Marshall McLuhan: Malsamoj inter versioj

Enhavo forigita Enhavo aldonita
RG72 (diskuto | kontribuoj)
Neniu resumo de redakto
RG72 (diskuto | kontribuoj)
Linio 50:
 
{{Citaĵo
|teksto = …laŭ opinio de multaj, la [[Usono|usona]] prezidanteco iĝis oble pli personeca kaj [[Monarkio|monarkia]] ol iu ajn el jamaj [[Eŭropo|eŭropaj]] monarkioj.
|aŭtoro=
|verko=
Linio 57:
 
{{Citaĵo
|teksto = …ni konfuzis racion[[racio]]n kaj skribon[[skribo]]n, kaj raciismon[[raciismo]]n — kun unusola [[teknologio]]. Do al la laika [[Okcidento]] en la [[Elektro|elektra]] [[epoko]] ŝajnas ke [[homo]] iĝas neracia.
|aŭtoro=
|verko=
Linio 64:
 
{{Citaĵo
|teksto = Nia kutima reago al ĉiuj komunikiloj[[komunikilo]]j, konsistanta en tio, ke kvazaŭ signifon havas nur tio kiel ili estas uzataj — tio estas ŝtoniĝinta pozicio de [[Teknologio|teknologia]] [[idioto]]. Ĉar “enhavo” de [[komunikilo]] similas al sukoplena viandopeco, kiun alportas [[ŝtelisto]] por endormigi atenton de gardohundo de nia racio. Efiko de komunikilo iĝas forta kaj intensa nome danke al tio, ke ĝi ricevas forme de “enhavo” iun alian komunikilon. Enhavo de kino estas [[romano]], [[Teatro|teatraĵo]][[opero]]. Efiko de [[Kino|kina]] formo estas neniel ligita al tiu enhavo, kiu plenigas ĝin. “Enhavo” de [[letero]][[presado]] estas [[parolo]], tamen nek presadon, nek parolon leganto preskaŭ tute ne konscias.
|aŭtoro=
|verko=
Linio 71:
 
{{Citaĵo
|teksto = …en la [[Skribo|skriba]] kaj homogenigita [[socio]] [[homo]] ĉesas esti sentema rilate diversan kaj interrompan vivon[[vivo]]n de la formoj. Kiel parton de sia [[Narcisismo|narcisisma]] fiksiĝo li akiras iluzion[[iluzio]]n de tria dimensio kaj “privatan vidpunkton”, kaj tiel komplete fortranĉiĝas de la propra al [William] [[William Blake|Blake]] kaj la Psalmisto [reĝo Davido] konsciiĝo: ni estas tio, al kio alkroĉiĝis nia rigardo.
|aŭtoro=
|verko=
Linio 78:
 
{{Citaĵo
|teksto = En la [[16-a jarcento]] [[presado]] naskis individuismon[[individuismo]]n kaj naciismon[[naciismo]]n.
|aŭtoro=
|verko=
Linio 85:
 
{{Citaĵo
|teksto = Varmega rimedo estas tia rimedo, kiu larĝigas unusolan senson[[senso]]n ĝis grado de “alta nedifiniteco”. Alta difiniteco estas stato de pleniĝo je datumoj. [[Foto]], de la vida vidpunkto, havas “altan difinitecon”. [[Bildstrio]] dume havas “malaltan difinitecon” simple pro tio, ke ĝi donas tre malmulte da vidaj informoj. [[Telefono]] estas malvarma [[komunikilo]] aŭ rimedo kun malalta difiniteco, ĉar orelo ricevas magran kvanton da informoj[[informo]]j. [[Parolo]] ankaŭ estas malvarma rimedo kun malalta difiniteco, ĉar al aŭskultanto transdoniĝas tre malmulte kaj tre multe li devas alpensi memstare. Aliflanke varmaj komunikiloj lasas al celgrupo ne tre multe da spaco plenigebla aŭ finebla. Varmaj rimedoj karakteriziĝas do per malalta grado de partopreno de celgrupo, dum tiuj malvarmaj — per alta grado de ĝia partopreno aŭ kompletigado de mankanta parto.
|aŭtoro=
|verko=
Linio 92:
 
