux qui pourraient pointer un fusil sur eux.

Paĝo ?

Quand mourut Jonathan (1978)

«Kiam Jonathan mortis»

• Ili ĉiam sin bugris iomete, ekde la komenco. Kaj kiel priskribi la miron de Jonathan kiam, en Parizo, li dormis kune kun tiu infano —tiam apenaŭ sepjara— kiu, turnante sian dorson al li, duondormiĝis kutime metante la gluteojn en la kavon formitan de liaj femuroj. Serge reprenis tiun pozicion matene: kaj unu fojon, nenion dirante, li glitigis la manon post si, prenis la membron kiu sterniĝis inter la kavo de siaj gluteoj kaj, movante la koksojn, li metis ĝin al si ĵus sur sian truon. Jonathan ne kuraĝis moviĝi kaj ŝajnigis ankoraŭ dormi. Sed tiun saman vesperon li memoris la geston de la etulo kaj, kiam ili enlitiĝis, post interŝanĝi multajn karesojn, la matena pozicio repreniĝis; kaj ĉar la truo de la infano ankoraŭ estis salivkovrita, Jonathan enŝovis la membron. Li ne imagis, ke tiu loko estas tiel elasata. Post kiam li enpuŝis po ĉirkaŭ unu fingron laŭ la longo, li simple aŭdis Serge flustri, per trankvila voĉo:

—Tio dolorigas iomete.

Li tuj retiriĝis, kaj malpermesis al si rekomenci. La misproporcio lin timigis, eĉ se Serge ŝajnis tute nekonscia pri tio.

Pli malfrue, la infano ripetis sian geston. Jonathan komprenis pli bone, nun, la plezurojn de tiu korpeto: li ne penetris lin plu, aŭ nur apenaŭ, sed lin masturbis laŭlonge de la anuso tiamaniere, lasis lin inundita, sekigis lin; sed post kelkaj fojoj, Serge, kun sia agrabla tiraneco, petis:

—Ne, necesas daŭrigi kiam malsekas.

Depuis toujours, ils s’étaient un peu enculés. Ç’avait été l’étonnement de Jonathan lorsque, à Paris, il dormait contre cet enfant — d’à peine sept ans alors — qui, lui tournant le dos, s’assoupissait habituellement en logeant les fesses dans le creŭ des cuisses du jeune homme, eux deux couchés en chien de fusil. Serge reprenait cette posture au matin : et, une fois, sans mot dire, il glissa la main derrière lui, prit le membre qui était allongé contre sa raie, et, réajustant les hanches, il se le plaça juste au trou. Jonathan n’osa pas bouger, il fit semblant d’être encore endormi. Mais, le même soir, il se rappela le geste du petit et, lorsqu’ils furent au lit et eurent joué à diverses caresses, la position du matin se reprit ; et Jonathan, comme le trou du gosse était encore tout mouillé de salive, y poussa le membre. Il n’avait pas supposé l’endroit si élastique. Quand il y eut enfoncé environ la longueur d’un doigt, il entendit simplement Serge murmurer, d’une voixx calme :

— Ça fait un peu mal.

Il se retira aussitôt, et s’interdit de recommencer. La disproportion l’effrayait, bien que Serge, quant à lui, en parût tout à fait inconscient.

Plus tard, l’enfant répéta son geste. Jonathan comprenait mieux, désormais, les plaisirs du petit corps : il ne le pénétra pas, ou à peine, mais il lui masturba longuement l’anus par ce moyen, le laissa inondé, l’essuya — sinon que, quelques fois ensuite, Serge, avec sa tyrannie placide, demanda :

— Non, faut continuer quand c’est mouillé.

• La morto de Jonathan ankaŭ estus murdo: ĉar la memmortigo ne ekzistas. Oni estas ĉiam mortigita de iu.

La mort de Jonathan, elle aussi, aurait été un assassinat : car le suicide n’existe pas. On est toujours tué par quelqu’un.

