Carl Gustav Jung: Malsamoj inter versioj

|teksto = Ankoraŭ en 1918 mi rimarkis specifajn perturbojn en la [[Nekonscio|nekonscia]] sfero de miaj [[Germanio|germanaj]] pacientoj, kiujn ne eblis klarigi per ilia [[Individuo|individua]] [[psikologio]]... La observitaj de mi [[arketipo]]j esprimis prahomajn instinktojn[[instinkto]]jn, [[perforto]]n kaj [[kruelo]]n... tiun staton neniukaze oni povas konsideri la pure teŭtona fenomeno. Atako de la primitivaj psikologiaj fortoj havis pli aŭ malpli totalan karakteron.

|teksto = ...kiam oni senigas homon[[homo]]n je liaj [[Komplekso (psikologio)|kompleksoj]], li perdas siajn plej bonajn resursojn. Oni povas helpi lin nur informinte pri ili por ke komenciĝu interna [[konflikto]]. En tiu kazo komplekso iĝas fokuso de la [[vivo]].