Stellan Engholm: Malsamoj inter versioj
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Nova paĝo kun '{{Wikipedia}} ''Ĉar la diablo jam estas en la boato, estas plej bone remi kun li al la bordo.'' '''''Homoj sur la tero''''', paĝo 136 ''Tero kaj ŝtonoj, glacio kaj neĝo, k...' |
eNeniu resumo de redakto |
||
Linio 7:
''La tero havas grandan sencon, li diris. Ĝi nutras nin, nutras la grandan multmilionan homaron. bestojn kaj kreskaĵojn, kaj el ĝia senluma, silenta profundo ĝermas vivo kaj belo. Suno kaj tero estas la grandaj potencoj de la vivo. Suno kaj tero en kuniĝo donas vivon kaj renovigas vivon.'' '''''Homoj sur la tero''''', paĝo 158
''...la homoj ŝatas iri ĉiu sian propran vojon. Ili ne priatentas unu la alian, ne komprenas, kion unu signifas al la alia. Tial ne estas facile vivi. Sed povus esti alie.''
''Ĉar tamen la vivo estas admirinda kaj bela. Se ni nur vivus en la ĝusta maniero, eĉ la laboro fariĝus kvazaŭ gaja festo al ni ĉiuj.''
''Tial plugu vian sulkon profunda kaj rekta. Neniu komprenas vin nun, sed estu ĝoja pro tio, ke vi mem komprenas tion. Kaj se vi restos fidela al tio, eble venos tago, kiam vi renkontos iun, kiu sentas kaj pensas same kiel vi mem.'' '''''Homoj sur la tero''''', paĝo 159
''
''...objektoj kaj homoj influas nin kaj donas al ni certan manieron rigardi la vivon.'' '''''Homoj sur la tero''''', paĝo 192
''...kuneca sento, sur kiu oni volas konstrui vivon en komuno kun aliaj, ne estas kreata dum kelkaj momentoj, sed devas kreski dum jaroj, kaj fariĝi komuna vivpercepto.'' '''''Homoj sur la tero''''', paĝo 201
| |||