Vikicitaro

Vivo: Malsamoj inter versioj

Browse history interactively
← Pli malnova redakto
Enhavo forigita Enhavo aldonita
VidaVikiteksto
RG72 (diskuto | kontribuoj)
13 164 redaktoj
RG72 (diskuto | kontribuoj)
13 164 redaktoj
 
Linio 11:
 
== Citaĵoj ==
 
=== Erich Fromm ===
{{Citaĵo
|teksto = [pri [[mezepoko]]] Kvankam tiutempe ne ekzistis [[individuismo]] en la nuna [[senco]] de nelimigita elekto de vivovojoj (tiu [[libereco]] de elekto grandparte estas abstrakta), tamen havevblis sufiĉe multe da manifestiĝoj de ''konkreta individuismo en reala vivo''.
|aŭtoro = [[Erich Fromm]]
|verko = Fuĝo for de libereco [1941]
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = Komuna trajto de la tuta [[Aŭtoritatismo|aŭtoritata]] [[pensado]] konsistas en konvinko, ke la vivo estas difinata de la [[forto]]j, troviĝantaj ekster la [[homo]], ekster liaj interesoj kaj [[deziro]]j. La sola ebla [[feliĉo]] konsistas en subiĝo al tiuj ĉi fortoj.
|aŭtoro = [[Erich Fromm]]
|verko = Fuĝo for de libereco [1941]
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = La vivo havas propran dinamikon: [[homo]] devas kreski, li devas montri sin, devas travivi sian vivon. Evidente se tiu tendenco estas subpremata, [[energio]], direktita al la vivo, disfalas kaj transformiĝas je energio, direktita al [[detruado]]. Alivorte la strebo al la vivo kaj la inklino al detruado estas ne reciproke sendependaj faktoroj, sed estas ligitaj je inversa dependeco. Ju pli manifestiĝas strebo al la vivo, ju pli plene la vivo realiĝas, des malpli fortaj estas detruaj tendencoj; ju pli strebo al la vivo estas subpremata, des pli forta estas inklino al detruado. Detruemo estas rezulto de netravivita vivo.
|aŭtoro = [[Erich Fromm]]
|verko = Fuĝo for de libereco [1941]
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = La nuntempa [[homo]] soifas la vivon, sed ĉar li estas [[roboto]], la vivo ne povas signifi por li spontanean agadon, do li kontentiĝas je iuj ajn surogatoj de ekscitiĝo: [[drinkado]], [[sporto]] aŭ travivado de aliulaj kaj elpensitaj [[pasio]]j sur ekrano.
|aŭtoro = [[Erich Fromm]]
|verko = Fuĝo for de libereco [1941]
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = …en la vivo haveblas nur unu [[senco]] — la vivo mem.
|aŭtoro = [[Erich Fromm]]
|verko = Fuĝo for de libereco [1941]
|origina teksto =
}}
 
=== Eric Hoffer ===
{{Citaĵo
|teksto = [[Certeco]] pri si mem povas esti limigita, sed [[kredo]] je sia [[lando]], je sia [[religio]], [[raso]] aŭ je sia “sankta afero” devas esti totala kaj senkompromisa. Neplena transformiĝo ne povos elpremi el ni kaj forigi nian “mi”, kiun ni volas [[Forgeso|forgesi]]. Certeco pri tio, ke ni akiris ion tian por kio indas vivi ne povas esti se ni ne pretas por tio fordoni nian vivon. Nia unua vivo estis nekorekteble fuŝita aŭ kvazaŭ preterlasita, kaj ni devis trovi iun alian vivon — preteco ja [[Morto|morti]] por tiu ĉi alia, elektita vivo nur pruvas pravecon de nia elekto.
|aŭtoro = [[Eric Hoffer]]
|verko = La vera kredanto [1951]
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = Tiuj, kiuj konsideras sian vivon rompita kaj vane malŝparita, strebas pli al [[egaleco]] kaj [[frateco]] ol al [[libereco]].
|aŭtoro = [[Eric Hoffer]]
|verko = La vera kredanto [1951]
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = Perdi la vivon signifas perdi nur nuntempon kaj kiam perdiĝas fuŝita, nenion kosta nuntempo, estas klare ke perdiĝas malmulto.
|aŭtoro = [[Eric Hoffer]]
|verko = La vera kredanto [1951]
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = Disdegna traktado de [[nuntempo]] helpas al [[profetado]]. El bone akomoditaj al la vivo [[homo]]j formiĝas malbonaj profetoj.
|aŭtoro = [[Eric Hoffer]]
|verko = La vera kredanto [1951]
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = Agrabla vivo malebligas al ni rimarki [[ebleco]]n de drastaj [[ŝanĝo]]j.
|aŭtoro = [[Eric Hoffer]]
|verko = La vera kredanto [1951]
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = La vivantaj per plensanga kaj plenvalora vivo homoj kutime ne volas morti nek por propraj interesoj, nek por la [[patrujo]], nek por iu ajn “sankta afero”.
|aŭtoro = [[Eric Hoffer]]
|verko = La vera kredanto [1951]
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = Ne tiom absurdas, kiel ŝajnas, ke [[homo]]j pretas morti por [[butono]], por [[flago]], por [[vorto]], por [[opinio]], por [[mito]] ktp. Inverse, la plej senracie estas fordoni la vivon por ion, kion indas havi.
|aŭtoro = [[Eric Hoffer]]
|verko = La vera kredanto [1951]
|origina teksto =
}}
 
