Egoismo: Malsamoj inter versioj
Enhavo forigita Enhavo aldonita
RG72 (diskuto | kontribuoj) Neniu resumo de redakto |
RG72 (diskuto | kontribuoj) |
||
Linio 12:
== Erich Fromm ==
=== Fuĝo for de libereco [1941] ===
{{Citaĵo
|teksto = Egoismo estas ne [[amo]] al si mem, sed ĝia rekta kontraŭo. Egoismo estas speco de [[avideco]] kaj, kiel ĉia avideco, ĝi inkluzivas nesatigeblecon, sekve de kiu vera kontentigo estas principe neatingebla. Avideco estas senfunda, elĉerpanta [[homo]]n puto; la homo malŝparas sin en senfinaj klopodoj kontentigi tian bezonon, kia neniam estas kontentigita. Atenta observado montras, ke egoisto, kvankam li ĉiam pene okupiĝas pri si mem, neniam estas kontenta. Li ĉiam estas maltrankvila, lin ĉiam pelas [[timo]] ie ion ne ricevi, ion perdi, de io seniĝi; li plenas je brulanta [[envio]] al ĉiu, kiu ekhavis pli. Se rigardi lin eĉ pli proksime, ekrigardi dinamikon de [[subkonscio]], ni trovos, ke la homo de tia tipo estas tute ne kontenta pri si mem, ke profunde de sia [[animo]] li malamas sin.
|aŭtoro = [[Erich Fromm]]
|verko = Fuĝo for de libereco [1941]
|origina teksto =
}}
{{Citaĵo
|teksto =
“[[Persono]]”, kies interesojn celas nuntema [[homo]], estas socia “[[mio]]”; tiu ĉi “persono” konsistas ĉefe el [[rolo]], prenita de [[individuo]] por si, kaj efektive estas nura subjektiva kamuflaĵo de lia objektiva socia funkcio. Nuntempa egoismo estas avideco, devenanta el frustriĝo de vera persono kaj direktita je fortiĝo de la persono socia. Por la nuntempa homo ŝajnas karaktera la plej alta grado de fortiĝo de la persono mem; efektive lia tuteca persono estas malfortiĝinta, reduktita al nur unu segmento de la tuto — al [[intelekto]] kaj voloforto dum ĉiuj aliaj komponantoj de lia persono estas tute fortranĉitaj.
|aŭtoro = [[Erich Fromm]]
|verko = Fuĝo for de libereco [1941]
|origina teksto =
}}
=== La sana socio [1955] ===
{{Citaĵo
| |||