Obeo: Malsamoj inter versioj

Enhavo forigita Enhavo aldonita
Moldur (diskuto | kontribuoj)
e lingva korekteto: "difino" (tiel!)
RG72 (diskuto | kontribuoj)
Neniu resumo de redakto
Linio 1:
{{Temo
'''obei''' difino laŭ PIV Konformi sin al tio, kion alia persono ordonas aŭ malpermesas
| nomo = Obeo
----
| koloro =
*La anarkistoj ne agnoskas [[partio|partian]] [[disciplino]]n; ili '''obeeme''' ne sekvas “estrojn”.
| dosiero =
**[[Vortoj de Kamarado E. Lanti]] p. 113
| vikipedio = Obeo
| komunejo =
| komunejokat = Obedience
| vikivortaro = obeo
| vikinovaĵoj =
}}
'''Obeo''' estas plenumo de ies volo aŭ ordono.
 
{{Citaĵo
|teksto = Tie, kie la gvidanto povas postuli blindan obeon kiel ekzemple en la [[Amaso|amasa]] [[movado]] — li povas agadi laŭ senerara teorio, ke ĉiuj homoj estas [[malkuraĝulo]]j kaj traktante ilin laŭe li ricevos necesan por li rezulton.
|aŭtoro = [[Eric Hoffer]]
|verko = La vera kredanto [1951]
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = La [[kredanto]], kiom ajn estus liaj agoj furiozaj kaj [[Perforto|perfortaj]], ĝenerale estas la [[homo]] obeema kaj subiĝema. Novkonvertitaj [[kristano]]j, atakintaj la [[universitato]]n en [[Aleksandrio]] kaj [[Linĉado|linĉintaj]] tie [[profesoro]]jn, suspektitajn pri [[herezo]], estis obeemaj anoj de la unueca [[eklezio]]. [[Komunisto]] — aktiva partoprenanto de strataj tumultoj — estas servila ano de la [[partio]]. [[Japanio|Japanaj]] kaj [[Naziismo|naziaj]] arogantuloj kaj furiozuloj estis la plej disciplinemaj homoj, kiujn nur konis la [[mondo]]. Ĉe ni, en [[Usono]], dunganto ofte trovas en fanatikulo-[[rasisto]], inklina al [[Amaso|amasa]] perforto, obeeman kaj kvietan [[laboristo]]n, en [[armeo]] tia homo estas speciale disciplinema [[soldato]].
|aŭtoro = [[Eric Hoffer]]
|verko = La vera kredanto [1951]
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = [pri la fina fazo de la [[Amaso|amasa]] [[movado]]] La “[[homoj de la vorto]]” kaj [[fanatikulo]]j — partoprenantoj de la [[movado]] de la frua periodo — estas kanonizataj. Kaj kvankam ŝtalaj [[mano]]j de devigado senteblas ĉie kaj en ĉio: oni akcentas obeemon je [[disciplino]], piaj frazoj kaj arda [[propagando]] donas al la devigado ŝajnecon de konvinkado, kaj al kutimo — ŝajnecon de volonteco.
|aŭtoro = [[Eric Hoffer]]
|verko = La vera kredanto [1951]
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = [pri la fina fazo de la [[Amaso|amasa]] [[movado]]] Koncerne la [[malkontentulo]]jn, do la movado en tiu ĉi etapo zorgas pri ili, sed ne por uzi ilian malkontenton en la morta lukto kontraŭ [[nuntempo]], sed por pacigi ilin kun nuntempo kaj fari ilin [[Pacienco|paciencaj]] kaj obeemaj. La movado proponas al la malkontentuloj [[espero]]n pri fora [[estonteco]], [[revo]]n-[[fantomo]]n. Tiel fine de sia aktiva periodo la movado transformiĝas je ilo de la [[potenco]] por [[prosperulo]]j unuflanke kaj je [[opiumo]] por la [[popolo]] aliflanke.
|aŭtoro = [[Eric Hoffer]]
|verko = La vera kredanto [1951]
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
*|teksto = La anarkistoj ne agnoskas [[partio|partian]] [[disciplino]]n; ili '''obeeme''' ne sekvas “estrojn”.
|aŭtoro = [[Eric Hoffer]]
**|verko = [[Vortoj de Kamarado E. Lanti]] p. 113
|origina teksto =
}}
 
== Vidu ankaŭ ==
* [[Malobeo]]
 
[[Kategorio:Temoj]]