José Bento Monteiro Lobato: Malsamoj inter versioj

Enhavo forigita Enhavo aldonita
e plibonigadeto per AWB
vikiigo + ŝablonoj
 
Linio 1:
{{Aŭtoro|nomo=José Bento Monteiro Lobato|koloro=|dosiero=|vikipedio=José Bento Monteiro Lobato|komunejo=|komunejokat=|vikifontaro=|vikinovaĵoj=}}
{{wikipedia}}
'''[[w:José Bento Monteiro Lobato|José Renato MONTEIRO LOBATO]]''', brazila verkisto kaj eldonisto, naskiĝis en la 18-a de januaro de 1882 en bieno de municipo Taubaté, San-Paŭlio kaj mortis je 4:00 h en la 4-a de julio de 1948.
----
*Iam mi faros librojn en kiuj niaj infanoj povos loĝi;
*Lando fariĝas el homoj kaj libroj;
*Ni devas esti ni mem (...) Esti la kometa nukleo, ne la kometa hararo. Antaŭi vicon, ne sekvi ĝin.
*Mia nuna plano estas nur unu: provizi feron kaj nafton al Brazilo.
*La [[historio]] fare de historiistoj, kronita de akademioj, montras al ni nur la vizitĉambro de la popoloj. (...) Tamen la memoraĵoj estas la alkovo, la pantofloj, la pispoto, la servista ĉambro, la manĝoĉambro, la latrino, la korto (...) de la homaro.
*Mi pasigis en ĉi tiu prizono, Generalo, neforgeseblajn tagojn, pri kiuj kun granda resopiro mi memoros. Mi havis la okazon observi, ke la plej multaj arestitoj estas homoj kun pli pura kaj nobla animo ol multaj altcelaj homoj libere vivantaj.
*Estas du manieroj [[verkado|verki]]. Ĉu verki kun la celo ne malplaĉi aŭ ŝoki iun ajn (...), ĉu sentime diri kion oni pensas, kia ajn estu la rezulto, kio ajn okazu: aresto, pendumo, ekzilo.
*Esence mi ne estas beletristo, mi estas pentristo. Mi naskiĝis pentristo, sed ĉar mi neniam serioze uzis penikojn, mi enhavis, sen ia antaŭpenso, tiun literaturan derivaĵon, kaj nenion alian mi faras ol pentri per vortoj.
*Post kiam mi vidis min kondamnita al sesmonata aresto kaj troviĝis en arestejo de murdistoj kaj rabistoj nur pro tio, ke mi tro obstinis provizi nafton al mia lando, mi mortis je granda parto de mia animo.
*Mi opinias la homan estaĵon multe pli interesa en sia [[infaneco|infanperiodo]] ol post kiam ĝi fariĝas idiote adolta.
*Futurismo, kubismo, impresionismo kaj ''tuti quanti'' estas nenio alia ol pliaj branĉoj de la karikatura arto.
*La naturo kreis la senfinan tapiŝon, kiu kovras la tersufacon. Ene de tapiŝo respekte vivas ĉiuj bestoj. Neniu ĝin detruas, neniu ĝin rodas, krom la homo.
*La maniero kontraŭbatali [[ideo]]n estas lanĉi al ĝi pli bonan ideon.
*Neniam en la mondo, kuglo mortigis ideon.
*Ĉar por la homo la "taŭga" klimato estas ununura: tiu de la [[libereco]]. Nur en tiu klimato, la homo fariĝas feliĉa kaj harmonie prosperas. Kiam ŝanĝigas la klimato kaj malaperas la libereco, estiĝas la malĝojo, la aflikto kaj la dekadenco.
*Tio, kio malplej timigas min estas la estonto.
 
== Citaĵoj ==
{{DEFAULTSORT:Monteiro Lobato,José Bento}}
*{{Citaĵo|teksto=Iam mi faros librojn[[libro]]jn en kiuj niaj infanoj povos loĝi;|aŭtoro=|verko=|origina teksto=}}
 
{{Citaĵo|teksto=[[Lando]] fariĝas el homoj kaj libroj;|aŭtoro=|verko=|origina teksto=}}
 
*{{Citaĵo|teksto=Ni devas esti ni mem (...) Esti la kometa nukleo, ne la kometa hararo. Antaŭi vicon, ne sekvi ĝin.|aŭtoro=|verko=|origina teksto=}}
 