=== José Ortega y Gasset ===
{{Citaĵo
|teksto = …la [[mondo]] subite kreskis kaj kun ĝi kreskis la vivo. Unuavice ĝi iĝis [[Planedo|planeda]]; mi volas diri, ke vivo de ordinara [[homo]] enspacigas hodiaŭ la tutan planedon…
|aŭtoro = [[José Ortega y Gasset]]
|verko = La ribelo de la amasoj (1930)
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = Nome pro tio, ke vivotempo estas limigita, nome pro tio ke la [[homo]]j estas mortontaj, ili hastas superi, akiri ĉion, kio riceveblas tro longe kaj tro malfrue. La [[Sinjoro]], eterne vivanta, ne bezonas [[aŭto]]n.
|aŭtoro = [[José Ortega y Gasset]]
|verko = La ribelo de la amasoj (1930)
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = Eĉ en la plej malbona kazo, kiam la vivo mallarĝiĝas ĝis unusola elirejo, ĉiam haveblas ankaŭ la dua — foriro el la vivo. Sed ja foriro el la vivo ankaŭ estas ĝia parto, same kiel [[pordo]] estas parto de la [[domo]].
|aŭtoro = [[José Ortega y Gasset]]
|verko = La ribelo de la amasoj (1930)
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = [[Cirkonstanco]]j kaj [[decido]]j estas la ĉefaj komponantoj de la vivo.
|aŭtoro = [[José Ortega y Gasset]]
|verko = La ribelo de la amasoj (1930)
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = Vivi signifas eterne esti kondamnita al [[libero]], eterne decidi kio vi iĝos en tiu ĉi [[mondo]]. Kaj decidi senlace kaj senhalte. Eĉ sin lasante senespere al volo de la [[hazardo]], ni faras decidon — ne decidi.
|aŭtoro = [[José Ortega y Gasset]]
|verko = La ribelo de la amasoj (1930)
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = …antaŭe ordinara [[homo]] eĉ ne supozis pri tia vivosenlimeco. Inverse, la vivo estis por li peza [[sorto]]. Li ekde naskiĝo perceptis ĝin kvazaŭ [[amaso]]n da obstakloj, al kiuj li devas obei kaj enpremiĝi je destinitan por li fendon.
|aŭtoro = [[José Ortega y Gasset]]
|verko = La ribelo de la amasoj (1930)
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = Ni estas unuavice tio, kion faras el ni la [[mondo]], kaj la ĉefaj trajtoj de nia [[animo]] estas stampitaj sur ĝi de ĉirkaŭaĵo. Tio ja ne mirindas, ĉar vivi signifas enviviĝi en la mondon.
|aŭtoro = [[José Ortega y Gasset]]
|verko = La ribelo de la amasoj (1930)
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = La vivo kiel [[ekzameno]] — jen kio estas la nobla vivo. [[Nobleco]] estas difinata per [[Postulo|postulemo]] kaj [[devo]], ne per [[rajto]]j. Noblesse oblige [france: Nobleco devigas].
|aŭtoro = [[José Ortega y Gasset]]
|verko = La ribelo de la amasoj (1930)
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = …kiam al la ordinara [[homo]] la [[mondo]] kaj la vivo vaste malfermiĝis, lia [[animo]] al ili fermiĝis komplete.
|aŭtoro = [[José Ortega y Gasset]]
|verko = La ribelo de la amasoj (1930)
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = [[Aristokrato]] heredas, do alproprigas vivkondiĉojn, kiujn kreis ne li kaj kies ekzistado ne estas nature ligita al lia kaj nur lia vivo. Ekde naskiĝo li tuj kaj senpense eniĝas je la kerno de siaj [[Riĉeco|riĉaĵoj]] kaj [[privilegio]]j. Interne nenio parencigas lin al ili, ĉar ili devenas ne de li mem. Tio estas grandega kiraskovraĵo, malplena ŝelo de alia vivo, de alia estaĵo, de praulo. Kaj li mem estas nura [[heredanto]], do portas ŝelon de fremda vivo. Kio atendas lin? Kiun vivon li devos vivi — ĉu la sian aŭ de sia praulo? Neniun. Li estas kondamnita reprezenti aliulon, do estas nek si mem, nek aliulo.
|aŭtoro = [[José Ortega y Gasset]]
|verko = La ribelo de la amasoj (1930)
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = Ĉiu vivo estas [[lukto]]; kaj luktas por iĝi si mem.
|aŭtoro = [[José Ortega y Gasset]]
|verko = La ribelo de la amasoj (1930)
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = Sinki, fali, [[Humiligo|humiliĝi]] — tio estas rezigni je si mem, je tiu, en kiu vi devis realiĝi. La vera [[ekzistado]] ĉe tio ne malaperas, sed iĝas [[Riproĉo|riproĉa]] [[ombro]], [[fantomo]], kiu eterne memorigas kiom malnobla estas tiu sorto kaj kiom malsimila ĝi devis iĝi. Tia vivo estas nura malsukcesa [[sinmortigo]].
|aŭtoro = [[José Ortega y Gasset]]
|verko = La ribelo de la amasoj (1930)
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = [pri kvazaŭ helpemaj [[hispanoj]], pretaj ĉiĉeroni turistojn] Ĉu mia samlandano vere ien iris? Ĉar tre povas esti kaj ofte estas, ke li faris tion sen ajna neceso, kaj iris nur rigardi fremdan vivon, ĉu ĝi plenigos lian propran aŭ ne. Mi plurfoje konvinkiĝis, ke miaj samlandanoj eliras surstraten kun espero renkonti eksterlandanon, kiun oni povos ĉiĉeroni.
|aŭtoro = [[José Ortega y Gasset]]
|verko = La ribelo de la amasoj (1930)
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = …la vivo unuarigarde estas [[ĥaoso]], en kiu oni perdiĝas. [[Homo]] supozas tion, sed timas alfronti vizaĝon al vizaĝo minacan [[realo]]n kaj disiĝas de ĝi per fantazia kuliso, sur kiu ĉio estas bildigita simple kaj kompreneble. Li tute ne zorgas pri tio, ke liaj “[[ideo]]j” malsimilas al [[vero]] — por li tio estas tranĉeoj por pasigi [[tempo]]n for de la propra vivo, aŭ teruraj grimacoj por fortimigi la realon.
|aŭtoro = [[José Ortega y Gasset]]
|verko = La ribelo de la amasoj (1930)
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = Helaj kapoj estas tiuj, kiuj seniĝas je [[Fantazio|fantaziaj]] “[[ideo]]j”, rigardas la vivon de proksime kaj vidas, ke ĉio en ĝi estas diskutebla kaj divenebla, kaj sentas ke li pereas. Kaj ĉar vivi signifas nome senti sin pereanta, nur agnosko de tiu vero kondukas al si mem, helpas akiri sian verecon, elgrimpi sur firman grundon.
|aŭtoro = [[José Ortega y Gasset]]
|verko = La ribelo de la amasoj (1930)
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = …[[scienco]] laŭnature estas forkuro de la vivo (plejparto de la [[homo]]j de scienco sin fordonas al ĝi pro [[timo]] alfronti vizaĝon al vizaĝo sian propran vivon; tio estas ne helaj kapoj — pro tio eskzistas ilia fama [[senhelpeco]] en konkretaj vivcirkonstancoj).
|aŭtoro = [[José Ortega y Gasset]]
|verko = La ribelo de la amasoj (1930)
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = …la vivo en la tuta [[mondo]] sinkis je maldeca [[Tempo|sentempeco]]… ĉio estas provizora, haste farita, ĉio estas nura prokrasto.
|aŭtoro = [[José Ortega y Gasset]]
|verko = La ribelo de la amasoj (1930)
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = Ne ekzistas la vivo pli vera, natura, memgvida ol tiu, kiu formiĝas el neeviteblaj [[evento]]j. Kaj ĉio kio estas en niaj manoj, ĉio kion ni rajtas akcepti, rifuzi, anstataŭigi per io alia — ĉio ĉi estas falsaĵoj.
|aŭtoro = [[José Ortega y Gasset]]
|verko = La ribelo de la amasoj (1930)
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = La vera [[riĉaĵo]] de la [[homo]] estas riĉaĵo de la homaj [[eraro]]j, kolektita dum jarmiloj vivo[[sperto]].
|aŭtoro = [[José Ortega y Gasset]]
|verko = La ribelo de la amasoj (1930)
|origina teksto =
}}
 
