Kiel registrite je 00:08, 3 maj. 2009 redakti Dejo (diskuto \| kontribuoj) 2 174 redaktoj lingvoligp ← Pli malnova redakto		Kiel registrite je 00:15, 20 apr. 2011 redakti malfari CasteloBot (diskuto \| kontribuoj) Robotoj, Grupano imuna de IP-forbaro 2 191 redaktoj e +{{temo}} +{{referencoj}} +{{citaĵo}} AWB Pli nova redakto →
Linio 1: {{Temo Io en mi estas infaneca. Mi ege ŝatas ludi. Mi ŝatas fantazii, uzi ĝisekstreme mian imagon. Mi ŝatas kredi je bono kaj belo, kaj tio estas karakterizo de multaj infanoj, kiuj ankoraŭ ne sufiĉe travivis por elreviĝi. Mi ŝatas raviĝi, miri, admiri. Kiam mi vidas belan floron, aŭ papilion, kiam mi aŭdas kanton aŭ muzikon, kiuj tuŝas mian koron, aŭ renkontas iun, kiun mi amas aŭ pretas ami, mi sentas tiun senton de mirindeco, de admiro, de raviteco, kiu kreas en mi grandan feliĉon, plenon de kontentiĝo, kiu al mi ege plaĉas. (''Esperantlingva en la originalo'')▼ \| koloro = lightblue Aŭtoro: [[Claude PIRON]] \| dosiero = Sin foto.svg Pasinte adosleskon, oni povas ankoraŭ travivi ĝojojn, oni ne plu povas travivi mensajn ebriojn.▼ \| vikipedio = Infaneco *Aŭtoro: [[Max JACOB]] \| komunejo = Li bonege komprenis tion, kion la vento kunportis, kien ĝi ilin kondukis, ĝis kiaj sekretaj lokoj, kiuj neniam haviĝos plu tiun misterĉarmon dum la pludaŭro de l’vivo. Enfunde de li, ombro ĵetiĵas triste, kiel en tombo. ĉe tia nokto oni ekkuru, por eskapi el malĝojo.▼ \| vikivortaro = infaneco *Aŭtoro: [[Ray BRADBURY]] }} Disvolvigis en la malproksimo vico de montegoj. Tiujn vidante ŝi spertis senton tiom freŝan, tiom naivan, ke ŝi kredis sin denove dekvarjara.▼ *Aŭtoro: Ŝan-Su, ĉina romanistino franclingva. ▲{{citaĵo\|Io en mi estas infaneca. Mi ege ŝatas ludi. Mi ŝatas fantazii, uzi ĝisekstreme mian imagon. Mi ŝatas kredi je bono kaj belo, kaj tio estas karakterizo de multaj infanoj, kiuj ankoraŭ ne sufiĉe travivis por elreviĝi. Mi ŝatas raviĝi, miri, admiri. Kiam mi vidas belan floron, aŭ papilion, kiam mi aŭdas kanton aŭ muzikon, kiuj tuŝas mian koron, aŭ renkontas iun, kiun mi amas aŭ pretas ami, mi sentas tiun senton de mirindeco, de admiro, de raviteco, kiu kreas en mi grandan feliĉon, plenon de kontentiĝo, kiu al mi ege plaĉas. (''Esperantlingva en la originalo'')}}<ref>Aŭtoro: [[Claude PIRON]]</ref> Necesas ke enuu la infano,necesas ke ĝi rigardu al la ĉiel’▼ ▲{{citaĵo\|Pasinte adosleskon, oni povas ankoraŭ travivi ĝojojn, oni ne plu povas travivi mensajn ebriojn.}}<ref>Aŭtoro: [[Max JACOB]]</ref> *Aŭtoro: Alain FINKIELKRAUT, franca radio-gazetisto ▲{{citaĵo\|Li bonege komprenis tion, kion la vento kunportis, kien ĝi ilin kondukis, ĝis kiaj sekretaj lokoj, kiuj neniam haviĝos plu tiun misterĉarmon dum la pludaŭro de l’vivo. Enfunde de li, ombro ĵetiĵas triste, kiel en tombo. ĉe tia nokto oni ekkuru, por eskapi el malĝojo.}}<ref>Aŭtoro: [[Ray BRADBURY]]</ref> * Tiu, kiun ne akceptos la Dian Reĝlandon tiel, kiel akceptus ĝin infano, tiu ne eniros en ĝi.▼ ▲{{citaĵo\|Disvolvigis en la malproksimo vico de montegoj. Tiujn vidante ŝi spertis senton tiom freŝan, tiom naivan, ke ŝi kredis sin denove dekvarjara.}}<ref>Aŭtoro: Ŝan-Su, ĉina romanistino franclingva.</ref> * Evangelio ▲{{citaĵo\|Necesas ke enuu la infano,necesas ke ĝi rigardu al la ĉiel’}}<ref>Aŭtoro: Alain FINKIELKRAUT, franca radio-gazetisto</ref> Kiam mi estis infano, kiel infano mi parolis, kiel infano mi sentis, kiel infano mi pensis; nun fariĝinte plenaĝulo, mi jam forigis la infanaĵojn.▼ ▲{{citaĵo\| Tiu, kiun ne akceptos la Dian Reĝlandon tiel, kiel akceptus ĝin infano, tiu ne eniros en ĝi.}}<ref>Evangelio</ref> * Aŭtoro: [[Sankta Paŭlo]] ▲{{citaĵo\| Kiam mi estis infano, kiel infano mi parolis, kiel infano mi sentis, kiel infano mi pensis; nun fariĝinte plenaĝulo, mi jam forigis la infanaĵojn.}}<ref>Aŭtoro: [[Sankta Paŭlo]]</ref> * <ref>''La unua epistolo al la Korintanoj 13:11''</ref> Infano; sultano. {{citaĵo\|Infano; sultano.}}<ref name="Morteza Mirbaghian">[[ Morteza Mirbaghian]]</ref> {{citaĵo\|Infano diras la veron, sen trinkadi bieron.}}<ref name="Morteza Mirbaghian"/> *[[Morteza Mirbaghian]] ==El [[Zamenhofa Proverbaro]]== {{citaĵo\|Se homoj mankas, infano ankaŭ estas homo.}}{{citaĵo\|Infana inklino restas ĝis la fino.}}{{citaĵo\|Infanoj kaj [[fiŝo]]j [[voĉo]]n ne havas.}}{{citaĵo\|Malsaĝulo kaj infano parolas la veron.}}{{citaĵo\|Patroj avaras, infanoj malŝparas.}} Se homoj mankas, infano ankaŭ estas homo. {{Referencoj}} Infana inklino restas ĝis la fino. Infanoj kaj fiŝoj voĉon ne havas. == Vidu ankaŭ == Malsaĝulo kaj infano parolas la veron. Patroj avaras, infanoj malŝparas. [[Kategorio:Temoj]]

Infanaĝo: Malsamoj inter versioj