Vikicitaro

Revolucio: Malsamoj inter versioj

Browse history interactively
← Pli malnova redaktoPli nova redakto →
Enhavo forigita Enhavo aldonita
VidaVikiteksto
e {{Socia kaj politika filozofio}}
RG72 (diskuto | kontribuoj)
13 164 redaktoj
Linio 38:
}}
 
=== ErichElias FrommCanetti ===
{{Citaĵo
|teksto = Revolucioj estas la veraj [[tempo]]j de transformiĝo. Tiuj kiuj longe estis sendefendaj, subite ekhavas la [[dento]]jn. Per sia nombro ili rekompencas mankon de [[Ĉasbesto|ĉasbesteco]].
|teksto = Tamen lukto de la [[Aŭtoritatismo|aŭtoritata]] [[karaktero]] kontraŭ [[potenco]] estas fakte fanfaronado. Tio estas provo firmigi sin, superi [[sento]]n de propra [[senhelpeco]], sed [[revo]] subiĝi, ĉu konsciata aŭ ne, ĉe tio konserviĝas. La aŭtoritata karaktero neniam estas “revoluciulo”, mi nomus ĝin “[[ribelulo]]”.
|aŭtoro = [[ErichElias FrommCanetti]]
|verko = FuĝoAmaso forkaj de liberecopotenco [19411960]
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = Multo el tio, kion oni povas observi sur surfaco de la revoluciaj [[evento]]j, prezentiĝas forme de la ''persekutanta [[amaso]]''. Oni kaptas apartajn [[homo]]jn kaj kaptinte subigas al la [[Kolektivo|kolektiva]] [[mortigo]] forme de [[juĝo]] aŭ tute sen ajna juĝo. Sed tio ne signifas, ke en tio ''konsistas'' la revolucio. Ĝi estas farata de ne persekutantaj amasoj, rapide atingantaj sian naturan [[celo]]n. La transformiĝo, unufoje komenciĝinte, iras profunden. Ĉiu penas atingi tian staton, ke liberiĝi je la sidantaj en li pikiloj, kaj en ĉiu estas multege da ili. La amaso de la transformiĝo estas procezo, kaptanta la tutan [[socio]]n, kaj eĉ se komence ĝi havas momentan [[sukceso]]n, al la fino ĝi iras malrapide kaj malfacile.
|teksto = Tamen pozicio de [[artisto]] estas malfirma, ĉar lia individueco, spontaneeco estas aprezataj nur tiu kazo, se li prosperas; se li ne povas vendi siajn artaĵojn, li restas por siaj samtempuloj strangulo kaj “[[neŭrozulo]]”. Tiusence artisto okupas en la [[historio]] la saman pozicion kiel revoluciulo: sukcesinta revoluciulo estas ŝtata aganto, dum malsukcesinta estas [[krimulo]].
|aŭtoro = [[ErichElias FrommCanetti]]
|verko = FuĝoAmaso forkaj de liberecopotenco [19411960]
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = La [[Amaso|amasa]] [[simbolo]] de la [[francoj]] de la nova deveno estas ilia ''revolucio''. La [[festo]]n oni festas ĉiujare. Ĝi iĝis la vera festo de la [[Nacio|nacia]] solenado. La 14-an de julio la nekonataj homoj povas danci unu kun alia surstrate. La [[popolo]], kiu havas [[libereco]]n, [[egaleco]]n kaj [[frateco]]n same malmulte kiel la aliaj popoloj, prezentas la aferon tiel, kvazaŭ nome ĝi ilin havas.
|teksto = Kaj se [[Markso]]n oni akuzas plejparte pri tio, ke li defendas [[perforto]]n kaj revolucion, tio estas distordado de la faktoj. [[Ideo]] de la [[Politiko|politika]] revolucio estas ne specife [[Marksismo|marksisma]] aŭ [[Socialismo|socialisma]] ideo; tio estas [[Tradicio|tradicia]] ideo de la [[meza klaso]] de la [[Burĝo|burĝa]] [[socio]] dum lastaj 300 jaroj de ĝia [[ekzistado]].
|aŭtoro = [[ErichElias FrommCanetti]]
|verko = LaAmaso sanakaj sociopotenco [19551960]
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = NiaLa [[NuntempoFrancio|nuntempafrancaj]] [[demokratioarmeo]]j, estas rezulto dekonkerintaj [[perfortoEŭropo]]n, kajeliris revolucio,el la [[FebruaraFranca revolucio (Rusio)|revolucio de Kerenskij]]. enIli 1917trovis enpor si [[RusioNapoleono]]n kaj revolucioakiris enla 1918grandegan [[gloro]]n. enLa [[Germaniovenko]]j renkontisestis varmeganla kunsentonvenkoj ende la revolucio kaj de ĝiaj [[Okcidento|okcidentajgeneralo]]j, demokratiajal landojla [[imperiestro]] restis nur la fina [[malvenko]].
|aŭtoro = [[ErichElias FrommCanetti]]
|verko = LaAmaso sanakaj sociopotenco [19551960]
|origina teksto =
}}
 
