Potenco: Malsamoj inter versioj

|teksto = Longan [[tempo]]n ŝajnis ke apatio de la [[amaso]]j devas esti bonvenigata de la potenco. Ĉe potenco formiĝis [[kredo]], ke ju pli pasivaj estas la amasoj, des pli efike eblas regi ilin… Tamen hodiaŭ sekvoj de tiu ĉi [[strategio]] turniĝas kontraŭ la potenco mem: indifirentecoindiferenteco de la amasoj, kiun ĝi aktive subtenadis, aŭguras ĝin [[fiasko]]n. Pro tio okazas radikala transformiĝo de ĝiaj strategiaj linioj: anstataŭ stimulado de la pasiveco — instigado al partopreno en la administrado, anstataŭ laŭdado de la silento – alvokoj ekparoli. Sed la tempo jam estas perdita. La “amaso” iĝis “krita”, anstataŭ evoluo de la [[Socio|sociala]] aperis ĝia malevoluo en la kampo de inercio.