Jean Baudrillard: Malsamoj inter versioj

|teksto = Problemo de la [[sekureco]], kiel konate, persekutas niajn [[socio]]jn kaj jam delonge anstataŭis la problemon de la [[libereco]]. Tio estas ne tiom ŝanĝo en la [[filozofio]] aŭ [[moralo]], kiom evoluo de la objektiva stato de la sistemo:</br>

— relative malstabila, difuza, ekstensiva stato de la sistemo naskas liberecon;</br>

— alia (pli densa) stato de la sistemo naskas sekurecon (memreguladon, kontroladon, reagojn, ktp);</br>

|teksto = — la [[tento]] — la epoko de la [[Estetiko|estetika]] kaj [[Patoso|patosa]] diferencoj inter la [[genro]]j;</br>

— la [[amo]] ([[pasio]]) — la epoko de la [[Etiko|etika]] kaj patosa diferenco inter la genroj;</br>

|teksto = La eterna [[vireco]] ne ekzistas, ĉar ne ekzistas malpermeso, kiu barus la [[viro]]n de [[Sekso|seksa]] [[deziro]] de la [[virino]]. La virinon, se ŝi tion deziras, nun ne necesas [[Tento|tenti]]. Sed la viro, se tion deziras la virino, plu devas tenti.</br>

|teksto = Jen sinsekvaj fazoj de evoluo de la [[imago]]:</br>

— ĝi spegulas fundamentan [[realo]]n;</br>

— ĝi [[Masko|maskas]] kaj deformas fundamentan realon;</br>

— ĝi maskas mankon de fundamenta realo;</br>

|teksto = La vojo, kiun trairis la [[besto]]j de la [[Dio|dia]] [[ofero]] ĝis [[Hundo|hunda]] tombejo, super kiu fluas kvieta [[muziko]], de sankta defio ĝis [[Ekologio|ekologia]] [[sentimentaleco]], multon parolas pri vulgarigo de statuso de la [[homo]] mem — kaj tio plian fojon konfirmas neatenditan interligon inter ni kaj la bestoj.</br>

|teksto = [[Nekonscio]] estas la “entombigita”, subpremita kaj senfine disbranĉiĝinta strukturo. [[Teritorio]] estas malferma kaj limigita. Nekonscio estas loko de senfina ripetado de subpremado kaj fantasmoj de la [[subjekto]]. Teritorio ja estas loko de finita ciklo de parenceco kaj de interŝanĝoj sen la subjekto, sed ankaŭ sen escepto: la ciklo [[Besto|besta]] kaj [[Planto|planta]], ciklo de [[bono]] kaj [[abundo]], ciklo de parenceco kaj daŭrigo de la speco, ciklo [[Virino|virina]] kaj [[Rito|rita]] — la subjekto mankas, kaj ĉio troviĝas ĉi tie en konstanta interŝanĝo. Sindevigoj havas ĉi tie absolutan karakteron, renverseco estas totala, sed ĉi tie neniu spertas la [[morto]]n, ĉar ĉio spertas [[metamorfozo]]jn. Nek la subjekto, nek la morto, nek nekonscio, nek subpremado, ĉar estas nenio kio obstaklus la sinsekvan evoluon de la formoj.</br>

|teksto = Nome la [[maldekstrulo]]j sekrecias kaj despere reproduktas la [[potenco]]n, ja ili strebas al ĝi, do kredas je ĝi kaj renaskigas ĝin nome tie, kiel al sistemo ĝin neniigis… La maldekstruloj mem estas devigitaj restarigi ĉiujn mekanismojn de la [[kapitalo]] por havi eblecon ricevi la potencon iutage: de privata [[posedo]] ĝis eta [[komerco]], de [[armeo]] ĝis nacia grandeco, de puritana [[moralo]] ĝis etburĝa [[kulturo]], de [[justico]] ĝis la [[Universitato]] — ĉio kio malaperas, kion la sistemo mem likvidis en sia [[krueleco]], sed ankaŭ en sia nerenversebla impeto, devas esti konservita.</br>