Marshall McLuhan: Malsamoj inter versioj

Enhavo forigita Enhavo aldonita
RG72 (diskuto | kontribuoj)
RG72 (diskuto | kontribuoj)
Linio 43:
 
{{Citaĵo
|teksto = Antaŭ apero de [[Elektro|elektra]] rapideco kaj totala kampo tio, ke [[komunikilo]] estas [[mesaĝo]] estis ne tiom evidenta. Oni pensis, ke mesaĝo estas “enhavo”, kaj homoj[[homo]]j kutimis demandi, ekzemple, pri kio estas tiu [[pentraĵo]]. Dume ili neniam eĉ pensis demandi, pri kio estas tiu [[melodio]] aŭ pri kio temas tiu [[domo]] aŭ [[vesto]].
|aŭtoro=
|verko=
Linio 176:
 
{{Citaĵo
|teksto = [pri [[Narciso]]] …la ĉefa ideo de tiu ĉi [[mito]] estas en tio, ke la homoj[[homo]]j subite iĝas ĉarmitaj de iu ajn larĝigo de ili mem en iu ajn materialo krom ili mem.
|aŭtoro=
|verko=
Linio 183:
 
{{Citaĵo
|teksto = [pri [[Narciso]] kiu vidis en [[akvo]] sian speguliĝon, sed supozis ke temas pri alia [[homo]]] Evidente tio estas tre rimarkinde por specifa kliniĝo de nia ekstreme [[Teknologio|teknologia]] kaj sekve [[Narkotiko|narkotika]] [[kulturo]], ke ni longan tempon interpretis la [[historio]]n de Narciso tiel kvazaŭ li [[Amo|enamiĝis]] je si mem kaj kvazaŭ li vere komprenadis ke la speguliĝo estas li mem!
|aŭtoro=
|verko=
Linio 400:
 
{{Citaĵo
|teksto = Imagu ke anstataŭ elpendigi stelo-strian [[flago]]n, ni devus skribi la [[vorto]]jn “[[Usono|usona]] flago” trans ŝtofopeco kaj elpendigi ĝin… Eble tiu ilustraĵo helpos al ni imagi kian ŝanĝon travivas [[Tribo|triba]] [[homo]], alpropriganta [[skribo]]n. El liaj rilatoj kun [[Socio|socia]] grupo preskaŭ komplete estas ekskludataj [[Emocio|emocia]] kaj korporacia [[Familio|familia]] [[sento]]j. Li akiras emocian [[libero]]n, ebligantan al li apartiĝi de la tribo kaj iĝi [[Civilizo|civilizita]] [[individuo]], homo de vida organizado, havanta homogenajn imagojn, kutimojn kaj rajtojn same kiel ĉiuj aliaj civilizitaj individuoj.
|aŭtoro=
|verko=
Linio 421:
 
{{Citaĵo
|teksto = …la fonetika [[alfabeto]] (kaj jam ĝi sola) kreis “[[Civilizo|civilizitan]] homon”[[homo]]n”, do apartiĝintajn unu de alia [[individuo]]jn, egalajn antaŭ [[Skribo|skriba]] [[Juro|jura]] kodekso.
|aŭtoro=
|verko=
Linio 736:
 
{{Citaĵo
|teksto = Ni donacis al la [[junularo]] bruan kaj akresonan asfaltan [[ĝangalo]]n kompare al kiu iu ajn tropika ĝangalo ŝajnas esti kvieta kaj sekura kiel kuniklejo. Ni nomis tion normala. Ni pagis al homoj[[homo]]j por subtenado de tiu ĝangalo je altega intensonivelo, ĉar tio donis bonan profiton. Kaj kiam [[industrio]] de [[amuziĝo]] provis doni rezonan faksimilon de la kutima [[Urbo|urba]] [[frenezo]], niaj brovoj mire saltis supren.
|aŭtoro=
|verko=
Linio 792:
 
{{Citaĵo
|teksto = El pluraj neantaŭvideblaj sekvoj de [[libroeldonado]] eble plej famas naskiĝo de [[naciismo]]. [[Politiko|Politika]] unueciĝo de loĝantaroj surbaze de [[Dialekto|dialektaj]] kaj [[Lingvo|lingvaj]] grupoj estis neimagebla ĝis la eldonado transformis ĉiun popolan lingvon je ekstensia komunikilo. [[Tribo]] — larĝigita formo de familio, konsistanta el sangaj [[parenco]]j — eksplodas per eldonado kaj anstataŭiĝas per asocio de homoj[[homo]]j, egale edukitaj esti [[individuo]]j.
|aŭtoro=
|verko=
Linio 820:
 
{{Citaĵo
|teksto = Por [Samuel] [[Samuel Beckett|Beckett]] la tuteca estaĵo estas ne [[akrobato]], sed [[klaŭno]]. Akrobato agas kiel [[specialisto]], uzante nur limigitan segmenton de siaj kapabloj. Klaŭno ja estas tuteca [[homo]], kopianta akrobaton en fajna dramo de nekompetenteco.
|aŭtoro=
|verko=
Linio 1 268:
 
{{Citaĵo
|teksto = Legante, ni aŭskultas [[Sono|sonregistraĵon]] de la [[Skribo|skribita]] [[vorto]]; aŭskultante [[radio]]n, ni produktas [[Vido|vidan]] akompanadon. Kial ni ne kapablas bildigi dum paroli per [[telefono]]? …Malsame ol la skriba kaj presita paĝo, la telefono postulas plenan partoprenon. Ĉiu skriba [[homo]] kun indigno traktas tian insistan postuladon de la tuta atento, ĉar li delonge alkutimiĝis al fragmenta atento. Analogie la skriba homo nur kun granda peno povas lerni paroli aliajn [[lingvo]]jn, ĉar alproprigado de la lingvo postulas partoprenon de ''ĉiuj'' [[senso]]j samtempe.
|aŭtoro=
|verko=
Linio 1 534:
 
{{Citaĵo
|teksto = Aplikado de [[pulvoro]] por lanĉado de ĵetaĵoj laŭ trajektorio atendis aperon de perspektivo en la [[arto]]. Tiu eventa ligo inter [[teknologio]] kaj la arto povas klarigi problemon, pri kiu longatempe cerbumis [[antropologo]]j. Ili ĉiam denove klopodis klarigi la fakton, ke la neskribaj homoj[[homo]]j kutime estas malbonaj fusilpafistoj, sin apogante sur tio ke kaze de [[pafarko]] kaj [[sago]] pli gravis proksimeco al [[ludo]], ne distanca precizeco, atingi kiun estis preskaŭ neeble; el tio, asertas iuj antropologoj, sekvas kutimo imiti dum [[ĉasado]] [[besto]]jn, transvestante je iliaj feloj por pli proksime kaŝiri al la grego.
|aŭtoro=
|verko=