*{{Citaĵo|teksto=Mia nuna [[plano]] estas nur unu: provizi feron kaj nafton al [[Brazilo]].|aŭtoro=|verko=|origina teksto=}}
 
*{{Citaĵo|teksto=La [[historio]] fare de historiistoj, kronita de akademioj, montras al ni nur la vizitĉambro de la popoloj. (...) Tamen la memoraĵoj estas la alkovo, la pantofloj, la pispoto, la servista ĉambro, la manĝoĉambro, la latrino, la korto (...) de la homaro.|aŭtoro=|verko=|origina teksto=}}
 
*{{Citaĵo|teksto=Mi pasigis en ĉi tiu prizono, [[Generalo]], neforgeseblajn tagojn, pri kiuj kun granda resopiro mi memoros[[memoro]]s. Mi havis la okazon observi, ke la plej multaj arestitoj estas homoj kun pli pura kaj nobla animo ol multaj altcelaj homoj libere vivantaj.|aŭtoro=|verko=|origina teksto=}}
 
*{{Citaĵo|teksto=Estas du manieroj [[verkado|verki]]. Ĉu verki kun la celo ne malplaĉi aŭ ŝoki iun ajn (...), ĉu sentime diri kion oni pensas, kia ajn estu la rezulto, kio ajn okazu: aresto, pendumo, ekzilo.|aŭtoro=|verko=|origina teksto=}}
 
*{{Citaĵo|teksto=Esence mi ne estas beletristo, mi estas [[pentristo]]. Mi naskiĝis pentristo, sed ĉar mi neniam serioze uzis penikojn, mi enhavis, sen ia antaŭpenso, tiun literaturan derivaĵon, kaj nenion alian mi faras ol pentri per vortoj[[vorto]]j.|aŭtoro=|verko=|origina teksto=}}
 
*{{Citaĵo|teksto=Post kiam mi vidis min kondamnita al sesmonata aresto kaj troviĝis en arestejo de murdistoj kaj rabistoj nur pro tio, ke mi tro obstinis provizi nafton al mia lando, mi mortis je granda parto de mia [[animo]].|aŭtoro=|verko=|origina teksto=}}
 
*{{Citaĵo|teksto=Mi opinias la homan estaĵon multe pli interesa en sia [[infaneco|infanperiodo]] ol post kiam ĝi fariĝas idiote adolta.|aŭtoro=|verko=|origina teksto=}}
 
*{{Citaĵo|teksto=Futurismo, kubismo, impresionismo kaj ''tuti quanti'' estas nenio alia ol pliaj branĉoj de la karikatura [[arto]].|aŭtoro=|verko=|origina teksto=}}
 
*{{Citaĵo|teksto=La [[naturo]] kreis la senfinan tapiŝon, kiu kovras la tersufacon. Ene de tapiŝo respekte vivas ĉiuj bestoj[[besto]]j. Neniu ĝin detruas, neniu ĝin rodas, krom la homo.|aŭtoro=|verko=|origina teksto=}}
 
*{{Citaĵo|teksto=La maniero kontraŭbatali [[ideo]]n estas lanĉi al ĝi pli bonan ideon[[ideo]]n.|aŭtoro=|verko=|origina teksto=}}
 
{{Citaĵo|teksto=Neniam en la mondo, kuglo [[Mortigo|mortigis]] [[ideo]]n.|aŭtoro=|verko=|origina teksto=}}
 
*{{Citaĵo|teksto=Ĉar por la homo la "taŭga" [[klimato]] estas ununura: tiu de la [[libereco]]. Nur en tiu klimato, la homo fariĝas feliĉa kaj harmonie prosperas. Kiam ŝanĝigas la klimato kaj malaperas la libereco, estiĝas la malĝojo, la aflikto kaj la dekadenco.|aŭtoro=|verko=|origina teksto=}}
 
*{{Citaĵo|teksto=Tio, kio malplej timigas min estas la [[estonto]].|aŭtoro=|verko=|origina teksto=}}
 
{{wikipedia}}
{{DEFAULTSORTDEFAŬLTORDIGO:Monteiro Lobato,José Bento}}
[[Kategorio:Aŭtoroj laŭ nomoj]]
[[Kategorio:Verkistoj]]
[[Kategorio:Brazilanoj]]
[[Kategorio:Eldonistoj]]