=== Elias Canetti ===
{{Citaĵo
|teksto = Ankoraŭ unu aŭ du [[generacio]]jn antaŭe al la [[vorto]] “revolucio” ĉiu aldonus la “[[Franca revolucio|franca]]”. La revolucio diferencigis la [[francoj]]n en la [[okulo]]j de la tuta [[mondo]], tio estis ilia nacia specifaĵo, tio per kio ili distingiĝis. Poste la [[rusoj]] kun ilia [[Oktobra revolucio|revolucio]] faris senteblan [[vundo]]n al la nacia [[memkonscio]] de la francoj.
|teksto = Revolucioj estas la veraj [[tempo]]j de transformiĝo. Tiuj kiuj longe estis sendefendaj, subite ekhavas la [[dento]]jn. Per sia nombro ili rekompencas mankon de [[Ĉasbesto|ĉasbesteco]].
|aŭtoro = [[Elias Canetti]]
|verko = Amaso kaj potenco [1960]
Linio 76 ⟶ 75:
 
{{Citaĵo
|teksto = Oni povas diri, ke en niaj [[Nuntempo|nuntempaj]] [[civilizo]]j, krom la [[milito]]j kaj la revolucioj, ekzistas nenio, kion oni povus kompari kun [[inflacio]] laŭ ĝiaj longdaŭraj sekvoj. La ŝokoj, kiujn ĝi estigas, estas tiom profundaj, ke pri ili oni preferas silenti aŭ forgesi. Kaj povas esti, oni simple [[Timo|timas]] agnoski ĉe la [[mono]], kies [[valoro]]n la [[homo]]j mem artefarite difinas, amasoforman efikon, kiu grave superas ilian originan destinon kaj kaŝas en si ion mallogikan kaj senfine [[Honto|hontindan]].
|teksto = Multo el tio, kion oni povas observi sur surfaco de la revoluciaj [[evento]]j, prezentiĝas forme de la ''persekutanta [[amaso]]''. Oni kaptas apartajn [[homo]]jn kaj kaptinte subigas al la [[Kolektivo|kolektiva]] [[mortigo]] forme de [[juĝo]] aŭ tute sen ajna juĝo. Sed tio ne signifas, ke en tio ''konsistas'' la revolucio. Ĝi estas farata de ne persekutantaj amasoj, rapide atingantaj sian naturan [[celo]]n. La transformiĝo, unufoje komenciĝinte, iras profunden. Ĉiu penas atingi tian staton, ke liberiĝi je la sidantaj en li pikiloj, kaj en ĉiu estas multege da ili. La amaso de la transformiĝo estas procezo, kaptanta la tutan [[socio]]n, kaj eĉ se komence ĝi havas momentan [[sukceso]]n, al la fino ĝi iras malrapide kaj malfacile.
|aŭtoro = [[Elias Canetti]]
|verko = Amaso kaj potenco [1960]
Linio 82 ⟶ 81:
}}
 
