Jean Baudrillard: Malsamoj inter versioj

Enhavo forigita Enhavo aldonita
RG72 (diskuto | kontribuoj)
Neniu resumo de redakto
RG72 (diskuto | kontribuoj)
Neniu resumo de redakto
Linio 31:
— ĝi spegulas fundamentan [[realo]]n;</br>
— ĝi [[Masko|maskas]] kaj deformas fundamentan realon;</br>
— ĝi maskas ''mankon'' de fundamenta realo;</br>
— ĝi entute havas nenian rilaton al iu ajn realo, estante sia propra [[simulakro]] en la pura [[senco]].
|aŭtoro =
Linio 67:
 
{{Citaĵo
|teksto = Ĉio kio postulas de ni [[kapitalo]] estas akcepti ĝin kiel ion [[Racio|racian]] '''' lukti kontraŭ ĝi je la nomo de racieco, akcepti ĝin kiel ion [[Moralo|moralan]] '''' lukti kontraŭ ĝi je la nomo de moraleco. Efektive tio estas la ''sama afero'' kaj ĉion ''oni povas rigardi alimaniere'': pli frue oni klopodis kaŝi [[skandalo]]n nun oni klopodas kaŝi ke skandalo ne ekzistas.
|aŭtoro =
|verko =
Linio 74:
 
{{Citaĵo
|teksto = [[Kennedy]] estis murditaj ĉar ili ankoraŭ havis [[Politiko|politikan]] dimension. Aliaj — [[Lindon Johnson| Johnson]], [[Richard Nixon|Nixon]], [[Gerald Ford|Ford]] — havis rajton nur je ŝajnigaj [[atenco]]j, je simulitaj [[murdo]]j. Sed tiu ĉi aŭro de artefarita [[minaco]] estis ankoraŭ necesa al ili por kaŝi ke ili estas nuraj manekenoj de la [[potenco]]. Iam la [[reĝo]] (same kiel la [[Dio]]) devis morti — en tio estis lia povego. Hodiaŭ li mizere penas simuli [[morto]]n por konservi ''gracon'' de la povo. Sed ĝi jam estas perdita.
|aŭtoro =
|verko =
Linio 88:
 
{{Citaĵo
|teksto = Nenio montros eĉ plej etan aprobon, eĉ plej etan estimon al la ''[[Realo|reala]]'' [[homo]]. [[Fideleco]] estas direktita al lia similulo, ĉar li mem dekomence jam estas ''[[Morto|morta]]''.
|aŭtoro =
|verko =
Linio 109:
 
{{Citaĵo
|teksto = Kontraŭ-[[Koperniko|Kopernika]] [[revolucio]]: ne plu ekzistas transcenda instanco, nek la [[suno]], nek fonto de [[lumo]], [[potenco]] kaj [[scio]] — ĉio eliras el la [[popolo]] kaj ĉio revenas al ĝi. Nome ekde tiu ĉi ŝoka ''recirkulado'' komencas realiĝi, de scenaro de la totala [[Baloto|balotrajto]] kaj ĝis la nuntempaj ĥimeroj de [[Opinio|opinisondado]], la universala [[simulakro]] de [[manipulado]].
|aŭtoro =
|verko =
Linio 158:
 
{{Citaĵo
|teksto = [[Faŝismo]] estas rezistado al tio, rezistado senlima, [[Racio|senracia]], demencia — ne gravas; ĝi ne allogus tiun ĉi amasan [[energio]]n, se ĝi ne estus rezistado al io eĉ malpli bona. Ĝia [[krueleco]], ĝia [[teruro]] interrilatas al ''eĉ pli granda teruro, devenanta el miskiĝo de la [[Realo|reala]] kaj racia'', kiu kreskis en la [[Okcidento]], kaj faŝismo estas respondo al tio.
|aŭtoro =
|verko =
Linio 214:
 
{{Citaĵo
|teksto = …novaj [[urbo]]j transformiĝas je ''satelitoj'' de [[superbazaro]] aŭ de ''[[aĉetcentro]]'', kiuj estas priservataj de programita [[Transporto|transporta]] reto kaj ĉesas esti la urboj por iĝi aglomeraĵoj.
|aŭtoro =
|verko =
Linio 221:
 
