Emil Cioran: Malsamoj inter versioj
Enhavo forigita Enhavo aldonita
e plibonigadeto per AWB |
|||
Linio 14:
*Feliĉa la tempo, kiam oni disponis je lokoj kien fuĝi, kiam ili estis alireblaj akceptemaj ! Ni estas je ĉio malposedigitaj, eĉ je dezerto.
*Iri en arbaro inter du heĝoj da filikoj aŭtune pompiĝintaj, tio konsistas triumfon.Kiom kompare valoras laŭdoj kaj aplaŭdoj ?
*Anstataŭ atenti je la vizaĝoj de l'preterpasantoj, mi ekrigardadis iliajn piedojn, kaj jen ĉiuj tiuj agitatuloj fariĝis nenion pli ol paŝoj urĝantaj - al kio ? Kaj jen klare konsciiĝis mi ke nia deĵoro konsistis en tio, ke ni tuŝetadu la polvon dum serĉante al mistero ĉiel frivola.
=== ''Syllogismes de l’amertume'' (1952) ===
Linio 28:
* Tio senfina estas la specialeco de la hezituloj.
::– ''L'interminable est la spécialité des indécis.''
=== ''Aveux et anathèmes'' (1986) ===
| |||