L'Enfant au masculin (1980)

«La infano virsekse»

• Mi devis atendi ĝis la aĝo de dek du jaroj por esti finfine sodomiita grave: multaj infanoj al kiuj mi cedis ĝin pikpikis al mi la anuson ĝentile, sed tio ne estingis la internan fajron, kiun ekscitis ĉe mi la grandaj membroj, kiujn mi masturbadis ĉi tie kaj tie. Necesis seksperforto. Pri kiu mi estu la aŭtoro, kompreneble. La viktimo estis dekkvin- aŭ dekses-jara adoleskanto kiu sin masturbadis kun mi kelkfoje. Kiel malfacile estis konvinki tiun duonstultulon kun bela kaco por suriĝi sur min!

Je dus attendre jusqu'à douze ans pour être enfin sodomisé d'importance : bien des gamins, à qui je le rendais, me picoraient attentivement l'anus, mais cela n'éteignait pas le feu intérieur qu'attisaient en moi les grands membres qu'ici et là je masturbais. Il fallut un viol. Dont je fus l'auteur, évidemment. La victime était un adolescent de quinze ou seize ans qui se masturbait avec moi quelquefois. Quels efforts pour convaincre ce nigaud à belle verge de me monter dessus !

Paĝo 25

• La pedofiloj depostulas la rajton sperti libere la amon, kiun la infanoj donas al ili, kaj ĝui la amplezurojn, eĉ pasemajn, per kiuj ili malkovris, ke knabo kaj viro iĝas feliĉaj kiel diabloj.

Les pédophiles réclament le droit de vivre librement l'amour qu'un enfant leur accorde, et de goûter librement les plaisirs amoureux, mêmes passagers, où ils ont découvert qu'un garçon et un homme se rendent heureux comme des diables.

Paĝo 38

• [...] ĉiu estulo estas fundamente ambaŭseksema, kaj poste la edukado, aŭ la personaj inhiboj, mutilas lin je unu parto el siaj eblecoj. Ekzistas do du «malbonaj» seksecoj: ali- aŭ sam-seksemuloj ekskluzivaj; kaj unu sekseco «bona» kaj «vera», la ambaŭseksemo. Necesas iĝi (aŭ pli bone dirite, daŭre esti) ambaŭseksema.

[...] tout être est fondamentalement bisexuel, puis l'éducation, ou les inhibitions personnelles, le mutilent d'une part de ses virtualités. On a dès lors deux « mauvaises » sexualités : hétéros ou homos exclusives ; et une sexualité «bonne» et «vraie», la bisexualité. Il faut devenir (ou plutôt, rester) bisexuel.

Paĝo 95

• [...] la libereco eliri el iu situacio al kiu oni konsentis estas la garantio necesa kaj sufiĉa pri la valoro de la konsento mem. Ne estas neceso diskuti pri ies «kapableco» (de la neplenaĝulo aparte) por konsenti aŭ ne kun plena kono de la faktoj: oni estas ĉiam kapabla, eĉ bebo, por distingi tion, kion ni plaĉas disde tio, kion ni malplaĉas, kaj por esprimi tian taksadon.

[...] la liberté de s'extraire d'une situation à laquelle on avait consenti est, c'est l'évidence, la garantie nécessaire et suffisante de la valeur du consentement lui-même. Il n' a pas à ergoter sur l'«aptitude» (du mineur en particulier) de quelqu'un à consentir ou non en connaissance de cause : on est toujours apte, même nourrisson, à apprécier ce qui nous plaît ou vous déplaît, et à exprimer cette appréciation.

Paĝo 112

• [...] la seksaj rilatoj ne bezonas ian specifan moralon. La principoj regantaj niajn aliajn interagadojn, nian kunekzistadon, kaj difinantaj la limojn de la liberecoj de ĉiu, estas tute sufiĉaj por regi la amagadojn.

Nek perforto, nek trudado, nek dominado, nek posedemo super la aliaj: jen la solaj devoj, kiujn niajn seksagadoj, samkiel niaj ceteraj agoj, devas plenumi.

