Benjamin Disraeli: Malsamoj inter versioj
Enhavo forigita Enhavo aldonita
e eta ampleksigo |
RG72 (diskuto | kontribuoj) Neniu resumo de redakto |
||
Linio 150:
|origina teksto =Every production of genius must be the production of enthusiasm.}}
{{Misatribuitaj fino}}
== Pri li ==
=== Henry Kissinger ===
{{Citaĵo
|teksto = [[Eŭropo|Eŭropa]] ŝtata aganto, kiu plej rapide komprenis influon de la [[Unuigo de Germanio|unuiĝinta]] [[Germanio]] sur mondeventojn, iĝis Benjamin Disraeli, kiu estis sin preparanta por iĝi [[Britio|brita]] ĉefministro.
|aŭtoro= [[Henry Kissinger]]
|verko= [[Diplomatio (libro)|Diplomatio]] [1994]
|origina teksto =
}}
{{Citaĵo
|teksto = Neniam eĉ unu [[judo]] atingis tiom altajn postenojn en la [[Britio|brita]] [[politiko]].
|aŭtoro= [[Henry Kissinger]]
|verko= [[Diplomatio (libro)|Diplomatio]] [1994]
|origina teksto =
}}
{{Citaĵo
|teksto = [pri [[Otto von Bismarck]] kaj Benjamin Disraeli] Ambaŭ ili iĝis subtenantoj de [[Realpolitik]] kaj ne toleris tion, kion ili nomis “[[Moralo|morala]] ĵargono”. Religiaj kromtonoj de [[William Ewart Gladstone|Gladstone]] (homo, kiun malestimis ambaŭ kaj Disraeli kaj Bismarck), estis konsiderataj de ili kompleta stultaĵo. Nek Bismarck, nek Disraeli sentis eĉ etan kompaton al la balkanaj slavoj, kiujn ili konsideris ĉiamaj incitemaj tumultuloj.
|aŭtoro= [[Henry Kissinger]]
|verko= [[Diplomatio (libro)|Diplomatio]] [1994]
|origina teksto =
}}
{{Citaĵo
|teksto = Benjamin Disraeli estis la sola ŝtata aganto, kiu iam sukcesis superi [[Otto von Bismarck]].
|aŭtoro= [[Henry Kissinger]]
|verko= [[Diplomatio (libro)|Diplomatio]] [1994]
|origina teksto =
}}
{{Citaĵo
|teksto = En la [[19-a jarcento]] ekzistis du modeloj de sistemo de [[povekvilibro]]: [[Britio|brita]] modelo kies ekzemplo estis aliro de [[Lord Palmerston]] kaj Benjamin Disraeli, kaj la [[Otto von Bismarck|Bismarck]]-modelo. La brita aliro konsistis en atendi ĝis aperos rekta [[minaco]] al la ekzistanta [[povekvilibro]] antaŭ ol sin engaĝi en la afero, tiukaze preskaŭ ĉiam helpante al malpli forta flanko. Aliro de Bismarck konsistis je serĉado de rimedoj por preventi aperon de [[problemo]]j per starigado de proksimaj rilatoj kun maksimuma nombro de la flankoj, kreado de interkruciĝantaj sistemoj de unioj kaj uzado de aperanta sekve de tio [[influo]] por detenado de pretendoj de la konkurantoj.
|aŭtoro= [[Henry Kissinger]]
|verko= [[Diplomatio (libro)|Diplomatio]] [1994]
|origina teksto =
}}
{{DEFAŬLTORDIGO:Disraeli, Benjamin}}
[[Kategorio:Aŭtoroj laŭ nomoj]]
[[Kategorio:Verkistoj]]
| |||