Hannah Arendt

Johanna "Hannah" ARENDT [hana arent] (naskiĝis la 14-an de oktobro 1906 en Lindeno, Hanovro, mortis la 4-an de decembro 1975 en Novjorko) estis juda filozofino kaj politikologino.

De ŝi

« [Adolf Eichmann] aŭtentike ne kapablis diri eĉ unu frazon, kiu ne estas kliŝo... Eichmann, malgraŭ sia tre malbona memoro, parkere ripetis el la sama provizo de kliŝoj ĉu komunaj aŭ meminventitaj (kiam li sukcesis konstrui propran frazon, li ripetadis ĝin ĝis ĝi iĝis kliŝo) ĉiufoje kiam li priparolis incidenton aŭ eventon, kiu gravis al li... Ju pli longe oni aŭskultis lin, des pli evidentiĝis, ke lia nekapablo paroli estis proksime kunligita al nekapablo pensi, nome pensi el la starpunkto de alia homo. Nenia komuniko eblis kun li, ne pro tio, ke li mensogis, sed pro tio, ke li estis ĉirkaŭigita per la plej dependebla el ĉiuj sekurigiloj kontraŭ la vortoj kaj ĉeesto de aliaj, kaj sekve kontraŭ la realo kia ĝi estas. »   « [Adolf Eichmann] was genuinely incapable of uttering a single sentence that was not a cliché.[…] Eichmann, despite his rather bad memory, repeated word for word the same stock phrases and self-invented clichés (when he did succeed in constructing a sentence of his own, he repeated it until it became a cliché) each time he referred to an incident or event of importance to him.[…] The longer one listened to him, the more obvious it became that his inability to speak was closely connected with an inability to think, namely to think from the standpoint of somebody else. No communication was possible with him, not because he lied but because he was surrounded by the most reliable of all safeguards against the words and the presence of others, and hence against reality as such. » — Hannah Arendt, Eichmann in Jerusalem: A Report on the Banality of Evil (Eichmann en Jerusalemo: Raporto pri la banaleco de la malbono)