=== Carl Gustav Jung ===
{{Citaĵo
|teksto = Kutime la tuta vivo, kiun ne sukcesis travivi la [[gepatroj]], pro iuj cirkonstancoj, transdoniĝas herede al [[infano]]j, do tiuj lastaj devas ekmarŝi la vivovojon, kiu devos rekompenci la neplenumiton en la vivo de la gepatroj. Pro tio okazas, ke la supermoralaj gepatroj havas, tiel dirite, malmoralajn idojn, ke senrespondeca kaj mallaborema patro havas ekstreme ambician filon ktp.
|aŭtoro = [[Carl Gustav Jung]]
|verko = La geedzeco kiel psikologia rilato
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = Kutime ŝanĝoj komenciĝas post alveno de la dua duono de la vivo. La vivomezo estas tempo de la altega [[Psikologio|psikologia]] graveco.
|aŭtoro = [[Carl Gustav Jung]]
|verko = La geedzeco kiel psikologia rilato
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = La [[homo]] tute certe bezonas ĝeneralajn [[konvinko]]jn kaj [[ideo]]jn, kiuj donas [[senco]]n al lia vivo kaj helpas al li eltrovi sian lokon en la [[Universo]]. La homo kapablas superi tute neimageblajn malfacilaĵojn, se li estas certa, ke tio havas sencon.
|aŭtoro = [[Carl Gustav Jung]]
|verko = Arketipo kaj simbolo
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = Destino de la [[Religio|religiaj]] [[simbolo]]j estas doni sencon al la homa vivo.
|aŭtoro = [[Carl Gustav Jung]]
|verko = Arketipo kaj simbolo
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = Nian nuntempan vivon regas la Diino de [[Racio]], nia plej granda kaj plej tragika [[iluzio]].
|aŭtoro = [[Carl Gustav Jung]]
|verko = Arketipo kaj simbolo
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = La vivo estas kaj [[Stulteco|stulta]] kaj plena je [[senco]]. Se ne [[Rido|ridi]] pri la unua kaj ne [[Penso|pensi]] pri la dua, ĝi iĝas banala.
|aŭtoro = [[Carl Gustav Jung]]
|verko = Arketipo kaj simbolo
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = ...seriozaj [[problemo]]j de la vivo neniam komplete solviĝas. Se tamen aperas impreso ke ili estas solvitaj, tio estas klara signo, ke io estas malatentita. Ŝajnas ke signifo kaj celo de la problemo konsistas en ne ĝia solvo, sed en nia senĉesa laboro pri tio. Nur tio savas nin de [[Stulteco|stultiĝo]] kaj halto en la [[evoluo]].
|aŭtoro = [[Carl Gustav Jung]]
|verko = Etapoj de la vivo
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = ...nur malmultaj [[homo]]j elektas la [vivon kiel sian [[arto]]n, dum ĝi estas la plej elstara kaj rara el ĉiuj artoj.
|aŭtoro = [[Carl Gustav Jung]]
|verko = Etapoj de la vivo
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = Por la [[Psikoterapio|psikoterapeŭto]] la [[Maljunulo|maljuna homo]], kiu ne povas adiaŭi la vivon, ŝajnas same malforta kaj malsana kiel la [[Junulo|juna homo]], kiu ne kapablas ĉirkaŭkapti la vivon en siaj brakumoj.
|aŭtoro = [[Carl Gustav Jung]]
|verko = Etapoj de la vivo
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = Dum la [[homo]], perfidante sian [[leĝo]]n, maltrafas eblecon iĝi [[individuo]], li perdas [[senco]]n de sia vivo. Feliĉe la pardonema kaj longtolerema [[naturo]] neniam metis la demandon pri la senco de la vivo en la buŝojn de plejparto de la homoj. Kaj se neniu demandas, do ankaŭ respondi ne necesas.
|aŭtoro = [[Carl Gustav Jung]]
|verko = Evoluo de la individuo
|origina teksto =
}}
 
