Vikicitaro

Gabriel Matzneff: Malsamoj inter versioj

Browse history interactively
← Pli malnova redaktoPli nova redakto →
Enhavo forigita Enhavo aldonita
VidaVikiteksto
e korekto de eraro en referenco_Kategorio:Paĝoj kun problemoj pri referencoj_vikiigenda
vikiigo + ŝablonoj
Linio 1:
{{Aŭtoro|nomo=Gabriel Matzneff|koloro=|dosiero=|vikipedio=Gabriel Matzneff|komunejo=|komunejokat=|vikifontaro=|vikinovaĵoj=}}
'''[[w:Gabriel Matzneff|Gabriel MATZNEFF]]''' (Neuilly-sur-Seine, Francio, 12 de aŭgusto 1936) estas franca verkisto de romanoj, eseoj, rakontoj kaj poemoj. La kutimaj temoj de lia verkaro estas libertinismo, [[pedofilio]], religia fido, dandismo kaj politikaj ideoj.
 
== Citaĵoj ==
=== ''Les Moins de seize ans'' (1974)===
*{{Citaĵo|teksto=Tiu emo al junaj knaboj estas ja samseksemo? ''Stricto sensu'', jes: tridekjara knabo estas el la sama sekso kiel mi, do seksumante kun li mi ja plenumas samsekseman agon. Tamen, se ''homos'' signifas ''simila'' en la greka, estas klare ke tiu knabo kaj mi ja ne estas similaj.<ref>Matzneff, Gabriel, ''Les Moins de seize ans'', Parizo, Julliard, 1974, p. 22</ref>
**''|aŭtoro=|verko=|origina teksto=Ce goût des jeunes garçons, est-ce de l’homosexualité ?'' Stricto sensu'', oui : un garçon de treize ans est du même sexe que moi, donc en couchant avec lui j’accomplis un acte homosexuel. Pourtant, si'' homos ''signifie'' semblable ''en grec, il est clair que ce gosse et moi, nous ne sommes pas semblables.''}}
 
* La vero estas, ke la erotika ĉarmo de juna knabo estas radikale neata de la moderna okcidenta socio kiu ĵetas la pederaston en la neesencon, regno de l' ombroj, ''Katobasiléia''. La postulato de nia epoko estas, ke ''juna knabo ne estas dezirebla''.<ref>C.v., p. 30</ref>
{{Citaĵo|teksto=La vero estas, ke la erotika ĉarmo de juna knabo estas radikale neata de la moderna okcidenta socio kiu ĵetas la pederaston en la neesencon, regno de l' ombroj, ''Katobasiléia''. La postulato de nia epoko estas, ke ''juna knabo ne estas dezirebla''.<ref>C.v., p. 30</ref>
**''La vérité est que le charme érotique du jeune garçon est radicalement nié par la société occidentale moderne qui rejette le pédéraste dans le non-être, royaume des ombres,'' Katobasiléia. ''Le postulat de notre époque, c’est qu’''un jeune garçon n’est pas désirable.
|aŭtoro=|verko=|origina teksto=La vérité est que le charme érotique du jeune garçon est radicalement nié par la société occidentale moderne qui rejette le pédéraste dans le non-être, royaume des ombres,'' Katobasiléia. ''Le postulat de notre époque, c’est qu’''un jeune garçon n’est pas désirable.}}
* La plenkreska kasto, iu kasto, kiel en Hindio. Kaj la knaboj estas la netuŝeblaj.<ref>C.v., p. 32</ref>
 
**''La caste adulte, une caste, comme en Inde. Et les gosses, ce sont les intouchables.''
*{{Citaĵo|teksto=La treplenkreska junajkasto, estasiu tentaj.kasto, Ilikiel estas ankaŭen tentatajHindio. Mi neniam deŝiris nek per ruzo nek per forto eĉKaj la plejknaboj etan kison,estas la plej etan karesonnetuŝeblaj.<ref>C.v., p. 4432</ref>
|aŭtoro=|verko=|origina teksto=La caste adulte, une caste, comme en Inde. Et les gosses, ce sont les intouchables.}}
**''Les très jeunes sont tentants. Ils sont aussi tentés. Je n’ai jamais arraché ni par la ruse ni par la force le moindre baiser, la moindre caresse.''
 