=== Emil Cioran ===
{{Citaĵo
|teksto = Malgranda aŭ granda, ĉiu [[posedanto]] estas koruptita, definitive fuŝita. Li ĵetas ombron sur iun ajn malgravaĵon, kiun li tuŝis kaj alproprigis. Kiam oni minacas lian “bonhavon”, kiam oni prirabas lin, [[konscio]] de la posedanto funkcias kun tia akreco, je kia ĝi ne kapablas en normalaj cikonstancoj. Por revenigi al li homan aspekton, la tiel nomatan [[animo]]n, necesas ruinigi, necesas ke li agnosku sian ruiniĝon. Kiel helpo venas la revolucio.
|teksto = La [[Amaso|amasa]] [[simbolo]] de la [[francoj]] de la nova deveno estas ilia ''revolucio''. La [[festo]]n oni festas ĉiujare. Ĝi iĝis la vera festo de la [[Nacio|nacia]] solenado. La 14-an de julio la nekonataj homoj povas danci unu kun alia surstrate. La [[popolo]], kiu havas [[libereco]]n, [[egaleco]]n kaj [[frateco]]n same malmulte kiel la aliaj popoloj, prezentas la aferon tiel, kvazaŭ nome ĝi ilin havas.
|aŭtoro = [[EliasEmil CanettiCioran]]
|verko = AmasoHistorio kaj potencoutopio [1960]
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = …koŝmaro estas komenca punkto de la metafizika vekiĝo. Kaj detrua influo de la revolucio estas garantio de ĝia utileco. Malgraŭ ĉiuj malbonoj ĝia pravigo estas je unu: nur ĝi havas kiel rezervon teruron, kapablan ŝoki la plej kontraŭhoman el ĉiuj eblaj mondoj — la mondon de la [[posedanto]]j. Ĉia formo de posedo — ni ne timu agnoski tion — humiligas kaj fuŝas la [[homo]]n, dorlotante la monstron, dormantan en ĉiu.
|teksto = La [[Francio|francaj]] [[armeo]]j, konkerintaj [[Eŭropo]]n, eliris el la [[Franca revolucio|revolucio]]. Ili trovis por si [[Napoleono]]n kaj akiris la grandegan [[gloro]]n. La [[venko]]j estis la venkoj de la revolucio kaj de ĝiaj [[generalo]]j, al la [[imperiestro]] restis nur la fina [[malvenko]].
|aŭtoro = [[EliasEmil CanettiCioran]]
|verko = AmasoHistorio kaj potencoutopio [1960]
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = La totala, eĉ se senutila ŝoko, la revolucio sen [[kredo]] — jen ĉio, pri kio restis ankoraŭ esperi en la epoko, kiam neniu havas sufiĉe da simplanimeco por iĝi la vera revoluciulo.
|teksto = Ankoraŭ unu aŭ du [[generacio]]jn antaŭe al la [[vorto]] “revolucio” ĉiu aldonus la “[[Franca revolucio|franca]]”. La revolucio diferencigis la [[francoj]]n en la [[okulo]]j de la tuta [[mondo]], tio estis ilia nacia specifaĵo, tio per kio ili distingiĝis. Poste la [[rusoj]] kun ilia [[Oktobra revolucio|revolucio]] faris senteblan [[vundo]]n al la nacia [[memkonscio]] de la francoj.
|aŭtoro = [[EliasEmil CanettiCioran]]
|verko = AmasoHistorio kaj potencoutopio [1960]
|origina teksto =
}}
 
