Mortinto: Malsamoj inter versioj

Enhavo forigita Enhavo aldonita
RG72 (diskuto | kontribuoj)
Neniu resumo de redakto
RG72 (diskuto | kontribuoj)
Neniu resumo de redakto
Linio 1:
{{Temo
| koloronomo = lightblueMortinto
| dosierokoloro =
| vikipediodosiero = Mortinto
| komunejovikipedio = Mortinto
| komunejo =
| vikivortaro = mortinto
| komunejokat =
| vikivortaro = mortinto
| vikinovaĵoj =
}}
'''Mortinto''' estas [[Morto|morta]] [[persono]].
 
{{citaĵo| Ne mankas tombo por mortinto nek pano por vivanto.|verko=[[Zamenhofa proverbaro]]}}
 
{{citaĵo| Ĉiuj enterigitoj estas plenaj de meritoj.|verko=[[Zamenhofa proverbaro]]}}
 
{{Citaĵo
|teksto = La [[vorto]] gairm signifas “[[krio]], batalkrio”, kaj sluagh-gairm estas batalkrio de la mortintoj. El tio poste formiĝis la vorto slogan, signifanta “frapfrazo, devizo”. Nomo de la batalkrio de niaj [[Nuntempo|nuntempaj]] [[amaso]]j devenas de la batalkrio de la mortaj batalantoj de la [[Skota Altlando]].
|aŭtoro = [[Elias Canetti]]
|verko = Amaso kaj potenco [1960]
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = …per [[imago]]j de nevideblaj [[amaso]]j plenas la [[konscio]] de la [[kredanto]]j. Ĉu temas pri la mortintoj aŭ [[sanktulo]]j, ili ĉiam estas imagataj kiel grandaj, dense kunpremitaj grupoj. Oni povas eĉ diri, ke la [[religio]]j ''komenciĝas'' de tiuj nevideblaj amasoj.
|aŭtoro = [[Elias Canetti]]
|verko = Amaso kaj potenco [1960]
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = Ĉe multaj [[popolo]]j la [[amaso]] de la mortintoj estas rezervujo, el kiu estas prenataj [[animo]]j por la [[novnaskito]]j, do de la mortintoj dependas, ĉu la [[virino]]j havos la [[infano]]jn.
|aŭtoro = [[Elias Canetti]]
|verko = Amaso kaj potenco [1960]
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = [pri la [[milito]]] …ĉiu flanko deziras iĝi pli granda [[amaso]] de la vivantoj. La [[malamiko]] ja estu pli granda amaso de la mortintoj… la milito ne estas vera milito, se ĝia [[celo]] ne konsistas unuavice en amasigo de la malamikaj [[kadavro]]j.
|aŭtoro = [[Elias Canetti]]
|verko = Amaso kaj potenco [1960]
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = [pri la priploranta [[grego]] en [[Indianoj|indiana]] [[tribo]]] Kiam iĝas klare, ke la [[homo]] [[morto]]s, la [[ploro]] jam estas nedetenebla. La grego ekfuriozas: ĝi longe atendis tiun [[ebleco]]n kaj nun ne [[permeso]]s al sia [[viktimo]] forgliti. Nekutima [[povo]], kun kiu ĝi atakas la [[objekto]]n de sia priplorado determinas definitive lian [[sorto]]n. Malfacilas supozi, ke grava [[malsanulo]], tiel traktata, povos resaniĝi… La kutima por ni [[regulo]] laŭ kiu la mortanton necesas lasi je [[trankvilo]], estas tute nekomprenebla por tiuj ĉi homoj, kolektiĝintaj kune por la komuna ekscitiĝo… Ĉar li mem ne povas [[Starado|stari]] inter ili, ''ili [[Kuŝado|kuŝiĝas]] al li''… Ili kvazaŭ volas morti kune kun li… Eble pli ĝuste estus diri, ke ili volas ''[[Egaleco|egaliĝi]]'' kun li. Ili tamen ne planas morti efektive… Tamen al ĝi propras ankaŭ ''forpuŝado'' de la mortinto, kiam li estas jam morta… Li iĝis [[Danĝero|danĝera]], ĉar li jam foriris. Li povas ekvenĝi al la vivantoj, kaj komencos [[Venĝo|venĝi]] al ili pro tio, ke li estas morta.
|aŭtoro = [[Elias Canetti]]
|verko = Amaso kaj potenco [1960]
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = La ''interna'' [[grego]] havas ion similan al la koncentra strukturo. Tiel, ĝi formiĝas ĉirkaŭ la [[sepulto]]ta mortinto. Ĝia tasko konsistas ne je ion aŭ iun atingi, sed je ion deteni… La multiganta grego ankaŭ estas la interna grego.
|aŭtoro = [[Elias Canetti]]
|verko = Amaso kaj potenco [1960]
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = La [[historio]] pri la ''[[Ĉasado|ĉasanta]] [[grego]]'', kiu iras kontraŭ specifa [[besto]] kaj erare anstataŭ la besto mortigas la plej bonan [[ĉasisto]]n, renkontiĝas tra la tuta [[mondo]]. Ĝi finiĝas per [[plorado]] pri la mortinto; la ĉasanta grego ĉi tie transiras je la ''priploranta grego''. Tiu transformiĝo formas la [[koro]]n de multaj gravaj kaj disvastiĝintaj [[religio]]j.
|aŭtoro = [[Elias Canetti]]
|verko = Amaso kaj potenco [1960]
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = La interna aŭ idea dinamiko de la [[milito]] origine aspektas tiel: el la [[Ploro|priploranta]] [[grego]], kolektiĝinta ĉirkaŭ la mortinto, formiĝas la milita grego, kiu [[Venĝo|venĝas]] lin. El la [[Triumfo|triumfa]] milita grego formiĝas multiganta grego de triumfo.</br>