=== Morteza Mirbaghian ===
{{Citaĵo|teksto=Vivu la vivon kun ludo, malrapide kiel [[testudo]].
|aŭtoro=[[Morteza Mirbaghian]]|verko=|origina teksto=}}
 
{{Citaĵo|teksto=Oni devas vivi du fojojn, por koni la vivo-vojon.
|aŭtoro=[[Morteza Mirbaghian]] |verko=|origina teksto=}}
 
=== Zamenhofa proverbaro ===
{{Ĉefartikolo|Zamenhofa proverbaro}}
 
{{citaĵo| Ne mankas [[tombo]] por mortinto nek [[pano]] por vivanto.|[[Zamenhofa proverbaro]]}}
 
{{citaĵo| Elpeli iun el la [[mondo]] de la vivuloj.|[[Zamenhofa proverbaro]]}}
 
=== Aliaj aŭtoroj ===
 
{{Citaĵo
|teksto = La vivo ne estas io, ĝi ĉiam estas nur [[ebleco]] por io.
|aŭtoro= [[Friedrich Hebbel]]
|verko=
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = En la vivo estas du [[tragedio]]j. Unu estas ne atingi efektivigon de sia plej kara [[deziro]]. La dua estas atingi ĝin.
Linio 384 ⟶ 699:
|aŭtoro =[[Doris Lessing]]
|verko =|origina teksto = {{lingvo|en}} What matters most is that we learn from living.}}
 