=== Erich Fromm ===
{{Citaĵo
|teksto = Tamen lukto de la [[Aŭtoritatismo|aŭtoritata]] [[karaktero]] kontraŭ [[potenco]] estas fakte fanfaronado. Tio estas provo firmigi sin, superi [[sento]]n de propra [[senhelpeco]], sed [[revo]] subiĝi, ĉu konsciata aŭ ne, ĉe tio konserviĝas. La aŭtoritata karaktero neniam estas “revoluciulo”, mi nomus ĝin “[[ribelulo]]”.
|teksto = Oni povas diri, ke en niaj [[Nuntempo|nuntempaj]] [[civilizo]]j, krom la [[milito]]j kaj la revolucioj, ekzistas nenio, kion oni povus kompari kun [[inflacio]] laŭ ĝiaj longdaŭraj sekvoj. La ŝokoj, kiujn ĝi estigas, estas tiom profundaj, ke pri ili oni preferas silenti aŭ forgesi. Kaj povas esti, oni simple [[Timo|timas]] agnoski ĉe la [[mono]], kies [[valoro]]n la [[homo]]j mem artefarite difinas, amasoforman efikon, kiu grave superas ilian originan destinon kaj kaŝas en si ion mallogikan kaj senfine [[Honto|hontindan]].
|aŭtoro = [[EliasErich CanettiFromm]]
|verko = AmasoFuĝo kajfor potencode libereco [19601941]
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = Tamen pozicio de [[artisto]] estas malfirma, ĉar lia individueco, spontaneeco estas aprezataj nur tiu kazo, se li prosperas; se li ne povas vendi siajn artaĵojn, li restas por siaj samtempuloj strangulo kaj “[[neŭrozulo]]”. Tiusence artisto okupas en la [[historio]] la saman pozicion kiel revoluciulo: sukcesinta revoluciulo estas ŝtata aganto, dum malsukcesinta estas [[krimulo]].
|aŭtoro = [[Erich Fromm]]
|verko = Fuĝo for de libereco [1941]
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = Kaj se [[Markso]]n oni akuzas plejparte pri tio, ke li defendas [[perforto]]n kaj revolucion, tio estas distordado de la faktoj. [[Ideo]] de la [[Politiko|politika]] revolucio estas ne specife [[Marksismo|marksisma]] aŭ [[Socialismo|socialisma]] ideo; tio estas [[Tradicio|tradicia]] ideo de la [[meza klaso]] de la [[Burĝo|burĝa]] [[socio]] dum lastaj 300 jaroj de ĝia [[ekzistado]].
|aŭtoro = [[Erich Fromm]]
|verko = La sana socio [1955]
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = Nia [[Nuntempo|nuntempa]] [[demokratio]] estas rezulto de [[perforto]] kaj revolucio, la [[Februara revolucio (Rusio)|revolucio de Kerenskij]] en 1917 en [[Rusio]] kaj revolucio en 1918 en [[Germanio]] renkontis varmegan kunsenton en la [[Okcidento|okcidentaj]] demokratiaj landoj.
|aŭtoro = [[Erich Fromm]]
|verko = La sana socio [1955]
|origina teksto =
}}
Linio 151 ⟶ 173:
|verko = La vera kredanto [1951]
|origina teksto =
}}
 
