Kiel registrite je 10:05, 22 sep. 2020 redakti RG72 (diskuto \| kontribuoj) 13 164 redaktoj Neniu resumo de redakto ← Pli malnova redakto		Kiel registrite je 05:42, 2 okt. 2020 redakti malfari RG72 (diskuto \| kontribuoj) 13 164 redaktoj Neniu resumo de redakto Pli nova redakto →
Linio 14: {{Citaĵo \|teksto = La ~~“[[homoj~~“homoj de la ~~vorto]]”~~vorto” kaj [[fanatikulo]]j — partoprenantoj de la [[movado]] de la frua periodo — estas kanonizataj. Kaj kvankam ŝtalaj [[mano]]j de devigado senteblas ĉie kaj en ĉio: oni akcentas [[obeemo]]n je [[disciplino]], piaj frazoj kaj arda [[propagando]] donas al la devigado ŝajnecon de konvinkado, kaj al kutimo — ŝajnecon de volonteco.</br> La nova ordo estas prezentata kiel granda fino de la [[espero]]j kaj lukto de la frua periodo de la [[movado]]. Por doni al la nova ordo fortikecon kaj longdaŭrecon la “homo de la ago” vaste uzas pruntitajn metodojn. Li pruntas de ĉie ajn: de la proksima kaj malproksima, de la [[amiko]]j kaj [[malamiko]]j. Li eĉ sin turnas al [[pasinteco]] kaj la ordo, faligita de lia movado, kaj vaste uzas multajn malnovajn metodojn por konservado de la reĝimo, tiel nevole starigante ligon kun pasinteco. Manieroj de absoluta diktaturo estas tre karakteraj por tiu ĉi etapo de la movado kaj estas ne tiom metodo, kiom sopiro de la [[potenco]]. [[Bizancismo]] en la movado kutime renkontiĝas dufoje: ĉe leviĝo kaj en la periodo de la degenero. Ĝi estas esprimo de la [[deziro]] atingi stabilajn formojn kaj povas esti aplikata por formi ion senforman aŭ por deteni kune tion, kio disfalas je partoj. \|aŭtoro = [[Eric Hoffer]]

Diktaturo: Malsamoj inter versioj