Demian: Malsamoj inter versioj

Enhavo forigita Enhavo aldonita
YiFeiBot (diskuto | kontribuoj)
e Roboto: Forigo de 5 interlingvaj ligiloj, kiuj nun disponeblas per Vikidatumoj (d:q860577)
Linio 2:
Citaĵoj el la Esperanta eldono de [http://www.librejo.com Mondial] 2007 (tradukis Detlef Karthaus)
 
*Mi volis nenion alian krom vivi laŭ la [[impulso]]j kiuj propravole emis eksteriĝi de mi. '' Antaŭparolo kaj Ĉapitro 5, paĝo 81''
*La [[vivo]] de ĉiu homo estas la vojo al si mem, la provo de iu vojo, la indiko de vojeto. '' Antaŭparolo paĝo 7''
 
*LaDankemo [[vivo]] de ĉiu homone estas lavirto, vojolaŭ al simia memkredo, lakaj provopostuli ĝin de iuinfano vojo,ŝajnis laal indiko demi vojetoneĝuste. '' AntaŭparoloĈapitro 2, paĝo 739''
*Nenio en la mondo estas pli malagrabla al homo ol sekvi la vojon kiu kondukas lin al li mem! '' Ĉapitro 2, paĝo 42''
 
*...ĉiu el ni devas mem eltrovi, kio estas [[permeso|permesata]] kaj kio estas malpermesata, --malpermesata por li...Tiu kiu estas tro pigra por mem pensi kaj mem juĝi, simple obeas la malpermesojn, kiel ili estas starigitaj. ''Ĉapitro 3, paĝo 55''
*Dankemo ne estas virto, laŭ mia kredo, kaj postuli ĝin de infano ŝajnis al mi neĝuste. '' Ĉapitro 2, paĝo 39''
*Per multaj vojoj, [[Dio]] povas [[soleco|solecigi]] nin kaj konduki nin al ni mem. '' Ĉapitro 4, paĝo 65''
 
*Nenio...[[hazardo]]j enne laekzistas. mondoKiam estasiu, plikiu malagrablaurĝe albezonas homoion, oltrovas sekvitiun bezonataĵon, tio ne estas la vojonhazardo, kiu kondukasprovizas linĝin, alsed li mem!; lia propra deziro kaj urĝo kondukas lin tien. '' Ĉapitro 25, paĝo 4282''
*Ni ĉiam difinas la [[limo]]jn de nia [[personeco]] tro mallarĝe! Ni ĉiam kategorias al nia personeco nur tiujn trajtojn, kiujn ni povas distingi kiel individuaj, kiujn ni rekonas kiel deflankiĝaj. Sed kontraŭe ni ĉiuj konsistas el la tuta konsistaĵo de la mondo. '' Ĉapitro 5, paĝo 89''
 
*...ĉiuĈiuj eldioj ni devas mem eltrovi, kio estaskaj [[permeso|permesatadiablo]]j kajekzistintaj, kioĉu estasĉe malpermesata,la --malpermesatahelenoj porkaj li...Tiuĉinoj, kiu estasĉe trola pigrazuluoj, porĉiuj memtroviĝas pensien kaj mem juĝini, simpleĉeestas obeaskiel la malpermesojneblecoj, kiel ilideziroj, estaskiel starigitajsolvoj. '' Ĉapitro 35, paĝo 5589''
*Vi ne devas kompari vin kun aliuloj, kaj se la naturo kreis vin kiel [[vesperto]], ne taŭgas via deziro fariĝi [[struto]]. '' Ĉapitro 6, paĝo 92''
 
*PerKiam multajni vojojmalamas homon, [[Dio]]ni povasmalamas [[soleco|solecigi]]ion ninen kajlia kondukiaspekto, ninkiu alkuŝas en ni mem. Kio ne troviĝas en ni mem, tio ne [[incito|incitas]] nin. '' Ĉapitro 46, paĝo 6595''
*Ekzistis neniu, neniu, neniu devo por konscia, lucida kaj elrevigita homo krom tiu unu: Trovi sin mem, firmiĝi, kaj antaŭenpalpi sian propran vojon, kien ajn ĝi kondukas. '' Ĉapitro 6, paĝo 107''
 
*...[[hazardo]]j ne ekzistas. Kiam iu, kiu urĝe bezonas ion, trovas tiun bezonataĵon, tio ne estas la hazardo, kiu provizas ĝin, sed li mem; lia propra deziro kaj urĝo kondukas lin tien. '' Ĉapitro 5, paĝo 82''
 
*Ni ĉiam difinas la [[limo]]jn de nia [[personeco]] tro mallarĝe! Ni ĉiam kategorias al nia personeco nur tiujn trajtojn, kiujn ni povas distingi kiel individuaj, kiujn ni rekonas kiel deflankiĝaj. Sed kontraŭe ni ĉiuj konsistas el la tuta konsistaĵo de la mondo. '' Ĉapitro 5, paĝo 89''
 
*Ĉiuj dioj kaj [[diablo]]j ekzistintaj, ĉu ĉe la helenoj kaj ĉinoj, aŭ ĉe la zuluoj, ĉiuj troviĝas en ni, ĉeestas kiel eblecoj, kiel deziroj, kiel solvoj. '' Ĉapitro 5, paĝo 89''
 
*Vi ne devas kompari vin kun aliuloj, kaj se la naturo kreis vin kiel [[vesperto]], ne taŭgas via deziro fariĝi [[struto]]. '' Ĉapitro 6, paĝo 92''
 
*Kiam ni malamas homon, ni malamas ion en lia aspekto, kiu kuŝas en ni mem. Kio ne troviĝas en ni mem, tio ne [[incito|incitas]] nin. '' Ĉapitro 6, paĝo 95''
 
*Ekzistis neniu, neniu, neniu devo por konscia, lucida kaj elrevigita homo krom tiu unu: Trovi sin mem, firmiĝi, kaj antaŭenpalpi sian propran vojon, kien ajn ĝi kondukas. '' Ĉapitro 6, paĝo 107''
 
*Kie ajn vojoj de amikoj sin krucas,tie la tuta mondo ŝajnas dum horo kiel nia [[hejmlando]].'' Ĉapitro 7, paĝo 117 ''
*Por ili la homaro--kiunhomaro—kiun ili amis kiel ni--estisni—estis io jam preta, kiun oni devas konservi kaj protekti. Por ni la homaro estis fora estonteco, kien ni sekvis la vojon kies bildon neniu konis, kies leĝoj estis nenie skribitaj. ''Ĉapitro 7, paĝo 121''
 
*Por ili la homaro--kiun ili amis kiel ni--estis io jam preta, kiun oni devas konservi kaj protekti. Por ni la homaro estis fora estonteco, kien ni sekvis la vojon kies bildon neniu konis, kies leĝoj estis nenie skribitaj. ''Ĉapitro 7, paĝo 121''
 
[[Kategorio:Verkoj]]