Martin Luther King: Malsamoj inter versioj

teksto=Dum mi parolis inter la senesperaj, malakceptitaj kaj koleraj junaj viroj, mi diris al ili, ke brulboteloj kaj fusiloj ne solvos iliajn problemojn. Mi klopodis oferti al ili mian plej profundan kompaton dum mi bontenadis mian konvinkon, ke socia ŝanĝo plej senchave okazas per senperforta agado. Sed ili demandis — kaj ĝuste tiel — pri la vjetnama milito. Ili demandis, ĉu nia propra nacio ne uzadas amasajn kvantojn da perforto por solvi siajn problemojn, por okazigi la ŝanĝojn, kiujn ĝi volas. Iliaj demandoj ekhavis sencon, kaj mi eksciis, ke mi neniam denove povos paroli kontraŭ la perforto de la subprematoj en la getoj sen unue klare paroli al la plej granda liveranto de perforto en la mondo hodiaŭa — mia propra registaro.

|verko=Beyond Vietnam: A Time to Break Silence}}

 

{{referencoj}}