Kristanismo: Malsamoj inter versioj

Enhavo forigita Enhavo aldonita
RG72 (diskuto | kontribuoj)
Neniu resumo de redakto
RG72 (diskuto | kontribuoj)
Neniu resumo de redakto
Linio 13:
{{Citaĵo
|teksto = Dum ĉiujn [[penso]]jn de la [[homo]]j absorbis kristanismo, ili restis surdaj al la tentoj de la [[utopio]]j. Sed kiam oni komencis elreviĝi en kristanismo, la utopio komencis konkeri la cerbojn kaj enloĝiĝi en ili. Ĝi komencis tion fari jam en la epoko de la [[Renesanco]], sed sukcesis venki nur du jarcentojn poste, en la epokon de “[[Klerismo|klerigado]]” de la [[superstiĉo]]j. Tiam naskiĝis la [[Estonteco]] — bildo de la neŝanceligebla [[feliĉo]], [[paradizo]] laŭ ordono, kie mankas loko al [hazardo]] kaj ĉiu [[fantazio]] estas traktata kiel herezo aŭ defio.
|aŭtoro= [[Emil Cioran]]
|verko= Historio kaj utopio [1960]
|origina teksto =
}}
 
{{Citaĵo
|teksto = Ni ekpensu pri influo de la frua kristanismo. Al la [[Antikva mondo|antikva]] socio ĝi faris mortan baton, paralizis ĝin, pereigis. Por la [[barbaroj]] ĝi inverse iĝis la beno, akriginte en la unua tempo iliajn naturajn [[instinkto]]jn. Ne resurektinte kadukiĝintan mondon, ĝi resurektis nur resurektintojn. Tia estas ankaŭ la [[Komunismo|komunisma]] instruo: rekte ĝi savas nur tiujn, kiuj jam estas savitaj. Sed ĝi ne kapablas doni firman [[espero]]n al la mortantaj, kaj eĉ malpli — revivigi la mortintojn.
|aŭtoro= [[Emil Cioran]]
|verko= Historio kaj utopio [1960]