*Kuŝiĝi kun knabo/ino estas hierofania sperto, bapta pruvo, sanktega aventuro.<ref>C.v., p. 75</ref>
{{Citaĵo|teksto=La tre junaj estas tentaj. Ili estas ankaŭ tentataj. Mi neniam deŝiris nek per ruzo nek per forto eĉ la plej etan kison, la plej etan kareson.<ref>C.v., p. 44</ref>
**''Coucher avec un/une enfant, c’est une expérience hiérophanique, une épreuve baptismale, une aventure sacrée.''
|aŭtoro=|verko=|origina teksto=Les très jeunes sont tentants. Ils sont aussi tentés. Je n’ai jamais arraché ni par la ruse ni par la force le moindre baiser, la moindre caresse.}}
*Kio gravas ne estas esti intelektulo, sed spiritulo kaj sensamulo. Kandela flamo, varmo de adoleska korpo, jen kio igas la vivon pasia. La ideoj, la konceptoj, estas tre akcesoraj.<ref name="Matzneff, Gabriel 1977, p. 39">Matzneff, Gabriel, ''Les passions schismatiques'', Parizo, Stock, 1977, p. 39</ref>
 
**''L’important n’est pas d’être un intellectuel, mais d’être un spirituel et un sensuel. La flamme d’un cierge, la chaleur d’un corps adolescent, voilà ce qui rend la vie passionnante. Les idées, les concepts, c’est très secondaire.''
{{Citaĵo|teksto=Kuŝiĝi kun knabo/ino estas hierofania sperto, bapta pruvo, sanktega aventuro.<ref>C.v., p. 75</ref>
* La virinoj estas faritaj tiel, kaj ni devas ĉu akcepti ilin, kiaj ili estas, ĉu decidiĝi ami nur la knabojn.<ref name="C. v., p. 58">C. v., p. 58</ref>
|aŭtoro=|verko=|origina teksto=Coucher avec un/une enfant, c’est une expérience hiérophanique, une épreuve baptismale, une aventure sacrée.}}
**''Les femmes sont ainsi faites, et nous devons soit les accepter telles qu’elles sont, soit nous résoudre à ne plus aimer que les garçons.''
 
* En turbulentaj epokoj la malobeo estas toniko pli fortiga ol la hispana vino.<ref name="C.v., pp. 108-109">C.v., pp. 108-109</ref>
{{Citaĵo|teksto=Kio gravas ne estas esti intelektulo, sed spiritulo kaj sensamulo. Kandela flamo, varmo de adoleska korpo, jen kio igas la vivon pasia. La ideoj, la konceptoj, estas tre akcesoraj.<ref name="Matzneff, Gabriel 1977, p. 39">Matzneff, Gabriel, ''Les passions schismatiques'', Parizo, Stock, 1977, p. 39</ref>
**''Dans les époques troublées la transgression est un cordial plus revigorant que le vin d’Espagne.''
|aŭtoro=|verko=|origina teksto=L’important n’est pas d’être un intellectuel, mais d’être un spirituel et un sensuel. La flamme d’un cierge, la chaleur d’un corps adolescent, voilà ce qui rend la vie passionnante. Les idées, les concepts, c’est très secondaire.}}
*Instigi la homon fordoni sin al siaj ĥaosaj impulsoj estas sklavigi lin, ja ne liberigi lin. Same, la seksa liberigo signifas iafoje la liberiĝon de la sklaveco de l' sekso. Liberiĝo ne estas sinonimo de trolibereco. En iaj kazoj, estas la abstinenco kio esprimas seksan liberiĝon.<ref>C.v., p. 123</ref>
 
**''Inciter l’homme à s’abandonner à ses pulsions chaotiques est l’asservir, et non le libérer. Aussi, la libération sexuelle signifie-t-elle parfois la libération de l’esclavage du sexe. La libération n’est pas un synonyme de la licence. Dans certains cas, c’est la continence qui exprime une libération sexuelle.''
* {{Citaĵo|teksto=La kialojvirinoj donatajestas defaritaj latiel, aĝulojkaj porni malpermesidevas alĉu laakcepti personojilin, malplikiaj ol deksesjaraj havi aman vivonili estas, similajĉu aldecidiĝi laami pruvoj prinur la ekzisto de Dio tiel ŝatataj de la skolastika teologio: ili ne sin subtenasknabojn.<ref name="C. v., p. 13958">C. v., p. 13958</ref>
|aŭtoro=|verko=|origina teksto=Les femmes sont ainsi faites, et nous devons soit les accepter telles qu’elles sont, soit nous résoudre à ne plus aimer que les garçons.}}
**''Les raisons que les grandes personnes avancent pour interdire aux moins de seize ans d’avoir une vie amoureuse sont semblables aux preuves de l’existence de Dieu chères à la théologie scolastique : elles ne tiennent pas debout.''
 