=== Erich Fromm ===
{{Citaĵo
|teksto = [pri [[mezepoko]]] Kvankam tiutempe ne ekzistis [[individuismo]] en la nuna [[senco]] de nelimigita elekto de vivovojoj (tiu [[libereco]] de elekto grandparte estas abstrakta), tamen havevblis sufiĉe multe da manifestiĝoj de ''konkreta individuismo en reala vivo''.
|aŭtoro = [[Erich Fromm]]
|verko = Fuĝo for de libereco [1941]
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = Komuna trajto de la tuta [[Aŭtoritatismo|aŭtoritata]] [[pensado]] konsistas en konvinko, ke la vivo estas difinata de la [[forto]]j, troviĝantaj ekster la [[homo]], ekster liaj interesoj kaj [[deziro]]j. La sola ebla [[feliĉo]] konsistas en subiĝo al tiuj ĉi fortoj.
|aŭtoro = [[Erich Fromm]]
|verko = Fuĝo for de libereco [1941]
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = La vivo havas propran dinamikon: [[homo]] devas kreski, li devas montri sin, devas travivi sian vivon. Evidente se tiu tendenco estas subpremata, [[energio]], direktita al la vivo, disfalas kaj transformiĝas je energio, direktita al [[detruado]]. Alivorte la strebo al la vivo kaj la inklino al detruado estas ne reciproke sendependaj faktoroj, sed estas ligitaj je inversa dependeco. Ju pli manifestiĝas strebo al la vivo, ju pli plene la vivo realiĝas, des malpli fortaj estas detruaj tendencoj; ju pli strebo al la vivo estas subpremata, des pli forta estas inklino al detruado. Detruemo estas rezulto de netravivita vivo.
|aŭtoro = [[Erich Fromm]]
|verko = Fuĝo for de libereco [1941]
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = La nuntempa [[homo]] soifas la vivon, sed ĉar li estas [[roboto]], la vivo ne povas signifi por li spontanean agadon, do li kontentiĝas je iuj ajn surogatoj de ekscitiĝo: [[drinkado]], [[sporto]] aŭ travivado de aliulaj kaj elpensitaj [[pasio]]j sur ekrano.
|aŭtoro = [[Erich Fromm]]
|verko = Fuĝo for de libereco [1941]
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = …en la vivo haveblas nur unu [[senco]] — la vivo mem.
|aŭtoro = [[Erich Fromm]]
|verko = Fuĝo for de libereco [1941]
|origina teksto =
}}
 
=== Eric Hoffer ===
{{Citaĵo
|teksto = [[Certeco]] pri si mem povas esti limigita, sed [[kredo]] je sia [[lando]], je sia [[religio]], [[raso]] aŭ je sia “sankta afero” devas esti totala kaj senkompromisa. Neplena transformiĝo ne povos elpremi el ni kaj forigi nian “mi”, kiun ni volas [[Forgeso|forgesi]]. Certeco pri tio, ke ni akiris ion tian por kio indas vivi ne povas esti se ni ne pretas por tio fordoni nian vivon. Nia unua vivo estis nekorekteble fuŝita aŭ kvazaŭ preterlasita, kaj ni devis trovi iun alian vivon — preteco ja [[Morto|morti]] por tiu ĉi alia, elektita vivo nur pruvas pravecon de nia elekto.
|aŭtoro = [[Eric Hoffer]]
|verko = La vera kredanto [1951]
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = Tiuj, kiuj konsideras sian vivon rompita kaj vane malŝparita, strebas pli al [[egaleco]] kaj [[frateco]] ol al [[libereco]].
|aŭtoro = [[Eric Hoffer]]
|verko = La vera kredanto [1951]
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = Perdi la vivon signifas perdi nur nuntempon kaj kiam perdiĝas fuŝita, nenion kosta nuntempo, estas klare ke perdiĝas malmulto.
|aŭtoro = [[Eric Hoffer]]
|verko = La vera kredanto [1951]
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = Disdegna traktado de [[nuntempo]] helpas al [[profetado]]. El bone akomoditaj al la vivo [[homo]]j formiĝas malbonaj profetoj.
|aŭtoro = [[Eric Hoffer]]
|verko = La vera kredanto [1951]
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = Agrabla vivo malebligas al ni rimarki [[ebleco]]n de drastaj [[ŝanĝo]]j.
|aŭtoro = [[Eric Hoffer]]
|verko = La vera kredanto [1951]
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = La vivantaj per plensanga kaj plenvalora vivo homoj kutime ne volas morti nek por propraj interesoj, nek por la [[patrujo]], nek por iu ajn “sankta afero”.
|aŭtoro = [[Eric Hoffer]]
|verko = La vera kredanto [1951]
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = Ne tiom absurdas, kiel ŝajnas, ke [[homo]]j pretas morti por [[butono]], por [[flago]], por [[vorto]], por [[opinio]], por [[mito]] ktp. Inverse, la plej senracie estas fordoni la vivon por ion, kion indas havi.
|aŭtoro = [[Eric Hoffer]]
|verko = La vera kredanto [1951]
|origina teksto =
}}
 