Nome la ''unua'' mortinto vekas en ĉiuj aliaj [[sento]]n de alproksimiĝanta [[minaco]]. [[Signifo]]n de la unua motinto ĉe komenco de la militoj malfacilas supertaksi. La [[reganto]]j, [[Deziro|dezirantaj]] komenci la militon, bone [[Scio|scias]], ke necesas nepre eltrovi aŭ krei la unuan mortinton.
|aŭtoro = [[Elias Canetti]]
|verko = Amaso kaj potenco [1960]
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = La [[milito]], postulanta por sia estiĝo la unuan aŭ malmultajn mortintojn, naskas poste grandegan kvanton da ili. [[Ploro]] pri ili, kiam la [[venko]] estas atingita, malsame ol en la unua momento estas grave mallaŭtigita. La venko signifas se ne kompletan ekstermadon, do drastan malmultiĝon de la nombro de la [[malamiko]]j; do priplorado de siaj mortintoj iĝas malpli grava. Ili estas kvazaŭ avangarda taĉmento, sendita al la lando de la mortintoj kaj kondukinta post si eĉ pli grandan nombron de la malamikoj. Tiel ili [[Liberigo|liberigis]] ĉiujn de la [[timo]], sen kiu la milito tute ne okazus.
|aŭtoro = [[Elias Canetti]]
|verko = Amaso kaj potenco [1960]
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = [[Egaleco]] de la [[deputito]]j, tio kio faras ilin [[amaso]], konsistas en ilia [[imuneco]]. Ĉi tie inter la [[partio]]j mankas diferenco. La [[Parlamento|parlamenta]] sistemo funkcias dum estas garantiita la imuneco. Ĝi disfalas se en ĝi aperas la [[homo]], kapabla kalkuli pri la [[morto]] de iu el anoj de la komunumo. Ekzistas nenio pli danĝera ol vidi la mortinton inter tiuj ĉi vivantoj. La [[milito]] pro tio estas milito, ke eltrovadon de la rilatumo de la fortoj partoprenas la mortintoj. La parlamento pro tio estas la parlamento, ke ĝi ekskludas la mortintojn.
|aŭtoro = [[Elias Canetti]]
|verko = Amaso kaj potenco [1960]
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = Kio trafas la [[okulo]]jn ĉie kaj unuavice, estas la ''[[timo]]'' antaŭ la mortintoj. Oni opinias, ke ili estas [[Malkontento|malkontentaj]] pri sia stato kaj plenas je [[envio]] al la vivantoj. Ili [[Venĝo|venĝas]] — foje la [[ofendo]]jn, faritajn al ili dum la vivo, sed pli ofte simple tion, ke la aliaj estas vivaj kaj ili ne. Nome la envion de la mortintoj plej multe timas la vivantoj.
|aŭtoro = [[Elias Canetti]]
|verko = Amaso kaj potenco [1960]
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = Sed la plej pasia [[deziro]] de la mortintoj, neniam ilin forlasanta, estas transtiri al si la [[vivanto]]jn.
|aŭtoro = [[Elias Canetti]]
|verko = Amaso kaj potenco [1960]
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = Ofte la mortinton kun ĉiuj [[aĵo]]j oni [[Entombigo|entombigis]] rekte en lia [[domo]], kvazaŭ montrante ke ĉiuj [[posedaĵo]]j estas kun li, ke neniu ion prenis al si.
|aŭtoro = [[Elias Canetti]]
|verko = Amaso kaj potenco [1960]
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = De la vidpunkto de tiuj kiuj restis, ĉiu kiu foriris spertis [[malvenko]]n. La malvenko konsistas en tio, ke li estis ''[[Postvivado|postvivita]]''. Li ne povas akcepti tion kaj sufiĉe nature ke tiun fortegan doloron, kiun li mem devas elteni, li klopodas doni ankaŭ al la aliaj. Do ĉiu mortinto estas la ''postvivito''.
|aŭtoro = [[Elias Canetti]]
|verko = Amaso kaj potenco [1960]
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = [pri [[histerio]]] Fortaj atakoj de tiu ĉi [[malsano]] estas nenio alia kiel pluraj provoj de transformiĝo por [[fuĝo]]… Unu el plej oftaj estas la transformiĝo je la ''mortinto''… Tio estas la plej ''centra'' el ĉiuj transformiĝoj…
|aŭtoro = [[Elias Canetti]]
|verko = Amaso kaj potenco [1960]
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = La ''[[reganto]]'' kolektas la ''[[homo]]jn''. [[Grego]]j kaj [[amaso]]j da [[aĵo]]j por li estas indiferentaj aŭ necesas por [[aĉetado]] de la homoj. Nome la ''vivajn'' homojn li bezonas por sendi ilin al la [[morto]] antaŭ si aŭ preni kun si. Kio rilatas al la mortintaj pli frue aŭ naskiĝontoj, do ili interesas lin nur duavice.
|aŭtoro = [[Elias Canetti]]
|verko = Amaso kaj potenco [1960]
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = La ''[[famulo]]'' kolektas la ''[[ĥoruso]]jn''. Li deziras aŭdi en ili sian [[nomo]]n. Tio povas esti ĥorusoj de la mortintoj, [[vivanto]]j aŭ ankoraŭ ne vivantaj — tio estas egale, nur ke tio estu grandegaj ĥorusoj, prononcantaj lian nomon.
|aŭtoro = [[Elias Canetti]]
|verko = Amaso kaj potenco [1960]
|origina teksto =
}}
 
== Vidu ankaŭ ==
* [[Kadavro]]
* [[Morto]]
 
{{intervikio}}
 
[[Kategorio:TemojMorto]]
[[Kategorio:Homo]]