* Apogi sin sur senprestiĝigita filozofo, citi poeton falintan en forgeson, laŭdi teologon kies nomon neniu konas, estas publikigi ke oni sin sentas en komuniĝo kun ili, transdoni la flamon, efektivigi revivigon.<ref>Matzneff, Gabriel, ''Maîtres et complices'', Parizo, La Table ronde, 1999 (ISBN 2-7103-0897-5), p. 13</ref>
{{Citaĵo|teksto=En turbulentaj epokoj la malobeo estas toniko pli fortiga ol la hispana vino.<ref name="C.v., pp. 108-109">C.v., pp. 108-109</ref>
**''S'appuyer sur un philosophe décrié, citer un poète tombé dans l'oubli, faire l'éloge d'un théologien dont personne ne sait le nom, c'est publier qu'on se sent en communion avec eux, transmettre la flamme, opérer une résurrection.''
|aŭtoro=|verko=|origina teksto=Dans les époques troublées la transgression est un cordial plus revigorant que le vin d’Espagne.}}
 
{{Citaĵo|teksto=Instigi la homon fordoni sin al siaj ĥaosaj impulsoj estas sklavigi lin, ja ne liberigi lin. Same, la seksa liberigo signifas iafoje la liberiĝon de la sklaveco de l' sekso. Liberiĝo ne estas sinonimo de trolibereco. En iaj kazoj, estas la abstinenco kio esprimas seksan liberiĝon.<ref>C.v., p. 123</ref>
|aŭtoro=|verko=|origina teksto=Inciter l’homme à s’abandonner à ses pulsions chaotiques est l’asservir, et non le libérer. Aussi, la libération sexuelle signifie-t-elle parfois la libération de l’esclavage du sexe. La libération n’est pas un synonyme de la licence. Dans certains cas, c’est la continence qui exprime une libération sexuelle.}}
 
{{Citaĵo|teksto=La kialoj donataj de la aĝuloj por malpermesi al la personoj malpli ol deksesjaraj havi aman vivon estas similaj al la pruvoj pri la ekzisto de Dio tiel ŝatataj de la skolastika teologio: ili ne sin subtenas.<ref name="C.v., p. 139">C.v., p. 139</ref>
|aŭtoro=|verko=|origina teksto=Les raisons que les grandes personnes avancent pour interdire aux moins de seize ans d’avoir une vie amoureuse sont semblables aux preuves de l’existence de Dieu chères à la théologie scolastique : elles ne tiennent pas debout.}}
 
{{Citaĵo|teksto=Apogi sin sur senprestiĝigita filozofo, citi poeton falintan en forgeson, laŭdi teologon kies nomon neniu konas, estas publikigi ke oni sin sentas en komuniĝo kun ili, transdoni la flamon, efektivigi revivigon.<ref>Matzneff, Gabriel, ''Maîtres et complices'', Parizo, La Table ronde, 1999 (ISBN 2-7103-0897-5), p. 13</ref>
|aŭtoro=|verko=|origina teksto=S'appuyer sur un philosophe décrié, citer un poète tombé dans l'oubli, faire l'éloge d'un théologien dont personne ne sait le nom, c'est publier qu'on se sent en communion avec eux, transmettre la flamme, opérer une résurrection.}}
 