=== José Ortega y Gasset ===
{{Citaĵo
|teksto = …la [[mondo]] subite kreskis kaj kun ĝi kreskis la vivo. Unuavice ĝi iĝis [[Planedo|planeda]]; mi volas diri, ke vivo de ordinara [[homo]] enspacigas hodiaŭ la tutan planedon…
|aŭtoro = [[José Ortega y Gasset]]
|verko = La ribelo de la amasoj (1930)
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = Nome pro tio, ke vivotempo estas limigita, nome pro tio ke la [[homo]]j estas mortontaj, ili hastas superi, akiri ĉion, kio riceveblas tro longe kaj tro malfrue. La [[Sinjoro]], eterne vivanta, ne bezonas [[aŭto]]n.
|aŭtoro = [[José Ortega y Gasset]]
|verko = La ribelo de la amasoj (1930)
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = Eĉ en la plej malbona kazo, kiam la vivo mallarĝiĝas ĝis unusola elirejo, ĉiam haveblas ankaŭ la dua — foriro el la vivo. Sed ja foriro el la vivo ankaŭ estas ĝia parto, same kiel [[pordo]] estas parto de la [[domo]].
|aŭtoro = [[José Ortega y Gasset]]
|verko = La ribelo de la amasoj (1930)
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = [[Cirkonstanco]]j kaj [[decido]]j estas la ĉefaj komponantoj de la vivo.
|aŭtoro = [[José Ortega y Gasset]]
|verko = La ribelo de la amasoj (1930)
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = Vivi signifas eterne esti kondamnita al [[libero]], eterne decidi kio vi iĝos en tiu ĉi [[mondo]]. Kaj decidi senlace kaj senhalte. Eĉ sin lasante senespere al volo de la [[hazardo]], ni faras decidon — ne decidi.
|aŭtoro = [[José Ortega y Gasset]]
|verko = La ribelo de la amasoj (1930)
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = …antaŭe ordinara [[homo]] eĉ ne supozis pri tia vivosenlimeco. Inverse, la vivo estis por li peza [[sorto]]. Li ekde naskiĝo perceptis ĝin kvazaŭ [[amaso]]n da obstakloj, al kiuj li devas obei kaj enpremiĝi je destinitan por li fendon.
|aŭtoro = [[José Ortega y Gasset]]
|verko = La ribelo de la amasoj (1930)
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = Ni estas unuavice tio, kion faras el ni la [[mondo]], kaj la ĉefaj trajtoj de nia [[animo]] estas stampitaj sur ĝi de ĉirkaŭaĵo. Tio ja ne mirindas, ĉar vivi signifas enviviĝi en la mondon.
|aŭtoro = [[José Ortega y Gasset]]
|verko = La ribelo de la amasoj (1930)
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = La vivo kiel [[ekzameno]] — jen kio estas la nobla vivo. [[Nobleco]] estas difinata per [[Postulo|postulemo]] kaj [[devo]], ne per [[rajto]]j. Noblesse oblige [france: Nobleco devigas].
|aŭtoro = [[José Ortega y Gasset]]
|verko = La ribelo de la amasoj (1930)
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = …kiam al la ordinara [[homo]] la [[mondo]] kaj la vivo vaste malfermiĝis, lia [[animo]] al ili fermiĝis komplete.
|aŭtoro = [[José Ortega y Gasset]]
|verko = La ribelo de la amasoj (1930)
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = [[Aristokrato]] heredas, do alproprigas vivkondiĉojn, kiujn kreis ne li kaj kies ekzistado ne estas nature ligita al lia kaj nur lia vivo. Ekde naskiĝo li tuj kaj senpense eniĝas je la kerno de siaj [[Riĉeco|riĉaĵoj]] kaj [[privilegio]]j. Interne nenio parencigas lin al ili, ĉar ili devenas ne de li mem. Tio estas grandega kiraskovraĵo, malplena ŝelo de alia vivo, de alia estaĵo, de praulo. Kaj li mem estas nura [[heredanto]], do portas ŝelon de fremda vivo. Kio atendas lin? Kiun vivon li devos vivi — ĉu la sian aŭ de sia praulo? Neniun. Li estas kondamnita reprezenti aliulon, do estas nek si mem, nek aliulo.