[...] les relations sexuelles n’ont besoin d’aucune morale spécifique. Les principes qui régissent nos autres interactions, notre coexistence, et qui définissent les limites des libertés de chacun, suffisent absolument à gouverner les actes amoureux.

Ni violence, ni contrainte, ni domination, ni propriété sur autrui : voilà les seuls devoirs auxquels nos actes sexuels, comme tous nos autres actes, ont à se plier.

Paĝo ?

• Mi dediĉas tiun memoraĵon al la fiuloj (...) nun predikantaj al mi la «respekton» al la neplenaĝulo. Moralistoj blindaj, mi estis tiu neplenaĝulo kaj mi suferis tian respekton.

Je dédie ce souvenir aux salauds qui me prêchent aujourd'hui le «respect» du mineur. Moralistes borgnes, j'ai été ce mineur et je l'ai subi, ce respect.

Paĝo ?

Abécédaire malveillant (1989)

«Abocolibro malica»

ABJET (fianima)

• Multaj la procesoj, kiuj rivelas malpli la kulpojn de la akuzito, ol la fianimecon de la juĝistoj.

Nombreux les procès qui révèlent moins les fautes de l’accusé que l’abjection des magistrats.

• Mi rezignacias vidi ke la homoj, kiujn mi juĝas fianimaj tute similas al mi.

Je me résigne à voir que les hommes que je juge abjects me ressemblent entièrement.

AIMER (ami)

• Ĉu vi volas esti amata de vi mem?

Amu do mortantan riĉulon.

Tu veux être aimé pour toi-même?

Aime donc un riche mourant.

• La plej daŭra ĝojo de amo estas, ke ĝi finiĝu.

La joie la plus durable de l'amour, c'est qu'il prenne fin.

• Ili vivis kune –precipe li– dum pluraj jaroj.

Ils ont vécu ensemble – surtout lui – pendant plusieurs années.

• En amo, diri «jes» al iu estas proponi lin kelkajn pecojn siajn, kiujn oni nenial ĝuus mem.

Kaj li trovas ilin bonaj.

Tio estas kiel absurda brokantisto, kiu brulas pro deziro vizitante la kelon kaj la mansardon.

— Ĉu mi rajtas ĉion preni?

—Jes, jes. Ĉion. Tio malembarasos min.

Nekredema li servas sin, pensante ke li vin ŝtelas.

En amour, dire «oui» à quelqu'un c'est lui offrir quelques morceaux de soi dont on ne jouissait aucunement soi-même.

Et lui les trouve bons.

Il est comme un brocanteur absurde qui rougirait de convoitise en visitant la cave et le grenier.

— Je peux tout prendre?

— Oui, oui. Tout. Cela me débarrassera.

Incrédule il se sert, et s'imagine vous voler.

• Li amas min signifas klarvorte, ke li akceptas ke mi kaptu lin, dresu lin, perfortu lin, mortigu lin kaj enterigu lin.

Il m'aime signifie en clair: il accepte que je le capture, l'apprivoise, et le viole, et le tue, et l'enterre.

AMBITION (ambicio)

• Imiti nur tion neimiteblan.

N'imiter que l'inimitable.

ARGENT (mono)

• Mi havas teruran tendencon peti monon de kiu ajn, kiu parolas min bonon pri mi.

J'ai une terrible tendance à demander de l'argent à quiconque me dit du bien de moi.

ASSOUVIR (satigi)

• Estas nevere, ke ni batalas kontraŭ la homa feroco kiam, laŭ la maniero de la pastroj kaj de la polico, ni satigas la nian en tiu batalo — kiu ĉiam havas kruelon kiel rimedon kaj homojn kiel viktimojn.

Il est faux qu'on lutte contre la férocité de l'homme quand, à la manière des prêtres et des polices, on assouvit la sienne dans cette lutte — qui a toujours des cruautés pour moyens et des hommes pour victimes.