=== ''Les passions schismatiques'' (1976)===
*{{Citaĵo|teksto=Kio gravas ne estas esti intelektulo, sed spiritulo kaj sensamulo. Kandela flamo, varmo de adoleska korpo, jen kio igas la vivon pasia. La ideoj, la konceptoj, estas tre akcesoraj.<ref name="Matzneff, Gabriel 1977, p. 39"/>
**''|aŭtoro=|verko=|origina teksto=L’important n’est pas d’être un intellectuel, mais d’être un spirituel et un sensuel. La flamme d’un cierge, la chaleur d’un corps adolescent, voilà ce qui rend la vie passionnante. Les idées, les concepts, c’est très secondaire.''}}
* La virinoj estas faritaj tiel, kaj ni devas ĉu akcepti ilin, kiaj ili estas, ĉu decidiĝi ami nur la knabojn.<ref name="C. v., p. 58"/>
**''Les femmes sont ainsi faites, et nous devons soit les accepter telles qu’elles sont, soit nous résoudre à ne plus aimer que les garçons.''
* En turbulentaj epokoj la malobeo estas toniko pli fortiga ol la hispana vino.<ref name="C.v., pp. 108-109"/>
**''Dans les époques troublées la transgression est un cordial plus revigorant que le vin d’Espagne.''
*Mia patrujo profunda estas la ekzilo.<ref>C.v., p. 109</ref>
**''Ma patrie profonde est l’exil.''
*Kontraŭe al tio, kion diradas la idiotoj, ne la kristana fido estas subprema, sed la agnostika moralismo. Kristana socio estas socio de pekuloj, nome socio praktikanta pardonon. Ateisma socio estas socio de justuloj, nome socio ne toleranta nepekivecon. La herooj de la kristanismo estas la latrono, la publikano, la prostituitino, la perdita filo, kaj kun ili en la preĝoj antaŭantaj la komuniĝon sin komparas ĉiu ortodoksa kristano. La herooj de la ateismo estas la puritanoj rankoraj kaj glaciaj.<ref>C.v., p. 129</ref>
**''À l’encontre de ce que répètent les imbéciles, ce n’est pas la foi chrétienne qui est répressive, mais le moralisme agnostique. Une société chrétienne est une société de pécheurs, c’est-à-dire une société qui pratique le pardon. Une société athée est une société de justes, c’est-à-dire une société qui ne tolère que l’impeccabilité. Les héros du christianisme sont le larron, le publicain, la prostituée, l’enfant prodigue, et c’est à eux que dans les prières qui précèdent la communion se compare chaque chrétien orthodoxe. Les héros de l’athéisme sont des puritains haineux et glacés.''
* La kialoj donataj de la aĝuloj por malpermesi al la personoj malpli ol deksesjaraj havi aman vivon estas similaj al la pruvoj pri la ekzisto de Dio tiel ŝatataj de la skolastika teologio: ili ne sin subtenas.<ref name="C.v., p. 139"/>
**''Les raisons que les grandes personnes avancent pour interdire aux moins de seize ans d’avoir une vie amoureuse sont semblables aux preuves de l’existence de Dieu chères à la théologie scolastique : elles ne tiennent pas debout.''
*La adoleskantoj ja bezonas ami sin inter ili, sed ili ankaŭ bezonas esti amataj de aliaj plenkreskuloj krom paĉjo-panjo kaj la onklo Anatolo; ili bezonas trovi aliajn plenkreskulojn, kiuj estu vivantaj. Vivantaj, nome vekiĝantoj.<ref>C.v., p. 140</ref>
**''Les adolescents ont certes besoin de s’aimer entre eux, mais ils ont aussi besoin d’être aimés par d’autres adultes que papa-maman et l’oncle Anatole ; ils ont besoin de rencontrer des adultes qui soient des vivants. Des vivants, c’est-à-dire des éveilleurs.''
*La kontraŭuloj de la filopedio ofte parolas pri la «traŭmato», kiu provokas ĉe la adoleskantoj seksa rilato kun plenkreskulo. Al tiu malbela vorto de la medicina lingvo mi preferas tiun de komocio. Jes, mi agnoskas tion, malkovri la esprimojn de l' amo ĉe la brakoj de aĝul(in)o povas esti komocio kiam oni havas dudek aŭ kvardek jarojn. Sed kial doni al tiu belega vorto sencon pejorativan, malbonan? Ĉiu ĉefa evento en la vivo de estulo estas komocio.<ref>C.v., p. 149</ref>
**''Les adversaires de la philopédie parlent volontiers du « traumatisme » que provoque chez l’adolescent une relation sexuelle avec un adulte. À ce vilain mot de la langue médicale, je préfère celui de bouleversement. Oui, je le reconnais, découvrir les gestes de l’amour entre les bras d’un(e) aîné(e) peut être, lorsqu’on a douze ou quatorze ans, un bouleversement. Mais pourquoi donner à ce mot magnifique un sens péjoratif, négatif ? Tout événement majeur de la vie d’un être est un bouleversement.''
*Tiuj, kiuj vivas diferente, la herezulo, la bohemiulo, la artisto, estis ĉiam malbone aprobataj de la amaso: tio ne estas nova. Sed nun, kiam la planedo stretiĝas kaj uniformiĝas, la eksterordinareco iĝis krimo kaj prodaĵo.<ref>C.v., p. 156</ref>
**''Ceux qui vivent différemment, l’hérétique, le bohémien, l’artiste, ont de tous temps été mal acceptés par la masse : cela n’est pas nouveau. Mais aujourd’hui, où la planète se rétrécit, et s’uniformise, la singularité est devenue un crime, et un exploit.''
 