{{Citaĵo
|teksto = La [[superbazaro]] prezentiĝas kiel ''nukleo''. La [[urbo]], eĉ moderna, jam ne absorbas ĝin. Nome superbazaro difinas la orbiton, laŭ kiu moviĝas aglomeraĵo. Ĝi iĝas ''enplantaĵo'' por plenumado de novaj funkcioj, kiel tio foje okazas ankoraŭ pri [[universitato]] aŭ [[fabriko]], sed ne pri fabriko de la [[19-a jarcento]] aŭ fabriko forportita en la centro, kiu sen rompi orbiton de la urbo lokiĝas en [[apudurbo]], sed pri aŭtomatigita muntofabriko, kun elektronika regado, do pri la fabriko komplete kongrua al malteritoriigita [[Produktado|produkta]] procezo.
|aŭtoro =
|verko =
Linio 330:
 
{{Citaĵo
|teksto = ''[[Historio|Historia]] respondo al la [[defio]] de la [[frenezo]] iĝis hipotezo pri [[nekonscio]]''. Nekonscio estas [[Logiko|logika]] sistemo, ebliganta pripensi la [[frenezo]]n (kaj ĝenerale iun ajn strangan aŭ nenormalan aĵon) en la sistemo de la [[senco]], vastigita ĝis limo de sensenco, anstataŭigita per teruraĵoj de la frenezo kaj ekde nun komprenebla danke al uzado de certa diskurso: [[psiko]], nekonscia impulso, subpremado ktp.
|aŭtoro =
|verko =
Linio 379:
 
{{Citaĵo
|teksto = Nek la [[besto]]j, nek la [[sovaĝulo]]j konas la “[[naturo]]n” en nia kompreno: ili konas nur limigitajn kaj markitajn ''[[teritorio]]jn'', spacon de nesuperebla interago.
|aŭtoro =
|verko =
Linio 430:
 
{{Citaĵo
|teksto = Ĉirkaŭitaj de ''[[simulakro]]'' de la [[valoro]] kaj de ''fantomo'' de la [[kapitalo]] kaj la [[potenco,]] ni estas oble pli sendefendaj kaj senhelpaj, ol ĉirkaŭitaj de la ''[[leĝo]]'' de [[kosto]] kaj [[varo]], ĉar la sistemo evidentiĝis esti kapabla inkluzivi en si sian propran [[morto]]n, liberiginte nin de [[respondeco]] pri ĝi, do ankaŭ de la [[senco]] de nia propra [[vivo]].
|aŭtoro =
|verko =
Linio 772:
{{Citaĵo
|teksto = Problemo de la [[sekureco]], kiel konate, persekutas niajn [[socio]]jn kaj jam delonge anstataŭis la problemon de la [[libereco]]. Tio estas ne tiom ŝanĝo en la [[filozofio]] aŭ [[moralo]], kiom evoluo de la objektiva stato de la sistemo:</br>
— relative malstabila, difuza, ekstensiva stato de la sistemo naskas ''liberecon'';</br>
— alia (pli densa) stato de la sistemo naskas ''sekurecon'' (memreguladon, kontroladon, reagojn, ktp);</br>
— sekva stato de la sistemo, stato de proliferado kaj superpleneco, naskas [[paniko]]n kaj ''[[teroro]]n''.
|aŭtoro =
|verko =
Linio 802:
 
{{Citaĵo
|teksto = Nenio pli similas al tiu ekcirkulado de la [[ostaĝo]]j, tiu absoluta formo de la [[Homo|homa]] konvertebleco, tiu ''pura formo de la neebla interŝanĝo'' ol cirkulado de la [[eŭro]]- kaj [[nafto]]dolaroj kaj aliaj flosantaj [[valuto]]j, kiuj tiom malteritoriiĝis, estas tiom ekster la limoj de la ora ekvivalento kaj naciaj valutoj, kio efektive ili praktike ne interŝanĝiĝas, sed interverŝiĝas unu en alia en orbita ciklo, enkorpigante abstraktan deliron de la neebla tutmonda interŝanĝo…
|aŭtoro =
|verko =
Linio 963:
 
{{Citaĵo
|teksto = Ekrano, kiun kreas la [[amaskomunikilo]]j ([[informo]]) ĉirkaŭ ni estas la ekrano de kompleta malcerteco. Kaj temas pri la ''absolute nova'' malcerteco, ja tiu ĉi malcerteco devenas el ne malsufiĉo de la informo, sed el la informo mem, el ĝia troeco. Malsame ol kutima malcerteco, kiun ĉiam eblis solvi, tiu ĉi malcerteco estas nesolvebla kaj sekve neniam estos forigita.
|aŭtoro =
|verko =
Linio 985:
 