AU DELÀ (transmondo)

• La paradizo de la kristanoj estus infero por mi. Se ilia neeltenebla dio ja ekzistas, li kondamnos min do al restado apud li.

Le paradis des chrétiens me serait un enfer. Si leur insupportable dieu existe, il me condamnera donc à rester près de lui.

AVORTEMENT (abortigo)

• La pastroj ne generas infanojn: ili ordonas vin, ke vi generu por ili. Ĉar la pilolo kaj la laŭleĝa abortigo malplenigis la seminariojn.

Antaŭe, en la multenombraj familioj ĉiam estis iu malsatulo, kripulo aŭ kreteno. La pastroj forportis lin kaj la Eklezio prosperadis. Nuntemple, la homoj ne plu havas sufiĉajn infanojn por ĵeti al la korvojn, kaj la Eklezio mortas.

Les prêtres ne font pas d'enfants: ils vous ordonnent d'en faire pour eux. Car la pilule et l'avortement légal ont vidé les séminaires.

Autrefois, dans les familles nombreuses, on avait toujours un affamé, un estropié ou un crétin: les prêtres l'emportaient, l'Église prospérait. À présent, les gens n'ont plus assez d'enfants pour en jeter aux corbeaux, et l'Église se meurt.

BEST-SELLER (furorlibro)

• Se iu hundo fekas sur la ĝustan lokon de la oportuna trotuaro, mil plandumoj ĉiutage plebiscitas ĝian merdon. La revo de ĉiuj verkistoj.

—Ĉu vi legis la furorlibron de X…?

—Ne, sed mi preskaŭ surtretis ĝin.

Si un chien chie au bon endroit du bon trottoir, mille semelles par jour plébiscitent son étron. Rêve de tous les auteurs.

— Vous avez lu le best-seller de X…?

— Non, mais j’ai failli marcher dedans.

CHARLATANS (ĉarlatanoj)

• Estas pluvofarantoj pro tio ke pluvas.

Il n'y a des faiseurs de pluie que parce qu'il pleut.

CHRISTIANISME (kristanismo)

• —Kiel kredi je tiu dio kun blanka barbo, se mi ne ŝatas la harojn?
  —Kaj la Infano Jesuo?
  —Ili ne krucumis lin kiel infano. Tio fiaskigas ĉion al mi.

— Comment croire en ce gros dieu à barbe blanche, si je n’aime pas les poils ?
— Et le petit Jésus ?
— Ils ne l’ont pas crucifié enfant. Ça me gâche tout.

CONSEIL (konsilo)

• Ĉiu konsilanto diras al vi, kun mieno voli vian bonon:

—Estu kiel mi, tion mi ŝatus.

Tout conseilleur vous dit, sous l'air de vouloir votre bien:

—Soyez comme moi, ça me plairait.

• Ni nomas krueleco nur tiun, kies ni estas viktimoj. Tiun, kiun ni praktikas ni nomas devo, amo aŭ rajto.

Nous n'appelons cruauté que celle dont nous sommes victimes. Celle que nous exerçons, nous la baptisons devoir, amour ou droit.

DRESSAGE (dresado)

• Patro kaj patrino nekonsciaj riproĉas al ilia infano tiun difekton, tiun malvirton, tiun kutimon kiun li senvole ricevis de ili, jen per heredo, jen per ekzemplo.

Sed kiel milde estas devigi vian similulon fariĝi pli bona ol vi!

Père et mère inconscients reprochent à leur enfant ce défaut, ce vice, cette habitude qu'il a forcément reçu d'eux, soit par l'héredité, soit par l'exemple.

Mais comme il est doux de contraindre votre semblable à devenir meilleur que vous!

ENFANT (infano)

• Kiu homo estas pli bona ol infano, kiu sin perfidis por postvivi?

Quel homme est mieux qu’un enfant qui s’est trahi pour survivre ?

FICELLE (ŝnureto)

• Denaska gvidanto, malgaja ĝojo. Oni nur gvidas la venkintojn, la aliaj ne sekvas. Ĉefo trenas post si aron de mortaj ratoj pendigitaj de ŝnureto.