{{Citaĵo|teksto=La virinoj estas faritaj tiel, kaj ni devas ĉu akcepti ilin, kiaj ili estas, ĉu decidiĝi ami nur la knabojn.<ref name="C. v., p. 58"/>
=== ''Mamma, li Turchi !'' (2000)===
|aŭtoro=|verko=|origina teksto=Les femmes sont ainsi faites, et nous devons soit les accepter telles qu’elles sont, soit nous résoudre à ne plus aimer que les garçons.}}
*Kiam la socio rifuzas nin kvazaŭ leprulon kaj sian knarilon, judon kaj sian flavan stelon, nia sola armo estas la fiereco.
::– ''Lorsque la société nous rejette tel un lépreux et sa crécelle, un juif et son étoile jaune, notre seule arme est la fierté.''
 
{{Citaĵo|teksto=En turbulentaj epokoj la malobeo estas toniko pli fortiga ol la hispana vino.<ref name="C.v., pp. 108-109"/>
*El malbonaĵo ĉiam povas, neatendita, printempa, naskiĝi bonaĵo.
|aŭtoro=|verko=|origina teksto=Dans les époques troublées la transgression est un cordial plus revigorant que le vin d’Espagne.}}
::– ''D’un mal peut toujours, inattendu, printanier, naître un bien.''
 
{{Citaĵo|teksto=Mia patrujo profunda estas la ekzilo.<ref>C.v., p. 109</ref>
*Danke al Dio, la solaj filoj kiujn li estis havinta estis tiuj de la aliaj.
|aŭtoro=|verko=|origina teksto=Ma patrie profonde est l’exil.}}
::– ''Dieu merci, les seuls enfants qu’il avait eus, c’était ceux des autres.''
 
{{Citaĵo|teksto=Kontraŭe al tio, kion diradas la idiotoj, ne la kristana fido estas subprema, sed la agnostika moralismo. Kristana socio estas socio de pekuloj, nome socio praktikanta pardonon. Ateisma socio estas socio de justuloj, nome socio ne toleranta nepekivecon. La herooj de la kristanismo estas la latrono, la publikano, la prostituitino, la perdita filo, kaj kun ili en la preĝoj antaŭantaj la komuniĝon sin komparas ĉiu ortodoksa kristano. La herooj de la ateismo estas la puritanoj rankoraj kaj glaciaj.<ref>C.v., p. 129</ref>
*La kaŝiteco, la obstakloj, ne nur ne malfortigas la pasion, sed kontraŭe plifortigas, ekscitas ĝin.
|aŭtoro=|verko=|origina teksto=À l’encontre de ce que répètent les imbéciles, ce n’est pas la foi chrétienne qui est répressive, mais le moralisme agnostique. Une société chrétienne est une société de pécheurs, c’est-à-dire une société qui pratique le pardon. Une société athée est une société de justes, c’est-à-dire une société qui ne tolère que l’impeccabilité. Les héros du christianisme sont le larron, le publicain, la prostituée, l’enfant prodigue, et c’est à eux que dans les prières qui précèdent la communion se compare chaque chrétien orthodoxe. Les héros de l’athéisme sont des puritains haineux et glacés.}}
::– ''La clandestinité, les obstacles, non seulement n’affaiblissent pas la passion, mais au contraire la corroborent, la chauffent à blanc.''
 
