Patrino: Malsamoj inter versioj
Enhavo forigita Enhavo aldonita
RG72 (diskuto | kontribuoj) Neniu resumo de redakto |
RG72 (diskuto | kontribuoj) Neniu resumo de redakto |
||
Linio 1:
{{Temo
|
|
|
|
|
| komunejokat =
| vikivortaro = patrino
| vikinovaĵoj =
}}
'''Patrino''' estas naskintino de ido.
{{citaĵo|Pli zorgas [[unu]] patrino pri [[dek]] infanoj, ol [[dek]] infanoj pri [[unu]] patrino.|verko=[[Zamenhofa proverbaro]]}}
{{citaĵo| Hejma dometo estas kiel patrineto.|verko=[[Zamenhofa proverbaro]]}}
{{Citaĵo
|teksto = Patrino estas tiu, kiu donas kiel [[nutraĵo]]n propran [[korpo]]n. Ŝi nutras la [[bebo]]n en si kaj poste donas al li sian [[lakto]]n.
|aŭtoro = [[Elias Canetti]]
|verko = Amaso kaj potenco [1960]
|origina teksto =
}}
{{Citaĵo
|teksto = La ellaborita ĉi tie [[imago]] pri la [[digestado]] kiel la centra procezo de la [[potenco]] estas ĝusta ankaŭ rilate la patrinon; nur ĉe ŝi tiu ĉi procezo distribuiĝas je pli ol unu [[korpo]], kaj tiu fakto, ke nova korpo pri kies [[nutrado]] ŝi zorgas, estas apartigita de ŝia propra, nur donas al la procezo entute klarecon kaj videblecon. La potenco de la patrino super la [[bebo]] en la fruaj etapoj de lia evoluo estas absoluta kaj ne nur pro tio, ke de ŝi komplete dependas lia [[vivo]], sed ankaŭ ĉar ŝi sentas fortegan [[deziro]]n senĉese uzi tiun potencon. Koncentriĝo de la strebo domini je tiom eta estaĵo donas al ŝi [[sento]]n de superpotenco, kiu eblas en neniu el la aliaj normalaj interpersonaj [[Homo|homaj]] rilatoj.
|aŭtoro = [[Elias Canetti]]
|verko = Amaso kaj potenco [1960]
|origina teksto =
}}
{{Citaĵo
|teksto = Por la patrino la [[bebo]] kunigas en si ecojn de la [[planto]] kaj la [[besto]]… La bebo kreskas kiel [[grajno]] sub la [[mano]]j de la patrino, kiel hejma besto li plenumas tion, kion ŝi [[Ordono|ordonas]]… Ne ekzstas pli intensa formo de la [[potenco]].
|aŭtoro = [[Elias Canetti]]
|verko = Amaso kaj potenco [1960]
|origina teksto =
}}
{{Citaĵo|teksto="[[Patro]]" kaj "panjo" — tiuj du vortoj estas por la infano kvazaŭ pratipo de ĉiuj dualismoj kaj ĉiuj simetrioj. Antaŭ la homido komprenos ke en la mondo estas [[nokto]] kaj [[tago]], [[fajro]] kaj [[akvo]], blanko kaj nigro, malsupro kaj supro, [[morto]] kaj [[vivo]], li propraokule vidas, ke la mondo estas dividita je du partoj — patro kaj panjo.
|