{{Citaĵo
|teksto = …mito…[[mito]] estas momenta tuteca vido de komplika procezo, kiu kutime daŭras longan tempon.
|aŭtoro=
|verko=
Linio 99:
 
{{Citaĵo
|teksto = Rilate temperaturon de komunikiloj[[komunikilo]]j, [[subevoluintaj landoj]] estas malvarmaj kaj ni estas varmaj. “Ĝisosta urbano”[[urbano]]” varmas kaj [[kamparano]] malvarmas.
|aŭtoro=
|verko=
Linio 106:
 
{{Citaĵo
|teksto = Sed kio rilatas bombon[[bombo]]n kaj [[Amasdetrua armilo|amasan detruadon]] kiel detenrimedon, en tiu ĉi kazo evidentas ke rezulto de iu ajn longdaŭra [[timo]] ĉiam iĝas sensensa ŝtoniĝo; tiun fakton oni malkovris kiam estis anoncita programo de protektado kontraŭ radioaktivaj precipitaĵoj. Pago kontraŭ eterna gardostato estas indifirentecoindiferenteco.
|aŭtoro=
|verko=
Linio 113:
 
{{Citaĵo
|teksto = …dum eksperimentoj[[eksperimento]]j, en kiuj estas ekskludataj ĉiuj de ekstere venantaj sensoj[[senso]]j, [[subjekto]] komencas furioze plenigi kaj kompletigi siajn sensojn per puraj [[Halucino|halucinaĵoj]]. Do varmigado de unu senso havas tendencon kaŭzi [[Hipnoto|hipnotan]] efikon kaj malvarmigado de ĉiuj sensoj kutime kaŭzas halucinadon.
|aŭtoro=
|verko=
Linio 120:
 
{{Citaĵo
|teksto = [pri [[telefono]]] Emo de la [[rusoj]] al tiu [[komunikilo]], tiom proksima al iliaj [[Parolo|parolaj]] tradicioj[[tradicio]]j, estas difinata de tiu riĉa nevida engaĝiĝo, kiun ĝi estigas. La ruso uzas telefonon por atingi efektojn, kiujn ni kutime ligas al energia parolmaniero de ŝatanto kapti ĉe kolumo kunparolanton, kies [[vizaĝo]] troviĝas de vi je distanco de dekdu coloj.
|aŭtoro=
|verko=
Linio 127:
 
{{Citaĵo
|teksto = [[Elektro]] ne centralizas; ĝi malcentralizas… Elektra [[energio]], egale alirebla en farmista [[Domo|dometo]] kaj en luksa [[ĉambro]] de altranguloj, ebligas al iu ajn loko esti centro kaj ne postulas grandajn amasiĝojn.
|aŭtoro=
|verko=
Linio 134:
 
{{Citaĵo
|teksto = [[Fervojo]] postulas homogenan [[Politiko|politikan]] kaj [[Ekonomio|ekonomian]] spacojn. [[Aviadilo]] kaj [[radio]] inverse ebligas ekstreman gradon de interrompeco kaj malhomogeneco en organizado de spaco.
|aŭtoro=
|verko=
Linio 141:
 
{{Citaĵo
|teksto = …rolo de [[intelektularo]] ĉiam konsistis en tio, ke ĝi estis interliga ĉenero aŭ peranto inter malnovaj kaj novaj potencogrupoj. La plej famaj el tiaj grupoj estis [[Antikva Grekio|helenaj]] sklavoj[[sklavo]]j, kiuj longan tempon servis kiel [[Edukado|edukistoj]] kaj proksimaj konfidenculoj de la [[Romio|romia]] [[potenco]]. Kaj nome tiun ĉi [[Servisto|servistan]] rolon de konfidenciulo ĉe magnato — ne gravas, ĉu negoca, milita aŭ politika — edukisto plu ludis en la okcidenta mondo ĝis la nuntempo.
|aŭtoro=
|verko=