{{Citaĵo|teksto=La kialoj donataj de la aĝuloj por malpermesi al la personoj malpli ol deksesjaraj havi aman vivon estas similaj al la pruvoj pri la ekzisto de Dio tiel ŝatataj de la skolastika teologio: ili ne sin subtenas.<ref name="C.v., p. 139"/>
*La amantoj de la juneco formas sekretan socion kies membroj ne bezonas insignojn kaj interkonsentitajn gestojn por rekoni sin unu la aliajn.
|aŭtoro=|verko=|origina teksto=Les raisons que les grandes personnes avancent pour interdire aux moins de seize ans d’avoir une vie amoureuse sont semblables aux preuves de l’existence de Dieu chères à la théologie scolastique: elles ne tiennent pas debout.}}
::– ''Les amoureux de la jeunesse forment une société secrète dont les membres n’ont pas besoin d’insignes ni de gestes convenus pour se reconnaître.''
 
{{Citaĵo|teksto=La adoleskantoj ja bezonas ami sin inter ili, sed ili ankaŭ bezonas esti amataj de aliaj plenkreskuloj krom paĉjo-panjo kaj la onklo Anatolo; ili bezonas trovi aliajn plenkreskulojn, kiuj estu vivantaj. Vivantaj, nome vekiĝantoj.<ref>C.v., p. 140</ref>
=== ''Séraphin, c’est la fin !'' (2013)===
|aŭtoro=|verko=|origina teksto=Les adolescents ont certes besoin de s’aimer entre eux, mais ils ont aussi besoin d’être aimés par d’autres adultes que papa-maman et l’oncle Anatole; ils ont besoin de rencontrer des adultes qui soient des vivants. Des vivants, c’est-à-dire des éveilleurs.}}
* Amo kaj beleco estas la homaj nomoj de Dio, nia sola respondo al la malespero kaj al la morto, nia decida venko super la infero.
::– ''L’amour et la beauté sont les noms humains de Dieu, notre unique réponse au désespoir et à la mort, notre décisive victoire sur l’enfer.''
:::<div style="font-size:10pt">«Un message philocalique» (9 de januaro 1981), p. 62.</div
 
{{Citaĵo|teksto=La kontraŭuloj de la filopedio ofte parolas pri la «traŭmato», kiu provokas ĉe la adoleskantoj seksa rilato kun plenkreskulo. Al tiu malbela vorto de la medicina lingvo mi preferas tiun de komocio. Jes, mi agnoskas tion, malkovri la esprimojn de l' amo ĉe la brakoj de aĝul(in)o povas esti komocio kiam oni havas dudek aŭ kvardek jarojn. Sed kial doni al tiu belega vorto sencon pejorativan, malbonan? Ĉiu ĉefa evento en la vivo de estulo estas komocio.<ref>C.v., p. 149</ref>
* Por ke oni vin komprenu, vi devas paroli la saman lingvon, kiel viaj aŭskultantoj aŭ legantoj. Nu, kiun komunan lingvon vi havas kun socio kiu, kiam vi parolas al ĝi pri la amoj de Byron, vin respondas kun la krimoj de Dutroux? Je tia grado de stulteco kaj malbonfido, la sola prudenta sinteno estas silenti.
|aŭtoro=|verko=|origina teksto=Les adversaires de la philopédie parlent volontiers du « traumatisme » que provoque chez l’adolescent une relation sexuelle avec un adulte. À ce vilain mot de la langue médicale, je préfère celui de bouleversement. Oui, je le reconnais, découvrir les gestes de l’amour entre les bras d’un(e) aîné(e) peut être, lorsqu’on a douze ou quatorze ans, un bouleversement. Mais pourquoi donner à ce mot magnifique un sens péjoratif, négatif ? Tout événement majeur de la vie d’un être est un bouleversement.}}
::– ''Pour que vous soyez entendu, vous devez parler la même langue que ceux qui vous écoutent ou qui vous lisent. Or, quelle langue commune avez-vous avec une société qui, lorsque vous lui parlez des amours de Byron, vous rétorque les crimes de Dutroux ? À un tel degré de bêtise et de mauvaise foi, la seule attitude raisonnable est le silence''.
:::<div style="font-size:10pt">«À propos du viol» (13 de decembro 2007), p. 93-94.</div>
 
