Viktimo: Malsamoj inter versioj
Enhavo forigita Enhavo aldonita
e plibonigadeto per AWB |
RG72 (diskuto | kontribuoj) Neniu resumo de redakto |
||
Linio 1:
{{Temo
*Ekzistas ja [[laboristo]]j, kies sola aspiro estas fariĝi siavice [[ekspluatisto]]j. Ili tute ne deziras la aliigon de la nuna maljusta socisistemo, kies '''viktimo'''j ili estas, sed nur sian transklasiĝon.▼
| nomo = Viktimo
**[[Vortoj de Kamarado E. Lanti]] p. 80▼
| koloro =
**[[Eŭgeno Lanti]]▼
| dosiero =
| vikipedio = Viktimo
| komunejo =
| komunejokat =
| vikivortaro = viktimo
| vikinovaĵoj =
}}
'''Viktimo''' [[persono]], [[Sufero|suferanta]] aŭ [[Mortinto|mortinta]] en strebado al ia celo aŭ rezulte de okazaĵoj.
{{Citaĵo
|teksto = La persekutanta [[amaso]] estiĝas vide al rapide atingebla [[celo]]. Celo estas la [[murdo]] kaj estas konate kiu estos murdita. La viktimo estas konata, klare difinita, proksima. La amaso sin ĵetas kontraŭ ĝi kun tia decidemo, ke delogi ĝin ne eblas. Por ke estiĝu la persekutanta amaso sufiĉas laŭte deklari, ke tiu ĉi devas morti.
|aŭtoro = [[Elias Canetti]]
|verko = Amaso kaj potenco [1960]
|origina teksto =
}}
{{Citaĵo
|teksto = Koncentriĝo je la [[murdo]] estas tre speciala travivaĵo, kun nenio komparebla laŭ intenseco. Ĉiu penas proksimiĝi al la viktimo kaj bati. Se li mem ne povas atingi, necesas almenaŭ vidi kiel batas la aliaj. Ĉiuj [[mano]]j kvazaŭ apartenas al unu [[korpo]]… Viktimo estas la [[celo]] kaj punkto de plej granda denseco: ĝi kunligas [[ag]]ojn de la tuta [[grup]]o.
|aŭtoro = [[Elias Canetti]]
|verko = Amaso kaj potenco [1960]
|origina teksto =
}}
{{Citaĵo
|teksto = Grava [[kaŭzo]] de rapida kresko de la persekutanta [[amaso]] estas [[sekureco]] de la entrepreno. Ĝi estas sekura, ĉar flanke de la amaso troviĝas la dominado. La viktimo forkuras aŭ estas ligita, ĝi ne povas eĉ defendi sin, en sendefendeco ĝi estas nome la viktimo, destinita por [[ofero]]. Pro ĝia [[morto]] respondecos neniu. Libera [[murdo]] estas kvazaŭ rekompenco pro ĉiuj tiuj murdoj, je kiuj la [[homo]] devis rezigni pro la [[timo]] de [[puno]]. Al la [[tento]] de sekura, permesita aŭ eĉ rekomendita, kundividita kun aliaj murdo, plejparto de la homoj ne povas rezisti. Gravas ankaŭ ke [[minaco]] de la morto, konstante pendanta super la homo, kvankam ne konsciata senĉese, naskas bezonon transigi la morton al alia. Tiun bezonon kontentigas la persekutanta amaso.
|aŭtoro = [[Elias Canetti]]
|verko = Amaso kaj potenco [1960]
|origina teksto =
}}
{{Citaĵo
|teksto = Post [[ekzekuto]] la [[amaso]] eĉ pli ol iam ajn sentas [[timo]]n de la [[morto]]. Ĝi disfalas kaj disiĝas, kvazaŭ [[Paniko|panike]] forkurante. Ju pli grava estis la viktimo, des pli granda estas la timo, trafanta la amason. Ĝi povas konserviĝi nur se ekzekutoj sekvos seninterrompe unu la alian.
|aŭtoro = [[Elias Canetti]]
|verko = Amaso kaj potenco [1960]
|origina teksto =
}}
{{Citaĵo
|teksto = Disfalo de la persekutanta [[amaso]], eksterminta sian viktimon, okazas speciale rapide. Tion bone konas [[reganto]]j, kies [[potenco]] estas [[Minaco|minacata]]. Ili ĵetas al la amaso viktimon por haltigi ĝian kreskon. Multaj [[Politiko|politikaj]] [[ekzekuto]]j estis faritaj sole por tiu ĉi [[celo]]. Aliflanke [[gvidanto]]j de la [[Radikalismo|radikala]]j [[partio]]j ofte ne [[Kompreno|komprenas]], ke, atinginte sian celon, publike ekzekutinte [[Danĝero|danĝeran]] [[malamiko]]n, ili ofte damaĝas pli sin mem ol la malamkian partion.
|aŭtoro = [[Elias Canetti]]
|verko = Amaso kaj potenco [1960]
|origina teksto =
}}
{{Citaĵo
|teksto = Post ŝteliro kaj salto… sekvas la unua ''[[tuŝo]]''. Tio estas verŝajne la plej [[Teruro|terura]] por la viktimo momento…
|aŭtoro = [[Elias Canetti]]
|verko = Amaso kaj potenco [1960]
|origina teksto =
}}
{{Citaĵo
|teksto = La [[rido]] estas konsiderata [[Vulgareco|vulgara]], ĉar ĉe tio larĝe malfermiĝas la [[buŝo]] kaj montriĝas la [[dento]]j. Evidente ĝi devenas de [[ĝojo]] pro [[ĉasado]] de [[predo]] aŭ [[manĝaĵo]], kiu ŝajnas senduba. Falinta [[homo]] memorigas al la alia [[besto]]n, kiun tiu ĉasis kaj kiun li logis al [[kaptilo]]. La falo, kaŭzanta ridon, memorigas pri senhelpeco de la viktimo: se oni volas, la falinton eblas trakti kiel viktimon.
|aŭtoro = [[Elias Canetti]]
|verko = Amaso kaj potenco [1960]
|origina teksto =
}}
{{Citaĵo
|teksto = Tio estas siaspeca [[Sklaveco|sklava]] juko — strebo ektrovi sin en povega [[stomako]]. Estas nekonate kio okazos, estas nekonate kiam, tamen dezirindas esti la unua ĉe la enirejo al la [[infero]]. La [[homo]] fidele vivas en [[timo]] kaj en [[espero]] iĝi la elektita viktimo.
|aŭtoro = [[Elias Canetti]]
|verko = Amaso kaj potenco [1960]
|origina teksto =
}}
{{Citaĵo
|teksto = La [[fuĝo]] estas la sola kaj lasta instanco, al kiu eblas apelacii kontraŭ la mort[[kondamno]]. Roro de [[leono]], elirinta por [[Ĉasado|ĉasi]], estas efektive la mortkondamno; tio estas la ''sola'' sono de ĝia [[lingvo]], komprenebla por ĉiuj ĝiaj viktimoj, kaj povas esti ke tiu [[kompreno]] estas la sola komuna, kion ili havas. La plej antikva [[ordono]] — tiu, kiu estis farita oble pli frue ol sur la [[Tero]] aperis la [[homo]] — estas la mortkondamno, instiginta la viktimon al fuĝo.
|aŭtoro = [[Elias Canetti]]
|verko = Amaso kaj potenco [1960]
|origina teksto =
}}
{{Citaĵo
▲
|origina teksto =
}}
== Vidu ankaŭ ==
* [[Krimulo]]
[[Kategorio:Socio]]
[[Kategorio:Biologio]]
[[Kategorio:Perforto]]
| |||