|aŭtoro = [[José Ortega y Gasset]]
|verko = La ribelo de la amasoj (1930)
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = Ĉiu vivo estas [[lukto]]; kaj luktas por iĝi si mem.
|aŭtoro = [[José Ortega y Gasset]]
|verko = La ribelo de la amasoj (1930)
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = Sinki, fali, [[Humiligo|humiliĝi]] — tio estas rezigni je si mem, je tiu, en kiu vi devis realiĝi. La vera [[ekzistado]] ĉe tio ne malaperas, sed iĝas [[Riproĉo|riproĉa]] [[ombro]], [[fantomo]], kiu eterne memorigas kiom malnobla estas tiu sorto kaj kiom malsimila ĝi devis iĝi. Tia vivo estas nura malsukcesa [[sinmortigo]].
|aŭtoro = [[José Ortega y Gasset]]
|verko = La ribelo de la amasoj (1930)
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = [pri kvazaŭ helpemaj [[hispanoj]], pretaj ĉiĉeroni turistojn] Ĉu mia samlandano vere ien iris? Ĉar tre povas esti kaj ofte estas, ke li faris tion sen ajna neceso, kaj iris nur rigardi fremdan vivon, ĉu ĝi plenigos lian propran aŭ ne. Mi plurfoje konvinkiĝis, ke miaj samlandanoj eliras surstraten kun espero renkonti eksterlandanon, kiun oni povos ĉiĉeroni.
|aŭtoro = [[José Ortega y Gasset]]
|verko = La ribelo de la amasoj (1930)
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = …la vivo unuarigarde estas [[ĥaoso]], en kiu oni perdiĝas. [[Homo]] supozas tion, sed timas alfronti vizaĝon al vizaĝo minacan [[realo]]n kaj disiĝas de ĝi per fantazia kuliso, sur kiu ĉio estas bildigita simple kaj kompreneble. Li tute ne zorgas pri tio, ke liaj “[[ideo]]j” malsimilas al [[vero]] — por li tio estas tranĉeoj por pasigi [[tempo]]n for de la propra vivo, aŭ teruraj grimacoj por fortimigi la realon.
|aŭtoro = [[José Ortega y Gasset]]
|verko = La ribelo de la amasoj (1930)
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = Helaj kapoj estas tiuj, kiuj seniĝas je [[Fantazio|fantaziaj]] “[[ideo]]j”, rigardas la vivon de proksime kaj vidas, ke ĉio en ĝi estas diskutebla kaj divenebla, kaj sentas ke li pereas. Kaj ĉar vivi signifas nome senti sin pereanta, nur agnosko de tiu vero kondukas al si mem, helpas akiri sian verecon, elgrimpi sur firman grundon.
|aŭtoro = [[José Ortega y Gasset]]
|verko = La ribelo de la amasoj (1930)
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = …[[scienco]] laŭnature estas forkuro de la vivo (plejparto de la [[homo]]j de scienco sin fordonas al ĝi pro [[timo]] alfronti vizaĝon al vizaĝo sian propran vivon; tio estas ne helaj kapoj — pro tio eskzistas ilia fama [[senhelpeco]] en konkretaj vivcirkonstancoj).
|aŭtoro = [[José Ortega y Gasset]]
|verko = La ribelo de la amasoj (1930)
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = …la vivo en la tuta [[mondo]] sinkis je maldeca [[Tempo|sentempeco]]… ĉio estas provizora, haste farita, ĉio estas nura prokrasto.
|aŭtoro = [[José Ortega y Gasset]]
|verko = La ribelo de la amasoj (1930)
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = Ne ekzistas la vivo pli vera, natura, memgvida ol tiu, kiu formiĝas el neeviteblaj [[evento]]j. Kaj ĉio kio estas en niaj manoj, ĉio kion ni rajtas akcepti, rifuzi, anstataŭigi per io alia — ĉio ĉi estas falsaĵoj.
|aŭtoro = [[José Ortega y Gasset]]
|verko = La ribelo de la amasoj (1930)
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = La vera [[riĉaĵo]] de la [[homo]] estas riĉaĵo de la homaj [[eraro]]j, kolektita dum jarmiloj vivo[[sperto]].
|aŭtoro = [[José Ortega y Gasset]]
|verko = La ribelo de la amasoj (1930)
|origina teksto =
}}
 