=== Aleksej Navalnij ===
{{Citaĵo
|teksto = [[Ŝanĝo]] de la [[potenco]] laŭleĝe en [[Rusio]] ne eblas. Kaj tiu ŝanĝo kiam oni tute ne demandas, eblas — kiel en [[Tunizio]]... Por revolucio tute ne necesas duonlando, sufiĉas unu procento de la aktiva loĝantaro. Ĉio okazs hazarde, neniu scias kio okazos morgaŭ. Surveturos trafik[[policano]] gravedulinon — kaj komenciĝos revolucio.
|aŭtoro = [[Aleksej Navalnij]]
|verko = [Expert.ru la 10-an de marto 2011]<ref>[https://web.archive.org/web/20191101104237/https://expert.ru/russian_reporter/2011/09/navalnyij--tyi-kto_i/ Expert.ru la 10-an de marto 2011]</ref>
|origina teksto = Ротация власти законным путем в России невозможна. А такая ротация, когда тебя вообще не спрашивают, возможна — как в Тунисе… Для революции совсем не нужно полстраны, достаточно одного процента активного населения. Все происходит случайно, никто не знает, что будет завтра. Переедет гаишник беременную женщину — и начнется революция.
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = Revolucio estas neevitebla. Simple pro tio, ke plejparto de la [[homo]]j komprenas, ke tiu sistemo estas malĝusta. Kiam oni sidas en renkontiĝo de [[ŝtatoficisto]]j, dominas interparoloj pri tio, kiu ĉion ŝtelis, kial nenio funkcias kaj kiom terura ĉio estas.
|aŭtoro = [[Aleksej Navalnij]]
|verko = [Citaĵoj ĉe Esquire la 29-an de novembro 2011]<ref>[https://web.archive.org/web/20200909170508/https://esquire.ru/rules/26-alexey-navalny/ Esquire la 29-an de novembro 2011]</ref>
|origina teksto = Революция неизбежна. Просто потому, что большинство людей понимают, что эта система неправильна. Когда сидишь в тусовке чиновников, больше всего разговоров о том, кто все украл, почему ничего не работает и как все ужасно.
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = En ĉiuj [[tempo]]j [[sorto]]n de la lando decidas unu aktiva procento de loĝantaro. Ne pli. Kaj ĉiuj aliaj aliĝas al la [[Venko|venkintoj]].
|aŭtoro = [[Aleksej Navalnij]]
|verko = [Intervjuo ĉe Sobesednik.ru la 5-an de decembro 2014]<ref>[https://web.archive.org/web/20200909193411/https://sobesednik.ru/dmitriy-bykov/20141203-aleksey-navalnyy-sudbu-strany-vsegda-reshaet-odin-procent Intervjuo ĉe Sobesednik.ru la 5-an de decembro 2014]</ref>
|origina teksto = Во все времена судьбу страны решает один активный процент населения. Не больше. А остальные подтягиваются к победителям.
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = Mi certe dezirus normalan transiton de la [[potenco]]. Nun ŝanĝo de la potenco en [[Rusio]], transiro de [[aŭtoritatismo]] al [[demokratio]] iusence estas revolucio, ĉar tio estas ŝanĝo de la politika sistemo. Sed certe mi ne dezirus iujn kataklismojn kaj [[homo]]jn, kiuj kun [[armilo]]j kurus surstrate. Mi dezirus ke okazus normala, milda transito kaj transiro. Al [[Putin]] oni devas proponi [[sekureco]]n — al li, lia [[mono]], lia [[familio]] kaj iu limigita nombro de proksimuloj.
|aŭtoro = [[Aleksej Navalnij]]
|verko = [Intervjuo ĉe Radio Libero la 28-an de majo 2015]<ref>[https://web.archive.org/web/20200909012118/https://www.svoboda.org/a/27040936.html Intervjuo ĉe Radio Libero la 28-an de majo 2015]</ref>
|origina teksto = Я бы хотел, конечно, нормального транзита власти. Сейчас изменение власти в России, переход от авторитаризма к демократии в каком-то смысле является революцией, потому что это изменение политической системы. Но конечно, я бы не хотел каких-то потрясений и людей, которые с оружием бегали бы по улице. Я бы хотел, чтобы был нормальный, мягкий транзит и переход. Путину должна быть предложена безопасность — ему, его деньгам, его семье и какому-то ограниченному количеству близких людей.
}}
 