{{Citaĵo|teksto=Tiuj, kiuj vivas diferente, la herezulo, la bohemiulo, la artisto, estis ĉiam malbone aprobataj de la amaso: tio ne estas nova. Sed nun, kiam la planedo stretiĝas kaj uniformiĝas, la eksterordinareco iĝis krimo kaj prodaĵo.<ref>C.v., p. 156</ref>
* Dekkvar jaroj estas la aĝo, kiun mi mem havis, kiam mi estis konkerita, allogita, inicita en la plezuroj de l' amo, malvirgigita, «seksperfortita» ja dirus la Kriminala kodo, de la pliaĝa fratino de unu el miaj kamaradoj. Ŝi estis multe pli aĝa ol mi, tre bela, tre sensuala, tre milda. Pri tiu unua sperto mi havas tenerajn kaj ĉarmajn memorojn.
|aŭtoro=|verko=|origina teksto=Ceux qui vivent différemment, l’hérétique, le bohémien, l’artiste, ont de tous temps été mal acceptés par la masse: cela n’est pas nouveau. Mais aujourd’hui, où la planète se rétrécit, et s’uniformise, la singularité est devenue un crime, et un exploit.}}
::– ''Quatorze ans, c’est l’âge que j’avais moi-même, lorsque je fus dragué, séduit, initié aux plaisirs de l’amour, dévirginisé, « violé » dirait le code pénal, par la sœur aînée d’un de mes camarades. Elle était beaucoup plus âgée que moi, très jolie, très sensuelle, très douce. Je garde de cette première expérience un souvenir tendre, enchanteur.''
:::<div style="font-size:10pt">«À propos du viol» (13 de decembro 2007), p. 94.</div>
 
=== ''Mamma, li Turchi!'' (2000)===
* Iam la vento ŝanĝos direkton, la homoj estos lacaj, ke la Ŝtato, la Justico kaj la polico diktu al ili, kion ili devas pensi, verki, fumi, manĝi, ami (kaj precipe ''kion ili ne devas'' pensi, verki, fumi, manĝi, ami), kaj leviĝos kontraŭ tiu faŝismo de la sano kaj virto, kiu dominas nin, kiu volas regi nian vivon […].
{{Citaĵo|teksto=Kiam la socio rifuzas nin kvazaŭ leprulon kaj sian knarilon, judon kaj sian flavan stelon, nia sola armo estas la fiereco.
::– ''Un jour le vent tournera, les gens seront las de se voir dicter par l’État, la Justice et la police ce qu’ils doivent penser, écrire, fumer, manger, aimer (et surtout'' ce qu’ils ne doivent pas ''penser, écrire, fumer, manger, aimer), ils se dresseront contre ce fascisme de la santé et de la vertu qui nous surplombe, prétend régenter nos vies […].''
|aŭtoro=|verko=|origina teksto=– Lorsque la société nous rejette tel un lépreux et sa crécelle, un juif et son étoile jaune, notre seule arme est la fierté.}}
:::<div style="font-size:10pt">«René Schérer, éveilleur» (2011), p. 197.</div>
 
{{Citaĵo|teksto=El malbonaĵo ĉiam povas, neatendita, printempa, naskiĝi bonaĵo.
|aŭtoro=|verko=|origina teksto=– D’un mal peut toujours, inattendu, printanier, naître un bien.}}
 
{{Citaĵo|teksto=Danke al Dio, la solaj filoj kiujn li estis havinta estis tiuj de la aliaj.
|aŭtoro=|verko=|origina teksto=– Dieu merci, les seuls enfants qu’il avait eus, c’était ceux des autres.}}
 
{{Citaĵo|teksto=La kaŝiteco, la obstakloj, ne nur ne malfortigas la pasion, sed kontraŭe plifortigas, ekscitas ĝin.
|aŭtoro=|verko=|origina teksto=– ''La clandestinité, les obstacles, non seulement n’affaiblissent pas la passion, mais au contraire la corroborent, la chauffent à blanc.}}
 
{{Citaĵo|teksto=La amantoj de la juneco formas sekretan socion kies membroj ne bezonas insignojn kaj interkonsentitajn gestojn por rekoni sin unu la aliajn.
|aŭtoro=|verko=|origina teksto=– Les amoureux de la jeunesse forment une société secrète dont les membres n’ont pas besoin d’insignes ni de gestes convenus pour se reconnaître.}}
 
