Maro: Malsamoj inter versioj

Enhavo forigita Enhavo aldonita
RG72 (diskuto | kontribuoj)
Neniu resumo de redakto
RG72 (diskuto | kontribuoj)
Neniu resumo de redakto
Linio 1:
{{Temo
| koloronomo = lightblueMaro
| dosierokoloro =
| vikipediodosiero = Maro
| komunejovikipedio = Maro
| vikivortarokomunejo = maro
| komunejokat =
| vikivortaro = maro
| vikinovaĵoj = Kategorio:Maroj
}}
'''Maro''' estas vasta etendaĵo da [[Salo|sala]] [[akvo]], kiu kovras la plej grandan parton de la [[terglobo]], ofte kontraste kun la seka [[tero]] aŭ la sensala akvo; unu difinita peco de tiu etendaĵo, parte aŭ tute ĉirkaŭita de tero.
 
{{citaĵo| Sen [[guto]]j malgrandaj maro ne ekzistus.|verko=[[Zamenhofa proverbaro]]}}
 
{{Citaĵo
|teksto = La [[anglo]] vidas sin ''[[kapitano]]'' sur [[ŝipo]], ĉirkaŭita de malgranda [[grupo]] da [[homo]]j, kaj ''ĉirkaŭ li kaj sub li'' — maro. Fakte li estas sola: la kapitano estas izolita de la [[teamo]]. La maro estas ''regebla'' de li — kaj tio plej gravas… La kurso, kiun li sekvas, estas [[ordono]], kiun li faras al la maro kaj nur ĝia peranta perceptado fare de la teamo malhelpas ekvidi tiun fakton, ke nome la maro devas subiĝi. La kapitano difinas la [[celo]]n kaj la maro en sia viva maniero transportas lin tien, kvankam ne sen [[ŝtormo]]j kaj aliaj elmontroj de la [[karaktero]].
|aŭtoro = [[Elias Canetti]]
|verko = Amaso kaj potenco [1960]
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = En sia [[Hejmo|hejma]] [[vivo]] la [[anglo]] serĉas tion, kio mankas al li en la maro: la ĉefa en ĝi estas [[stabileco]] kaj [[sekureco]]. Ĉiu havas sian lokon, kiun ne eblas forlasi malgraŭ iuj ajn transformiĝoj; se la anglo ĝin forlasis, do li foriris al la maro. [[Humoro]] de ĉiu estas same stabila kiel lia [[domo]].
|aŭtoro = [[Elias Canetti]]
|verko = Amaso kaj potenco [1960]
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = La [[anglo]]j okupis por si la [[insulo]]n, sed ne la maron ĉirkaŭ ĝi. La maro subiĝas nur al la [[ŝipo]]j de la angloj, [[Ordono|ordonas]] al la maro la [[kapitano]]. La [[nederlandano]] ja [[tero]]n, sur kiu li vivas, devas ''unue batalpreni de la maro''. Ĝi kuŝas tiom malalte, ke ĝin necesas ŝirmi de la maro per [[digo]]j. Por la nederlandano la digo estas la komenco kaj la fino de lia nacia [[vivo]]. ''[[Amaso]] de la [[viro]]j mem iĝas simila al la digo'': unuiĝinte ĝi povas bari la [[vojo]]n al la maro… Pri la digoj oni esperas je la [[Paco|paca]] [[tempo]], sed se oni devas detrui ilin pro atako de la [[malamiko]]j, ilia [[povo]] transiras al la viroj, kiuj rekonstruas ilin post la [[milito]]. En ilia [[imago]] la digo vivas ĝis ĝi iĝos [[Realo|reala]]. Per tia rimarkinda kaj malkutima maniero en la tempoj de la seriozaj ekzamenoj la nederlandanoj portas ''en si'' [[limo]]n, apartigantan ilin de la maro.
|aŭtoro = [[Elias Canetti]]
|verko = Amaso kaj potenco [1960]
|origina teksto =
}}
 
== Vidu ankaŭ ==