Meneur d'hommes, triste joie. On ne mène que des vaincus, les autres ne suivent pas. Un chef me fait l'effet de traîner derrière lui un chapelet de rats morts pendus à une ficelle.

FOI (fido)

• Kredi je Dio? Tiam necesus kredi je la kredantoj. Malsaĝa fido. Ili fariĝu kredindaj. Poste ni vidos, ĉu ilia idolo estas kredinda.

Croire en Dieu ? Alors il faudrait croire les croyants. Foi insensée. Qu’ils se rendent crédibles : puis on verrait si leur idole est croyable.

FRANCE (Francio)

• —Vi estas feliĉa kun via familio. Ĉe la televido, junuloj kiel vi diris tion kun feliĉa mieno. Fakuloj pruvis tion kun kompetenta mieno. Doktorinoj konfirmis tion kun patrineca mieno, la ŝtatsekretario gratulis sin pro tio kun maldekstrisma mieno, kaj la honesta ĵurnalisto tion konkludis kun tre juna rideto. Nu ĉesu paŭti: vi estas LA SOLA, kiu grumblas.

— Tu es heureux en famille. À la télévision, des jeunes comme toi l’ont dit d’un air heureux. Des experts l’ont prouvé d’un air compétent. Des doctoresses l’ont confirmé d’un air maternel, la secrétaire d’État s’en est félicitée avec un air de gauche, et l’intègre journaliste en a ainsi conclu avec un sourire très jeune. Alors arrête de faire la gueule : tu es LE SEUL qui râle.

GAGNE-PAIN (vivtenado)

• Ĉiu salajro meritas laboron, almenaŭ iomete.

Tout salaire mérite travail, du moins un petit peu.

GRAND (granda)

• La grandaj homoj estas trijaraj infanoj, kiuj havas la forton altrudi sian frenezon.

Les grands hommes sont des enfants de trois ans qui ont la force d'imposer leur folie.

GRIS (griza)

• La grizaj bestoj detruas la planedon: rato, muso, pasero, muŝo, kulo, okcidenta homo.

Les animaux gris ravagent la planète : rat, souris, moineau, mouche, moustique, homme occidental.

HEUREŬ (feliĉa)

• Mi ĝojas, ke miaj plej malbonaj difektoj iom malutilis homojn, kiujn mi ne amas.

Je suis heureux que mes pires défauts aient un peu nui à des gens que je n’aimais pas.

HOMME (homo)

• Timi –aŭ ami– nur unu homon: tiun kiu sin konas pli bone, ol mi konas min mem. Sed ĉu mi rekonos lin?

Ne redouter – ou n’aimer – qu’un homme : celui qui se connaît mieux que je ne me connais moi-même. Mais le reconnaîtrais-je ?

• La homo estas bona nur kiam li estas sola, tio estas, senigita je ĉia ebla viktimo.

L’homme n’est bon que seul : c’est-à-dire privé de toute victime possible.

HUMOUR (humuro)

• Ni ne havas sufiĉajn larmojn por ĉiuj malfeliĉoj de l' mondo, necesas ja priridi iujn el ili. La viajn, ekzemple.

Nous n’avons pas assez de larmes pour tous les malheurs du monde, il faut bien rire de quelques uns d’entre eux. Les vôtres, par exemple.

LIBERTÉ (libereco)

• La homo ŝajnas pli bone farita por interbatiĝi, ol por esti gajninta.

L'homme parait mieux bâti pour se battre que pour avoir gagné.

PARENTS (gepatroj)

• Ni amas niajn gepatrojn manke de io pli bona, kiel Robinsono Kruso amas la kaprinojn de lia dezerta insulo.

On aime ses parents faute de mieŭ, comme Robinson Crusoé aime les chèvres de son île déserte.

POUVOIR (povo)

• Ĉiu povo estas misuzo de povo.

