Pedofilio: Malsamoj inter versioj
Enhavo forigita Enhavo aldonita
Pangea (diskuto | kontribuoj) Neniu resumo de redakto |
Pangea (diskuto | kontribuoj) Neniu resumo de redakto |
||
Linio 21:
::– ''Nessun ordinamento – se non un ordinamento nazista o comunista – può criminalizzare un orientamento sessuale in quanto tale, come "stato", come "condizione", come "essere". Ogni orientamento sessuale, ogni preferenza, ogni scelta potranno e dovranno invece essere perseguiti se e quando si tradurranno in comportamenti violenti e dannosi per altre persone, minori o maggiori che siano. Criminalizzare i "pedofili" in quanto tali, al contrario, non serve certo a "tutelare i minori" (che dovrebbero piuttosto essere tutelati da chi immagina questo tipo di tutele), ma solo a creare un clima incivile, né umano né – vorremmo dire – cristiano.''
:::– Daniele Capezzone, el la oficiala deklaro de la estraro de la Italaj Radikaloj<ref>[http://old.radicali.it/search_view.php?id=150834 ''Pedofilia. Capezzone (Radicali): due cose da ricordare''], ''Radicali.it'', 2000-12-05</ref>.
*"La infano, kun sia propra sekseco, eble deziris tiun ĉi plenkreskulon, eblas eĉ ke li konsentis, eblas eĉ ke li faris la unuan paŝon. Ni povas eĉ supozi, ke delogis li la plenkreskulon. Sed ni, kun nia faka psikologia scio, scias tre bone ke eĉ la infano, kiu delogas elmetas sin al la risko esti vundita kaj traŭmatizita. (…) Sekve la infano devas esti ‘protektata kontraŭ siaj propraj deziroj’, eĉ se siaj deziroj kondukas lin al plenkreskulo".
::– ''Il se peut que l’enfant, avec sa propre sexualité, ait désiré cet adulte, il peut même avoir consenti, il peut même avoir fait le premier pas. Nous pouvons même admettre que c’est lui qui a séduit l’adulte. Mais nous, spécialistes avec notre savoir psychologique, savons parfaitement que même l’enfant qui séduit court le risque d’être blessé et traumatisé. (…) Par conséquent, l’enfant doit être 'protégé de ses propres désirs', même si ses désirs le portent vers un adulte''<ref>''La Loi de la pudeur'', publicado na revista ''Recherches'', nº 37, abril 1979, ''Fous d’enfance'', pp. 69-82</ref>.
:::– [[Michel Foucault]], en ''[[w:La Loi de la pudeur|La Loi de la pudeur]]'', ironie aludante la sintenon de la psikiatroj pri la seksa konsento de la neplenkreskuloj en la tribunaloj.
| |||