Miĥail Saltikov-Ŝĉedrin: Malsamoj inter versioj

— Nu, kio estas nova? — demandas li post la unuaj reciprokaj salutoj.</br>— Li pavimas bazaran placon.</br>— Kiel? Kiu?</br>— La nova.</br>Sciigo tiu ŝokas mirigite. La maljunulo multon antaŭvidis, multon antaŭdiris; sed tion nek antaŭvidi, nek antaŭdiri li povis.</br>— Mi agnoskas! — li diras ne sen konfuzo, — mi agnoskas!</br>— Do ankaŭ ni miris! — subtenas Pavel Trofimiĉ.</br>Oni ne povas diri, ke la ideo pavimi la bazarplacon estis por la maljunulo nova; ne, ankaŭ lia imago iam estis allogita de ĝi, sed li forlasis tiun ideon (kaj ne sen bedaŭro forlasis!), ĉar el buŝaj kaj skribaj rakontoj konvinkiĝis, ke antaŭ li jam sep guberniestroj iĝis viktimoj de tiu terura ideo.▼

— Ну-с, что новенького? — спрашивает он после первых взаимных приветствий.</br>— Мостит базарную площадь-с.</br>— Как? Кто?</br>— Новый-с.</br>Известие это поражает изумлением. Старик многое предвидeл, многое предсказал; но этого ни предвидеть, ни предсказать не мог.</br>— Признаюсь! — произносит он не без смущения, — признаюсь!</br>— Да и мы-таки подивились! — поддакивает Павел Трофимыч.</br>Не то чтобы идея о замощении базарной площади была для старика новостью; нет, и его воображение когда-то пленялось ею, но он оставил эту затею (и не без сожаления оставил!), потому что из устных и письменных преданий убедился, что до него уже семь губернаторов погибло жертвою этой ужасной идеи.}} ▼