Modera povo estas afero tiel absurda, kiel sendolora tortuto.

Tout pouvoir est abus de pouvoir.

Un pouvoir modéré : chose aussi absurde qu’une torture indolore.

QUEUE (vosto)

• La Diablo sekvas Dion, kiel la vosto la hundon.

Le Diable suit le Bon Dieu comme la queue suit le chien.

SUICIDE (memmortigo)

• Memmortigi min englutante ĉiutage pecon de mia korpo.

Me suicider en avalant chaque jour un morceau de mon corps.

• Memmortigo, ĉar estas pli facile rezigni la vivon, ol la iluziojn, kiujn oni havas pri ĝi.

Le suicide, parce qu'il est plus facile de renoncer à la vie qu'aux illusions qu'on a sur elle.

TANTES (onklinoj, bugruloj, inecumoj)

• La virineskaj maljunuloj transformiĝas en la patrinon, kiun ili malamis.

Les vieŭ efféminés deviennent la mère qu’ils ont haïe.

TOLÉRANCE (toleremo)

• Kiu fanfaronas pri esti tolerema, neniam demandas al si, ĉu li estas tolerinda.

Celui qui se flatte d’être tolérant ne se demande jamais s’il est tolérable.

VENIN (veneno)

• Venena? Ne pli ol naturalisto, kiu priskribas la skorpiojn: la veneno kuŝas en ilia vosto, ne en lia plomo.

Venimeŭ ? Pas plus qu’un naturaliste qui décrit les scorpions : le venin est dans leur

queue, il n’est pas dans sa plume.

VISION (vidado)

• Inter la blinduloj, oni sufokas la unuokulajn: ili havas kroman okulon.

Au royaume des aveugles, on étrangle les borgnes : ils ont un œil de trop.

ZOOPHILIE (zoofilio)

• Nur la akompano de infanoj preferigas al mi ne plu esti unu.

Seule la compagnie des enfants me fait préférer ne plus en être un.

• Kreskado de la infanoj de l' najbararo kaj de la amikoj. Malĝojo milfoje spertita: vidi iun transformiĝi en iun ajn.

Croissance des enfants du voisinage et des amis. Tristesse vingt fois vécue : voir quelqu’un devenir n’importe qui.

• La amiko de infano estas kiel blindulhundo.

L’ami d’un enfant est comme un chien d’aveugle.

• En 1945, la usona armeo nomis afable Little boy la atombombon, kiu detruis Hiroŝimon. Tiu «knabo» —longa obuso kvartona— kaŭzis dudek mil viktimojn en kelkaj sekundoj. Dank' al Dio, tio ne estis seksa.

En 1945, l’armée américaine avait affectueusement baptisé Little boy la bombe atomique qui détruisit Hiroshima. Ce « petit garçon » — un long obus de quatre tonnes — fit cent vingt mille victimes en quelques secondes. Dieu merci, ce n’était pas sexuel.

• Ĉiuj infanoj estas homoj. Malmultaj plenkreskuloj restas tion.

Tous les enfants sont des hommes. Peu d’adultes le restent.

Eseoj

• Al la gejoj juĝantaj, ke la pedofiloj «makulas» sian aferon, mi devus respondi: Ne, estas vi, gejoj, kiuj, pro la imbecileco, la ridindaĵoj, la deliktoj kaj la brutalaĵoj de viaj kutimoj, makulas la pederastion. Vi estas aĉaj, kretenaj kaj fiaj: kiam mi konatiĝas kun iu knabo, liaj gepatroj timas, ke li iam similos al vi. Tiam ili frapaĉas mian pordon aŭ vokas la policon. Per via kulpo. Kaj ne per mia kulpo. Al mi oni «legas» nur pere de vi.

Aux homos qui jugent que les pédophiles « salissent » leur cause, je devrais répondre : Non, c’est vous, homos, qui, par l’imbécillité, les ridicules, les délits et les brutalités de vos mœurs, salissez la pédérastie. Vous êtes moches, cons et salauds : quand je connais un gosse, ses parents ont peur qu’un jour il vous ressemble. Alors on me fout à la porte ou on appelle les flics. À cause de vous. Et non à cause de moi. Moi, on ne me « lit » qu’à travers vous.