=== Carl Gustav Jung ===
{{Citaĵo
|teksto = Kutime la tuta vivo, kiun ne sukcesis travivi la [[gepatroj]], pro iuj cirkonstancoj, transdoniĝas herede al [[infano]]j, do tiuj lastaj devas ekmarŝi la vivovojon, kiu devos rekompenci la neplenumiton en la vivo de la gepatroj. Pro tio okazas, ke la supermoralaj gepatroj havas, tiel dirite, malmoralajn idojn, ke senrespondeca kaj mallaborema patro havas ekstreme ambician filon ktp.
|aŭtoro = [[Carl Gustav Jung]]
|verko = La geedzeco kiel psikologia rilato
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = Kutime ŝanĝoj komenciĝas post alveno de la dua duono de la vivo. La vivomezo estas tempo de la altega [[Psikologio|psikologia]] graveco.
|aŭtoro = [[Carl Gustav Jung]]
|verko = La geedzeco kiel psikologia rilato
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = La [[homo]] tute certe bezonas ĝeneralajn [[konvinko]]jn kaj [[ideo]]jn, kiuj donas [[senco]]n al lia vivo kaj helpas al li eltrovi sian lokon en la [[Universo]]. La homo kapablas superi tute neimageblajn malfacilaĵojn, se li estas certa, ke tio havas sencon.
|aŭtoro = [[Carl Gustav Jung]]
|verko = Arketipo kaj simbolo
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = Destino de la [[Religio|religiaj]] [[simbolo]]j estas doni sencon al la homa vivo.
|aŭtoro = [[Carl Gustav Jung]]
|verko = Arketipo kaj simbolo
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = Nian nuntempan vivon regas la Diino de [[Racio]], nia plej granda kaj plej tragika [[iluzio]].
|aŭtoro = [[Carl Gustav Jung]]
|verko = Arketipo kaj simbolo
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = La vivo estas kaj [[Stulteco|stulta]] kaj plena je [[senco]]. Se ne [[Rido|ridi]] pri la unua kaj ne [[Penso|pensi]] pri la dua, ĝi iĝas banala.
|aŭtoro = [[Carl Gustav Jung]]
|verko = Arketipo kaj simbolo
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = ...seriozaj [[problemo]]j de la vivo neniam komplete solviĝas. Se tamen aperas impreso ke ili estas solvitaj, tio estas klara signo, ke io estas malatentita. Ŝajnas ke signifo kaj celo de la problemo konsistas en ne ĝia solvo, sed en nia senĉesa laboro pri tio. Nur tio savas nin de [[Stulteco|stultiĝo]] kaj halto en la [[evoluo]].
|aŭtoro = [[Carl Gustav Jung]]
|verko = Etapoj de la vivo
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = ...nur malmultaj [[homo]]j elektas la [vivon kiel sian [[arto]]n, dum ĝi estas la plej elstara kaj rara el ĉiuj artoj.
|aŭtoro = [[Carl Gustav Jung]]
|verko = Etapoj de la vivo
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = Por la [[Psikoterapio|psikoterapeŭto]] la [[Maljunulo|maljuna homo]], kiu ne povas adiaŭi la vivon, ŝajnas same malforta kaj malsana kiel la [[Junulo|juna homo]], kiu ne kapablas ĉirkaŭkapti la vivon en siaj brakumoj.
|aŭtoro = [[Carl Gustav Jung]]
|verko = Etapoj de la vivo
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = Dum la [[homo]], perfidante sian [[leĝo]]n, maltrafas eblecon iĝi [[individuo]], li perdas [[senco]]n de sia vivo. Feliĉe la pardonema kaj longtolerema [[naturo]] neniam metis la demandon pri la senco de la vivo en la buŝojn de plejparto de la homoj. Kaj se neniu demandas, do ankaŭ respondi ne necesas.
|aŭtoro = [[Carl Gustav Jung]]
|verko = Evoluo de la individuo
|origina teksto =
}}
 
=== Morteza Mirbaghian ===
{{Citaĵo|teksto=Vivu la vivon kun ludo, malrapide kiel [[testudo]].
|aŭtoro=[[Morteza Mirbaghian]]|verko=|origina teksto=}}
 
{{Citaĵo|teksto=Oni devas vivi du fojojn, por koni la vivo-vojon.
|aŭtoro=[[Morteza Mirbaghian]] |verko=|origina teksto=}}
 
=== Zamenhofa proverbaro ===
{{Ĉefartikolo|Zamenhofa proverbaro}}
 
{{citaĵo| Ne mankas [[tombo]] por mortinto nek [[pano]] por vivanto.|[[Zamenhofa proverbaro]]}}
 
{{citaĵo| Elpeli iun el la [[mondo]] de la vivuloj.|[[Zamenhofa proverbaro]]}}
 
=== Aliaj aŭtoroj ===
 
{{Citaĵo
|teksto = La vivo ne estas io, ĝi ĉiam estas nur [[ebleco]] por io.
|aŭtoro= [[Friedrich Hebbel]]
|verko=
|origina teksto =
}}
 
== Vidu ankaŭ ==
Elŝutita el "https://eo.wikiquote.org/wiki/Vivo"