Linio 232 ⟶ 225:
}}
 
=== EmilHenry CioranKissinger ===
 
{{Citaĵo
|teksto = Kio estas revoluciulo? Se [[respondo]] al tiu [[demando]] ne ebligus ambiguecon, malmultaj revoluciuloj sukcesus. Necesas memori ke revoluciuloj preskaŭ ĉiam komencas de pozicio de malforteco. Ili atingas [[sukceso]]n pro tio, ke ekzistanta ordo ne kapablas korekti siajn proprajn malfortaĵojn. Tio estas speciale ĝusta, kiam revolucia defio okazas ne forme de [[okupo de la fortreso Bastille]], sed vestiĝas je [[Konservativismo|konservativismaj]] [[vesto]]j. Malmultaj institucioj kapablas defendi sin de tiuj, kiuj elvokas [[espero]]jn pri ilia konservado.
|teksto = Malgranda aŭ granda, ĉiu [[posedanto]] estas koruptita, definitive fuŝita. Li ĵetas ombron sur iun ajn malgravaĵon, kiun li tuŝis kaj alproprigis. Kiam oni minacas lian “bonhavon”, kiam oni prirabas lin, [[konscio]] de la posedanto funkcias kun tia akreco, je kia ĝi ne kapablas en normalaj cikonstancoj. Por revenigi al li homan aspekton, la tiel nomatan [[animo]]n, necesas ruinigi, necesas ke li agnosku sian ruiniĝon. Kiel helpo venas la revolucio.
|aŭtoro= [[EmilHenry CioranKissinger]]
|verko= Historio kaj[[Diplomatio utopio(libro)|Diplomatio]] [19601994]
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = Ambaŭ revoluciuloj, kiuj staris ĉe [[lulilo]] de la [[Nuntempo|nuntempa]] sistemo de la [[Eŭropo|eŭropaj]] ŝtatoj, enkorpigis plurajn el la dilemoj de la nuntempa periodo. [[Napoleono la 3-a]], pasiva revoluciulo, simbolis tendencon de adaptiĝo de [[politiko]] al [[publika opinio]]. [[Otto von Bismarck]], revoluciulo-[[Konservativismo|konservativisto]], spegulis tendencon de identigado de politiko kun analizo de distribuado.
|teksto = …koŝmaro estas komenca punkto de la metafizika vekiĝo. Kaj detrua influo de la revolucio estas garantio de ĝia utileco. Malgraŭ ĉiuj malbonoj ĝia pravigo estas je unu: nur ĝi havas kiel rezervon teruron, kapablan ŝoki la plej kontraŭhoman el ĉiuj eblaj mondoj — la mondon de la [[posedanto]]j. Ĉia formo de posedo — ni ne timu agnoski tion — humiligas kaj fuŝas la [[homo]]n, dorlotante la monstron, dormantan en ĉiu.
|aŭtoro= [[EmilHenry CioranKissinger]]
|verko= Historio kaj[[Diplomatio utopio(libro)|Diplomatio]] [19601994]
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = [[Gvidanto]]j de la tiel nomataj liberigaj [[movado]]j kutime estas ne [[demokrato]]j; ili dum multaj jaroj da [[ekzilo]] kaj [[malliberigo]] estis subtenantaj sin per [[imago]] pri [[Estonteco|estontaj]] ŝanĝoj kiujn ili realigos post enpotenciĝo. [[Rezignacio]] malofte estas ilia [[Karaktero|karaktera]] trajto; se estus tiel, ili simple ne estus revoluciuloj. Kreado de [[registaro]], kies gvidanto estus ŝanĝebla prezentiĝas por plejparto el ili [[Logiko|logika]] kontraŭdiro. Gvidantoj de lukto por [[sendependeco]] strebas esti [[heroo]]j kaj herooj plej ofte ne estas afablaj akompanoj.
|teksto = La totala, eĉ se senutila ŝoko, la revolucio sen [[kredo]] — jen ĉio, pri kio restis ankoraŭ esperi en la epoko, kiam neniu havas sufiĉe da simplanimeco por iĝi la vera revoluciulo.
|aŭtoro= [[EmilHenry CioranKissinger]]
|verko= Historio kaj[[Diplomatio utopio(libro)|Diplomatio]] [19601994]
|origina teksto =
}}
 
