Umberto Eco: Malsamoj inter versioj

Enhavo forigita Enhavo aldonita
Jan sewi (diskuto | kontribuoj)
Nova paĝo kun '{{Vikipedio}} '''Umberto ECO''' [UmBERTo Eko] (naskiĝis la 5-an de januaro, 1932 - mortis la 19-an de februaro, 2016) estis itala verkisto kaj semiotikisto. Li n...'
 
Jan sewi (diskuto | kontribuoj)
Neniu resumo de redakto
Linio 4:
 
== De li ==
 
{{citaĵo
|teksto=La prafaŝismo ankoraŭ estas ĉirkaŭ ni, fojfoje senuniforma. Estus multe pli facile por ni, se aperus sur la scenejo iu, kiu dirus, "Mi volas remalfermi Auschwitz; mi volas ke la Nigroĉemizuloj denove paradu en la italaj placoj." La vivo ne estas tiom simpla. La prafaŝismo povas reveni en la malplej kulpebla kostumo. Nia devo estas malkovri ĝin kaj fingromontri ĝin en ĉiu el ĝiaj novaj instancoj — ĉiutage kaj en ĉiu parto de la mondo.
|origina teksto={{lingvo|en}} Ur-Fascism is still around us, sometimes in plainclothes. It would be so much easily for us, if there appeared on the scene somebody saying "I want to re-open Auschwitz, I want the Blackshirts to parade again in the Italian squares". Life is not that simple. Ur-Fascism can come back under the most innocent of disguises. Our duty is to uncover it and point the finger at any of its new instances — every day and in every part of the world.
|verko=Ur-Fascism ("La prafaŝismo"), prelego en la Universitato Kolumbio en Novjorko, eldonita de New York Review of Books en 1995}}
 
{{citaĵo
|teksto=La adeptoj [de faŝismo] devas senti sin humiligitaj per la trudpompaj mono kaj forto de siaj malamikoj. Kiam mi estis knabo, oni instruis al mi pripensi la anglojn kiel la kvinfojtage manĝantan popolon. Ili pli ofte manĝis ol la malriĉaj sed sobraj italoj. Judoj estas riĉaj kaj helpas unu la alian per sekreta reto de reciproka asistado. Tamen, la adeptoj devas esti konvinkitaj, ke ili povas subigi la malamikojn. Tiel, per konstanta movado de la retorika fokuso, la malamikoj estas samtempe tro fortaj kaj tro malfortaj.
|origina teksto={{lingvo|en}} The followers [of fascism] must feel humiliated by the ostentatious wealth and force of their enemies. When I was a boy I was taught to think of Englishmen as the five-meal people. They ate more frequently than the poor but sober Italians. Jews are rich and help each other through a secret web of mutual assistance. However, the followers must be convinced that they can overwhelm the enemies. Thus, by a continuous shifting of rhetorical focus, the enemies are at the same time too strong and too weak.
|verko=Ur-Fascism ("La prafaŝismo"), prelego en la Universitato Kolumbio en Novjorko, eldonita de New York Review of Books en 1995}}
 
{{citaĵo