Britio: Malsamoj inter versioj

{{Citaĵo

|teksto = Nemalfacilas kompreni kial [[Usono]] kaj Anglio (aŭ alia [[Okcidento|okcidenta]] [[demokratio]]) ne povis ludi senperan kaj gvidan rolon en vekiĝo de la [[Azio|aziaj]] landoj de postresteco kaj inercio: la demokratioj aŭ malinklinas aŭ malkapablas fajrigi spiriton de renaskiĝo en milionoj da azianoj. Helpo de la okcidentoj demokratioj al la vekiĝo de la [[Oriento]] estis malrekta kaj certe senintenca. Ili fajrigis en la Oriento entuziasmon de indigno kontraŭ la Okcidento. Tiu kontraŭokcidenta pasio nun vekas la Orienton de [[dormo]] dum jarcentoj.

|verko = La vera kredanto [1951]

|origina teksto =

{{Citaĵo

|teksto = Por ĵeti sin komplete en entreprenon, ligitan al grandaj [[ŝanĝo]]j, [[homo]]j devas esti ekstreme [[Malkontento|malkontentaj]], ne tre [[Malriĉeco|malriĉaj]] kaj havi tian [[sento]]n, ke, posedante [[Povo|povegan]] [[doktrino]]n, [[Peko|senpekan]] [[gvidanto]]n aŭ novajn metodojn, ili ricevas aliron al la fonto de la ĉiovenka [[forto]]. Samtempe ili devas havi troiigitan [[imago]]n pri eblecoj kaj perspektivoj de [[estonteco]]. Kaj fine ili devas esti tute [[Scio|nesciaj]] pri malfacilaĵoj, ligitaj al ilia entrepreno. [[Sperto]] tiukaze estas obstaklo. Homoj, komenciĝintaj la [[Franca revolucio|Francan revolucion]], havis nenian [[Politiko|politikan]] sperton. Same kiel la [[bolŝevistoj]], kaj la [[nazioj]], kaj la [[revoluciulo]]j de [[Azio]]. Sperta homo aperas poste, li aniĝas al la [[movado]] kiam ĝi jam moviĝas. Angla politika sperto verŝajne gardas la [[Angloj|anglon]] de la [[Amaso|amasaj]] movadoj.

|verko = La vera kredanto [1951]

|origina teksto =

{{Citaĵo

|teksto = Potencialaj [[revoluciulo]]j de la nuna Anglio [1951] estas tute ne [[laboristo]]j, sed perdintaj sian pozicion [[ŝtatoficisto]]j kaj [[komercisto]]j. Tiu ĉi klaso konservis vivan [[memoro]]n pri siaj iamaj [[riĉeco]] kaj [[povo]], kaj ĝi apenaŭ propravole aprobos malboniĝon de la vivkondiĉoj kaj sian [[Politiko|politikan]] senpoviĝon.

|verko = La vera kredanto [1951]

|origina teksto =

{{Citaĵo

|teksto = Kiam [[nacio]] ĉesas pasie strebi al io aŭ kiam celo de ĝiaj streboj iĝas konkreta kaj limigita, potencialo de ĝia [[kuraĝo]] falas. Nur celo, kiun oni povas ĉiam perfektigadi, konservas potencialon de la nacia kuraĝo eĉ tiam, kiam [[deziro]]j de la nacio ĉiam plenumiĝas. Ĉe tio la celo ne nepre devas esti tro alta. Malnobla [[idealo]] de senĉese kreskanta vivnivelo konservis la [[Usono|usonan]] nacion kiel sufiĉe kuraĝan. Angla idealo de terposedanto kaj la [[Francio|franca]] — de [[Rento|rentulo]] — estas konkretaj kaj limigitaj. Tiu ĉi konkreteco de la naciaj idealoj verŝane estas ligita al malkresko de [[energio]]j de ambaŭ nacioj. En Usono, [[Rusio]] kaj [[Germanio]] idealoj estas nekonkretaj kaj nelimigitaj.

|verko = La vera kredanto [1951]

|origina teksto =