=== Aleksej Navalnij ===
{{Citaĵo
|teksto = [[Ŝanĝo]] de la [[potenco]] laŭleĝe en [[Rusio]] ne eblas. Kaj tiu ŝanĝo kiam oni tute ne demandas, eblas — kiel en [[Tunizio]]... Por revolucio tute ne necesas duonlando, sufiĉas unu procento de la aktiva loĝantaro. Ĉio okazs hazarde, neniu scias kio okazos morgaŭ. Surveturos trafik[[policano]] gravedulinon — kaj komenciĝos revolucio.
|aŭtoro = [[Aleksej Navalnij]]
|verko = [Expert.ru la 10-an de marto 2011]<ref>[https://web.archive.org/web/20191101104237/https://expert.ru/russian_reporter/2011/09/navalnyij--tyi-kto_i/ Expert.ru la 10-an de marto 2011]</ref>
|origina teksto = Ротация власти законным путем в России невозможна. А такая ротация, когда тебя вообще не спрашивают, возможна — как в Тунисе… Для революции совсем не нужно полстраны, достаточно одного процента активного населения. Все происходит случайно, никто не знает, что будет завтра. Переедет гаишник беременную женщину — и начнется революция.
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = Revolucio estas neevitebla. Simple pro tio, ke plejparto de la [[homo]]j komprenas, ke tiu sistemo estas malĝusta. Kiam oni sidas en renkontiĝo de [[ŝtatoficisto]]j, dominas interparoloj pri tio, kiu ĉion ŝtelis, kial nenio funkcias kaj kiom terura ĉio estas.
|aŭtoro = [[Aleksej Navalnij]]
|verko = [Citaĵoj ĉe Esquire la 29-an de novembro 2011]<ref>[https://web.archive.org/web/20200909170508/https://esquire.ru/rules/26-alexey-navalny/ Esquire la 29-an de novembro 2011]</ref>
|origina teksto = Революция неизбежна. Просто потому, что большинство людей понимают, что эта система неправильна. Когда сидишь в тусовке чиновников, больше всего разговоров о том, кто все украл, почему ничего не работает и как все ужасно.
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = En ĉiuj [[tempo]]j [[sorto]]n de la lando decidas unu aktiva procento de loĝantaro. Ne pli. Kaj ĉiuj aliaj aliĝas al la [[Venko|venkintoj]].
|aŭtoro = [[Aleksej Navalnij]]
|verko = [Intervjuo ĉe Sobesednik.ru la 5-an de decembro 2014]<ref>[https://web.archive.org/web/20200909193411/https://sobesednik.ru/dmitriy-bykov/20141203-aleksey-navalnyy-sudbu-strany-vsegda-reshaet-odin-procent Intervjuo ĉe Sobesednik.ru la 5-an de decembro 2014]</ref>
|origina teksto = Во все времена судьбу страны решает один активный процент населения. Не больше. А остальные подтягиваются к победителям.
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = Mi certe dezirus normalan transiton de la [[potenco]]. Nun ŝanĝo de la potenco en [[Rusio]], transiro de [[aŭtoritatismo]] al [[demokratio]] iusence estas revolucio, ĉar tio estas ŝanĝo de la politika sistemo. Sed certe mi ne dezirus iujn kataklismojn kaj [[homo]]jn, kiuj kun [[armilo]]j kurus surstrate. Mi dezirus ke okazus normala, milda transito kaj transiro. Al [[Putin]] oni devas proponi [[sekureco]]n — al li, lia [[mono]], lia [[familio]] kaj iu limigita nombro de proksimuloj.
|aŭtoro = [[Aleksej Navalnij]]
|verko = [Intervjuo ĉe Radio Libero la 28-an de majo 2015]<ref>[https://web.archive.org/web/20200909012118/https://www.svoboda.org/a/27040936.html Intervjuo ĉe Radio Libero la 28-an de majo 2015]</ref>
|origina teksto = Я бы хотел, конечно, нормального транзита власти. Сейчас изменение власти в России, переход от авторитаризма к демократии в каком-то смысле является революцией, потому что это изменение политической системы. Но конечно, я бы не хотел каких-то потрясений и людей, которые с оружием бегали бы по улице. Я бы хотел, чтобы был нормальный, мягкий транзит и переход. Путину должна быть предложена безопасность — ему, его деньгам, его семье и какому-то ограниченному количеству близких людей.
}}
 
Elŝutita el "https://eo.wikiquote.org/wiki/Revolucio"