{{Citaĵo
|teksto = Ne eblas ion fari: la ''[[amaso]]j estas pura [[objekto]], do tio kio malaperis de sur la horizonto de la [[subjekto]]'', tio kio malaperis de la horizonto de la [[historio]], — same kiel [[silento]] estas pura objekto, kiu malaperas de la horizonto de [[parolo]], kiel la [[sekreto]] estas pura objekto, kiu konstante malaperadas de sur la horizonto de la [[senco]]. La forto de la amaso-kiel-objekto estas tute ŝoka.
|aŭtoro =
|verko =
Linio 1 020:
 
{{Citaĵo
|teksto = [pri [[amo]]] …la nuntempan ĝian komprenon oni elpensis ĉefe lime de la [[18-a jarcento|18]]-[[19-a jarcento]]j kaj ĝi direktiĝas ''kontraŭ'' supraĵa [[ludo]] de la [[tento]]. Okazas disrompo inter la formo de la duala ludo, strategia [[iluzio]] kaj nova, individua fineco, plenumo de la [[deziro]] — grandioza supreniro de dispozicio de la deziro, ĉu temas pri la [[Sekso|seksaj]] aŭ [[Psiko|psikaj]] streboj de la [[individuo]] aŭ [[Politiko|politikaj]] streboj de la [[amaso]]j. Iel aŭ tiel, tiu deziro kaj ĝia “liberaligo” ne plu havas ion komunan kun la [[Aristokratio|aristokratia]] ludo de la [[defio]] kaj tento.
|aŭtoro =
|verko =
Linio 1 155:
 
{{Citaĵo
|teksto = …hodiaŭ…''hodiaŭ pozicio de la [[subjekto]] iĝis simple'' senpova. Neniu hodiaŭ kapablas preni sur sin [[respondeco]]n kiel subjekto de la [[potenco]], subjekto de la [[scio]], subjekto de la [[historio]]. Kaj neniu cetere eĉ provas.
|aŭtoro =
|verko =
Linio 1 162:
 
{{Citaĵo
|teksto = La [[deziro]] ne ekzistas, la ''sola deziro konsistas en esti la [[sorto]] de la alia'', iĝi por li [[evento]], superanta ĉian subjektivecon, ŝokanta per sia fatala okazo iun ajn eblan subjektivecon, liberiganta [[subjekto]]n de liaj celoj, de lia influo kaj de ĉia [[respondeco]] antaŭ si mem kaj antaŭ la [[mondo]], en [[pasio]] ''finfine sendispute objektiva''.
|aŭtoro =
|verko =
Linio 1 183:
 
{{Citaĵo
|teksto = …la plej malbone estas esprimi [[deziro]]n kaj ekvidi ĝian ''laŭvortan'' plenumon. La plej malbone estas ricevi ĝuste tian premion, kian oni deziras.
|aŭtoro =
|verko =
Linio 1 296:
 
{{Citaĵo
|teksto = …de [[Moralo|morala]] vidpunkto ni povas [[Deziro|deziri]] bari nin per diversaj alibioj (inkluzive de [[hazardo]]) de la [[fatalo|fatala]] ligiteco de la [[evento]]j, sed de la [[Simbolo|simbola]] vidpunkto ni profunde abomenas neŭtralan [[mondo]]n, kie regas la hazardo, kaj do [[Sekureco|sekuran]] kaj senan je [[senco]], same kiel la mondon kie ĉion regas la objektivaj kaŭzoj: kvankam en tiu kaj en alia pli facilas vivi, sed neniu el ili kostas ion kontraŭ kapturniga mondo, kiun regas [[Dio|dia]] aŭ [[Diablo|diabla]] ligiteco de ''necesaj'' koincidoj, do de la mondo, kie ni [[Tento|tentas]] la eventojn, elvokas ilin kaj devigas okazi per ĉionpoveco de la [[penso]] — la kruela mondo, kie nenio estas senkulpa, speciale ni, la mondo en kiu dissolviĝas nia subjektiveco (sed ni akceptas tion kun [[ĝojo]]), ĉar ĝi dissolviĝas en aŭtomateco de la eventoj, en ilia objektiva disvolviĝo. Ĝi iĝas iusence la mondo.
|aŭtoro =
|verko =
Linio 1 303:
 
{{Citaĵo
|teksto = …ekzistas ne nur flekseco kaj malcerteco, sed ankaŭ eventuala ''renverseco'' de la fizikaj [[leĝo]]j.
|aŭtoro =
|verko =