Tony Duvert, «La casserole au bout de la queue», Gai Pied, n-ro 25 (aprilo 1981).

Intervjuoj

• Ordinare, la literaturo, ĉu erotika, ĉu ne, ĉiam prezentas la erotismon kiel ion aparta. Mi klopodas fari la malon, malfermi la kaĝon. Kaj poste, tio erotika kaj neerotika ne plu distingeblas kaj kombinas sian povon.

D'ordinaire, la littérature, érotique ou non, montre toujours l'érotisme comme une chose à part. J'essaie de faire le contraire, d'ouvrir la cage. Et après, l'érotique et le non-érotique ne se différencient plus, ils combinent leur pouvoirs.

"L'érotisme n'est pas un violon d'Ingres", en L'Express, n-ro 1124 (22-28 de januaro 1973).

• Por mi, la pedofilio estas iu kulturo. Ĝi devas esti iu volo fari ion el tiu rilato kun la infano (...). Estas esenca, ke la rilatoj estu kulturaj. Kaj estas esenca, ke okazu io nek patreca, nek pedagogia. Oni devas krei iun civilizacion.

Pour moi, la pédophilie est une culture ; il faut que ce soit une volonté de faire quelque chose de cette relation avec l’enfant. (...) Il est indispensable que les relations soient culturelles ; et il est indispensable qu’il se passe quelque chose qui ne soit ni parental, ni pédagogique. Il faut qu’il y ait création d’une civilisation.

"Tony Duvert: Non à l'enfant poupée", en Libération, n-roj 1532 kaj 1533 (10-11-an de aprilo 1979).

• Mi restas tute solidara kun la bataloj kontraŭ. Evidente necesas batali kontraŭ la leĝoj, kontraŭ la institucioj. Sed verŝajne ne por la pedofilio. La plenumenda batalo esras por ke la Ŝtato kaj la sekseco havu eĉ ne la plej etan rilaton, ke efektive ne ekzistu plu iu Ŝtato, iu institucio rilata al sekseco.

Je reste entièrement solidaire des combats contre. Il est évident qu’il faut s’occuper d’un combat contre les lois, contre les institutions. Mais sûrement pas pour la pédophilie. Le combat à mener, c’est pour que l’État et la sexualité n’aient plus le moindre rapport. Que vraiment il n’existe plus un État, il n’existe plus une institution qui ait rapport avec la sexualité.

C.v.

Bibliografio

• Portrait d'homme-couteau / Tony Duvert. Parizo: Éd. de Minuit, 1969, 192 p. ISBN 2-7073-0193-0.
• Le Bon sexe illustré / Tony Duvert. Parizo: Éd. de Minuit, 1973, 160. p. ISBN 2-7073-0003-9.
• Journal d’un innocent / Tony Duvert. Parizo: Éd. de Minuit, 1976, 275 p. ISBN 2-7073-0095-0.
• Quand mourut Jonathan / Tony Duvert. Parizo: Éd. de Minuit, 1978, 244 p. ISBN 2-7073-0219-8.
• L'Enfant au masculin / Tony Duvert. Parizo: Éd. de Minuit, 1980, 184 p. ISBN 2-7073-0321-6
• L'Île Atlantique / Tony Duvert. Parizo: Éd. de Minuit, 2005 (reeldono), 323 p. ISBN 2-7073-1933-3.
• Abécédaire malveillant / Tony Duvert. Parizo: Éd. de Minuit, 1989, 144 p. ISBN 2-7073-1316-5.

Aliaj projektoj

Verkoj

•  L’Enfant au masculin (1980)
•  Le Bon Sexe illustré (1974)
•  L'Île Atlantique (1979)
•  Paysage de fantaisie (1973)
•  Quand mourut Jonathan (1978)