=== ''Séraphin, c’est la fin!'' (2013)===
{{Citaĵo|teksto=Amo kaj beleco estas la homaj nomoj de Dio, nia sola respondo al la malespero kaj al la morto, nia decida venko super la infero.
|aŭtoro=|verko=«Un message philocalique» (9 de januaro 1981), p. 62.|origina teksto=– L’amour et la beauté sont les noms humains de Dieu, notre unique réponse au désespoir et à la mort, notre décisive victoire sur l’enfer.}}
 
{{Citaĵo|teksto=Por ke oni vin komprenu, vi devas paroli la saman lingvon, kiel viaj aŭskultantoj aŭ legantoj. Nu, kiun komunan lingvon vi havas kun socio kiu, kiam vi parolas al ĝi pri la amoj de Byron, vin respondas kun la krimoj de Dutroux? Je tia grado de stulteco kaj malbonfido, la sola prudenta sinteno estas silenti.
|aŭtoro=|verko=«À propos du viol» (13 de decembro 2007), p. 93-94.|origina teksto=– Pour que vous soyez entendu, vous devez parler la même langue que ceux qui vous écoutent ou qui vous lisent. Or, quelle langue commune avez-vous avec une société qui, lorsque vous lui parlez des amours de Byron, vous rétorque les crimes de Dutroux ? À un tel degré de bêtise et de mauvaise foi, la seule attitude raisonnable est le silence.}}
 
{{Citaĵo|teksto=Dekkvar jaroj estas la aĝo, kiun mi mem havis, kiam mi estis konkerita, allogita, inicita en la plezuroj de l' amo, malvirgigita, «seksperfortita» ja dirus la Kriminala kodo, de la pliaĝa fratino de unu el miaj kamaradoj. Ŝi estis multe pli aĝa ol mi, tre bela, tre sensuala, tre milda. Pri tiu unua sperto mi havas tenerajn kaj ĉarmajn memorojn.
|aŭtoro=|verko=«À propos du viol» (13 de decembro 2007), p. 94.|origina teksto=– Quatorze ans, c’est l’âge que j’avais moi-même, lorsque je fus dragué, séduit, initié aux plaisirs de l’amour, dévirginisé, « violé » dirait le code pénal, par la sœur aînée d’un de mes camarades. Elle était beaucoup plus âgée que moi, très jolie, très sensuelle, très douce. Je garde de cette première expérience un souvenir tendre, enchanteur.}}
 
{{Citaĵo|teksto=Iam la vento ŝanĝos direkton, la homoj estos lacaj, ke la Ŝtato, la Justico kaj la polico diktu al ili, kion ili devas pensi, verki, fumi, manĝi, ami (kaj precipe ''kion ili ne devas'' pensi, verki, fumi, manĝi, ami), kaj leviĝos kontraŭ tiu faŝismo de la sano kaj virto, kiu dominas nin, kiu volas regi nian vivon [...].
|aŭtoro=|verko=«René Schérer, éveilleur» (2011), p. 197.|origina teksto=– Un jour le vent tournera, les gens seront las de se voir dicter par l’État, la Justice et la police ce qu’ils doivent penser, écrire, fumer, manger, aimer (et surtout'' ce qu’ils ne doivent pas ''penser, écrire, fumer, manger, aimer), ils se dresseront contre ce fascisme de la santé et de la vertu qui nous surplombe, prétend régenter nos vies [...].}}
 
=== Artikoloj ===
*{{Citaĵo|teksto=Sur la Tero, la du solaj misteroj kiuj permesas al ni percepti efemere, kio povas esti la vizaĝo de Dio, estas amo kaj beleco.<ref>Matzneff, Gabriel, «Gabriel Matzneff, “Panis Angelicus”», ''Le Point'', 20 de aŭgusto 2013</ref>
**''|aŭtoro=|verko=|origina teksto=Sur cette Terre, les deux seuls mystères qui nous permettent de percevoir, fugitivement, ce que peut être le visage de Dieu sont l’amour et la beauté.''}}
 
{{Referencoj}}
 
{{DEFAŬLTORDIGO:Matzneff, Gabriel}}
[[Kategorio:Aŭtoroj laŭ nomoj]]
[[Kategorio:Francoj]]
[[Kategorio:Verkistoj]]
[[Kategorio:Aŭtoroj laŭ nomojRomanistoj]]
[[Kategorio:Eseistoj]]
[[Kategorio:Novelistoj]]
[[Kategorio:Poetoj]]
Elŝutita el "https://eo.wikiquote.org/wiki/Gabriel_Matzneff"